Manifest

Football is the best game in the world.

It doesn't belong to a few Swiss officials,

billionaire investors, or ultra rich sheikhs.

It belongs to the players, and the fans.

Let's not play the World Cup in Qatar.

Let's get rid of the corporate skyboxes.

Let's bring back the standing areas.

We love football the way it used to be.

We are football romantics.

[WK 2014]: De eindafrekening

De beste drieëntwintig (eindbazen, krijgers en revelaties)

Spelregels:
- Maximaal drie spelers per land
- Alleen spelers van landen die de laatste zestien hebben bereikt
- Jan Vertonghen is uitgesloten van deelname

Basiself
1. Tim Howard - Verenigde Staten
2. Giancarlo González - Costa Rica
3. Ron Vlaar - Nederland
4. Mats Hummels - Duitsland
5. José Holebas - Griekenland
6. Javier Mascherano - Argentinië
7. Toni Kroos - Duitsland
8. Héctor Herrera - Mexico
9. Arjen Robben - Nederland
10. James Rodríguez - Colombia
11. Alexis Sánchez - Chili

Reserves

12. Keylor Navas - Costa Rica
13. Mario Yepes - Colombia
14. Rafael Márquez - Mexico
15. Jermaine Jones - Verenigde Staten
16. Kevin de Bruyne - België
17. Thomas Müller - Duitsland
18. Bryan Ruiz - Costa Rica
19. Juan Cuadrado - Colombia
20. Matthieu Valbuena - Frankrijk
21. Angel di María - Argentinië
22. Islam Slimani - Algerije
23. Claudio Bravo - Chili


De slechtste elf (tegenvallers, faalhazen en twee criminelen)

1.Igor Akinfejev - Rusland
2.Antonio Valencia - Ecuador
3.Gerard Piqué - Spanje
4.David Luiz - Brazilië
5.Pepe - Portugal
6.Alex Song - Kameroen
7.Diego Costa - Spanje
8.Eden Hazard - België
9.Fred - Brazilië
10.Mario Balotelli - Italië
11.Luis Suárez - Uruguay

[WK 2014]: Kroniek (VII, slot)

DINSDAG 8 JULI

Brazilië-Duitsland (1-7)
Hoe verder de Brazilianen komen in het toernooi, hoe geagiteerder en overspannener ze worden. In plaats van zich te concentreren op Duitsland is de Seleção alleen maar bezig met zeuren en treuren om Neymar junior. Júlio César en David Luiz houden zelfs het shirtje van de Junior omhoog tijdens het volkslied. Een nieuw dieptepunt. Het ventje is geblesseerd, maar ze doen alsof hij de pijp uit is. Idioot gedoe allemaal.
De openingsfase in Belo Horizonte is erg wild. Duitsland lijdt ontstellend veel balverlies, maar goed, dat kun je je veroorloven als Hulk en Fred je tegenstanders zijn. De Mannschaft komt zelfs uit het niets op 0-1 als de volledig vrijgelaten Thomas Müller eenvoudig kan binnenschieten. Brazilië geeft het initiatief uit handen, Duitsland dringt verder aan.
En dan.
Het debacle. Het demasqué. De deconfiture. In een luttele zes minuten scoort Duitsland vier keer. Klose, twee keer Kroos, Khedira.
0-5 na 29 minuten spelen. Brazilië is afgeschminkt, verpletterd in de zes meest bizarre minuten ooit. Paradoxaal genoeg valt er verder niet zo heel veel meer over te zeggen. Wie dit leest, weet dat het gebeurd is, en dan is elke beschrijving of impressie zinledig. De totale verbijstering zat in die minuten zelf, alle woorden die er achteraf aan worden gewijd schieten eenvoudigweg tekort.
De tranen vloeien rijkelijk op het veld en op de tribunes. In de tweede helft zegt het onthutste publiek massaal zijn steun op aan de spelers. Oscar en vooral Fred worden snerpend uitgefloten. Het ergste wat er kan gebeuren gebeurt: we krijgen medelijden.
De pleuris breekt uit. Commentator Frank Snoeks meldt dat er vechtpartijen zijn uitgebroken op de tribunes en dat er overal in de stad brand wordt gesticht. Scolari heeft dus niet voor niets zijn brandweerjack weer aangetrokken; hij had dit al voorzien.
De Duitsers gooien er verder met de pet naar, maar omdat Brazilië het noorden volledig kwijt is verschijnen ze toch nog geregeld voor César en maakt Schürrle ook nog een zesde goal.
We peinzen ons suf over een verklaring voor deze aberratie, deze anomalie. Opeens hebben we het: Menno Buch is vandaag overleden. Bij aankomst in de hemel heeft de presentator en 'exploitant van 06-lijnen' God als welkomstgeschenk om een 0-6 gevraagd.
Andere gedachte: Moeten we als Nederland nu nog wel de eindstrijd willen halen? Dat levert gegarandeerd een vierde verloren finale op tegen dit ontketende Duitsland.
Buch moet blijkbaar eerst nog door het vagevuur, want opnieuw Schürrle en nota bene Oscar bepalen de eindstand op een epische 1-7 - en natuurlijk moeten we gewoon de finale willen halen.
Eén-Zeven!!! Dit is geen smadelijke nederlaag meer, dit is een nationaal trauma van voor niet-Brazilianen schier onvoorstelbare proporties. Tot in lengte van jaren zal de 8ste juli in Brazilië een dag van nationale rouw blijven. Met zes minuten stilte, zouden we willen adviseren, tussen 22.23 en 22.29 uur.

