25 t/m 31 mei
ZONDAG Slotfase
De Champions League-finale van gisteren leek het sluitstuk van het clubvoetbalseizoen, maar vandaag vindt onverwacht de werkelijke climax plaats. Hibernian-Hamilton Academical, promotie/degradatie Premier League Schotland. De heenwedstrijd Hamilton-Hibs was 0-2 geworden, maar na een 0-1 ruststand in Edinburgh besloot ik er vanmiddag toch maar een wankele livestream in te gooien, ook omdat @doingthe116 een seizoen lang het gedegradeerde Hearts wil gaan volgen en degradatie van stadgenoot Hibernian dat project een onverwachte extra dimensie zou geven.
Helaas blijft het bij 0-1. Hibs speelt kansloos hoofball, de Accies proberen wel verzorgd te combineren maar ontberen brille.
In de 80ste minuut laat de trainer van Hamilton zichzelf invallen. Wat een koning.
In de blessuretijd weet de oude vos Jason Scotland - ik wist niet eens dat hij nog voetbalde, laat staan bij Hamilton - door de verdediging te glippen, de bal vanaf de achterlijn terug te leggen op de inlopende Andreu. Twee seconden later knalt de bal tegen de touwen: 0-2!
Met zo'n dramatische ontknoping is het eigenlijk al gebeurd, al weet je het nooit. Twee Hibees choken inderdaad in de strafschoppenserie en dompelen het groene deel van Edinburgh in diepe rouw.
@doingthe116 is nog steeds naakt.
MAANDAG 't Hart op de juiste plaats
Soundtrack bij Maartens Moestuin: 'If I had an orchard, I'd work 'till I'm sore.' (Fleet Foxes)
DINSDAG MH370 (I)
Een nog groter raadsel dan de raadselachtige verdwijning van Malaysia Airlines MH370 is de raadselachtige verdwijning uit het nieuws van de raadselachtige verdwijning van Malaysia Airlines MH370.
WOENSDAG K&vdB
Who needs Pauw & Witteman als je ook Knevel & Tijs van den Brink hebt. Daar heeft nog nooit een gast een glas wijn in het gezicht van een andere gast gegooid en is er nog nooit een imam weggelopen na kritiek op zijn mutsje en zijn onnavolgbare krompraatmonologen. K&vdB doen zelfs hun best de kijkers die Voetbal International moeten missen royaal te compenseren: maandag zat Johan Derksen er al, vanavond zelfs Hansie Hansie. Nu vrijdag nog Wim Kieft en het voelt als thuiskomen.
DONDERDAG MH370 (II)
Voorwaar, als ge het over d'n duvel hebt. Daar is ie weer, Malaysia Airlines MH370. De opgevangen 'pings' op de oceaanbodem waren niet van het vliegtuig.
Nee, die waren van Koninkrijk Atlantis, dat weet iedereen.
VRIJDAG Genieten
Op de deluxe Mystery Girl staat ook een nooit eerder uitgebrachte track, 'The Way Is Love'. Het is een zogenaamde 'boombox demo' die met de modernste technieken is opgelapt. Zoons Wesley, Alex en Roy jr. hebben de gitaar- en drumpartijen opnieuw ingespeeld. De kwaliteit is nog steeds niet denderend, maar het is natuurlijk een schitterend project.
Op de dvd Mystery Girl unraveled, waarop overigens ook Boudewijn Büch nog voorbij komt in een aftiteling, komen de jongens uitgebreid aan het woord en zien we voorts unieke archiefbeelden van de opnames in de garage van Mike Campbell, met o.a. Jeff Lynne en Tom Petty.
Dit is echt een heerlijke uitgave.
ZATERDAG Gaan we weer
Marokkanen protesteren tegen benoeming Guido van Woerkom als nieuwe Nationale Ombudsman omdat hij in 2010 zei dat hij zijn vrouw liever niet met de hoofdstedelijke taxi laat gaan omdat de chauffeur wel eens een Marokkaan zou kunnen zijn. (NOS)
Goh. Hoe durft-ie.
Mij dunkt dat iemand die zo attent waakt over het welbevinden van zijn eega juist bij uitstek geschikt is om Ombudsman van het volk te zijn.
zaterdag 31 mei 2014
donderdag 29 mei 2014
[WK 2014]: Groep D
Uruguay
Groep D voldoet niet aan alle voorwaarden voor het predicaat ‘groep des doods’, daarvoor moeten alle vier de landen beresterk en aan elkaar gewaagd zijn, maar deze poule komt met drie toplanden dicht in de buurt. Uruguay, vier jaar geleden semifinalist, is groepshoofd, hoewel de hemelsblauwen zich pas als 32ste en laatste land kwalificeerden na een play-off met Jordanië. De Uruguayanen zitten in hetzelfde schuitje als de Colombianen, want ook hun steraanvaller ligt in de lappenmand. Luis Suárez, bijtgrage ADHD’er, is nog even onder het mes gegaan en hoopt nu op tijd hersteld te zijn voor Brazilië. Er blijven sowieso genoeg geweldenaars over. Diego Godin, Edinson Cavani, Diego Lugano, Cristian Ródriguez. Ik hoop ergens op Colombia-Uruguay in de achtste finale. Kun je lachen. Ik voorspel zeventien gele kaarten.
Costa Rica
Arm Costa Rica. Dwingt het met bloed, zweet en tranen kwalificatie af, loot het drie wereldtoppers. Op naar de nul punten. Maar ja, je weet het dit keer niet met die Midden-Amerikanen, ze spelen toch een halve thuiswedstrijd. En wie weet krijgt Bryan Ruiz het nog op zijn heupen, al is van het graatmagere ventje dat bij Twente zo kon dartelen na anderhalf jaar Fulham en een half jaar Philips niet veel meer overgebleven dan een graatmager ventje. De preselectie van Los Ticos bestaat verder uit anonymi. Een verdedigende middenvelder heet Yeltsin Tejada. Zou die vernoemd zijn naar ome Boris? Costa Rica betekent trouwens Rijke Kust. Geef ik ook nog even aan u mee.
Engeland
Met Engeland en Italië zijn de twee smaakmakers van Euro 2012 bij elkaar in de groep terechtgekomen. Roy Hodgson mocht vanzelfsprekend aanblijven om de in Polen & Oekraïne ingezette stijgende lijn te continueren. Roy the Redeemer koos toen voor de jeugd en kiest nu nog nadrukkelijker voor de jeugd. Geen Ashley Cole en Michael Carrick meer, wel Ross Barkley (Everton) en Luke Shaw (Southampton). De Georginio Wijnaldum en Terence Kongolo van Engeland, zeg maar. Bovendien is Liverpool na een sterk seizoen hofleverancier met vijf afgevaardigden. De Engelsen, en dan vooral de supporters, hebben wel het nadeel dat ze in het meest tropische deel van Brazilië moeten beginnen. Je ziet het al voor je, die melkwitte kerels die na een pint of tien in een airconditioned barretje maar eens richting stadion willen gaan en dan een gigantische roei krijgen van de onbarmhartige koperen ploert en zijn veertig graden.
Italië
Cesare Prandelli liet zijn Azzuri twee jaar geleden fris van de lever spelen en had in de puntgave technicus Andrea Pirlo een indrukwekkend verlengstuk op het veld staan. Pirlo gaat nu op voor zijn laatste mondiale kunstje. Het team steunt voor een groot deel op de kern van het oppermachtige Juventus. De verdediging zou zelfs volledig uit Juve-spelers kunnen bestaan, inclusief keeper, volkslied-tenor en horlogehandelaar Gianluigi Buffon. Voorin hangt alles af van één man. Een wereldster. Een fenomeen. Een totaalmalloot. Mario Balotelli. Hij heeft zichzelf geïnterviewd: 'Waar zet je de Gouden Schoen neer als je die wint? In de klerenkast, bij mijn andere schoenen.' Om Mario heen zwerven een paar gemankeerde voorhoedespelers. Er is natuurlijk een betere spits voorhanden, maar ja, Graziano Pellè scoort te mooie goals, in Italië hebben ze liever van die geniepige puntertjes à la Pippo Inzaghi.
Prognose
1) Uruguay
2) Italië
3) Engeland
4) Costa Rica
Groep D voldoet niet aan alle voorwaarden voor het predicaat ‘groep des doods’, daarvoor moeten alle vier de landen beresterk en aan elkaar gewaagd zijn, maar deze poule komt met drie toplanden dicht in de buurt. Uruguay, vier jaar geleden semifinalist, is groepshoofd, hoewel de hemelsblauwen zich pas als 32ste en laatste land kwalificeerden na een play-off met Jordanië. De Uruguayanen zitten in hetzelfde schuitje als de Colombianen, want ook hun steraanvaller ligt in de lappenmand. Luis Suárez, bijtgrage ADHD’er, is nog even onder het mes gegaan en hoopt nu op tijd hersteld te zijn voor Brazilië. Er blijven sowieso genoeg geweldenaars over. Diego Godin, Edinson Cavani, Diego Lugano, Cristian Ródriguez. Ik hoop ergens op Colombia-Uruguay in de achtste finale. Kun je lachen. Ik voorspel zeventien gele kaarten.
Costa Rica
Arm Costa Rica. Dwingt het met bloed, zweet en tranen kwalificatie af, loot het drie wereldtoppers. Op naar de nul punten. Maar ja, je weet het dit keer niet met die Midden-Amerikanen, ze spelen toch een halve thuiswedstrijd. En wie weet krijgt Bryan Ruiz het nog op zijn heupen, al is van het graatmagere ventje dat bij Twente zo kon dartelen na anderhalf jaar Fulham en een half jaar Philips niet veel meer overgebleven dan een graatmager ventje. De preselectie van Los Ticos bestaat verder uit anonymi. Een verdedigende middenvelder heet Yeltsin Tejada. Zou die vernoemd zijn naar ome Boris? Costa Rica betekent trouwens Rijke Kust. Geef ik ook nog even aan u mee.
Engeland
Met Engeland en Italië zijn de twee smaakmakers van Euro 2012 bij elkaar in de groep terechtgekomen. Roy Hodgson mocht vanzelfsprekend aanblijven om de in Polen & Oekraïne ingezette stijgende lijn te continueren. Roy the Redeemer koos toen voor de jeugd en kiest nu nog nadrukkelijker voor de jeugd. Geen Ashley Cole en Michael Carrick meer, wel Ross Barkley (Everton) en Luke Shaw (Southampton). De Georginio Wijnaldum en Terence Kongolo van Engeland, zeg maar. Bovendien is Liverpool na een sterk seizoen hofleverancier met vijf afgevaardigden. De Engelsen, en dan vooral de supporters, hebben wel het nadeel dat ze in het meest tropische deel van Brazilië moeten beginnen. Je ziet het al voor je, die melkwitte kerels die na een pint of tien in een airconditioned barretje maar eens richting stadion willen gaan en dan een gigantische roei krijgen van de onbarmhartige koperen ploert en zijn veertig graden.
Italië
Cesare Prandelli liet zijn Azzuri twee jaar geleden fris van de lever spelen en had in de puntgave technicus Andrea Pirlo een indrukwekkend verlengstuk op het veld staan. Pirlo gaat nu op voor zijn laatste mondiale kunstje. Het team steunt voor een groot deel op de kern van het oppermachtige Juventus. De verdediging zou zelfs volledig uit Juve-spelers kunnen bestaan, inclusief keeper, volkslied-tenor en horlogehandelaar Gianluigi Buffon. Voorin hangt alles af van één man. Een wereldster. Een fenomeen. Een totaalmalloot. Mario Balotelli. Hij heeft zichzelf geïnterviewd: 'Waar zet je de Gouden Schoen neer als je die wint? In de klerenkast, bij mijn andere schoenen.' Om Mario heen zwerven een paar gemankeerde voorhoedespelers. Er is natuurlijk een betere spits voorhanden, maar ja, Graziano Pellè scoort te mooie goals, in Italië hebben ze liever van die geniepige puntertjes à la Pippo Inzaghi.
