zondag 14 februari 2016

Zeven dagen lang (277)

8 t/m 14 februari

MAANDAG Omroeper van oproer
Abou Jahjah heeft bij De Bezige Bij een contract getekend voor twee boeken. 
De Bertus Aafjes in mij zegt dat hiermee Hezbollah de poëzie is binnengemarcheerd.

DINSDAG PvdA 70
Hans Spekman, terugblikkend: 'We hebben als PvdA de vrouwenemancipatie een stoot in de rug gegeven.' Hij bedoelt natuurlijk: een duw(tje) in de rug, maar het is een fijne verspreking, want tegenwoordig geven de sociaaldemocraten de emancipatie inderdaad eerder een dolkstoot in de rug.

WOENSDAG Dissident
'Ik zeg eerlijk: binnen de KNVB hebben wij nogal wat regeltjesfanaten. Dat is soms nodig, op andere momenten draven we ook wel een beetje door.'
Directeur amateurvoetbal Jan Dirk van der Zee in de VI

DONDERDAG Feiten
Wat ik niet goed begrijp: waarom is Leo Lucassen, nijvere ijveraar voor feiten en cijfers, zo mordicus tegen het WODC-onderzoek naar criminaliteit onder asielzoekers? De uitkomsten zullen hem (en mij) bovendien toch alleen maar gelijk geven in zijn overtuiging dat er veel indianenverhalen de ronde doen over criminele asielzoekers?

VRIJDAG Blijmoedige verloochening van de eigen taal
'Het Nederlands heeft inmiddels niet zozeer de status van een bedreigde als wel een schadelijke diersoort, die zo snel mogelijk moet worden uitgeroeid. De universiteitsbestuurders klinkt dat als muziek in de oren. [...] Er is maar één ding wat ontbreekt in deze universitaire euforie: de Nederlandse student voor wie het het wetenschappelijk onderwijs in dit land ooit is opgetuigd. Die zal zich moeten aanpassen aan de mondiale dromen van wie de dienst uitmaken.'
Behartigenswaardig pleidooi van Ger Groot in Trouw tegen de verengelsing van de universiteit

ZATERDAG Escalatie
Turkije blufte niet en is dus echt begonnen met het beschieten van de Koerden in Syrië. Kan een kettingreactie in gang zetten, zeker als Assad en Rusland erin slagen Aleppo te bevrijden. Turken en Saoedi's zullen dan mogelijk interveniëren; zie hier.

ZONDAG Bedrog
Natte sneeuw is de vegetarische slager onder de weersomstandigheden.

donderdag 11 februari 2016

Tien jaar PVV

Deze maand bestaat de Partij Voor de Vrijheid tien jaar. Wilders en de zijnen hebben zonder twijfel een stevig stempel op Nederland gedrukt, daarbij bovendien niet al te zeer gehinderd door effectief tegenspel. 
   De intelligentsia, verenigd in de Nationale Wildersbestrijding, laat zich nog maar al te vaak leiden door een tamelijk primitieve afkeer van de man en zijn gedachtegoed, en door de weigering of het onvermogen om in te zien dat lang niet alle mensen in dezelfde werkelijkheid leven als zij. En in een democratie als de onze telt iedere stem nu eenmaal even zwaar mee.
   De aanname is vaak dat het huidige maatschappelijke klimaat, getypeerd met woorden als 'verharding', 'verruwing' en 'verrechtsing', grotendeels een gevolg is van de daden en vooral de woorden van Wilders. Ik denk dat het andersom is: het relatieve succes van de PVV is vooral een uitvloeisel van veranderingen in de samenleving op sociaal, economisch en demografisch gebied.
   De rol van de media is even fascinerend als verontrustend. Wilders controleert de media als in een totalitaire staat, maar zonder daarbij dictatoriale middelen als intimidatie en corruptie nodig te hebben. De media dansen naar zijn pijpen, niet eens uit kwader trouw maar vanwege het principe van perfecte wederkerigheid: wanneer media aandacht besteden aan Wilders genereert Wilders aandacht voor die media.
   Deze week gebeurde het weer. Dinsdagochtend publiceerde NRC Handelsblad op zijn site een interview met Hans Spekman waarin de PvdA-voorzitter onder meer zei dat Wilders de democratie en de rechtsstaat in gevaar brengt met zijn semantiek van 'verzet' en 'revolte'.
   Andere nieuwsmedia bombardeerden de uitspraak gretig tot headline. Vervolgens was het wachten op de reactie van Wilders. Die kwam gauw genoeg. 'Als de kogel komt, komt hij van de PvdA' was de rest van de dag de kopregel. 'We hebben met Melkert en Pim Fortuyn gezien waar dat demoniseren toe leidt,' specificeerde Wilders nog.
   Een tamelijk onzalige vergelijking, en niet alleen omdat Wilders zich weer eens ten onrechte als erfgenaam van Fortuyn positioneert. Die bedacht het woord 'demonisering' als aanduiding voor de bejegening die hem vanuit bepaalde kringen ten deel viel, een bejegening die niets meer met inhoudelijke competitie te maken had maar met angstzaaien en op de man spelen, met de aloude truc van je tegenstander afschilderen als de duivel in mensengedaante.
   Het is niet gezegd dat dat met Wilders nooit gebeurt, maar voor de woorden van Spekman is demonisering een veel te zware term. De demoniseerders van Fortuyn schetsten duistere toekomstvisioenen, Spekman beschreef eerder wat er momenteel aan de hand is rond het asielzoekersvraagstuk: gemeenten zwichten voor intimidatie, de praktijk laat zien dat schelden en bedreigen loont. Of Wilders daarvoor primair verantwoordelijk is is een andere vraag.
   Van de grote groep mensen die vindt dat er onvoldoende naar ze geluisterd wordt, verstaat een klein deel onder dat 'luisteren' niet dat politici de zorgen en de grieven die zij hebben serieus nemen en laten meewegen in de besluitvorming, maar dat ze precies doen wat zij willen. U luistert niet, want u doet niet wat ik zeg. Dat redeloze smaldeel verdient zeker geen minachting maar wel wat meer weerwerk en wat minder toeschietelijkheid.
   De botsing Spekman-Wilders leek dus de zoveelste voorspelbare rel met Wilders als middelpunt. Tot ik 's avonds thuiskwam, bij EenVandaag het bewuste interview zag en tot mijn stomme verbazing constateerde dat Wilders die vergelijking met Melkert en Fortuyn helemaal niet gemaakt had. Dat wil zeggen: niet in een directe reactie op de woorden van Spekman.
   Het was namelijk de verslaggever die letterlijk tegen Wilders zei: 'Heeft u een idee waarom hij dit zegt, het lijkt een beetje op Ad Melkert die in het verleden tegen Pim Fortuyn tekeerging', waarna de volksvertegenwoordiger het alleen nog maar hoefde te beamen (zie hier het interview, bewuste moment vanaf 0:45). Het fragment werd al vroeg online gezet, de vergelijking die afkomstig was van de interviewer transformeerde gedurende de dag in een door Wilders zelf gekozen parallel.
   Jan Dijkgraaf kwam dinsdagavond bij Opiniemakers met een interessante vergelijking. De VARA zond een tijdje terug De Strijd uit, een serie over de 'gouden eeuw van de arbeider' die eind negentiende eeuw begon. Dijkgraaf opperde dat Wilders' 'revolte' wellicht als een hedendaagse variant van die 'strijd' van toen begrepen moet worden.
   Niet voor niets wordt Wilders wel in de traditie van Troelstra geplaatst, de sociaaldemocraat die rond 1900 met een gelijke mengeling van opportunisme, populisme en cultivering van slachtofferschap het establishment tot wanhoop bracht. De uit de SDAP voortgekomen PvdA zou uiteindelijk zelf een establishmentpartij worden. Of dat voor de PVV ook geldt is twijfelachtig, maar nog eens tien jaar revolteren valt zeker niet uit te sluiten.

