Zeven dagen lang (257)

21 t/m 27 september

MAANDAG Derksen &...

Mooi ontroerend portret van Wim Kieft. Hij is iemand die zich aan alles en iedereen ergert maar nog het meest aan zichzelf. Alsof ik in de spiegel kijk.

DINSDAG Pauw

Dirk Scheringa is met zijn volslagen gebrek aan charisma het prototype van de hedendaagse banaliteit van het kwaad: ogenschijnlijk een brave brabbelaar met het voorkomen van een dorpsdrogist maar achter die façade schuilt een gewiekste en gewetenloze zakenman.

WOENSDAG Droogte

Málaga heeft na vier wedstrijden in de Primera División nog geen doelpunt gemaakt. Vanavond tegen Villarreal is het eindelijk zo ver: in de 71ste minuut scoort middenvelder Fernando Tissone. Helaas wel in eigen doel.

DONDERDAG Staand vervoerd

De Nederlandsche Spoorwegen waarschuwen voor overvolle treinen het komende jaar. De oude 'apekoppen' gaan eruit maar de nieuwe treinstellen zijn nog niet klaar. 

Het zoveelste oenige mismanagement daar bij de NS. Stelletje ape(n)koppen.

VRIJDAG Voetbal Inside

In hun discussie over Van Bastens kritiek op Cruijff wordt Derksen op een gegeven moment persoonlijk tegen Genee. Dat jij-bakken is altijd het signaal dat hij klemgeluld wordt en dat Wilfred dus het gelijk aan zijn zijde heeft.

ZATERDAG Topo-topic

Zouden de inwoners van Brabrand in Denemarken ook gemoedelijk, bourgondisch en gezellig zijn?

ZONDAG #AMF

SC Veendam is dood en toch springlevend. In Veendam zorgen ze goed voor hun nalatenschap. Het clubarchief is veiliggesteld, er is een fraai naslagwerk verschenen en een brave borst heeft een grote hoeveelheid wedstrijdsamenvattingen van TV Noord op Youtube gezet. Bijvoorbeeld deze prachtige reportage rondom de nacompetitiewedstrijd Veendam-NEC uit 1996. Een aanrader. Met onder meer, in de laatste minuut van het filmpje, een geniale directeur/volksmenner Henk Nienhuis.

Peter R. de Vries komt pas om twee uur 's nachts thuis

'Tjezis, Pauw betaalt Peter R' twitterde Wouke van Scherrenburg dinsdagavond laat. Hero Brinkman, rechercheur en politieke Heintje Davids, had zojuist aan Peter R. de Vries gevraagd of de misdaadverslaggever zich liet betalen door de publieke omroep voor zijn oneindige stroom optredens in velerlei talkshows.

    De Vries was duidelijk gedesoriënteerd en keek hulpzoekend naar Pauw: 'Moet ik hier antwoord op geven?' En toen Brinkman aanhield: 'Doet dat er wat toe?', daarmee de vraag impliciet met 'ja' beantwoordend.

    Overigens was dit niet echt meer een nieuwtje, in augustus had Jan Roos immers al ontdekt dat De Vries gemiddeld 2500 euro per optreden vangt. Wouke van Scherrenburg wist het echter nog niet, en blijkens de reacties velen met haar.

    Groot was dan ook de verbazing, verbijstering en verbittering toen De Vries de volgende avond doodleuk wéér in Pauw achter een glas doodgeslagen bier - Radler volgens Brinkman ('Heb je citroen in je bier of zo!?) - bleek te zitten. Hij mocht alvast een paar woorden zeggen over de kritiek van Van Basten op Cruijff. Weer een paar honderd euro verdiend.

    Al snel bleek het om een opzetje te gaan van het programma, ingegeven door de ontstane ophef. De Vries verdedigde zich met het argument dat hij freelancer was en ingehuurd werd vanwege zijn deskundigheid, wat door Pauw nog eens werd onderstreept. Luttele seconden later plaatste de redactie van Pauw het fragment al op twitter, waarna er geen twijfel meer over kon bestaan dat het allemaal voorgekookt was.