Prognose
1) Uruguay
2) Italië
3) Engeland
4) Costa Rica
dinsdag 27 mei 2014
Achter de dijken
Fundamentalisten zijn er in alle soorten en maten, maar één ding hebben ze steevast gemeen: hun fundamentalisme maakt ze verdwaasd, verblind en voor geen rede meer vatbaar.
Neem de fundamentalist Guy Verhofstadt: 'Nederland kiest vóór Europa, verhaal van angst en terugtrekken achter de dijken is afgestraft!' twitterde de blanke Percy Sledge triomfantelijk nadat de exit polls van de Europese parlementsverkiezingen in Nederland bekend waren geworden.
Het is nogal naïef om te denken dat deze verkiezingsuitslagen de vermeende anti-Europastemming zouden hebben gelogenstraft. D66 is er simpelweg beter in geslaagd zijn stemvee te mobiliseren, in tegenstelling tot de PVV. Wilders heeft zijn kiezers zo'n afkeer van Europa ingepeperd dat ze niets eens meer de moeite namen zich nog naar het stemhokje te begeven. In tal van landen hebben antagonistische partijen echter vele zetels veroverd, 130 in totaal. Van gematigde sceptici als Alternative für Deutschland via vermakelijke nationalisten als Nigel Farage's UKIP tot onvervalste neonazi's als de Gouden Dageraad uit Griekenland en de Nationaal-Democratische Partij van onze oosterburen.
Die brede schakering is ergens nog een geluk bij een ongeluk, want ze kunnen niet door één deur en zullen dus geen fractie kunnen formeren. Wilders wil wel met Le Pen, maar Farage peinst er niet over met die antisemieten samen te werken. Front National op zijn beurt vindt de Hongaarse Jobbik maar een stelletje racisten. FPÖ en Gouden Dageraad liggen mijlenver uiteen qua denkbeelden.
Er is zelfs een partij uit Duitsland met één zetel die zich voorneemt de enige afgevaardigde elke maand ontslag te laten nemen om de ontslagvergoeding van een half jaar op te kunnen strijken en Brussel zo 'uit te melken'. Op dat niveau zijn we al aangeland, beste mensen.
Met zoveel clowns, dwazen en hele en halve criminelen in de eurokritische hoek is het geen wonder dat een redelijke euroscepticus al gauw in het dubieuze verdomhoekje wordt geparkeerd. Arnon Grunberg meende het nog vanuit New York te moeten onderstrepen: 'Een stem tegen het Europese project is een stem op de fascisten.'
De vraag ressorteert in het segment van de alternatieve geschiedenis, maar waren deze meer of minder naar fascisme ruikende partijen ook zo sterk opgekomen als er géén Europees project was geweest?
Al deze partijen schieten wortel in de puinhopen van de economische crisis. Het falende neoliberale marktdenken dat ten grondslag ligt aan de schuldencrisis wordt door het beleid van de Europese Unie niet ontmanteld maar juist gestut: alle economische maatregelen bedienen de financiële markten en zijn gericht op het overeind houden van de bestaande structuren. Zoals de voormalige investment banker Rainer Voss het in de indringende documentaire 'Master of the Universe' zegt: iedereen weet dat het radicaal anders moet, maar niemand neemt ooit de eerste stap.
Het merendeel van de eurokritische kiezers is niet tégen Europa. Europa is een feit en een noodzaak.
Ook is vrijwel niemand tegen Europese samenwerking. Handel, veiligheid, buitenlandbeleid, de voordelen zijn evident.
Het gros van de eurosceptici is zelfs niet tegen de EU an sich. Nee, men is tegen déze EU. Tegen deze logge, inefficiënte, ondemocratische Unie die ongetwijfeld ooit met de beste bedoelingen in het leven is geroepen, maar die met de loodzware last van een mislukte monetaire unie steeds meer water maakt en stuurloos ronddobbert zonder land in zicht.
De welwillende burger wil dan ook niet zozeer minder Europa, hij heeft in de eerste plaats behoefte aan een beter Europa.
Doorgaan op de ingezette weg naar federalisme is heilloos. De goed functionerende natiestaat is nog altijd een waarborg voor stabiliteit en veiligheid en voor 'collectiviteit'. Zelfs de pro-Europese publicist Rutger Bregman kan er niet omheen: 'De enige stevige basis voor democratie en solidariteit vinden we nog altijd in de natiestaat.' (De geschiedenis van de vooruitgang, p. 235)
Europese samenwerking floreert juist in een verband van stabiele natiestaten; in economisch failliete en sociaal instabiele landen die aan de leiband van Brussel liggen gedijt het fascisme op de vleugels van rancune tegen de Europese superstaat. Dat is toch de les die uit deze verkiezingen getrokken moet worden, niet in de laatste plaats door Verhofstadt.
Maar die zit verschanst in zijn schuttersputje achter de dijken van zijn federale utopia.
Neem de fundamentalist Guy Verhofstadt: 'Nederland kiest vóór Europa, verhaal van angst en terugtrekken achter de dijken is afgestraft!' twitterde de blanke Percy Sledge triomfantelijk nadat de exit polls van de Europese parlementsverkiezingen in Nederland bekend waren geworden.
Het is nogal naïef om te denken dat deze verkiezingsuitslagen de vermeende anti-Europastemming zouden hebben gelogenstraft. D66 is er simpelweg beter in geslaagd zijn stemvee te mobiliseren, in tegenstelling tot de PVV. Wilders heeft zijn kiezers zo'n afkeer van Europa ingepeperd dat ze niets eens meer de moeite namen zich nog naar het stemhokje te begeven. In tal van landen hebben antagonistische partijen echter vele zetels veroverd, 130 in totaal. Van gematigde sceptici als Alternative für Deutschland via vermakelijke nationalisten als Nigel Farage's UKIP tot onvervalste neonazi's als de Gouden Dageraad uit Griekenland en de Nationaal-Democratische Partij van onze oosterburen.
Die brede schakering is ergens nog een geluk bij een ongeluk, want ze kunnen niet door één deur en zullen dus geen fractie kunnen formeren. Wilders wil wel met Le Pen, maar Farage peinst er niet over met die antisemieten samen te werken. Front National op zijn beurt vindt de Hongaarse Jobbik maar een stelletje racisten. FPÖ en Gouden Dageraad liggen mijlenver uiteen qua denkbeelden.
Er is zelfs een partij uit Duitsland met één zetel die zich voorneemt de enige afgevaardigde elke maand ontslag te laten nemen om de ontslagvergoeding van een half jaar op te kunnen strijken en Brussel zo 'uit te melken'. Op dat niveau zijn we al aangeland, beste mensen.
Met zoveel clowns, dwazen en hele en halve criminelen in de eurokritische hoek is het geen wonder dat een redelijke euroscepticus al gauw in het dubieuze verdomhoekje wordt geparkeerd. Arnon Grunberg meende het nog vanuit New York te moeten onderstrepen: 'Een stem tegen het Europese project is een stem op de fascisten.'
De vraag ressorteert in het segment van de alternatieve geschiedenis, maar waren deze meer of minder naar fascisme ruikende partijen ook zo sterk opgekomen als er géén Europees project was geweest?
Al deze partijen schieten wortel in de puinhopen van de economische crisis. Het falende neoliberale marktdenken dat ten grondslag ligt aan de schuldencrisis wordt door het beleid van de Europese Unie niet ontmanteld maar juist gestut: alle economische maatregelen bedienen de financiële markten en zijn gericht op het overeind houden van de bestaande structuren. Zoals de voormalige investment banker Rainer Voss het in de indringende documentaire 'Master of the Universe' zegt: iedereen weet dat het radicaal anders moet, maar niemand neemt ooit de eerste stap.
Het merendeel van de eurokritische kiezers is niet tégen Europa. Europa is een feit en een noodzaak.
Ook is vrijwel niemand tegen Europese samenwerking. Handel, veiligheid, buitenlandbeleid, de voordelen zijn evident.
Het gros van de eurosceptici is zelfs niet tegen de EU an sich. Nee, men is tegen déze EU. Tegen deze logge, inefficiënte, ondemocratische Unie die ongetwijfeld ooit met de beste bedoelingen in het leven is geroepen, maar die met de loodzware last van een mislukte monetaire unie steeds meer water maakt en stuurloos ronddobbert zonder land in zicht.
De welwillende burger wil dan ook niet zozeer minder Europa, hij heeft in de eerste plaats behoefte aan een beter Europa.
Doorgaan op de ingezette weg naar federalisme is heilloos. De goed functionerende natiestaat is nog altijd een waarborg voor stabiliteit en veiligheid en voor 'collectiviteit'. Zelfs de pro-Europese publicist Rutger Bregman kan er niet omheen: 'De enige stevige basis voor democratie en solidariteit vinden we nog altijd in de natiestaat.' (De geschiedenis van de vooruitgang, p. 235)
Europese samenwerking floreert juist in een verband van stabiele natiestaten; in economisch failliete en sociaal instabiele landen die aan de leiband van Brussel liggen gedijt het fascisme op de vleugels van rancune tegen de Europese superstaat. Dat is toch de les die uit deze verkiezingen getrokken moet worden, niet in de laatste plaats door Verhofstadt.
Maar die zit verschanst in zijn schuttersputje achter de dijken van zijn federale utopia.
zaterdag 24 mei 2014
Zeven dagen lang (213)
18 t/m 24 mei
ZONDAG Hoop (I)
De speciale deluxe-uitgave van Roy Orbisons Mystery Girl (1989) zou pas dinsdag a.s. uitkomen, maar tot mijn grote vreugde lag hij gisteren al in de winkel.
Met volop extra's, zoals work-tapes en studio demo's, en een prachtig, veertig pagina's tellend boekje. In de inleidende liner notes staan rake regels: 'Roy Orbison sang about the great mystery, the only one that matters, the mystery of love where there is no solution, there is only eternal hope. His songs take us into a room and we hear the thrill and threat of the mystery in the dark where nothing is seen and everything is revealed.'
MAANDAG Hoop (II)
Ik word een beetje moe van het gezeur dat Excelsior en FC Dordrecht met hun krappe stadions en kleine achterban niets te zoeken zouden hebben in de Eredivisie. Beide clubs hebben het fantastisch gedaan dit seizoen, dwingen puur op sportieve gronden promotie af en laten zien dat in deze duistere tijden, waarin het grote geld het voetbal door en door verkankert, het nog steeds mogelijk is door slim beleid, inzet en teamgeest met een kleine begroting de grote jongens te verslaan. Iedere voetballiefhebber zou dit moeten omarmen, want het is wat het voetbal zo mooi kan maken: iets bereiken waarvan iedereen heeft gezegd dat het onmogelijk is.
DINSDAG Voodoo
Hans van Baalen beschuldigt de partijen die uit de EU willen stappen van 'voodoo-politiek'. 'Van Baalen bedoelde dat de PVV en haar geestverwanten onmogelijke dingen beloven en de kiezers "belazeren".' (NOS)
Akkoord, maar dan snap ik nog de woordkeus 'voodoo' niet in dezen. Onmogelijke dingen beloven en kiezers belazeren, hij had het beter een 'Van-Baalen-en-Verhofstadt-in-Kiev'je' kunnen noemen. Maar dat was misschien te lang.