Valt dit nog te analyseren? Tja, misschien is het ergens best logisch dat het is gebeurd. Feitelijk spelen de Goddelijke Kanaries het hele toernooi al op het randje, lopen ze al weken op de tenen, dragen ze de hunkering van de ganse natie als een loodzware last op de schouders. Scolari's mannen hebben zich met blinde drift en veel geluk naar de halve finale geworsteld. 1-7 is buitensporig, maar het lag ergens wel voor de hand dat áls het mis zou gaan, het dan ook meteen grondig en gruwelijk mis zou gaan, dat het gezegde 'door de ondergrens zakken' een nieuwe definitie zou krijgen.
Die immense, onmenselijke druk ook.... Neem zo'n David Luiz. Wim Kieft kan het beter beoordelen dan wij, maar dat opgefokte geblèr, die domme rushes naar voren, dat himmelhoch jauchzende na zijn doelpunt en zum Tode betrübt zijn na afloop - die stemmingswisselingen kortom... het zou ons niets verbazen als Luiz zijn toevlucht heeft genomen tot de dope.

WOENSDAG 9 JULI
Waar Brazilië brult van machteloze ellende, daar kraait Argentinië van plezier en lang verbeid leedvermaak. De NOS-huiskamer toont beelden van de Argentijnse collega's die de afgang van Brazilië becommentariëren. Het zijn een stel 'mietjes' die Brazilianen, zo luidt de eensgezinde conclusie. Sterker nog, zo brengt de Argentijnse Hugo Borst voorzichtig naar voren, het zijn 'homo's'.

