Zeven dagen lang (250)

17 t/m 23 mei

ZONDAG Stalinistisch
Vorige week zei Koos Postema in de VI over Studio Voetbal: 'Jack van Gelder kondigt een heleboel onderwerpen aan die dan nooit allemaal worden behandeld.'
Ik kon me daar geen voorstelling bij maken, maar verdomd, het is waar, vanavond kondigt Jack in de eredivisiesamenvattingen onder meer aan dat ze het in Studio Voetbal zeker moeten gaan hebben over de blamerende nederlaag van Ajax bij Dordrecht '90, maar die komt later op de avond helemaal niet aan bod.
In de promo moet hij natuurlijk gewoon een tekst van de autocue voorlezen, maar in het praatprogramma zelf zwijgt Ajaxpyjama-Jack het onderwerp doodleuk dood.

MAANDAG Nieuwsuur
Marcel van Dam vindt parlementaire enquêtes niet meer wat ze geweest zijn: 'Tegenwoordig worden mensen vaak ondervraagd op of ze wel de goede opvattingen hadden', aldus de salonsocialist vanuit zijn riante villa.
Dus een beetje alsof je iemand wiens opvattingen niet de jouwe zijn voor een 'minderwaardig mens' uitmaakt?

DINSDAG Zwartjes met houdingen
Sylvana, bedankt:

WOENSDAG Gratis geld
'Groningers kiezen voor geld, niet voor schadeherstel.' (NOS)
Dat verbaast me dus helemaal niks. Al die commotie over scheuren in verder spotgoedkope vrijstaande huizen, al die rampverhalen over instortende huizen (Hoeveel doden zijn er gevallen door de gaswinning, hoeveel gewonden?), en als klap op de vuurpijl de gotspe van de 'omgekeerde bewijslast'. Iedereen is in dit land onschuldig tot het tegendeel is bewezen, behalve in Oost-Groningen, maar het is zo'n beetje het grootste taboe om daar voorzichtig een paar vraagtekens bij te plaatsen (en dan bedoel ik niet in 140 tekens). Maar ziet: niks veiligheid, geld!

DONDERDAG Afzeikkick
Waarom wordt Hans Kraay junior, vaste sidekick van Jansma, al het hele seizoen in de promo voor De tafel van Kees als een van de gasten aangekondigd? Dat betekent dat hij dus nog steeds niet voor vol wordt aangezien door Kees.

VRIJDAG Steen
Boeiende documentaire op Omroep Brabant over het legendarische drieluik TOP Oss-NAC Breda in de play-offs promotie/degradatie van 2006. Ook ik word nog weleens zwetend wakker van die misser van Zafarin voor open doel bij de stand van 1-0 in de derde, beslissende wedstrijd in Oss.
Wat niet ter sprake kwam, was dat een 0-0 thuis en 2-2 uit normaal gesproken volstaat om door te gaan naar de volgende ronde, maar dat de KNVB in zijn oneindige onwijsheid had besloten dat het wel leuk zou zijn om eens een jaartje met een soort Amerikaanse best-of-three te werken.
Ik hoorde nu overigens wel voor het eerst dat veel Bredase relschoppers die na afloop met stenen stonden te gooien dachten dat ze al gedegradeerd waren... Zegt ook wel iets over het niveau daar.

ZATERDAG Faizel
Daar is-ie weer! Of beter: dat was 'm dan! Mohammed Faizel Ali Enait, de krompratende mutsjesdrager met meestertitel, is door de tuchtrechter levenslang geschorst vanwege excessief wangedrag. Zo bracht hij ooit een cliënt 12.000 euro in rekening voor een dag werk en bedreigde hij de cliënt toen deze weigerde te betalen. Hij mag nu nooit meer het ambt van advocaat uitoefenen.
Ik verwacht toch op zijn minst dat Jeroen Pauw hem uitnodigt om tekst en uitleg te komen geven. Faizel zal het vast wel weer allemaal deconstrueren als een 'boerenvonnis' van 'reactionaire paleo-conservatieve witte rechters' en 'eliteracisten' die uit een 'boerengat' zijn gekropen.