WOENSDAG Naming
A. van Garde moest niets hebben van kunstenaars die experimenteren met nieuwe vormen.
DONDERDAG Premier League
Raymond van Barneveld, wat een eindbaas! Deze man groeit meer en meer uit tot een van de grootste sportmannen die ons land ooit heeft gekend, jammer dat die erkenning er (nog?) niet echt lijkt te zijn.
VRIJDAG P&W (slot)
De allerlaatste keer Pauw & Witteman. Deze rubriek wordt een gevoelige slag toegebracht.
ZATERDAG Humor
Ik lach me altijd weer een breuk om de 'Beijing Red 4 Lyf', een twitteraar die zich voordoet als zo'n Chinese 'supporter' van Manchester United en daarmee zowel dat enge fenomeen op de hak neemt als mensen die de mystificatie niet doorhebben het bloed onder de nagels vandaan haalt. Hij is 'MUFC since 2007', maar Manchester City is zijn tweede club: 'MCFC since 2012'. Zijn held is clubicoon sir Bobby - hij spelt consequent 'Booby' - Charlton, die evenwel volgens hem niet meer in leven is. Op plaatjes van sir Booby die hij in elkaar knutselt is dan Bobby Robson afgebeeld. En als er dan woedende reacties komen plaatst de Beijing Red een plaatje van ex-United-speler Bryan Robson om te bewijzen dat Robson wel degelijk een Mancunian was. Geniaal!
ZONDAG Hoop (I)
De speciale deluxe-uitgave van Roy Orbisons Mystery Girl (1989) zou pas dinsdag a.s. uitkomen, maar tot mijn grote vreugde lag hij gisteren al in de winkel.
Met volop extra's, zoals work-tapes en studio demo's, en een prachtig, veertig pagina's tellend boekje. In de inleidende liner notes staan rake regels: 'Roy Orbison sang about the great mystery, the only one that matters, the mystery of love where there is no solution, there is only eternal hope. His songs take us into a room and we hear the thrill and threat of the mystery in the dark where nothing is seen and everything is revealed.'
MAANDAG Hoop (II)
Ik word een beetje moe van het gezeur dat Excelsior en FC Dordrecht met hun krappe stadions en kleine achterban niets te zoeken zouden hebben in de Eredivisie. Beide clubs hebben het fantastisch gedaan dit seizoen, dwingen puur op sportieve gronden promotie af en laten zien dat in deze duistere tijden, waarin het grote geld het voetbal door en door verkankert, het nog steeds mogelijk is door slim beleid, inzet en teamgeest met een kleine begroting de grote jongens te verslaan. Iedere voetballiefhebber zou dit moeten omarmen, want het is wat het voetbal zo mooi kan maken: iets bereiken waarvan iedereen heeft gezegd dat het onmogelijk is.
DINSDAG Voodoo
Hans van Baalen beschuldigt de partijen die uit de EU willen stappen van 'voodoo-politiek'. 'Van Baalen bedoelde dat de PVV en haar geestverwanten onmogelijke dingen beloven en de kiezers "belazeren".' (NOS)
Akkoord, maar dan snap ik nog de woordkeus 'voodoo' niet in dezen. Onmogelijke dingen beloven en kiezers belazeren, hij had het beter een 'Van-Baalen-en-Verhofstadt-in-Kiev'je' kunnen noemen. Maar dat was misschien te lang.
WOENSDAG Naming
A. van Garde moest niets hebben van kunstenaars die experimenteren met nieuwe vormen.
DONDERDAG Premier League
Raymond van Barneveld, wat een eindbaas! Deze man groeit meer en meer uit tot een van de grootste sportmannen die ons land ooit heeft gekend, jammer dat die erkenning er (nog?) niet echt lijkt te zijn.
VRIJDAG P&W (slot)
De allerlaatste keer Pauw & Witteman. Deze rubriek wordt een gevoelige slag toegebracht.
ZATERDAG Humor
Ik lach me altijd weer een breuk om de 'Beijing Red 4 Lyf', een twitteraar die zich voordoet als zo'n Chinese 'supporter' van Manchester United en daarmee zowel dat enge fenomeen op de hak neemt als mensen die de mystificatie niet doorhebben het bloed onder de nagels vandaan haalt. Hij is 'MUFC since 2007', maar Manchester City is zijn tweede club: 'MCFC since 2012'. Zijn held is clubicoon sir Bobby - hij spelt consequent 'Booby' - Charlton, die evenwel volgens hem niet meer in leven is. Op plaatjes van sir Booby die hij in elkaar knutselt is dan Bobby Robson afgebeeld. En als er dan woedende reacties komen plaatst de Beijing Red een plaatje van ex-United-speler Bryan Robson om te bewijzen dat Robson wel degelijk een Mancunian was. Geniaal!
vrijdag 23 mei 2014
[WK 2014]: Groep C
Colombia
Wel een leuk groepje, groepje C. Vier landen uit totaal verschillende contreien die elkaar bovendien niet zo heel veel ontlopen. Colombia, dat er in 1998 voor het laatst bij was, is meteen groepshoofd na één prima kwalificatiereeks. Zo rolt de FIFA-ranking (zie ook: België). De Colombianen werden wereldnieuws in 1994, toen de betreurde Andrés Escobar in eigen land vermoord werd door de drugsmaffia na een eigen doelpunt tegen de Verenigde Staten. Van de Colombianen van toen werd veel verwacht, maar het drama maakte daar abrupt een einde aan. Nu is er een nieuwe gouden generatie. De kwalificatie is evenwel aan één man te danken: Radamel Falcao. Andere toppers zijn James Rodríguez (eveneens Monaco) en Jackson Martínez (Porto), maar de onvermoeibare spits van AS Monaco symboliseert de wederopstanding van Colombia. Er is wel een klein probleempje: Falcao scheurde in januari een kruisband finaal af. Geen WK, luidde de diagnose, maar gans Colombia zei: 'Nos veremos' - dat zullen we nog wel eens zien. Met man en macht wordt Falcao nu klaargestoomd. Maar ja, stel dat het lukt, dan is het op een wankele basis en heeft de spits totaal geen ritme. Een nieuw drama ligt op de loer.
Griekenland
De Grieken stalen twee jaar geleden onze harten. Door de krijger Karagounis, door de blonde support vanaf de stands, en natuurlijk door de gedenkwaardige bondscoach, de epische Fernando 'facepalm' Santos. Hij is nog steeds de eerste man, het WK wordt zijn laatste kunstje. Zijn opvolger wordt waarschijnlijk John van den Brom - tenzij er de komende weken nog ergens een club met een zak geld begint te zwaaien natuurlijk. De Grieken geven verdedigend niet veel weg, maar scoren ook moeilijk. Karagounis is inmiddels 37 maar hij doet nog lekker mee - en nog altijd als aanvoerder. Met die pensioenleeftijd daar in Griekenland kan hij straks meteen de AOW in. Giorgos 'Telly' Tzavelas is er ook weer bij. Ik zag 'm laatst nog op 192tv, Telly, met een sigaret tussen zijn lippen onverstaanbaar 'Some Broken Hearts Never Mend' croonen. Wat een koning. Afijn, u merkt: ik verder niet veel te melden over de Grieken. Als ze er weer vol in vliegen zal ik genieten, en bakken ze er niks van, dan geniet ik net zo hard van Santos' facepalms, dus het is altijd goed.
Ivoorkust
Van de Ivorianen word ik een beetje moe. Al jarenlang hebben De olifanten met afstand de beste spelers van het continent, maar er een succesvol team van smeden wil maar niet lukken. Nu zat de loting ook steeds niet mee: in 2006 bij Argentinië en Nederland, in 2010 bij Brazilië en Portugal. Dit keer zijn er meer mogelijkheden. Maar dan nog, zelfs de Afrika Cup wisten De olifanten al sinds 1992 niet meer te winnen. Veel Ivorianen spelen bij poenerige topclubs en gaan zich ernaar gedragen, Yaya Touré voorop. De middenvelder van het verderfelijke Manchester City wil die club nu verlaten omdat men niet genoeg aandacht schonk aan zijn verjaardag... 'Roberto Carlos kreeg bij FC Anzhi toen hij jarig was een Bugatti, Yaya kreeg hier alleen een taart', sipte zijn zaakwaarnemer. Schandalig natuurlijk. Zo'n jongen gun je toch een Fanta. Desalniettemin hebben De olifanten zoveel goede spelers dat de tweede ronde gehaald moet worden: Drogba is er nog altijd bij, S. Kalou, Gervinho en natuurlijk Bony Wilfried, de bonkige baobab. En ze hebben de mooiste bijnaam. De olifanten, had ik dat al gezegd?
Japan
Word ik moe van Ivoorkust, voor Japan heb ik daarentegen een zwak. De Japannertjes ogen traditioneel wat wild en onbezonnen, maar ze kunnen heus goed voetballen. Met Keisuke Honda (AC Milan) en Shinji Kagawa (Manchester United) hebben ze dit keer zelfs een ijzersterke tandem op het middenveld. In november wervelde Japan nog langs België, de gedoodverfde wereldkampioen (2-3). De haas Yasuhito Endo, recordinternational en volgens Wikipedia 'considered a cult hero at Gamba Osaka and the Japan National Football Team', is er gelukkig ook weer bij. Opvallend veel Japanners - 7 van de 23 geselecteerden - spelen overigens voor een Duitse ploeg, misschien nog een asmogendheden-dingetje. Niet voor niets is de bondscoach een Italiaan. Alberto Zaccheroni gaat de Japanners minstens naar de volgende ronde loodsen.
Prognose
1) Ivoorkust
2) Japan
3) Colombia
4) Griekenland
Wel een leuk groepje, groepje C. Vier landen uit totaal verschillende contreien die elkaar bovendien niet zo heel veel ontlopen. Colombia, dat er in 1998 voor het laatst bij was, is meteen groepshoofd na één prima kwalificatiereeks. Zo rolt de FIFA-ranking (zie ook: België). De Colombianen werden wereldnieuws in 1994, toen de betreurde Andrés Escobar in eigen land vermoord werd door de drugsmaffia na een eigen doelpunt tegen de Verenigde Staten. Van de Colombianen van toen werd veel verwacht, maar het drama maakte daar abrupt een einde aan. Nu is er een nieuwe gouden generatie. De kwalificatie is evenwel aan één man te danken: Radamel Falcao. Andere toppers zijn James Rodríguez (eveneens Monaco) en Jackson Martínez (Porto), maar de onvermoeibare spits van AS Monaco symboliseert de wederopstanding van Colombia. Er is wel een klein probleempje: Falcao scheurde in januari een kruisband finaal af. Geen WK, luidde de diagnose, maar gans Colombia zei: 'Nos veremos' - dat zullen we nog wel eens zien. Met man en macht wordt Falcao nu klaargestoomd. Maar ja, stel dat het lukt, dan is het op een wankele basis en heeft de spits totaal geen ritme. Een nieuw drama ligt op de loer.
Griekenland
De Grieken stalen twee jaar geleden onze harten. Door de krijger Karagounis, door de blonde support vanaf de stands, en natuurlijk door de gedenkwaardige bondscoach, de epische Fernando 'facepalm' Santos. Hij is nog steeds de eerste man, het WK wordt zijn laatste kunstje. Zijn opvolger wordt waarschijnlijk John van den Brom - tenzij er de komende weken nog ergens een club met een zak geld begint te zwaaien natuurlijk. De Grieken geven verdedigend niet veel weg, maar scoren ook moeilijk. Karagounis is inmiddels 37 maar hij doet nog lekker mee - en nog altijd als aanvoerder. Met die pensioenleeftijd daar in Griekenland kan hij straks meteen de AOW in. Giorgos 'Telly' Tzavelas is er ook weer bij. Ik zag 'm laatst nog op 192tv, Telly, met een sigaret tussen zijn lippen onverstaanbaar 'Some Broken Hearts Never Mend' croonen. Wat een koning. Afijn, u merkt: ik verder niet veel te melden over de Grieken. Als ze er weer vol in vliegen zal ik genieten, en bakken ze er niks van, dan geniet ik net zo hard van Santos' facepalms, dus het is altijd goed.