Nederland-Argentinië (0-0 n.v.)
Was België de tegenstander geweest, dan had Oranje geen schijn van kans gehad, maar tegen Argentinië zijn er kansen op het bereiken van de finale. Nederland-Argentinië, sowieso een heerlijk affiche.
Helaas blijkt de beschikbare hoeveelheid spektakel en sensatie gisteravond al volledig opgebruikt. In regenachtig São Paulo zetten Argentinië en Nederland de kijker een slap aftreksel van een halve finale op een WK voor.
Onze betrouwbare toetssteen The Guardian laat er geen misverstand over bestaan: 'a wretched semi-final' en 'a dreary spectacle'. En ook: 'This was not the same, fluid Dutch team that had illuminated the competition with so much rich promise in the earlier stages.' Inderdaad. Robben, sprankelende illuminator bij uitstek, komt nauwelijks aan de bal.
Er zijn maar een paar kansen te noteren. Een schotje van Sneijder, een kopbal van Garay uit een corner en een vrije trap van Messi die door Cillessen goed wordt ingeschat.
De tweede helft is deze weken 'onze' helft, maar vanavond wil er helemaal niets lukken. Kuijt speelt erg zwak en Sneijder lijkt te veel last te hebben van een doodschop van Demichelis in de eerste helft. Ook de Argentijnen komen maar niet los. Messi is onzichtbaar en als hij al eens dreigt door te breken, dan staat daar altijd de formidabele Vlaar.
In blessuretijd is daar opeens toch nog de kans. Kuijt speelt Sneijder in, een subtiel steekpassje en Robben is vertrokken. De kranige Mascherano blokt met een uiterste krachtsinspanning echter diens inzet. 0-0.
In de verlenging krijgt Oranje nog een halve kans via Robben en de Argentijnen een hele met het kopballetje van Palacio, maar meer zit er niet in. Opnieuw een penaltyserie. Zonder Krul dit keer, want er is al drie keer gewisseld.
Na alle tactische meesterzetten van Van Gaal gaat het nu dan een keer fout: hij zet Vlaar bovenaan de lijst. De eerste strafschop moet natuurlijk altijd door een specialist worden genomen. Vlaar mist, net als Sneijder, wiens overigens goed ingeschoten penalty door Sergio Romero met een wereldsave wordt gekeerd.
Jasper Cillessen daarentegen valt door de mand. Nog nooit stopte hij een penalty en ook nu vliegen ze allemaal om zijn oren. De houdbare vierde laat hij zelfs op pijnlijke wijze door zijn handen glippen. We weten nu in elk geval dat Van Gaal tegen Costa Rica niet zozeer Tim Krul liet invallen omdat die zo'n penaltykiller is, als wel Cillessen eruit haalde omdat die er geen kloten van kan.
Er is nog iets. Geen blunder van Van Gaal, maar eerder situationele ironie: de geblesseerde Nigel de Jong werd met man en macht klaargestoomd voor deze wedstrijd omdat hij de enige speler was die in staat werd geacht Messi aan banden te leggen, maar toen Jordy Clasie er na een uur spelen voor hem inkwam werd Messi bijkans nog onzichtbaarder. En bovenal ging Nederland opeens veel dynamischer spelen. Als Clasie had mogen beginnen had Van Gaal nog een wissel over gehad voor de penaltyserie. Voor Krul dus...

Voorbij. We zijn niet emotioneel of anderszins over de emmer, maar vooral murw, leeg, op. De ogen worden toch nog vochtig als we Robben naar zijn vrouw en zoontje zien lopen. De kleine Robben is ontroostbaar en huilt tranen met tuiten in de armen van zijn moeder. Bij het Belgische Sporza schiet commentator Filip Joos er prompt ook vol van, waarmee hij zich een held toont.
De campagne onder Van Gaal begon in augustus 2012 met een terechte 4-2 nederlaag in en tegen België, met helaas een weerzinwekkend fluitconcert dwars door het Wilhelmus heen van de Belgische fans. De campagne eindigt in juli 2014 in de halve finale van het WK met een 4-2 nederlaag in de penaltyserie tegen Argentinië, nu met een hartverwarmende brok in de keel van de Belgische commentator. Zo eindigen we in verzoening.

DONDERDAG 10 JULI
Zat Snoeks eergisteren nog uit zijn nek te lullen met die zogenaamde vechtpartijen op de tribune bij Brazilië-Duitsland, gisteren bij Nederland-Argentinië blijken er wel zware rellen te zijn geweest, zo lezen we heden ochtend: 'Edgar Davids aangevallen tijdens wedstrijd Oranje.' Een Argentijnse fan morste bier op Edgar. Dat is natuurlijk vragen om problemen, dan zegt Edgar er wat van slaat Edgar er meteen op.