    'Ik kom om twee uur 's nachts pas thuis', voerde De Vries ook nog aan. Tja, zo ken ik er ook nog wel een, Pauw begint ook pas om elf uur 's avonds!

  Niet dat De Vries vorstelijk betaald wil worden voor die paar minuten is het schokkendst - anno 2015 kijk je er niet meer van op dat op alle niveaus schaamteloos naar publiek geld wordt gegraaid -, maar dat programma's als Pauw en ook De wereld draait door dan niet zeggen: Hé De Vries, wie denk je wel niet dat je bent, voor jou drie anderen.

    De kwestie is dat figuren als Peter R. de Vries negen van de tien keer helemaal niet aanschuiven om vanuit hun expertisegebied de actualiteit van weldoordachte duiding te voorzien, maar om betweterige meningen te debiteren over duizend en een onderwerpen.

    Even een zijpad: in 2005 wilde De Vries de politiek in. Maar niet om idealen te verwezenlijken. Zijn PRDV (Wikipedia: 'De afgekorte partijnaam komt overeen met de initialen van De Vries, wat De Vries afdeed als louter toeval') moest in een opiniepeiling door 41% als een aanwinst voor de politiek worden beschouwd, anders begon hij er niet aan. Populisme to the next level. Een ruime minderheid beoordeelde de PRDV niet als een aanwinst en De Vries begon er niet aan. Sindsdien voert hij een even verbeten als rancuneuze mediacampagne tegen die andere populist, Wilders.

    Keer op keer refereert De Vries aan de 'kopvoddentaks', een idioot idee dat werkelijk niemand géén idioot idee vindt, maar hij roert het steeds weer aan op een toon of hij de oplossing van een lang onopgehelderd gebleven misdaad releveert.

    Maar dat laatste, op onthullende wijze misdaden verslaan, dat waar we hem ooit zo om konden bewonderen ondanks zijn lachwekkende ijdelheid en torenhoge arrogantie, en tevens dat wat hij nu opvoert als de 'deskundigheid' waar hij zo royaal voor beloond wenst te worden, dat schiet er behoorlijk bij in.

    De bizarre kwestie rond de de foto van Volkert van der Graaf in De Telegraaf kwam namelijk ook ter sprake dinsdag. In een heimelijk gefilmd gesprek had de moordenaar van Pim Fortuyn verklaard dat de foto in scène was gezet, terwijl hij een mediaverbod had als voorwaarde voor zijn vervroegde vrijlating. De Vries was als enige niet verbaasd, want hij wist het allang. Gehoord van Holleeder. Die het weer van de fotograaf had, die ooit zijn lijfwacht was.

    Die mededeling sneeuwde al snel onder toen Brinkman zijn toorn liet nederdalen op De Vries, maar het was toch een tamelijk schokkende mededeling. De Vries wist ervan, maar hij hield al die tijd zijn mond. Vroeger had hij zo'n scoop niet laten liggen, had het meteen een thema-aflevering van Peter R. de Vries, misdaadverslaggever opgeleverd. Dat programma bestaat niet meer, maar De Vries is bepaald niet minder vaak met zijn smoel op tv. Maar hij deed er niets mee.

    Zeker te druk met factuurtjes schrijven.
    'Ik ben tegenwoordig een ZZP'er', zei De Vries nog. Inderdaad: Zuur & Zakkenvullend Pauwmeubilair.

Zeven dagen lang (256)

14 t/m 20 september

MAANDAG Geniaal

'De Ronde van Spanje had veel korter gekund. Dat hebben wetenschappers van de Radboud Universiteit Nijmegen berekend. De Vuelta duurt in totaal drie weken, maar volgens de onderzoekers was dat niet nodig: "Dit is hartstikke om."' 

Lees verder

DINSDAG PSV-Manchester United

Commentator Ronald van de Geer: 'U heeft de opstellingen niet gezien'. Nee, omdat er een minuut voor kwart voor negen nog steeds reclame bezig was!