Ivoorkust
Van de Ivorianen word ik een beetje moe. Al jarenlang hebben De olifanten met afstand de beste spelers van het continent, maar er een succesvol team van smeden wil maar niet lukken. Nu zat de loting ook steeds niet mee: in 2006 bij Argentinië en Nederland, in 2010 bij Brazilië en Portugal. Dit keer zijn er meer mogelijkheden. Maar dan nog, zelfs de Afrika Cup wisten De olifanten al sinds 1992 niet meer te winnen. Veel Ivorianen spelen bij poenerige topclubs en gaan zich ernaar gedragen, Yaya Touré voorop. De middenvelder van het verderfelijke Manchester City wil die club nu verlaten omdat men niet genoeg aandacht schonk aan zijn verjaardag... 'Roberto Carlos kreeg bij FC Anzhi toen hij jarig was een Bugatti, Yaya kreeg hier alleen een taart', sipte zijn zaakwaarnemer. Schandalig natuurlijk. Zo'n jongen gun je toch een Fanta. Desalniettemin hebben De olifanten zoveel goede spelers dat de tweede ronde gehaald moet worden: Drogba is er nog altijd bij, S. Kalou, Gervinho en natuurlijk Bony Wilfried, de bonkige baobab. En ze hebben de mooiste bijnaam. De olifanten, had ik dat al gezegd?
Japan
Word ik moe van Ivoorkust, voor Japan heb ik daarentegen een zwak. De Japannertjes ogen traditioneel wat wild en onbezonnen, maar ze kunnen heus goed voetballen. Met Keisuke Honda (AC Milan) en Shinji Kagawa (Manchester United) hebben ze dit keer zelfs een ijzersterke tandem op het middenveld. In november wervelde Japan nog langs België, de gedoodverfde wereldkampioen (2-3). De haas Yasuhito Endo, recordinternational en volgens Wikipedia 'considered a cult hero at Gamba Osaka and the Japan National Football Team', is er gelukkig ook weer bij. Opvallend veel Japanners - 7 van de 23 geselecteerden - spelen overigens voor een Duitse ploeg, misschien nog een asmogendheden-dingetje. Niet voor niets is de bondscoach een Italiaan. Alberto Zaccheroni gaat de Japanners minstens naar de volgende ronde loodsen.
Prognose
1) Ivoorkust
2) Japan
3) Colombia
4) Griekenland
zondag 18 mei 2014
[WK 2014]: Groep B
Spanje
Gadverdamme, Spanje, doen die ook weer mee? Spanje is voor het landenvoetbal wat Schumacher in de jaren negentig voor de Formule I was: ze blijven uitentreuren rondjes draaien maar winnen wel alles. Na een wereldcup en twee Europese titels zal de houdbaarheidsdatum van die nare mediterrane maniertjesmannetjes toch wel een keer bereikt zijn? De bondscoach die Spanje de eerste van de drie cups bezorgde, Luís Aragonés, is zelfs al wijlen - kun je nagaan hoe lang ze al heersen. Het veelgeroemde tiki-taka is in werkelijkheid een slaapverwekkend overtiki-overtaka: driehonderdnegentig keer overspelen en dan met 1-0 winnen. Zelfs Vicente del Bosque vond de belachelijke 4-6-0-tactiek van twee jaar geleden te gortig. Er moest dus in allerijl een spits bij. Torres was te oud, David Villa had er allang een sik van gekregen. Daarom heeft Spanje nu de Braziliaanse overloper Diego Costa in de gelederen. Koke (Atlético) doet ook mee, Coke (Sevilla) vooralsnog niet.
Nederland
Oranje. De regerend vice-wereldkampioen. De stemming hier te lande is nochtans pessimistisch: dit gaat 'm niet worden. Van Gaal gaat opeens nogal hard op de jeugd van Feyenoord en heeft nu zelfs het 5-3-2 van Koeman overgenomen. Jantje Boskamp merkte laatst bij VI op dat Feyenoord tegen Cambuur in dat systeem verdedigend onwennig speelde, waarop Gijp repliceerde: 'Nu moet ik zeggen dat Cambuur het aanvallend wel goed invulde. Ik weet niet of Spanje dat ook kan.' Hilariteit alom natuurlijk, maar de boodschap was pijnlijk ernstig: als De Vrij en Kongolo al worstelen tegen Lukoki en Manu, wat moeten ze dan tegen Iniesta en Costa beginnen. Nee, of we nu 5-3-2, 4-3-3 of 8-1-1 spelen, we zullen het dit WK van de briljante ingevingen van één man moeten hebben: Arjen Robben. De enige speler die met een uitstekende internationale jaargang in de benen naar Brazilië afreist. Nu maar bidden dat er in de 'uitzwaaiwedstrijd' tegen Wales niet weer een hamstring is die zegt: 'tot hier en niet verder.' Want ook wonderdokter Dick van Toorn is wijlen.
Chili
Onder de pundits is de consensus dat Spanje buitencategorie is en Nederland daarom met Chili moet gaan uitmaken wie er als tweede in de poule doorgaat. Daar ben ik het niet mee eens. Chili is mijn gedoodverfde favoriet. Isla, Vidal, Sánchez, Vargas, Fernández... Foi, foi, foi, wat een spelers. De Chilenen kwamen vier jaar geleden al verrassend goed voor de dag met aantrekkelijk, aanvallend spel. Ze zijn nu vier jaar verder met nagenoeg dezelfde groep, hebben dit keer thuiscontinentvoordeel én mogen beginnen tegen Australië. Helaas is baas Bielsa geen bondscoach meer, ene Jorge Sampaoli is nu de hopman. Zijn bijnaam luidt 'Mini-Me', dus wie weet zien we hem in São Paulo nog wel een middelvingertje heffen in de richting van Lowie 'dr. Evil' van Gaal. En naar verluidt speelt hij met zijn elftal graag 3-3-4. Kijk, dan hebben we minstens 5 verdedigers nodig.
Australië
De immer sympathieke Aussies hebben het wel gehad met de Nederlandse trainers. Na Guus Hiddink en Pim Verbeek - en de interimmers Rob Baan en Han Berger - hebben ze voor komende zomer gekozen voor 'Angie', zoals de koosnaam van bondscoach Ante Postecoglou luidt. Hij had vast op een iets mildere loting gehoopt. 'You can't say we're satisfied', zal Angie wel gezegd hebben. En als hij straks met nul punten weer in het vliegtuig terug naar Sydney stapt: 'You can't say we never tried'. Afijn, ze kunnen straks wel lekker onbevangen erin kleunen. Tommy Oar en Adam Sarota van FC Utrecht en Jason Davidson van SC Heracles, benedenmodale eredivisiespelers, doen ook leuk mee. De enige nog actieve Australiërs van de oude garde zijn Brett Holman en Tim Cahill, die tegenwoordig poenscheppen in de woestijn respectievelijk Amerika. Dat wordt niks.
Prognose
1) Chili
2) Spanje
3) Nederland
4) Australië
Gadverdamme, Spanje, doen die ook weer mee? Spanje is voor het landenvoetbal wat Schumacher in de jaren negentig voor de Formule I was: ze blijven uitentreuren rondjes draaien maar winnen wel alles. Na een wereldcup en twee Europese titels zal de houdbaarheidsdatum van die nare mediterrane maniertjesmannetjes toch wel een keer bereikt zijn? De bondscoach die Spanje de eerste van de drie cups bezorgde, Luís Aragonés, is zelfs al wijlen - kun je nagaan hoe lang ze al heersen. Het veelgeroemde tiki-taka is in werkelijkheid een slaapverwekkend overtiki-overtaka: driehonderdnegentig keer overspelen en dan met 1-0 winnen. Zelfs Vicente del Bosque vond de belachelijke 4-6-0-tactiek van twee jaar geleden te gortig. Er moest dus in allerijl een spits bij. Torres was te oud, David Villa had er allang een sik van gekregen. Daarom heeft Spanje nu de Braziliaanse overloper Diego Costa in de gelederen. Koke (Atlético) doet ook mee, Coke (Sevilla) vooralsnog niet.
Nederland
Oranje. De regerend vice-wereldkampioen. De stemming hier te lande is nochtans pessimistisch: dit gaat 'm niet worden. Van Gaal gaat opeens nogal hard op de jeugd van Feyenoord en heeft nu zelfs het 5-3-2 van Koeman overgenomen. Jantje Boskamp merkte laatst bij VI op dat Feyenoord tegen Cambuur in dat systeem verdedigend onwennig speelde, waarop Gijp repliceerde: 'Nu moet ik zeggen dat Cambuur het aanvallend wel goed invulde. Ik weet niet of Spanje dat ook kan.' Hilariteit alom natuurlijk, maar de boodschap was pijnlijk ernstig: als De Vrij en Kongolo al worstelen tegen Lukoki en Manu, wat moeten ze dan tegen Iniesta en Costa beginnen. Nee, of we nu 5-3-2, 4-3-3 of 8-1-1 spelen, we zullen het dit WK van de briljante ingevingen van één man moeten hebben: Arjen Robben. De enige speler die met een uitstekende internationale jaargang in de benen naar Brazilië afreist. Nu maar bidden dat er in de 'uitzwaaiwedstrijd' tegen Wales niet weer een hamstring is die zegt: 'tot hier en niet verder.' Want ook wonderdokter Dick van Toorn is wijlen.
Chili
Onder de pundits is de consensus dat Spanje buitencategorie is en Nederland daarom met Chili moet gaan uitmaken wie er als tweede in de poule doorgaat. Daar ben ik het niet mee eens. Chili is mijn gedoodverfde favoriet. Isla, Vidal, Sánchez, Vargas, Fernández... Foi, foi, foi, wat een spelers. De Chilenen kwamen vier jaar geleden al verrassend goed voor de dag met aantrekkelijk, aanvallend spel. Ze zijn nu vier jaar verder met nagenoeg dezelfde groep, hebben dit keer thuiscontinentvoordeel én mogen beginnen tegen Australië. Helaas is baas Bielsa geen bondscoach meer, ene Jorge Sampaoli is nu de hopman. Zijn bijnaam luidt 'Mini-Me', dus wie weet zien we hem in São Paulo nog wel een middelvingertje heffen in de richting van Lowie 'dr. Evil' van Gaal. En naar verluidt speelt hij met zijn elftal graag 3-3-4. Kijk, dan hebben we minstens 5 verdedigers nodig.
Australië
De immer sympathieke Aussies hebben het wel gehad met de Nederlandse trainers. Na Guus Hiddink en Pim Verbeek - en de interimmers Rob Baan en Han Berger - hebben ze voor komende zomer gekozen voor 'Angie', zoals de koosnaam van bondscoach Ante Postecoglou luidt. Hij had vast op een iets mildere loting gehoopt. 'You can't say we're satisfied', zal Angie wel gezegd hebben. En als hij straks met nul punten weer in het vliegtuig terug naar Sydney stapt: 'You can't say we never tried'. Afijn, ze kunnen straks wel lekker onbevangen erin kleunen. Tommy Oar en Adam Sarota van FC Utrecht en Jason Davidson van SC Heracles, benedenmodale eredivisiespelers, doen ook leuk mee. De enige nog actieve Australiërs van de oude garde zijn Brett Holman en Tim Cahill, die tegenwoordig poenscheppen in de woestijn respectievelijk Amerika. Dat wordt niks.