Zaten die Argentijnse analytici nog heel stoer te roepen dat de Braziliaanse spelers homo's zijn, komt vandaag naar buiten dat Javier Mascherano een scheurtje in zijn anus heeft. Naar eigen zeggen opgelopen bij zijn ultieme sliding vlak voor tijd, maar daar trappen we dus mooi niet in, Mascheranus.

VRIJDAG 11 JULI
Oranje is dan wel uitgeschakeld, maar de werkelijkheid is iets weerbarstiger. Nederland moet morgen immers nog spelen om brons tegen Brazilië. De troostfinale, die beter de troosteloosfinale kan heten. Het valt niet mee je daar nog voor op te laden, maar Van Gaal heeft zijn wortel-en-stok gevonden: als we morgen van Brazilië winnen, dan is dit Oranje het eerste Oranje ooit dat ongeslagen blijft op een WK.

ZATERDAG 12 JULI
Normaliter leven we op de wedstrijddag met gestaag toenemende kriebels in de onderbuik naar de aftrap toe, maar vandaag moeten we ons er regelmatig aan herinneren dat Oranje vanavond speelt.
Wat kunnen we ervan verwachten?
Brazilië hunkert na de meltdown naar eerherstel en kan een nieuwe deceptie missen als kiespijn. Het ergste wat er kan gebeuren is dat Oranje er met 3-, 4-0 afgaat, dan is de nasmaak toch wat bitter. Aan de andere kant: er staat geen finale meer op het spel, gooi de schroom van je af, lekker voetballen.

Brazilië-Nederland (0-3)
Van Gaal begint in Brasilia gelukkig gewoon met zijn sterkste elf. Nigel de Jong kan sowieso niet meedoen, Jordy Clasie, de beste speler van de wereld aller tijden, mag in zijn plaats beginnen. Domper is het afhaken van Sneijder vlak voor de aftrap.
Scolari probeert het met Willian en Jô en met Ramires en Maxwell. Op de bank zit Neymar junior met dat stoffelijk overschot van een gladharige cavia op zijn kop als een soort talisman te fungeren.
Voor de laatste keer aanschouwen we het voorstellen van de spelers, hoe ze met de armen over elkaar naar de camera draaien. Voor de laatste keer de big smile van Bruno Martins Indi.
Er werd her en der voor gewaarschuwd dat het weleens een veldslag à la Portugal-Nederland 2006 kon worden - Scolari was toen trainer van Portugal -, maar dat is buiten de FIFA-waard gerekend: gastland Brazilië krijgt nog geen rode kaart al gaat het er nog zo. Al in de derde minuut trekt Thiago Silvia net buiten de zestien de door een schitterende actie van Van Persie alleen op de keeper afgestuurde Robben naar de grond. Penalty, zegt de Algerijnse scheidsrechter Haimoudi, en Silvia komt weg met geel. Het zou om te lachen zijn als het niet zo om te huilen was.
Van Persie knalt de strafschop prachtig in de kruising, en als een kwartier later Blind na een fout van David Luiz ook de 0-2 in het dak schiet, tekent zich een nieuwe monsterscore af.
Na de 1-7 zou het Braziliaanse volk in een collectieve depressie zijn weggezonken - de nationale pers sprak van 'een Braziliaanse nine eleven' -, maar dat valt wel mee blijkens de massale wave die na een half uur door het Estádio Nacional gaat.
Nederland speelt goed, een genot om naar te kijken en een verademing na die twee 0-0's. Kleine Clasie is van grote klasse, die kan zo mooi in zijn ritme komen voor de Champions League-voorronde op 29/30 juli. Tenzij ook hij wordt weggeplukt door een buitenlandse club, want dat is het nadeel van zo'n Feyenoordkleurig Oranje. De twitteraars aan de andere kant van het Kanaal lopen in elk geval al over van lof voor deze 'next Paul Scholes'.
Oranje speelt voor de verandering een goede eerste helft en een mindere tweede. Niet dat Brazilië nog terug in de wedstrijd komt, want achterin zit het weer potdicht bij Oranje. De Vrij en Vlaar, wat een geweldenaars...
Op een gegeven moment neemt de regie op de tribune een lookalike van Hulk in beeld. Maar dat is het! Dít is natuurlijk de echte Hulk! We hebben al die weken naar een imitator zitten kijken...
De Brazilianen beginnen toch nog met schoppen. Robben is naarstig op zoek naar zijn dikverdiende treffer, maar hij wordt een tweede penalty onthouden door de waardeloos fluitende Haimoudi. Van Persie wordt getorpedeerd, Clasie en Blind moeten er geblesseerd af, de laatste overigens na een wilde actie die ook een strafschop tegen had kunnen opleveren.
Het wordt toch nog 0-3 - Wijnaldum, wereldgoal - en daarmee is het helemaal af.
Tweeëntwintig dolblije spelers en één balende Sneijder krijgen de bronzen medaille omgehangen door een oud, broos mannetje. Zeker een seniele bejaarde uit het lokale verzorgingshuis of zo. Een substantieel deel van het Braziliaanse publiek is blijven zitten voor de ceremonie, en daarvoor zwaaien we ze oprecht alle lof toe. Obrigado, Brasil!