Death Cab For Cutie - Kintsugi

Het nieuws in november 2011 dat Ben Gibbard, voorman van Death Cab For Cutie, en Zooey Deschanel, actrice en zangeres, gingen scheiden was goed nieuws. Niet voor de voormalige geliefden zelf - althans niet voor Gibbard -, maar wel voor de muziekliefhebber. Zo'n break-up haalt immers vaak het beste in de songwriter naar boven, zeker als die songwriter zoals Gibbard heeft bewezen uit te blinken in melancholische, intense teksten.

Eerst ging Gibbard ook muzikaal nog even solo, met Former Lives (2012). Het duurde vervolgens tot maart 2015 voor het nieuwe Death Cab-album verscheen: Kintsugi, een Japanse techniek om met goud gebroken servies te repareren. De betekenis lijkt evident: het album moet het fonkelende goud zijn waarmee Gibbard de scherven van zijn verbroken relatie aaneen lijmt.

Her en der is het album inderdaad een break-up album genoemd, maar dat is eigenlijk een kwalificatie die de plaat geen recht doet. 'Little Wanderer' bijvoorbeeld is juist de liefdesverklaring waar Codes and Keys (2011) zo'n behoefte aan had. Een pakkend nummer, over de geliefde die altijd in verre buitenlanden verblijft, met net dat laagje sentiment en kitsch dat het een enorme hitpotentie geeft. 'If you will be my bluebird returning, then I will be your evergreen', dat werk.

Tegelijk zitten er ook treffender beelden in: 'Someone's gotta be the lighthouse and that someone's gotta be me.' Een sterk nummer is verder 'You've Haunted Me All My Life', een eenvoudig lied dat bij nader inzien heel geraffineerd in elkaar blijkt te zitten, door de suggestieve tekst ('And so I wait but I never seem to learn / How to capture your diminishing returns') en vooral de muzikale opbouw. Een waardige opvolger van parels als 'Brothers on a Hotel Bed' en 'Summer Skin'.

Kintsugi is dan ook een album waarop de band voortborduurt op de klassiekers uit het eigen repertoire. 'Hold No Guns' moet als akoestisch miniatuurtje de opvolger zijn van 'I Will Follow You Into the Dark', maar het mag niet in de schaduw staan van die grote hit die de doorbraak naar het grote publiek betekende. Het is saai en nogal slaapverwekkend, de aandacht verslapt steevast gedurende het nummer.

'Hold No Guns' is wel de scharnier van het album, met vijf liedjes ervoor en vijf erna. Beide sets hebben een eigen sfeer en sound. In de dagen van de LP zou men zeggen dat de A- en de B-kant elk een eigen identiteit hebben. In het tweede deel, dat veel opgeruimder en relativerender is dan het eerste, wordt echter wel erg opzichtig aangeschurkt tegen het elektronische 80's-geluid dat tegenwoordig veel indie-muziek kenmerkt.

Die tweeslachtigheid maakt het ook een wat richtingloos album. Het is een beetje een grabbelton, eerder een panorama van een relatie dan een echt break-up album; alle emoties, fasen, ups en downs zijn er kriskras in verwerkt. Dat kan nog steeds een grandioos werk opleveren - zie Springsteens Tunnel of Love (1987). Kintsugi is dat niet. Het biedt een aangename luisterervaring, een verzameling typische Death Cab-liedjes. Degelijk vakwerk, niet meer maar zeker ook niet minder.

Zeven dagen lang (249)

10 t/m 16 mei 

ZONDAG Koppensneller
Frits Jelle Barend heeft in de header-foto op zijn twitterpagina Guus Hiddink onthoofd. De boodschap lijkt me duidelijk: Frits eist het hoofd van de bondscoach.

MAANDAG Laat me
'De geluidsoverlast raakt mijn kern, mijn ik, het diepste van mijn zijn. Ik wil mezelf zijn, me laten zakken in een paradijs van rust, van meditatief zijn. Tot stervens toe. Laat mij in mijn rust.'
(Rinus Spruit, Een dag om aan de balk te spijkeren, 2013, p. 168)

DINSDAG Klaver (I)
GroenLinks, de partij die te pas en vooral te onpas meldt 'dat afkomst er niet toe doet', maar nu wel pronkt met het gegeven dat de nieuwe leider Jesse Klaver een halve Marokkaan is.