Prognose
1) Chili
2) Spanje
3) Nederland
4) Australië
zaterdag 17 mei 2014
Zeven dagen lang (212)
11 t/m 17 mei
ZONDAG Songfestival (I)
Gisteravond kregen 'we' 0 (nul) punten van Oekraïne. Dat is het zogenaamde 'Hans van Baalen-effect'. Overigens gunde ook Israël ons geen enkel punt. Het zogenaamde 'Harry van Bommel-effect'.
MAANDAG Songfestival (II)
We zouden natuurlijk gewoon hebben gewonnen als er niet weer een statement gemaakt moest worden - al heeft nog niemand afdoende duidelijk kunnen maken welk statement precies. Nu deden we in feite mee om des keizers... euh.. ja, baard.
DINSDAG Even iets anders
Deze oude baas heeft vast de droombaan der droombanen.
WOENSDAG EL-finale
'Ben je voor Sevilla of Benfica?'
'De Vloek van Bela Guttmann.'
'Die oude Benfica-trainer?'
'Ja.'
'Voor Benfica dus?'
'Nee, voor de vloek.'
'O.'
DONDERDAG Zwartboek, naschrift
Gijs de Jong meldt zich aan het front: 'Voetbal is emotie, maar wij hebben de cijfers uit de emotie gehaald', orakelt de KNVB-manager in de Spits. Hij heeft berekend dat als de resultaten tegen Achilles ’29, Jong Ajax, Jong PSV en Jong FC Twente worden weggestreept, de eindrangschikking van de Jupiler League nagenoeg hetzelfde is.
Dat is weer zo'n typisch voorbeeld van oneigenlijk gebruik van statistiek. Als een club in een bepaalde speelronde drie punten achterop raakt door competitievervalsing, dan gaat die club de volgende wedstrijd heel anders in. Het is van invloed op alles wat erna nog gebeurt.
Net als het AD laatst, dat dacht een 'eerlijke' eindrangschikking te kunnen berekenen door alle arbitrale dwalingen uit de uitslagen te verwijderen... Alsof een wedstrijd die in 1-0 is geëindigd na een onterecht toegekende penalty in pakweg de 55ste minuut zonder die beslissing automatisch 0-0 was geworden.
Ze hebben ook de 'vijftienwedstrijdenregel' geëvalueerd, Gijs en zijn commissie. Die regel blijft gehandhaafd, ze komen zelfs tegemoet aan de huilers van de topclubs: een wedstrijd telt volgend seizoen pas mee als de speler in kwestie minstens 45 minuten heeft meegedaan.
'Een risico is dan wel dat er meer eerste elftalspelers met de beloftenteams mee kunnen doen, ook omdat de gemiddelde leeftijd van Eredivisieploegen sowieso al laag ligt', stelt Spits terecht. De Jong: 'Zo blijven we sleutelen.' Tuurlijk Gijs, sleutel lekker verder jongen.
VRIJDAG Vooruitgang
Rutger Bregman, De geschiedenis van de vooruitgang (2013), p. 22: 'Vooruitgang is niet per definitie onomkeerbaar.'
Zelfde boek, p. 26: 'Dat is misschien wel het belangrijkste kenmerk van de vooruitgang: hij is zo goed als onomkeerbaar.'
Uitspraken over de onomkeerbaarheid van de vooruitgang zijn dus in elk geval omkeerbaar.
ZATERDAG Vrijheid van meningsuiting
Op p. 12-13 van het deze week gepresenteerde 'Jupiler League Fan Onderzoek' staat een afbeelding van de vreugdetaferelen van spelers en fans na FC Oss-Jong Ajax (2-0). Het spandoek achter het doel is daar gecensureerd. Het bevat de tekst 'TOP Oss Youth', maar men heeft 'TOP' weggeblurd.
Bijzonder treurig.
ZONDAG Songfestival (I)
Gisteravond kregen 'we' 0 (nul) punten van Oekraïne. Dat is het zogenaamde 'Hans van Baalen-effect'. Overigens gunde ook Israël ons geen enkel punt. Het zogenaamde 'Harry van Bommel-effect'.
MAANDAG Songfestival (II)
We zouden natuurlijk gewoon hebben gewonnen als er niet weer een statement gemaakt moest worden - al heeft nog niemand afdoende duidelijk kunnen maken welk statement precies. Nu deden we in feite mee om des keizers... euh.. ja, baard.
DINSDAG Even iets anders
Deze oude baas heeft vast de droombaan der droombanen.
WOENSDAG EL-finale
'Ben je voor Sevilla of Benfica?'
'De Vloek van Bela Guttmann.'
'Die oude Benfica-trainer?'
'Ja.'
'Voor Benfica dus?'
'Nee, voor de vloek.'
'O.'
DONDERDAG Zwartboek, naschrift
Gijs de Jong meldt zich aan het front: 'Voetbal is emotie, maar wij hebben de cijfers uit de emotie gehaald', orakelt de KNVB-manager in de Spits. Hij heeft berekend dat als de resultaten tegen Achilles ’29, Jong Ajax, Jong PSV en Jong FC Twente worden weggestreept, de eindrangschikking van de Jupiler League nagenoeg hetzelfde is.
Dat is weer zo'n typisch voorbeeld van oneigenlijk gebruik van statistiek. Als een club in een bepaalde speelronde drie punten achterop raakt door competitievervalsing, dan gaat die club de volgende wedstrijd heel anders in. Het is van invloed op alles wat erna nog gebeurt.
Net als het AD laatst, dat dacht een 'eerlijke' eindrangschikking te kunnen berekenen door alle arbitrale dwalingen uit de uitslagen te verwijderen... Alsof een wedstrijd die in 1-0 is geëindigd na een onterecht toegekende penalty in pakweg de 55ste minuut zonder die beslissing automatisch 0-0 was geworden.
Ze hebben ook de 'vijftienwedstrijdenregel' geëvalueerd, Gijs en zijn commissie. Die regel blijft gehandhaafd, ze komen zelfs tegemoet aan de huilers van de topclubs: een wedstrijd telt volgend seizoen pas mee als de speler in kwestie minstens 45 minuten heeft meegedaan.
'Een risico is dan wel dat er meer eerste elftalspelers met de beloftenteams mee kunnen doen, ook omdat de gemiddelde leeftijd van Eredivisieploegen sowieso al laag ligt', stelt Spits terecht. De Jong: 'Zo blijven we sleutelen.' Tuurlijk Gijs, sleutel lekker verder jongen.
VRIJDAG Vooruitgang
Rutger Bregman, De geschiedenis van de vooruitgang (2013), p. 22: 'Vooruitgang is niet per definitie onomkeerbaar.'
Zelfde boek, p. 26: 'Dat is misschien wel het belangrijkste kenmerk van de vooruitgang: hij is zo goed als onomkeerbaar.'
Uitspraken over de onomkeerbaarheid van de vooruitgang zijn dus in elk geval omkeerbaar.
ZATERDAG Vrijheid van meningsuiting
Op p. 12-13 van het deze week gepresenteerde 'Jupiler League Fan Onderzoek' staat een afbeelding van de vreugdetaferelen van spelers en fans na FC Oss-Jong Ajax (2-0). Het spandoek achter het doel is daar gecensureerd. Het bevat de tekst 'TOP Oss Youth', maar men heeft 'TOP' weggeblurd.
Bijzonder treurig.
vrijdag 16 mei 2014
A.F.Th. van der Heijden - De helleveeg
'Oude vrouwen malen tandeloos de tijd' - Maurits Mok, Avond aan avond
In andere tijden, eindeloos lang geleden, was ik een Brabantse jongen die in Nijmegen studeerde. In die verzonken wereld verslond ik de dikke delen van A.F.Th. van der Heijdens magistrale romancyclus De tandeloze tijd. Avond aan avond las ik over Albert Egberts, de Brabantse jongeman die in Nijmegen was gaan studeren.
Albert had het 'leven in de breedte' tot levensprogram verheven: de voortdenderende tijd zou vertraagd of zelfs tot stilstand kunnen worden gebracht door het momentane 'nu' te verbreden, het eindeloos uit te rekken, het tot in de finesses te doorleven.
Maar waar Albert natuurlijk gaandeweg achterkomt is dat dit een vergeefse exercitie is. De tijd valt niet tandeloos te maken, zijn kaken malen onophoudelijk. Even genadeloos gingen ook de dikke delen Tandeloze tijd erdoorheen. Ik verloor alle notie van tijd tijdens het lezen, maar de tijd kon het ook wel zonder mijn aandacht rooien.
Vele jaren later, in andere tijden, heeft Van der Heijden met De helleveeg een niet meer verwacht vijfde deel toegevoegd aan zijn romancyclus. Een deel waarin oude vrouwen elkaar genadeloos vermalen en oud zeer het best bestand blijkt tegen de tand des tijds.
Tante Tiny, alias Tientje Poets, is de centrale figuur in dit deel. Deze tante van Albert wordt voortgedreven door een razende rancune die ze als bijtend gif een leven lang op haar naasten afvuurt. De roman bestrijkt een periode van vele tientallen jaren en gaandeweg wordt duidelijk waarom Tiny zo'n 'door en door verziekt rotkarakter' heeft.
Tientje Poets is in zekere zin het personage uit de cyclus dat nog het dichtst bij het leven in de breedte in de buurt komt, maar wel tegen de hoogst mogelijke prijs. Een jeugdtrauma heeft voor haar de tijd stilgezet, ze keert het uitentreuren binnenstebuiten, steeds weer tot brandstof voor haar verzengende woede dienend.
De helleveeg heeft vaart en suspense. Daarmee is het echte Tandeloze tijd. Maar ergens toch ook weer niet. Die jongen die toen, lang geleden, de eerdere delen las, is daar namelijk achtergebleven. Albert en de anderen, ze zijn deels vreemden geworden voor de oudere jongen die nu leest.
Nog altijd in Brabant, maar inmiddels door het genadeloze leven in de lengte onbarmhartig en onomkeerbaar op drift geraakt.
A.F.Th. van der Heijden - De helleveeg. De Bezige Bij, 2013, 243 blz.
dinsdag 13 mei 2014
[WK 2014]: Groep A
Over precies een maand gaat het WK voetbal in Brazilië van start. Hoogste tijd om vooruit te blikken. In de komende vier weken worden de 32 deelnemers tegen het licht gehouden. De voorspellingen doe ik dit keer weer lekker zelf, want die Kofi Dick bakte er twee jaar geleden helemaal niks van.
Brazilië
Is Brazilië al standaard een kanshebber op een WK, dit jaar is het natuurlijk de torenhoge favoriet. Alles minder dan de wereldtitel en de pleuris zal uitbreken. Bovendien heeft Brazilië iets goed te maken. De houthakker Dunga had de ooit zo oogstrelende Brazilianen in Zuid-Afrika omgeschoold tot een onooglijke vechtmachine. Nu is Luiz Felipe Scolari, erkende eikel, terug op zijn post. Hij moet de Goddelijke Kanaries naar de zesde wereldtitel leiden. Een blik op de seleçao van 2014 maakt ons nog niet warm. Ooit hadden ze Romario, daarna Ronaldo, toen Ronaldinho. Spitsen even sierlijk als hun namen. Thans heten de aanvallers Fred, Bernard en Jo. Alsof het drie Brabantse boerenzonen betreft. En dan hebben ze ook nog Hulk achter de hand. Geen 'zeehond' Kerlon helaas, publiekslieveling is de huiler Neymar, door Joey Barton treffend de Justin Bieber van het moderne voetbal genoemd: 'Brilliant on the old YouTube, cat piss in reality.'