Het komt met dat SBS nog eens zover dat de kijker halverwege kan sms'en welke club er door mag naar de volgende ronde.

WOENSDAG National League

Na de 2-2 gisteravond tegen Torquay United heeft Kidderminster Harriers na tien wedstrijden nul zeges, vijf gelijke spelen en vijf nederlagen.

Dat is exact dezelfde balans als in het seizoen 2012/2013 na tien duels. Toen won Kidderminster van de volgende 26 wedstrijden er 22, behaalde het in totaal 93 punten en streed het tot op de laatste speeldag met Mansfield Town om de titel.

DONDERDAG Algemene beschouwingen

Alexander Pechtold: 'We hebben de hele tuin omgeploegd, nu komen de tuinstoelen naar buiten en zegt Buma: "Ik ga lekker zitten.""

De gemiddelde Nederlander zet eind september de tuinstoelen juist weer binnen. Niet alleen van democratie heeft Pechtold weinig kaas gegeten...

VRIJDAG In verzet

Zouden de Enschedeërs die bij Pauw tegen de komst van vluchtelingen in hun wijk ageren dezelfde lui zijn die Alfred Schreuder hebben weggejaagd bij FC Twente?

ZATERDAG Chelsea-Arsenal

Dat hij een eersteklas smeerlap was wisten we al, maar Diego Costa is hard op weg de nieuwe Pepe te worden. Wat een cunt.

ZONDAG Eredivisiesamenvattingen

Tom Egbers na het oplezen van weer een opstelling vol onuitspreekbare namen: 'En dan doet Van der Karbargenbok nog niet eens mee.'

Een verwijzing naar Bordewijks Bint. Het is niet de eerste keer dat Tom een literaire toespeling maakt. Vorig jaar gebruikte hij al eens een 'citaatsjabloon' op basis van Mulisch' De sprong der paarden en de zoete zee, zo merkte de altijd scherpe Taalprof op.

Debuteren in Delpher

Delpher is een online archief waarin miljoenen historische kranten, tijdschriften en boeken digitaal raadpleegbaar en doorzoekbaar zijn. Een ware goudmijn, ik kan er uren in rondstruinen. Je vindt er opheldering over historische gebeurtenissen die je elders op het internet niet vindt. Een bijzondere ervaring is ook het zoeken op vroege vermeldingen van zaken die tegenwoordig wereldberoemd en miljoenenbusiness zijn, maar die ooit gloednieuw en onbekend waren. Drie voorbeelden: Chelsea, Bruce Springsteen en Nintendo. 

(Klik hieronder op de bronvermelding om het artikel in Delpher.nl te lezen.)

1) Chelsea
Uit: Algemeen Handelsblad, 11 september 1905

SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Voetbal in Engeland.
LONDEN, 10 Sept. (Part. Corr.)

  't Was hier gisteren allesbehalve ideaal voetbalweer; storm en regen trachtten het in hevigheid van elkaar te winnen en toen geen van beide de sterkste bleek, sloten ze maar een bondgenootschap, hetgeen echter noch voor de spelers, noch voor de toeschouwers bij de gisteren plaats hebbende voetbalwedstrijden voordeeliger uitkwam. Van "niet-opkomen" is hier te lande bij het professioneele voetbal nooit sprake; wegblijven van een te voren bepaalden wedstrijd zou de directie van een voetbalclub zooveel schadevergoedingsprocessen en boeten op den hals halen, dat haar bedrijf voor een gansch seizoen geruïneerd zou zijn. Aileen na gemeenschappelijk overleg en met sanctie van den scheidsrechter kunnen dus wedstrijden worden afgelast, maar voor regen heb ik dat hier nog nooit zien gebeuren; wel voor mist, wanneer die zoo dik was dat men anders den doelverdedigers een misthoorn in de hand had moeten geven om met signalen de tegenpartij te waarschuwen waar ze ergens schieten moest...