WOENSDAG Klaver (II)
Wordt de naam van de partij nu ook gewijzigd in GroenSnot?

DONDERDAG Uit beeld (I)
Dit vind ik altijd weer prachtig: wanneer in de rubriek 'Anno' in de VI van een speler wordt gemeld dat hij 'bij alle betrokkenen uit beeld verdwenen' is.

VRIJDAG Uit beeld (II)
Van dezelfde categorie: wanneer in een necrologie wordt gezegd dat de betreffende persoon aan het eind van zijn leven 'een teruggetrokken bestaan' leidde.
Eigenlijk kan men daar niet vroeg genoeg mee beginnen, vind ik. Alle ellende op de wereld wordt veroorzaakt door mensen die weigeren een teruggetrokken bestaan te leiden.

ZATERDAG Secularisering
IJsheiligen is voorbij en toch heeft het vannacht nog gevroren. Zelfs het weer is tegenwoordig ontkerstend...

Hij las

Christophe van Gerrewey - Trein met vertraging (2013)
Hier en daar wat bloedeloze maar over het algemeen aangenaam trage roman over een aantal individuen in een trein van Oostende naar Antwerpen. Elk van hen bevindt zich op zijn of haar eigen mentale eiland, dubbend over existentiële angsten en praktische bekommernissen. Terwijl de trein onderweg steeds meer vertraging oploopt vliegen de gedachten van de personages alle kanten uit, soms pagina's lang. In de overwegingen van zijn karakters heeft de auteur boeiend commentaar weten te verpakken op de excessen van het huidige tijdsgewricht, van hersenloze cultuurconsumptie tot liefdesrelatiegezever en van debiel smartfoongebruik tot de verrotte wetenschappelijke publicatiecultuur. Trein met vertraging is vele malen verdraaglijker dan Van Gerreweys ergerniswekkende debuutroman Op de hoogte. [***]

Barry Smit - Om het nu (2013)
Episodische roman over een bestaan aan de zelfkant in naargeestige oorden als Castricum en Heiloo. De hoofdpersoon houdt zich onledig met zo'n beetje alle moderne 'hippe' vormen van criminaliteit: hij snuift en slikt pillen, kweekt wiet en jat de planten uit andermans kwekerijen, drogeert jonge meisjes op feesten en zoekt een kick in het hooliganisme (bij AZ, haha). Smit is erin geslaagd de rauwheid en opgefokte gejaagdheid van dit leven te vertalen naar de compacte vorm en stuwende stijl van zijn proza. De ijskoude gewetenloosheid van de protagonist is even indringend als beangstigend. Bevat bovendien leerzame gedetailleerde beschrijvingen van hoe zulke lui hun handeltjes drijven en hoe witwassen in zijn werk gaat. Verplicht op de leeslijst van de politieacademie, zou ik zeggen. [****]

Maarten 't Hart - Magdalena (2015)
't Hart had zijn moeder beloofd pas na haar dood over haar te schrijven. Ze overleed in 2012, Magdalena is het resultaat. Het is officieel geen roman, en toch verschilt het boek nauwelijks van het bekende fictiewerk van 't Hart, wat iets zegt over het beperkt fictionele gehalte van zijn werk. De passage waarin de auteur zijn fascinatie beschrijft wanneer hij zijn moeder haar haren ziet kammen kennen we bijvoorbeeld al uit Een vlucht regenwulpen. Magdalena was een pathologisch geval: ze was ervan overtuigd dat haar man vreemdging, terwijl daar geen enkele aanwijzing voor was. 't Hart beschrijft zijn moeder evenwel met compassie en inlevingsvermogen, zijn woede richt hij vooral op de godsdienstige indoctrinatie. Magdalena eindigt zelfs een beetje als De Schrift betwist 3. [***]