Kroatië
De Kroaten mogen het bal openen tegen het gastland. Dat is geen fijn begin, maar het bracht een nationaal biermerk op een lumineus idee: 'Wat kunnen we doen in het land dat 5 wereldtitels won?' luidt de vraag die in een commercial wordt gesteld, 'in het land dat het dribbelen heeft uitgevonden', 'een land 10.000 kilometer ver weg'. Het antwoord is briljant: 'Hoe verder van huis, hoe beter we verdedigen', 'we lijden stoerder', 'we schoppen harder' en 'we juichen sterker'. De Kroaten, die overigens standaard in het kleurenpatroon van Noord-Brabant spelen, kijken inderdaad niet op een doodschop meer of minder. Daar zullen ze het ook van moeten hebben, want de selectie lijkt niet al te sterk. In de kwalificatie moesten ze het al afleggen tegen de Belgen; in de play-offs werd IJsland moeizaam aan de kant geschoven.
Kameroen
Het verheugende nieuws kwam deze week uit Kameroen. Bondscoach Volker Finke heeft Eyong Enoh geselecteerd. Dat vergroot sowieso de feestvreugde. 'In welke minuut krijgt Enoh een gele kaart?' is immers een van de leukste weddenschapsspelletjes die men met vrienden kan spelen rond een voetbalwedstrijd. Verder is het maar weer afwachten met Kameroen. Ze zijn er vaak bij, en steeds is het alles of niks. Eto'o is nog steeds de ster, maar die heeft ook drie jaar vegeteren bij FC Anzhi (jaarloon: 20 miljoen euro!) in de benen. De bookmakers hebben er in ieder geval weinig vertrouwen in, op Algerije na wordt Kameroen van de Afrikaanse landen het laagst ingeschat. We gaan vooral letten op Stephane M'Bia, de saluerende soldaat van Sevilla.
Mexico
Mexico is er altijd bij, maar kwalificatie verloopt elke keer weer moeizamer, zo schreef ik vier jaar geleden al. Die trend werd fijntjes doorgezet, want de Mexicanen wonnen slechts twee van de tien poulewedstrijden. Alleen omdat de Verenigde Staten op de laatste speeldag in blessuretijd twee keer scoorde in en tegen Panama (2-3) kreeg het keurkorps van Miguel Herrera nog een herkansing via play-off met Nieuw-Zeeland. Sinds de pensionering van Cuauhtémoc Blanco is het daar in Mexico allemaal een beetje in de versukkeling geraakt. Overigens is de 41-jarige nekloze eindbaas alleen met het nationale elftal gekapt, want hij speelt naar verluidt nog altijd competitievoetbal. Zijn broodheer is Puebla FC, dat speelt in Estadio Cuahtémoc. Dat stadion is officieel vernoemd naar 'de laatste Azteekse keizer', maar wij weten wel beter...
Prognose
1) Brazilië
2) Kameroen
3) Kroatië
4) Mexico
Brazilië
Is Brazilië al standaard een kanshebber op een WK, dit jaar is het natuurlijk de torenhoge favoriet. Alles minder dan de wereldtitel en de pleuris zal uitbreken. Bovendien heeft Brazilië iets goed te maken. De houthakker Dunga had de ooit zo oogstrelende Brazilianen in Zuid-Afrika omgeschoold tot een onooglijke vechtmachine. Nu is Luiz Felipe Scolari, erkende eikel, terug op zijn post. Hij moet de Goddelijke Kanaries naar de zesde wereldtitel leiden. Een blik op de seleçao van 2014 maakt ons nog niet warm. Ooit hadden ze Romario, daarna Ronaldo, toen Ronaldinho. Spitsen even sierlijk als hun namen. Thans heten de aanvallers Fred, Bernard en Jo. Alsof het drie Brabantse boerenzonen betreft. En dan hebben ze ook nog Hulk achter de hand. Geen 'zeehond' Kerlon helaas, publiekslieveling is de huiler Neymar, door Joey Barton treffend de Justin Bieber van het moderne voetbal genoemd: 'Brilliant on the old YouTube, cat piss in reality.'
Kroatië
De Kroaten mogen het bal openen tegen het gastland. Dat is geen fijn begin, maar het bracht een nationaal biermerk op een lumineus idee: 'Wat kunnen we doen in het land dat 5 wereldtitels won?' luidt de vraag die in een commercial wordt gesteld, 'in het land dat het dribbelen heeft uitgevonden', 'een land 10.000 kilometer ver weg'. Het antwoord is briljant: 'Hoe verder van huis, hoe beter we verdedigen', 'we lijden stoerder', 'we schoppen harder' en 'we juichen sterker'. De Kroaten, die overigens standaard in het kleurenpatroon van Noord-Brabant spelen, kijken inderdaad niet op een doodschop meer of minder. Daar zullen ze het ook van moeten hebben, want de selectie lijkt niet al te sterk. In de kwalificatie moesten ze het al afleggen tegen de Belgen; in de play-offs werd IJsland moeizaam aan de kant geschoven.
Kameroen
Het verheugende nieuws kwam deze week uit Kameroen. Bondscoach Volker Finke heeft Eyong Enoh geselecteerd. Dat vergroot sowieso de feestvreugde. 'In welke minuut krijgt Enoh een gele kaart?' is immers een van de leukste weddenschapsspelletjes die men met vrienden kan spelen rond een voetbalwedstrijd. Verder is het maar weer afwachten met Kameroen. Ze zijn er vaak bij, en steeds is het alles of niks. Eto'o is nog steeds de ster, maar die heeft ook drie jaar vegeteren bij FC Anzhi (jaarloon: 20 miljoen euro!) in de benen. De bookmakers hebben er in ieder geval weinig vertrouwen in, op Algerije na wordt Kameroen van de Afrikaanse landen het laagst ingeschat. We gaan vooral letten op Stephane M'Bia, de saluerende soldaat van Sevilla.
Mexico
Mexico is er altijd bij, maar kwalificatie verloopt elke keer weer moeizamer, zo schreef ik vier jaar geleden al. Die trend werd fijntjes doorgezet, want de Mexicanen wonnen slechts twee van de tien poulewedstrijden. Alleen omdat de Verenigde Staten op de laatste speeldag in blessuretijd twee keer scoorde in en tegen Panama (2-3) kreeg het keurkorps van Miguel Herrera nog een herkansing via play-off met Nieuw-Zeeland. Sinds de pensionering van Cuauhtémoc Blanco is het daar in Mexico allemaal een beetje in de versukkeling geraakt. Overigens is de 41-jarige nekloze eindbaas alleen met het nationale elftal gekapt, want hij speelt naar verluidt nog altijd competitievoetbal. Zijn broodheer is Puebla FC, dat speelt in Estadio Cuahtémoc. Dat stadion is officieel vernoemd naar 'de laatste Azteekse keizer', maar wij weten wel beter...
Prognose
1) Brazilië
2) Kameroen
3) Kroatië
4) Mexico
zaterdag 10 mei 2014
Zeven dagen lang (211)
4 t/m 10 mei
ZONDAG EU
Werkgeversvoorzitter en dienstknecht van het grootkapitaal Bernard Wientjes vindt dat de politiek het rond de Europese verkiezingen alleen nog over economie moet hebben. 'Europa zorgt voor banen, we verdienen ons geld dankzij Europa. Er rijden elke dag vrachtwagens naar Italië dankzij Europa.'
Wientjes, ga voor de aardigheid eens kijken wie er achter het stuur van die vrachtwagens zitten tegenwoordig!
MAANDAG Finale WK Snooker
O! Die misser van Ronnie O'Sullivan... Ongelooflijk! Dit gaat veel verder dan Rensenbrink op de paal of Robben op de voet van Casillas.
DINSDAG Opstappen
PVV-statenlid Bart Brands stapt op om Marokkanen-uitspraken Wilders. (NOS)
Ook goeiemorgen meneer Brands. Die uitspraken deed Wilders half maart... Ik loop ook wel eens een dag achter met de krant, maar deze meneer maakt het wel heel bont.
WOENSDAG Opstaan
'Ze stond op zoals je uit bed stapt wanneer je op een ochtend te lang bent blijven liggen. Schuldbewust en haastig.'
(Arnon Grunberg, Apocalyps, 2013, p. 251)
DONDERDAG NO! (I)
Nee, nee, nee... De FA wil vanaf 2016 ook beloftenelftallen in de lagere Engelse profdivisies laten spelen! Als dat werkelijk gaat gebeuren, dan is het einde zoek, dan stoppen we ermee, met alles.
Engeland! Het enige land waar de liefhebber nog in de lagere divisies terecht kan voor de authentieke voetbalbeleving, voor de passie, voor the beautiful game. Niet die verderfelijk geldmachine die Premier League heet, uiteraard, en precies die walgelijke topclubs met hun torenhoge schulden, met hun misdadige eigenaars, met hun Aziatische toeristen op de tribunes, die misbruiken nu hun macht om de kleine clubs en het hele Engelse voetbal kapot te maken.
Wat hebben ze als 'goede reden'? Als jonge spelers wekelijks met meer weerstand spelen zal dat het niveau van het Engelse nationale team ten goede komen.
Gotspe! Dus omdat jonge Engelse spelers niet aan de bak komen in het eerste omdat er elf buitenlandse miljoenenaankopen in de basis moeten staan, moeten de clubs in de lagere divisies, die niet aan deze moderne decadentie meedoen, maar het veld ruimen.
Ze hebben zich al ooit afgescheiden van de Football League om met een commerciële Premier League alle tv-gelden voor zichzelf te kunnen houden, nu moet de Football League ook nog even leeggezogen worden.
En trouwens, clubs als Manchester City en Arsenal halen ook hun jeugdspelers al van heinde en verre, dus dan staan er straks bij Jong Arsenal - Crawley Town (136 toeschouwers) nog steeds geen Engelse jeugdspelers op het veld.
Zelfs die idioot van een Steve McLaren liegt erop los om dit erdoorheen te krijgen: '"I can only go from my experience in Holland and Germany," he said. "PSV, Ajax and FC Twente had second teams in the second division in Holland and from what I gather it has been a huge success."' Een enorm succes!!?? Het staat er echt...
VRIJDAG NO! (II)
FC United of Manchester, een fan owned club van supporters die zich hebben afgescheiden van het ooit als voetbalclub begonnen maar tegenwoordig als bedrijf - gericht op Azië - opererende Manchester United, komt met een behartigenswaardig statement vol waarheden als koeien, zoals: 'The Premier League is good at marketing and gathering cash for its members. The Premier League is good for making rich people richer and football poorer.'
Het statement besluit als volgt: 'If the Premier League and its tiny group of myopic, self-absorbed owners get their way, the richness and diversity of the game of football as we know it in this country, will be damaged for ever.'
En zo is het maar net.
ZATERDAG Maar nadat Zoggel ook deze boosheid weer van zich af heeft geschreven komt hij op deze dag van majestueuze regenvlagen tot rust, zet hij het op een mijmeren, en sluit hij dit weekoverzicht af met vier prachtige regels uit een al even prachtig liedje
'But boys will be boys, and girls have those eyes
That will cut you to ribbons sometimes
And all you can do is just wait by the moon
And bleed if it's what she says you ought to do.'
(The Gaslight Anthem - 'Here's Looking at You, Kid')
ZONDAG EU
Werkgeversvoorzitter en dienstknecht van het grootkapitaal Bernard Wientjes vindt dat de politiek het rond de Europese verkiezingen alleen nog over economie moet hebben. 'Europa zorgt voor banen, we verdienen ons geld dankzij Europa. Er rijden elke dag vrachtwagens naar Italië dankzij Europa.'
Wientjes, ga voor de aardigheid eens kijken wie er achter het stuur van die vrachtwagens zitten tegenwoordig!
MAANDAG Finale WK Snooker
O! Die misser van Ronnie O'Sullivan... Ongelooflijk! Dit gaat veel verder dan Rensenbrink op de paal of Robben op de voet van Casillas.