    Regen doet overigens op goed-gedraineerde, wel-onderhouden velden, zooals men die hier heeft, niet zoo heel veel kwaad, al mag de bovengrond dan ook wat glibberig worden. Maar tegen aanhoudende stortbuien als van de laatste dagen is zelfs het hardste veld niet bestand. Daar behoeft dan maar 'n minuut of wat op gespeeld te zijn en dan hebben de zware voetballaarzen het terrein tot een kleiakker omgewerkt. [...]

    De verschillende doelverdedigers hebben gisteren ook weer hachelijke oogenblikken doorleefd tengevolge van den toestand van het terrein rond hun respectieve g o a l s. Zoo gaat van Foulke, den reusachtigen cipier van "Chelsea", de nieuwe tweede klasseclub, het gerucht, dat hij meer schoten glijdende, zittende en liggende heeft geweerd dan staande, en dat hij in plassen rondom zijn doel zijn handen en gezicht stond te wasschen na hevige aanvallen van zijn tegenpartij. Hoe dit zij, hij wist er alles uit te houden en "Chelsea" behaalde met één tegen nul de overwinning op "Blackpool", op het terrein van deze club zelf, hetwelk aan den clubnaam eer aandeed; 't was inderdaad niet veel beter dan een b l a c k  p o o l.

2) Bruce Springsteen
Uit: Limburgsch Dagblad, 1 november 1975

Sensatie

Dé sensatie in popwereld is in Amerika ene BRUCE SPRINGSTEEN. In de internationale poppers wordt dit genie bejubeld en al dé ontdekking sinds Dylan en de Stones genoemd. Met name zijn optredens moeten een ware rock 'n roll happening zijn, zoals dat de laatste jaren niet meer is vertoond.

    Zijn derde elpee "Born To Run" (CBS) is voor Europa een eerste kennismaking met deze bejubelde ster. De muziek die Springsteen brengt is inderdaad de verademing waarop we al een tijdje wachten. Springsteen vindt de basis van zijn muziek in de rock 'n roll van de jaren vijftig, Elvis Presley en Fats Domino om er twee te noemen. Daarbij is hij in zijn teksten sterk beinvloed door Bob Dylan. Vertaal dat allemaal in de technische mogelijkheden anno vandaag - kompleet met het nodige koperwerk - en de sound is kompleet.

    Op "Born to Run" bezingt Bruce Springsteen het leven in de stad, het leven van de verslaafden in de stad, het leven van de "hungry and the hunted explode into rock 'n roll bands". Acht schitterende komposities (met name "Jungleland", "Born To Run", "Tenth Avenue Freeze Out" en "Thunder Road") die je koude rillingen over de rug bezorgen. Na het beluisteren van deze elpee, moet ik me inderdaad aansluiten bij de kritieken uit de buitenlandse pers: Springsteen is een sensatie.

3) Nintendo
Uit: Nieuwsblad van het Noorden, 16 november 1988

Doorbraak van spelcomputer

Het heeft er naar uitgezien dat spelcomputers voorgoed uit beeld zouden verdwijnen. Vorig jaar lanceerde de Japanse elektronica-gigant Nintendo echter een nieuw systeem, dat sindsdien de wereld heeft veroverd.

    Binnen twee jaar tijd werden alleen al in Amerika meer dan vijf miljoen spelcomputers verkocht.

    Om de vraag bij te kunnen benen bouwt Nintendo momenteel in Japan een fabriek die 800.000 spelcomputers per maand zal gaan maken.

    Ook in ons land wordt het Nintendo Entertainment System goed verkocht. Precieze cijfers wil importeur Bandai (Breukelen) niet verschaffen, maar men spreekt over een verdrievoudiging t.o.v. vorig jaar.

  De computer is compact en wordt geleverd met twee bedieningspanelen en het leuke behendigheidsspel Super Mario Bros. De set heeft een adviesprijs van f 298. Van Nintendo zelf zijn inmiddels zo'n 30 spellen in Nederland beschikbaar, terwijl ook andere fabrikanten voor deze computer zijn gaan produceren.