Jeroen Brouwers - Het hout (2014)
Je kon erop wachten: een roman over het misbruikschandaal in de katholieke kerk. Het hout speelt zich af op een seminarie in Zuid-Limburg in de jaren vijftig waar de broeders zich en masse aan de jongetjes vergrijpen. De ingenieuze compositie en superieure poëtische stijl van Brouwers zijn bewonderenswaardig, maar de uitwerking van het thema is dat bepaald niet. Alle clichés worden van stal gehaald, de broeders zijn stuk voor stuk karikaturen, en de verteller - broeder Bonaventura - is weliswaar geen schennispleger maar evenzeer een geperverteerde. Brouwers heeft geen enkele moeite gedaan een geloofwaardig tijdsbeeld te schetsen, verblind door haat heeft hij alle nuance laten varen. Walter van Daniël Rovers is op dit gebied een vele malen intelligenter boek. [**]

Kees 't Hart - Teatro Olimpico (2014)
Twee theatermakers mogen hun voorstelling over Rousseau opvoeren op een festival in het befaamde Teatro Olimpico in Vicenza, maar door een organisatorische chaos draait het uit op een financieel debacle. Geschreven in de vorm van een verslag achteraf voor de subsidieverstrekker. Ogenschijnlijk een komische satire op de corruptie, onbetrouwbaarheid en luiheid van de Italianen, maar in wezen een genadeloos treffend portret van de zelfgenoegzame Hollandse theatersnob die zich drukker maakt over de inhoud van zijn stuk dan over praktische, juridische en financiële zaken. Vooral het constant terugkerend gezever over bête noire Beckett en 'evidentietheater' zorgt er van lieverlede voor dat je hoopt dat alles misgaat. [****]

Rinus Spruit - Een dag om aan de balk te spijkeren (2013)
Schitterende roman over de tobber Maarten Rietgans die vanuit een kleine boerengemeenschap naar de grote stad trekt maar nergens en bij niemand kan aarden en steeds weer terugkeert naar zijn Zeeuwse geboortegrond, naar zijn vader die hij heimelijk - en terecht - verafgoodt. De beschrijvingen van het boerenleven zijn indrukwekkend, de idylle en de ontbering van dat bestaan worden beide subliem weergegeven. De grote tijdssprongen en de afwisseling tussen tegenwoordige en verleden tijdsvorm lijken wat ondoordacht, maar het effect is juist dat de gevolgen van Maartens onvermogen en zijn gecombineerde levens- en doodsangst op een bijzondere manier invoelbaar worden gemaakt. De slotscène is al even ontroerend. [*****]

Thomas Heerma van Voss - De derde persoon (2014)
Bundeling korte verhalen van de jongste HvV. De hoofdpersoon lijkt steeds dezelfde man te zijn, maar in andere gedaanten, in verschillende leeftijdsfasen en omgevingen. Steeds betreft het een ietwat wereldvreemde, lethargische man die de gebeurtenissen, variërend van ingrijpend tot banaal, aan zich ziet voltrekken zonder de indruk te wekken helemaal bij de les te zijn en de betekenis en vaak ook de impact te bevatten. Het boek als geheel is wat onevenwichtig van kwaliteit, de langere verhalen zijn duidelijk het zwakst. 'Bedankt voor uw medewerking' lijkt me een voorstudie van Stern (2013), de laatste roman van de auteur. Dit verhaal bevat ook een behartigenswaardige afrekening met tribunaaltelevisie als De wereld draait door. [***]

Zeven dagen lang (248)

3 t/m 9 mei

ZONDAG Lekke moraal
Gaan we nog iets horen over GroenLinks en het lek?
Wekenlang zijn Voortman en Van Ojik niet voor de camera's weg te slaan en spuien ze hun gal over Van Miltenburg, die informatie uit een vertrouwelijk gesprek met Voortman naar de pers zou hebben gelekt. Dat moest en zou tot de bodem worden uitgezocht. Maar nu politiek commentator Paul Jansen heeft onthuld dat het lek niet uit de VVD maar uitgerekend uit de hoek van GroenLinks zelf kwam blijft het muisstil.

MAANDAG 4 mei
Joost Prinsen en het gedicht van Willem Wilmink over Ben Ali Libi, goochelaar. Kippenvel.

DINSDAG Het gaat goed, mooi kut is dat
Europa laat de economische crisis definitief achter zich, zo juichen de media, met een gemiddelde groei van 2,1% volgend jaar. Nederland mag een groei van 1,8% verwachten.
Vroeger zouden we van zulke berichten vrolijk zijn geworden. Maar wat heb je nog aan economische groei, tegenwoordig betekent het alleen maar dat er weer een enorme naheffing uit Brussel komt.
Vroeger werden we optimistisch van positieve economische groeiberichten. Die tijd is voorgoed voorbij.