DINSDAG Opstappen
PVV-statenlid Bart Brands stapt op om Marokkanen-uitspraken Wilders. (NOS)
Ook goeiemorgen meneer Brands. Die uitspraken deed Wilders half maart... Ik loop ook wel eens een dag achter met de krant, maar deze meneer maakt het wel heel bont.
WOENSDAG Opstaan
'Ze stond op zoals je uit bed stapt wanneer je op een ochtend te lang bent blijven liggen. Schuldbewust en haastig.'
(Arnon Grunberg, Apocalyps, 2013, p. 251)
DONDERDAG NO! (I)
Nee, nee, nee... De FA wil vanaf 2016 ook beloftenelftallen in de lagere Engelse profdivisies laten spelen! Als dat werkelijk gaat gebeuren, dan is het einde zoek, dan stoppen we ermee, met alles.
Engeland! Het enige land waar de liefhebber nog in de lagere divisies terecht kan voor de authentieke voetbalbeleving, voor de passie, voor the beautiful game. Niet die verderfelijk geldmachine die Premier League heet, uiteraard, en precies die walgelijke topclubs met hun torenhoge schulden, met hun misdadige eigenaars, met hun Aziatische toeristen op de tribunes, die misbruiken nu hun macht om de kleine clubs en het hele Engelse voetbal kapot te maken.
Wat hebben ze als 'goede reden'? Als jonge spelers wekelijks met meer weerstand spelen zal dat het niveau van het Engelse nationale team ten goede komen.
Gotspe! Dus omdat jonge Engelse spelers niet aan de bak komen in het eerste omdat er elf buitenlandse miljoenenaankopen in de basis moeten staan, moeten de clubs in de lagere divisies, die niet aan deze moderne decadentie meedoen, maar het veld ruimen.
Ze hebben zich al ooit afgescheiden van de Football League om met een commerciële Premier League alle tv-gelden voor zichzelf te kunnen houden, nu moet de Football League ook nog even leeggezogen worden.
En trouwens, clubs als Manchester City en Arsenal halen ook hun jeugdspelers al van heinde en verre, dus dan staan er straks bij Jong Arsenal - Crawley Town (136 toeschouwers) nog steeds geen Engelse jeugdspelers op het veld.
Zelfs die idioot van een Steve McLaren liegt erop los om dit erdoorheen te krijgen: '"I can only go from my experience in Holland and Germany," he said. "PSV, Ajax and FC Twente had second teams in the second division in Holland and from what I gather it has been a huge success."' Een enorm succes!!?? Het staat er echt...
VRIJDAG NO! (II)
FC United of Manchester, een fan owned club van supporters die zich hebben afgescheiden van het ooit als voetbalclub begonnen maar tegenwoordig als bedrijf - gericht op Azië - opererende Manchester United, komt met een behartigenswaardig statement vol waarheden als koeien, zoals: 'The Premier League is good at marketing and gathering cash for its members. The Premier League is good for making rich people richer and football poorer.'
Het statement besluit als volgt: 'If the Premier League and its tiny group of myopic, self-absorbed owners get their way, the richness and diversity of the game of football as we know it in this country, will be damaged for ever.'
En zo is het maar net.
ZATERDAG Maar nadat Zoggel ook deze boosheid weer van zich af heeft geschreven komt hij op deze dag van majestueuze regenvlagen tot rust, zet hij het op een mijmeren, en sluit hij dit weekoverzicht af met vier prachtige regels uit een al even prachtig liedje
'But boys will be boys, and girls have those eyes
That will cut you to ribbons sometimes
And all you can do is just wait by the moon
And bleed if it's what she says you ought to do.'
(The Gaslight Anthem - 'Here's Looking at You, Kid')
dinsdag 6 mei 2014
Het domme Europa
'De schuld van het domme Europa aan de Oekraïense tragedie zal pas over een kwarteeuw door een Europese Lou de Jong worden geboekstaafd.' Met deze tweet uitte correspondent Pieter Waterdrinker zijn afschuw over de tragedie in Odessa. Tientallen pro-Russische betogers kwamen daar om in een vlammenzee nadat het gebouw waarin zij zich hadden verschanst in brand was gestoken door een met brandbommen gooiende meute.
Oekraïense veiligheidstroepen zetten een dag later een groot aantal belegeraars gevangen, maar die werden na een bestorming bevrijd, nota bene door pro-Russische separatisten. Terwijl je toch zou verwachten dat de daders die verantwoordelijk zijn voor de gruwelijke dood van pro-Russische separatisten niet op bevrijding door pro-Russische separatisten hoeven te rekenen. Of waren de gevangenen ook pro-Russische separatisten? Het tekent de verwarring waaraan iedereen langzamerhand ten prooi is.
Bij de onlusten in Odessa vochten hooligans van het plaatselijke Chornomorets zij aan zij met hooligans van opponent Metalist Charkov en de fascisten van de Rechtse Sector tegen de paramilitaire knokploegen van Poetin. Aan beide zijden hebben de smeerlappen dus vrij spel. Aan beide zijden viert propaganda hoogtij.
Je kunt dan ook allang niet meer pro-Kiev of pro-Moskou zijn in dit conflict, daarvoor is de situatie te luguber, maar ook te schimmig. De huidige interim-premier van Oekraïne Arseni Jatsenjoek manifesteert zich als een integer politicus, maar ook als een lichtgewicht zonder charisma, zonder gezag en zonder enige controle over de situatie. Het blijft bij holle retoriek en loze beloften over ingrijpen in het oosten.
Intussen mocht de leider van onze eigenste rechtse sector, volksvertegenwoordiger G. Wilders, op de Engelstalige zender Russia Today een halfuur lang zijn licht laten schijnen over het conflict. Rusland heeft het verkeerd aangepakt, vond Wilders, maar natuurlijk gaf hij vooral de EU de schuld. Daarmee wordt de rol van Poetin gebagatelliseerd. Dat het conflict maar blijft escaleren is voor het overgrote deel op het conto van de Russen te schrijven, die Lavrov naar Genève zonden maar zich vervolgens onverdroten bleven bezondigen aan militair machtsvertoon en oorlogsretoriek.
Is het escaleren dus vooral aan Rusland te wijten, dat laat onverlet dat Europa wel een slechte beurt heeft gemaakt bij het ontbranden van het conflict. De vermaning geldt natuurlijk vooral de EU-vertegenwoordigers die een zeer kwalijke rol hebben gespeeld door op het Maidan-plein een menigte van dubieus allooi op te zwepen. Diezelfde Rechtse Sector die nu dood en verderf zaait speelde een sleutelrol in de revolutie waarbij Janoekovitsj verjaagd werd.
Het is onverteerbaar en ook onwerkelijk dat zo'n flapuit als Guy Verhofstadt nog altijd kandidaat is voor het voorzitterschap van de Europese Commissie. Zelfs al nemen we even aan dat zijn idealisme toen met hem op de loop ging en hij niet doorhad dat hij een plein vol fascisten stond toe te spreken, dan nog is het een politieke halsmisdaad om na zo'n blunder te blijven doen of je neus bloedt.
Iedere andere politicus zou na zo'n faux pas de eer aan zichzelf houden of met zachte dwang richting de uitgang worden gedirigeerd - zo niet Verhofstadt. Waarom wordt zijn kandidatuur niet onhoudbaar gemáákt, in de politieke arena, via de publieke opinie, door de kritische media? Zijn we werkelijk zo verdoofd en murw gebeukt door alle ellende dat we het simpelweg niet meer willen of kunnen zien?
De apologeten van de Europese eenwording hameren steeds maar op het economische belang van 'Europa' - laatst nog Wientjes. Handel, welvaart, banen, we zouden het allemaal aan de EU te danken hebben. Als dat zo is, wat is dan in hemelsnaam de zin van het op scherp zetten van een conflict met een belangrijke handelspartner als Rusland? De sancties die van EU-wege aan de Russen zijn opgelegd schaden vooral de export. En dan worden er ook nog eens miljarden Europees geld in het failliete en corrupte Oekraïne gepompt.
Poetin noemde onlangs de NAVO als de reden voor Ruslands huidige wapengekletter. Oekraïne is geen lid maar wordt door de NAVO wel als bondgenoot beschouwd. Veel gevaarlijker nog is de situatie in de Baltische staten. Estland is wel lid. De stad Narva grenst aan Rusland en telt een ruime meerderheid aan etnische Russen. Wat gebeurt er als zij, opgestookt door Poetins propaganda, hetzelfde gaan doen als hun broeders in Oost-Oekraïne en aansluiting bij Rusland willen afdwingen?
In tegenstelling tot Kiev kunnen de machthebbers in Tallinn op dat moment wél een beroep doen op hun NAVO-lidmaatschap, concreet op artikel 5 van het handvest, dat stelt dat een aanval op een van de leden als een aanval op het geheel zal worden beschouwd. Gebeurt dit, dan zijn wij er vanaf dat moment dus ook bij betrokken.
Ik geloof niet dat men in Nederland beseft hoe groot dat gevaar is. Poetin is onberekenbaar en waarschijnlijk speelt hij blufpoker, maar op een gegeven moment zal hij zich zo diep in het conflict hebben ingegraven dat de weg terug afgesloten is en hij alleen nog maar vooruit kan. Poetin sprak al hoogmoedig van Novorossija toen hij het over Oost-Oekraïne had.
Maar wat moet de NAVO concreet doen? Amerika spreekt bij monde van John Kerry dreigende taal, maar in Duitsland krijgt de factie van de zogenaamde Putin-Versteher steeds meer de overhand. Zij willen de toch al broze relatie met Rusland niet nog verder hypothekeren door als beschermheer van een verder niet zo relevant land als Oekraïne op te treden. Schröder, Schmidt en Kohl, de drie vorige bondskanseliers, behoren tot deze groep.
Historicus Marc Jansen noemt het onterecht dat Poetin ook de EU als een verbond ziet dat zijn invloedssfeer wil uitbreiden richting Rusland: 'nee, ik geloof niet dat de Russen terecht bezwaar maken. Als ze dat doen, is het omdat ze zelf alleen in termen van macht kunnen denken en zich dus omsingeld en bedreigd voelen. Maar de EU bedreigt hen niet, want de EU is gebaseerd op een idee: wij vinden dat mensen en landen zelf over hun lot moeten kunnen beschikken.'
Jansen maakt hier een denkfout. Het gaat er allang niet meer om wat de achterliggende filosofie van de EU is - of wás, want als we Van Rompuy aanhoren, dan heeft hij wel degelijk zulke geopolitieke ambities -, maar om wat de perceptie van de Russen is. Als Poetin de expanderende EU als een bedreiging beschouwt, dan moeten we niet blasé met het vingertje wapperen en tegenwerpen dat het zo niet bedoeld is, dan moeten we ons er eerst en vooral rekenschap van geven dat de Russen het zo voorstellen en 'ons' als een bedreiging zien.
Dat is dan misschien niet 'terecht' in onze Westerse ogen, maar het is wel de enige politieke werkelijkheid.
Oekraïense veiligheidstroepen zetten een dag later een groot aantal belegeraars gevangen, maar die werden na een bestorming bevrijd, nota bene door pro-Russische separatisten. Terwijl je toch zou verwachten dat de daders die verantwoordelijk zijn voor de gruwelijke dood van pro-Russische separatisten niet op bevrijding door pro-Russische separatisten hoeven te rekenen. Of waren de gevangenen ook pro-Russische separatisten? Het tekent de verwarring waaraan iedereen langzamerhand ten prooi is.
Bij de onlusten in Odessa vochten hooligans van het plaatselijke Chornomorets zij aan zij met hooligans van opponent Metalist Charkov en de fascisten van de Rechtse Sector tegen de paramilitaire knokploegen van Poetin. Aan beide zijden hebben de smeerlappen dus vrij spel. Aan beide zijden viert propaganda hoogtij.