    De spellen die wij van Nintendo gezien hebben, waren grafisch zeer verzorgd. Dikwijls ook ontbraken in beeld en geluid de humor niet. Tot de beste titels behoren het zeer veelzijdige, lange avonturenspel Legend of Zelda, het boksspel Punch Out, het actierijke Kung Fu, het flipperspel Pinball en de klassieke behendigheidsspellen Donkey Kong en Donkey Kong III.

    De meeste spellen kosten f 79,50 a f 89,50; alleen Legend of Zelda is beduidend duurder, f 148. Voorts zijn diverse accessoires leverbaar, waaronder een fitness-set en een lichtpistool.

    De klasse van Nintendo werd nog eens onderstreept door de recente bekroning tot 'beste speelgoed van het jaar' in de categorie hobby, techniek en creativiteit.

Zeven dagen lang (255)

7 t/m 13 september

MAANDAG Oranje

'Je zou zo'n Van der Wiel hoogstpersoonlijk die kinderachtige getatoeëerde coltrui willen uittrekken. En Cillessen dwingen dat pseudo-stoere kauwgompie uit te spugen. En Memphis [Depay] willen zeggen dat als ie per se een heuse dandy wil zijn hij zich eerst moet verdiepen in Oscar Wilde en David Bowie.'

Hugo Borst in column Brabants Dagblad

DINSDAG Joost Zwagerman overleden

Hoewel Joost Zwagerman in de eerste plaats als schrijver zal worden herinnerd, bewonderde ik hem het meest als publieke intellectueel. Zijn columns over politiek en maatschappij, verzameld in Het wilde westen (2003) en Hollands welvaren (2007), hadden vaak een hoog spijker-op-de-kop-gehalte. Ronduit indrukwekkend zijn zijn pamfletten De schaamte voor links (2007) en Hitler in de polder & Vrij van God (2009).

WOENSDAG Vluchtelingenhulppsychose

'Arnold Karskens [...] heeft al dagenlang de anonieme twitter-inquisitie in zijn nek, omdat hij vindt dat de vader van Iconisch Beeld beter 5 euro extra had kunnen uitgeven aan een zwemvest. Een waarheid als een koe, lijkt mij.

Ik denk dat Arnold daar een open zenuw raakte. Hij dreigde met die gedachte de Gutmensch Nederlanders hun Iconisch Beeld af te nemen. Zo werkt het hier. Helpende Nederlanders snappen dood en ellende alleen nog als er iemand trompet speelt naast een kist of als de dood schoentjes aan heeft die zij zelf vroeger ook droegen.'

Nico Dijkshoorn in column de Volkskrant

DONDERDAG Gelezen

Het venijnig sarcastische toontje van Jan Dijkgraaf maakt van Bres een heerlijk boek.

VRIJDAG Hoe warm het was...

Valt die Felix Rottenberg even door de mand bij De wereld draait door. Het komt zo'n beetje hier op neer: als het de dag van het interview met Vrij Nederland 16 graden was geweest, dan zou hij nu nog gewoon voorzitter van de PvdA-selectiecommissie zijn.

ZATERDAG Hongarije

Zorgwekkend dat jan en alleman meteen een vernietigend oordeel klaar heeft naar aanleiding van de geruchtmakende filmopname in een Hongaarse vluchtelingenopvang, Joop voorop: 'De Hongaarse politie is op een filmpje vluchtelingen aan het voederen alsof ze beesten zijn.'

Nogal een gemakzuchtig oordeel over een stiekem gefilmde opname zonder enige context. En de betreffende redacteur heeft blijkbaar zelf nog nooit beesten gevoederd. Je gooit dan ook altijd wat brood naar achteren, want daar staan de zwakkere geitjes die er niet in slagen bij het hek te komen omdat de astrante geitenbokken alle buit voor zichzelf willen houden. Wie zegt mij dat de gooiende hulpverleners niet op vergelijkbare wijze voedsel hebben willen verstrekken aan de zwakkeren (ouderen, kinderen), die anders nooit aan de beurt zouden komen? 