WOENSDAG Mama mia
De Arbeiderspers adverteert op affiches voor Magdalena van Maarten 't Hart als het ideale cadeau voor Moederdag.
Benieuwd hoeveel moeders zich na het beëindigen van de lectuur zullen afvragen of hun zoon er iets duidelijk mee wilde maken.

DONDERDAG En dan praten we verder
Rare ophef over 'Fuck de Koning' en de vervolging van die dwaas. De discussie gaat alleen over de vraag of je dat mag roepen of niet, terwijl het ware probleem is dat er een aparte wet voor is, een wet die majesteitsschennis verbiedt, Als we dat onzin vinden moeten we eerst die wet aanpassen.

VRIJDAG Uit eigen ondervinding
Het probleem bij Ajax is dat er veel te veel mensen rondlopen die zichzelf ontzettend belangrijk vinden - dat weet iedereen. Het euvel strekt zich zelfs uit tot het niveau van de stewards beveiligers bij Jong Ajax.

ZATERDAG Nu even uit een raam hangen, Bill
'We Built This City' van Starship schijnt ooit uitgeroepen te zijn tot 'Most Awesomely Bad Song Ever', wat schromelijk overdreven is. Het is best een geinig nummer.
Het grootste wanproduct is natuurlijk '(Si Si) Je Suis Un Rock Star' van ex-Rolling Stone Bill Wyman. Zowel qua tekst als qua muziekvideo een absoluut dieptepunt. Meneer Wyman had er duidelijk geen zin in.

Zeven dagen lang (247)

26 april t/m 2 mei

ZONDAG Grootgrutter
Achter op de kassabon van de Albert Heijn: 'Sinds onze caissières eerst vragen of u een kassabon wilt voordat ze er eentje uitprinten, heeft Albert Heijn al zo'n 287.357 kilometer aan kassabonpapier bespaard.'
Ik lees dit achter op de kassabon die de caissière ongevraagd voor me heeft uitgeprint.

MAANDAG Medic!
De kracht van Band of Brothers is onder meer dat er onbekende acteurs zijn gebruikt, wat bijdraagt aan de authentieke ervaring. Vanavond zie ik ineens toch een bekend gezicht: Jimmy Fallon. Dat is die gast met een eigen rubriek in De wereld draait door.

DINSDAG Vgl.
'Well I was brave
And unique,
Intelligent,
A snowflake'
(Bloc Party, 'Unique', A Weekend in the City, 2007)

'I was raised up believing I was somehow unique
Like a snowflake distinct among snowflakes, unique in each way you can see'
(Fleet Foxes, 'Helplessness Blues', Helplessness Blues, 2011)

WOENSDAG Van de Jan Gijzenkade tot de Langeleegte
Nog een maandje, dan mogen we weer naar Haarlem, Schiedam, Wageningen en Veendam! De 2e Divisie komt eraan.

DONDERDAG ...of gewoon integere gelaatstrekken
De conducteur komt binnen voor de kaartcontrole, ik kan zo gauw mijn kaartje niet vinden, hij kijkt me even aan en loopt dan door.
Is dat nu (omgekeerd) 'etnisch profileren'?
Of denkt hij juist: shit, een zwartrijder, snel wegwezen voor ik een beuk krijg?

VRIJDAG Totale lul van de week
Waardeloos dat FOX in de samenvatting van TOP Oss-Sparta Rotterdam (1-5) hét moment van de wedstrijd niet laat zien: Istvan Bakx die de bal doorkopt en alleen op de keeper afgaat, maar tot ieders afgrijzen wordt afgefloten door de kleine dictator Edwin van de Graaf wegens een vermeende handsbal en op de koop toe geel krijgt wegens protesteren. Hierna - en hierdóór - liep het pas uit de hand. Je kon er trouwens op wachten dat die pannenkoek na het scootmobielincident nog een keer wraak zou komen nemen.

ZATERDAG Doordenker
'FC Oss-Sparta Rotterdam 1-5' stond zowel vóór als ná de wedstrijd in het wedstrijdoverzicht.