Je kunt dan ook allang niet meer pro-Kiev of pro-Moskou zijn in dit conflict, daarvoor is de situatie te luguber, maar ook te schimmig. De huidige interim-premier van Oekraïne Arseni Jatsenjoek manifesteert zich als een integer politicus, maar ook als een lichtgewicht zonder charisma, zonder gezag en zonder enige controle over de situatie. Het blijft bij holle retoriek en loze beloften over ingrijpen in het oosten.
Intussen mocht de leider van onze eigenste rechtse sector, volksvertegenwoordiger G. Wilders, op de Engelstalige zender Russia Today een halfuur lang zijn licht laten schijnen over het conflict. Rusland heeft het verkeerd aangepakt, vond Wilders, maar natuurlijk gaf hij vooral de EU de schuld. Daarmee wordt de rol van Poetin gebagatelliseerd. Dat het conflict maar blijft escaleren is voor het overgrote deel op het conto van de Russen te schrijven, die Lavrov naar Genève zonden maar zich vervolgens onverdroten bleven bezondigen aan militair machtsvertoon en oorlogsretoriek.
Is het escaleren dus vooral aan Rusland te wijten, dat laat onverlet dat Europa wel een slechte beurt heeft gemaakt bij het ontbranden van het conflict. De vermaning geldt natuurlijk vooral de EU-vertegenwoordigers die een zeer kwalijke rol hebben gespeeld door op het Maidan-plein een menigte van dubieus allooi op te zwepen. Diezelfde Rechtse Sector die nu dood en verderf zaait speelde een sleutelrol in de revolutie waarbij Janoekovitsj verjaagd werd.
Het is onverteerbaar en ook onwerkelijk dat zo'n flapuit als Guy Verhofstadt nog altijd kandidaat is voor het voorzitterschap van de Europese Commissie. Zelfs al nemen we even aan dat zijn idealisme toen met hem op de loop ging en hij niet doorhad dat hij een plein vol fascisten stond toe te spreken, dan nog is het een politieke halsmisdaad om na zo'n blunder te blijven doen of je neus bloedt.
Iedere andere politicus zou na zo'n faux pas de eer aan zichzelf houden of met zachte dwang richting de uitgang worden gedirigeerd - zo niet Verhofstadt. Waarom wordt zijn kandidatuur niet onhoudbaar gemáákt, in de politieke arena, via de publieke opinie, door de kritische media? Zijn we werkelijk zo verdoofd en murw gebeukt door alle ellende dat we het simpelweg niet meer willen of kunnen zien?
De apologeten van de Europese eenwording hameren steeds maar op het economische belang van 'Europa' - laatst nog Wientjes. Handel, welvaart, banen, we zouden het allemaal aan de EU te danken hebben. Als dat zo is, wat is dan in hemelsnaam de zin van het op scherp zetten van een conflict met een belangrijke handelspartner als Rusland? De sancties die van EU-wege aan de Russen zijn opgelegd schaden vooral de export. En dan worden er ook nog eens miljarden Europees geld in het failliete en corrupte Oekraïne gepompt.
Poetin noemde onlangs de NAVO als de reden voor Ruslands huidige wapengekletter. Oekraïne is geen lid maar wordt door de NAVO wel als bondgenoot beschouwd. Veel gevaarlijker nog is de situatie in de Baltische staten. Estland is wel lid. De stad Narva grenst aan Rusland en telt een ruime meerderheid aan etnische Russen. Wat gebeurt er als zij, opgestookt door Poetins propaganda, hetzelfde gaan doen als hun broeders in Oost-Oekraïne en aansluiting bij Rusland willen afdwingen?
In tegenstelling tot Kiev kunnen de machthebbers in Tallinn op dat moment wél een beroep doen op hun NAVO-lidmaatschap, concreet op artikel 5 van het handvest, dat stelt dat een aanval op een van de leden als een aanval op het geheel zal worden beschouwd. Gebeurt dit, dan zijn wij er vanaf dat moment dus ook bij betrokken.
Ik geloof niet dat men in Nederland beseft hoe groot dat gevaar is. Poetin is onberekenbaar en waarschijnlijk speelt hij blufpoker, maar op een gegeven moment zal hij zich zo diep in het conflict hebben ingegraven dat de weg terug afgesloten is en hij alleen nog maar vooruit kan. Poetin sprak al hoogmoedig van Novorossija toen hij het over Oost-Oekraïne had.
Maar wat moet de NAVO concreet doen? Amerika spreekt bij monde van John Kerry dreigende taal, maar in Duitsland krijgt de factie van de zogenaamde Putin-Versteher steeds meer de overhand. Zij willen de toch al broze relatie met Rusland niet nog verder hypothekeren door als beschermheer van een verder niet zo relevant land als Oekraïne op te treden. Schröder, Schmidt en Kohl, de drie vorige bondskanseliers, behoren tot deze groep.
Historicus Marc Jansen noemt het onterecht dat Poetin ook de EU als een verbond ziet dat zijn invloedssfeer wil uitbreiden richting Rusland: 'nee, ik geloof niet dat de Russen terecht bezwaar maken. Als ze dat doen, is het omdat ze zelf alleen in termen van macht kunnen denken en zich dus omsingeld en bedreigd voelen. Maar de EU bedreigt hen niet, want de EU is gebaseerd op een idee: wij vinden dat mensen en landen zelf over hun lot moeten kunnen beschikken.'
Jansen maakt hier een denkfout. Het gaat er allang niet meer om wat de achterliggende filosofie van de EU is - of wás, want als we Van Rompuy aanhoren, dan heeft hij wel degelijk zulke geopolitieke ambities -, maar om wat de perceptie van de Russen is. Als Poetin de expanderende EU als een bedreiging beschouwt, dan moeten we niet blasé met het vingertje wapperen en tegenwerpen dat het zo niet bedoeld is, dan moeten we ons er eerst en vooral rekenschap van geven dat de Russen het zo voorstellen en 'ons' als een bedreiging zien.
Dat is dan misschien niet 'terecht' in onze Westerse ogen, maar het is wel de enige politieke werkelijkheid.
zaterdag 3 mei 2014
Zeven dagen lang (210)
27 april t/m 3 mei
ZONDAG Scam
Schandalig, die salonremise in Almelo. De KNVB doet moeilijk omdat Willem II met andere clubs afspraken zou hebben gemaakt over het niet laten meespelen van verhuurde spelers in onderlinge duels, maar deze schijnvertoning is blijkbaar geen enkel probleem. Van Oostveen staat daar maar met z'n schaal, een beetje te ginnegappen langs de lijn. Van Heracles snap ik het al helemaal niet. Laatste thuiswedstrijd, je speelt nergens meer om, alleen nog om je publiek te vermaken, maar neen: laat de fans maar betalen, wij steken de premie uit Amsterdam wel in onze toch al goedgevulde zakken. Ik hoop dat Heracles volgend jaar 18de wordt.
MAANDAG Teken aan de wand
In de irritante advertentiebanners van datingsites die menige website ontsieren komen al jarenlang dezelfde gezichten voorbij.
Als die meisjes echt zo begeerlijk waren hadden ze intussen toch al lang iemand aan de haak geslagen?
DINSDAG Saai
'Ajax staat gelijk aan 25 jaar schaatsen.' (via)
En ik vind 12 minuten schaatsen al slaapverwekkend.
WOENSDAG Tough
'You're the tall kingdom I surround
Think I'd better follow you around
You might need me more
than you think you will.'
(The National - 'Brainy')
DONDERDAG 'competent, capable and dangerous'
Na Verhofstadt en Van Baalen doet ook de low grade bank clerk die de Europese Raad voorzit nog een flinke duit in het oorlogszakje. In een interview verklaart Van Rompuy dat zijn droom is dat 'het hele Europese grondgebied buiten Rusland op termijn op een of andere manier betrokken [zal] zijn bij de EU.' 'Of daar bij de publieke opinie grote steun voor is, weet ik niet. Maar toch doen we het.' (via)
Poetin wil de oude Oostbloklanden weer onder de vleugels van Moedertje Rusland brengen. Van Rompuy wil ze onder controle van Brussel brengen. Poetin gebruikt de openlijke spierballentactiek, compleet met knokploegen en militair machtsvertoon, Van Rompuy verkiest de sluiptactiek van slinkse, pseudodemocratische annexatie. Het is veroveringspolitiek onder de dekmantel van solidariteit en stabiliteit. Maar de gevolgen zullen eender zijn: ontwrichting, onlusten en na de verdwazing een vertwijfeld dit nooit weer.
VRIJDAG Onverteerbaar
Volkert vrij. Maar ik ben geen lone wolf. Daarom maar extra vlees en vis ingeslagen. Zal 'm leren.
ZATERDAG Slotdag
Bristol Rovers gedegradeerd. Na 94 jaar uit de Football League. Mijn hemel, ik weet even helemaal niets meer.
ZONDAG Scam
Schandalig, die salonremise in Almelo. De KNVB doet moeilijk omdat Willem II met andere clubs afspraken zou hebben gemaakt over het niet laten meespelen van verhuurde spelers in onderlinge duels, maar deze schijnvertoning is blijkbaar geen enkel probleem. Van Oostveen staat daar maar met z'n schaal, een beetje te ginnegappen langs de lijn. Van Heracles snap ik het al helemaal niet. Laatste thuiswedstrijd, je speelt nergens meer om, alleen nog om je publiek te vermaken, maar neen: laat de fans maar betalen, wij steken de premie uit Amsterdam wel in onze toch al goedgevulde zakken. Ik hoop dat Heracles volgend jaar 18de wordt.
MAANDAG Teken aan de wand
In de irritante advertentiebanners van datingsites die menige website ontsieren komen al jarenlang dezelfde gezichten voorbij.
Als die meisjes echt zo begeerlijk waren hadden ze intussen toch al lang iemand aan de haak geslagen?
DINSDAG Saai
'Ajax staat gelijk aan 25 jaar schaatsen.' (via)
En ik vind 12 minuten schaatsen al slaapverwekkend.
WOENSDAG Tough
'You're the tall kingdom I surround
Think I'd better follow you around
You might need me more
than you think you will.'
(The National - 'Brainy')
DONDERDAG 'competent, capable and dangerous'
Na Verhofstadt en Van Baalen doet ook de low grade bank clerk die de Europese Raad voorzit nog een flinke duit in het oorlogszakje. In een interview verklaart Van Rompuy dat zijn droom is dat 'het hele Europese grondgebied buiten Rusland op termijn op een of andere manier betrokken [zal] zijn bij de EU.' 'Of daar bij de publieke opinie grote steun voor is, weet ik niet. Maar toch doen we het.' (via)
Poetin wil de oude Oostbloklanden weer onder de vleugels van Moedertje Rusland brengen. Van Rompuy wil ze onder controle van Brussel brengen. Poetin gebruikt de openlijke spierballentactiek, compleet met knokploegen en militair machtsvertoon, Van Rompuy verkiest de sluiptactiek van slinkse, pseudodemocratische annexatie. Het is veroveringspolitiek onder de dekmantel van solidariteit en stabiliteit. Maar de gevolgen zullen eender zijn: ontwrichting, onlusten en na de verdwazing een vertwijfeld dit nooit weer.
VRIJDAG Onverteerbaar
Volkert vrij. Maar ik ben geen lone wolf. Daarom maar extra vlees en vis ingeslagen. Zal 'm leren.
ZATERDAG Slotdag
Bristol Rovers gedegradeerd. Na 94 jaar uit de Football League. Mijn hemel, ik weet even helemaal niets meer.
Abonneren op:
Posts (Atom)