Die mensen moeten ook maar roeien met de riemen die ze hebben, daarbij bovendien niet bepaald gesteund door de leider van hun land...

ZONDAG #AMF

Filmpje: een voetbalzaterdag anno 1960 in Engeland: http://www.indehekken.net/saturday-fever/. 

Dag van nationale vreugde

In de schitterende documentairefilm Nieuwe Helden van Dirk Jan Roeleven, over de Argos-Shimano-ploeg in de Tour de France van 2013, zit een scène waar ik dezer dagen vaak aan moet denken.

    Marcel Kittel, kopman van de wielerformatie, spreekt op een hotelkamer zijn jonge teamgenoot Tom Dumoulin toe. De dan 22-jarige Maastrichtenaar is een wagon in het treintje dat de sprint moet aantrekken voor de Duitser. Kittel heeft zojuist de etappe gewonnen maar heeft nog wel wat op- en aanmerkingen paraat voor Dumoulin. Maar, zo spreekt Kittel zijn knecht welhaast vaderlijk toe, je bent nog jong en zult het heus wel leren als je goed je best blijft doen, en dan word je vanzelf een nog betere renner dan je nu al bent.

    Het gezicht dat Dumoulin dan trekt is dat van het kind dat een compliment krijgt, weet dat hij dat dankbaar en in stilte moet incasseren, maar intussen zijn mondhoeken van pure gelukzaligheid omhoog voelt kruipen, steeds verder, tot er een stralende glimlach is verschenen, een glunderend gezicht.

    Twee jaar later is diezelfde Dumoulin nog slechts twee etappes verwijderd van een prestatie zo onvoorstelbaar, zo formidabel, dat ik nog steeds weiger te geloven dat het daadwerkelijk gaat gebeuren. Weet Dumoulin morgen in een zware bergetappe over vier cols de ranke Italiaan Fabio Aru achter zich te houden, dan kan hij een dag later in Madrid de eindzege van de 70ste Vuelta a España op zijn naam schrijven.

    De eindzege. Dus niet een etappeoverwinning, en ook niet een of ander raar nevenklassement met dito trui, maar de eindzege. De beste van allemaal.

    En ook niet van de Ster Elektrotoer of de Driedaagse van de Panne, zelfs niet van een Ronde van Polen, Duitsland of Groot-Brittannië, maar van de Ronde van Spanje. Een van de heilige drie Grote Rondes - volgens veel kenners zelfs de zwaarste van de drie.

    Deze Vuelta is de 270ste Grote Ronde ooit verreden. Slechts vier keer won een Nederlander, en dan nog slechts twee verschillende individuen: Jan Janssen (1967 Vuelta, 1968 Tour) en Joop Zoetemelk (1979 Vuelta, 1980 Tour). Wint Dumoulin, dan is hij dus meteen een levende legende, een grote meneer om met Mart Smeets te spreken - en gezien de bovenstaande jaartallen ook meteen topfavoriet voor de Tour van volgend jaar, maar dat terzijde.

    Nogmaals, ik geloof nog steeds niet dat het gaat gebeuren, maar misschien is 'niet geloven' in feite 'niet durven geloven', een psychologisch afweermechanisme om teleurstelling te voorkomen. Maar stel nu dat het gebeurt, dan zullen er nog steeds mensen zijn in Nederland, burgers van dit land, die er hun schouders over zullen ophalen.

    Ik zie maar één oplossing om dat te voorkomen. Wanneer er een schokkende, afgrijselijke gebeurtenis plaatsvindt kan er een Dag van nationale rouw worden afgekondigd. Er is bij mijn weten geen equivalent voor dit fenomeen wanneer de gebeurtenis niet intens verdrietig maar wonderbaarlijk mooi is.