We hadden vooraf weinig zin meer in deze troostfinale, maar de prachtige afgetekende zege, de medaille-uitreiking en de ereronde, de oprechte blijdschap bij iedereen - het eindigt toch wel heel mooi allemaal.
Het geluk wordt treffend in twee beelden gevat: Kuyt en Robben die breed lachend met de armen om elkaars schouders hun ronde maken; Depay en Clasie die glunderend hun bronzen plak bewonderen. Twee eerbiedwaardige leeuwen van de generatie die afzwaait en twee brutale welpen die de volgende generatie kleur gaan geven.
Er was veel pessimisme voorafgaand aan dit toernooi, en niet ten onrechte met een selectie die vooral uit jonge spelers uit de internationaal ver afgegleden Eredivisie bestond. Het zou een afgang worden, een ondergang zelfs, maar niets bleek minder waar. De Vrij en Blind, Wijnaldum en Cillessen, Clasie en Depay: de Eredivisie is springlevend.
Commentator Jeroen Grueter sluit af met ware woorden: 'Oranje in Brazilië 2014: het was geweldig.'

ZONDAG 13 JULI
De lange weg van 12 juni naar 13 juli eindigt vandaag met de grande finale in Maracaña. Duitsland, hun onbarmhartige beul, tegen Argentinië, hun eeuwige aartsrivaal: de Brazilianen zijn in hun ergste nachtmerrie beland.
Twee landen ook die bepaald niet achteraan stonden bij het uitdelen van de eigendunk.
Waarom lacht een Argentijn als het bliksemt? Omdat hij denkt dat God een foto van hem maakt, zo luidt een klassieker uit de Zuid-Amerikaanse moppentrommel.
En de Duitsers hebben na de slachting van Brazilië hun Angst für die Holländer ingeruild voor de rotsvaste overtuiging dat die vierde wereldtitel ze niet meer kan ontgaan. Uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat de Duitsers zelfs hun versie van 'Hup Holland Hup' hebben opgenomen: Hupf Deutschland Hupf, lass Jogi Löw nicht in sein overhemdchen stehen.
Onnodig te zeggen dat we voor Argentinië zijn.

