Herleving van NSB-geluiden

Quinsy Gario mocht weer eens aanschuiven bij Jeroen Pauw. Het werd een treurige vertoning.

  Zijn gevecht tegen windmolens begint steeds schrikbarender vormen aan te nemen. Gario is er heilig van overtuigd dat Nederland een door en door racistisch land is en ook met de dag racistischer wordt. Alle blanken kijken neer op zwarten, iedereen die beweert dat het anders is is daarmee automatisch een racist, iedere toenaderingspoging is neokoloniale bemoeizucht. Zwartwitdenken van de vuigste soort.

   Op Twitter worden doodsbedreigingen geuit aan het adres van de antizwartepietactivist. Dat is heel erg en moet waar mogelijk hard worden aangepakt. Maar het is natuurlijk ook koren op zijn molen: zie je wel, kan hij zeggen, het racisme tiert welig.

   Ik geloof er niks van. Racisme is niet per se toegenomen, het is alleen veel zichtbaarder geworden. Voorheen slingerden xenofoben hun verderfelijke uitingen naar de tv of bralden ze aan de toog over buitenlanders.

   Tegenwoordig zit iedereen echter de hele dag naar z'n mobiele apparaatje te turen en worden alle primitieve oprispingen onmiddellijk het wereldwijde web op geslingerd. Dat is geen toename van racisme maar in de eerste plaats van technologie. En dat noemen we dan vooruitgang.

   Ronduit schrijnend was Gario's totale gebrek aan gevoel voor proporties, voor ironie. Maatschappelijk debat over gevoelige thema's kan niet plaatsvinden onder constante hoge druk, af en toe stoom afblazen is nodig om te voorkomen dat de boel explodeert, om even uit je tunneltje te kunnen kruipen. Gevoel voor humor en ironie, relativeringsvermogen en zelfspot zijn daarbij cruciaal.

    Gario mist ze ten enenmale.

   Die onwil of dat onvermogen om overdrachtelijke uitingen te onderscheiden van onverbloemde invectieven is een terugkerend probleem in zulke debatten, Pauw heeft er aan zijn tafel al meermaals mee te maken gehad.

   De advocaat en handenweigeraar Faizel Enait die in 'We worden bedreigd!', een sketch uit Daar Vliegende Panters waarin angst voor vreemdelingen op de hak wordt genomen, 'een Mein Kampf-sfeer' zei te ontwaren.
   Het 'Landelijk Platform Slavernijverleden' dat zogenaamde uitspraken van Annemarie Jorritsma die op de satirische nepnieuwssite De Speld stonden voor werkelijk gedane uitspraken van de burgemeester aanzag.

   Mo(nique) Samuel die op een onschuldig grapje van Robert ten Brink over haar genderverwarring reageerde alsof de presentator haar zojuist de engst mogelijke verwensing naar het gekortwiekte hoofd had geslingerd.

   En nu weer Quinsy Gario, die de door Martine Bijl ironisch uitgesproken zinsnede 'Vandaag is het eigen taart eerst' uit Heel Holland Bakt 'aanhaken bij de herleving van NSB-geluiden' noemde, zonder ironie van zijn kant welteverstaan. Dezelfde Gario die even daarvoor nog had gepleit voor meer historisch besef ten opzichte van het slavernijverleden, maar als oorzaak voor het gebrek daaraan de Jodenvervolging had genoemd...

   Als Pauw daadwerkelijk een serieuze discussie over een op zich belangrijk thema als racisme wil entameren, moet hij ophouden nog langer een schertsfiguur als Gario uit te nodigen.