zondag 7 februari 2016

Zeven dagen lang (276)

1 t/m 7 februari

MAANDAG VS
Ik was benieuwd van welke naam 'Jeb' de verkorte vorm was, maar het blijkt een acroniem: hij heet John Ellis Bush.

DINSDAG Kloof (I)
Het rapport 2 werelden 2 werkelijkheden over de omgang met gevoelige maatschappelijke onderwerpen in het onderwijs stemt zeer somber. NRC vat samen: 'Er is een kloof tussen leerlingen en docenten, een kloof tussen de wereld thuis, op straat en die op school, en er is een kloof tussen kinderen met een puur-Nederlandse en een niet-Nederlandse achtergrond.'
Op een 'witte' mbo-opleiding waren studenten er bijvoorbeeld van overtuigd dat de aangespoelde peuter Aylan helemaal niet verdronken was maar met zijn gezicht naar beneden op het strand was neergelegd om medelijden te wekken.
En op 'zwarte' scholen woekert de radicale islam en het antisemitisme: 'Leerlingen die met de koran in de hand beweringen van hun geschiedenisleraar tegenspreken. Die zeggen: "Juf, we kunnen de vormen van uw lichaam zien." Leerlingen die midden onder de les opstaan omdat ze willen bidden. Leraren die hun kettinkje met de Davidster maar thuis laten.'

WOENSDAG Bekerstunt
VVSB: op de Valreep Veel Scoren wordt Beloond

DONDERDAG Kloof (II)
Veelzeggend relaas in de Volkskrant van een vrouw die al tien jaar les en ondersteuning geeft aan 'nieuwe Nederlanders' maar stilletjes aan ook moe wordt van die kloof: 'Ik heb tien jaar lang bol gestaan van begrip. Maar ik word er een beetje moe van dat ik geen vooruitgang zie. En ik heb er ook geen verklaring voor. Al die vrijwilligers. Al die subsidies. Al die faciliteiten, buurthuizen, bibliotheken, al die vrijwel gratis taalcursussen. Al die opvang, al die uitkeringen en toeslagen.'

VRIJDAG Misdienaar
Nico Dijkshoorn geeft een trefzekere typering van Art Rooijakkers: 'hij ziet eruit als iemand die op een haar na niet is misbruikt door de katholieke kerk.'

ZATERDAG Reve
Bij het zien van dat demonstrerende Pegida- en Antifa-tuig moet ik denken aan het schitterende gedicht 'Roeping' van Gerard Reve:
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed
verschoont, en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien,
Maar elke ongewassen aap, die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert
ziet savonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.

ZONDAG Activist
Kan me niet aan de indruk onttrekken dat de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid Leo Lucassen op het oog heeft in de volgende wenk: 'Onderzoekers moeten ervoor waken dat zij als zaakwaarnemer gaan optreden voor asielmigranten.'