    Premier Rutte kan dat veranderen door een Dag van nationale vreugde in te stellen. Dus niet zoals gebruikelijk het obligate felicitatietelefoontje naar de sporter en over tot de orde van de dag, maar 'een dag waarop een groot gedeelte van de bevolking de gelegenheid krijgt eer te betonen en aan vreugdeactiviteiten deel te nemen'.

    Een dag waarop iedereen mag glunderen, glimlachen van oor tot oor, even weer zo gelukzalig als een kind kan zijn.

Herleving van NSB-geluiden

Quinsy Gario mocht weer eens aanschuiven bij Jeroen Pauw. Het werd een treurige vertoning.

  Zijn gevecht tegen windmolens begint steeds schrikbarender vormen aan te nemen. Gario is er heilig van overtuigd dat Nederland een door en door racistisch land is en ook met de dag racistischer wordt. Alle blanken kijken neer op zwarten, iedereen die beweert dat het anders is is daarmee automatisch een racist, iedere toenaderingspoging is neokoloniale bemoeizucht. Zwartwitdenken van de vuigste soort.

   Op Twitter worden doodsbedreigingen geuit aan het adres van de antizwartepietactivist. Dat is heel erg en moet waar mogelijk hard worden aangepakt. Maar het is natuurlijk ook koren op zijn molen: zie je wel, kan hij zeggen, het racisme tiert welig.

   Ik geloof er niks van. Racisme is niet per se toegenomen, het is alleen veel zichtbaarder geworden. Voorheen slingerden xenofoben hun verderfelijke uitingen naar de tv of bralden ze aan de toog over buitenlanders.

   Tegenwoordig zit iedereen echter de hele dag naar z'n mobiele apparaatje te turen en worden alle primitieve oprispingen onmiddellijk het wereldwijde web op geslingerd. Dat is geen toename van racisme maar in de eerste plaats van technologie. En dat noemen we dan vooruitgang.

   Ronduit schrijnend was Gario's totale gebrek aan gevoel voor proporties, voor ironie. Maatschappelijk debat over gevoelige thema's kan niet plaatsvinden onder constante hoge druk, af en toe stoom afblazen is nodig om te voorkomen dat de boel explodeert, om even uit je tunneltje te kunnen kruipen. Gevoel voor humor en ironie, relativeringsvermogen en zelfspot zijn daarbij cruciaal.

    Gario mist ze ten enenmale.

   Die onwil of dat onvermogen om overdrachtelijke uitingen te onderscheiden van onverbloemde invectieven is een terugkerend probleem in zulke debatten, Pauw heeft er aan zijn tafel al meermaals mee te maken gehad.

   De advocaat en handenweigeraar Faizel Enait die in 'We worden bedreigd!', een sketch uit Daar Vliegende Panters waarin angst voor vreemdelingen op de hak wordt genomen, 'een Mein Kampf-sfeer' zei te ontwaren.
   Het 'Landelijk Platform Slavernijverleden' dat zogenaamde uitspraken van Annemarie Jorritsma die op de satirische nepnieuwssite De Speld stonden voor werkelijk gedane uitspraken van de burgemeester aanzag.

   Mo(nique) Samuel die op een onschuldig grapje van Robert ten Brink over haar genderverwarring reageerde alsof de presentator haar zojuist de engst mogelijke verwensing naar het gekortwiekte hoofd had geslingerd.

   En nu weer Quinsy Gario, die de door Martine Bijl ironisch uitgesproken zinsnede 'Vandaag is het eigen taart eerst' uit Heel Holland Bakt 'aanhaken bij de herleving van NSB-geluiden' noemde, zonder ironie van zijn kant welteverstaan. Dezelfde Gario die even daarvoor nog had gepleit voor meer historisch besef ten opzichte van het slavernijverleden, maar als oorzaak voor het gebrek daaraan de Jodenvervolging had genoemd...

   Als Pauw daadwerkelijk een serieuze discussie over een op zich belangrijk thema als racisme wil entameren, moet hij ophouden nog langer een schertsfiguur als Gario uit te nodigen.