Duitsland-Argentinië (1-0 n.v.)
Finales beantwoorden zelden tot nooit aan de hooggespannen verwachtingen, zo luidt het cliché. Dat dunkt ons eenvoudig op te lossen: die verwachtingen gewoon wat naar beneden bijstellen.
Het wordt in elk geval een interessante krachtmeting. Duitsland dartelde dinsdag door de chaotische verdediging van Brazilië, maar die is niet te vergelijken met de solide defensie van de Argentijnen, die in de groepsfase voor het laatst gepasseerd werd. Argentinië speelt 'uit' en draagt dus helaas niet het prachtige albiceleste.
Bij Argentinië zijn Di Maria (dijbeen) en Mascherano (anus) twijfelgevallen; alleen de laatste speelt. Bij Duitsland is iedereen fit, maar Khedira moet in de warming-up afhaken. Zijn vervanger Christophe Kramer moet er na twintig minuten ook alweer af, wegens 'groggy'. André Schürrle, wiens gezicht vierentwintig uur per dag De Schreeuw van Munch uitbeeldt, komt er voor hem in.
De Argentijnen hebben de organisatie goed op orde en komen er zo nu en dan gevaarlijk doorheen gegaloppeerd. Gonzalo Higuaín krijgt twee enorme kansen, de eerste schiet hij hopeloos naast, de tweede is wel raak maar in buitenspelpositie. Commentator Frank Snoeks ziet pas na een half uur dat er is afgevlagd, maar hij geeft de schuld doodleuk aan de grensrechter, die te laat zou hebben gevlagd terwijl hij wel degelijk meteen zijn vlag de lucht in stak.
Op slag van rust kopt Höwedes uit een corner op de paal. Gelukkig maar. Stel dat de finale beslist werd door een goal van een grijze muis als Benedikt Höwedes...
Hét moment van de tweede helft, en misschien wel van de wedstrijd, vindt na een uur spelen plaats. Manuel Neuer torpedeert Higuaín als ware hij een volle neef van Toni Schumacher. Scheidsrechter Rizzoli twijfelt een seconde en geeft dan een vrije trap tégen de Argentijn. Krankzinnig!
De overschatte Neuer is er wel even door van de leg, want hij schiet opeens alle ballen over de zijlijn.
Thomas Müller is onzichtbaar, beste man bij Duitsland is Boateng. Messi is weer aan de wandelvierdaagse bezig.
Duitsland dringt nog aan in de laatste minuten, maar Romero is standvastig. De verlenging is het aanzien niet waard, al helpt Palacio nog een enorme kans om zeep. Het zou toch wel zonde zijn als de WK-finale op penalty's moet worden beslist, denken we bij onszelf. Prompt wordt het toch nog 1-0. Dat was nou ook weer niet de bedoeling.... Wel een mooie goal, gebiedt de eerlijkheid te zeggen: de meisjesjongen Mario Götze volleert raak na knap voorwerk van Schürrle.
In de verlenging van de verlenging mag Messi nog eenmaal aanleggen. Hij schiet de vrije trap hopeloos over, typerend voor zijn presteren in de knock-out-fase.
Duitsland wereldkampioen - Löw heeft het hoogste bereikt. En Lineker kan zijn befaamde bon mot updaten: Het WK is een toernooi met 32 landen dat een maand duurt en aan het eind winnen de Duitsers.

Hiermee is ook deze Braziliaanse Kroniek zo zoetjesaan ten einde gekomen. Het was in vele opzichten een veelbewogen maand voor uw Chroniqueur, met Brazilië 2014 als ideale bubbel.
Het was het WK van Robben en Rodríguez; van Colombia en Costa Rica; van Van G(eni)aal en 'Bertje' Herrera; van de heroïsche doelmannen en het hoopgevende doelpuntenrecord; van spuitbusspray en samba-Sierd; van de NOS-huiskamervrede en de VI-loopgravenoorlog; van de 5-1 van Nederland tegen Spanje en de 7-1 van Duitsland tegen Brazilië.
Het zit erop, het is geschiedenis, Brazilië 2014 mag nu wegzinken in de herinnering om uiteindelijk, als het ons gegeven is, de gedaante aan te nemen van deze onverbiddelijke Kroniek.

 - THE END -

Zeven dagen lang (220): losse WK-notities (III)

6 t/m 12 juli

ZONDAG Mexico (I)
De Mexicanen kunnen nog steeds niet verkroppen dat ze van Oranje hebben verloren. Nu hebben ze zelfs een meisje met een ukelele in een bibliobus gezet om een haatlied te zingen. Dat Nederlanders 'klote apen' zijn en zo.
Nou nou.
Mary Servaes draait zich om in haar graf.

MAANDAG Mexico (II)
Als het zo moet, Mexico, dan gaan wij hier ook nog even door met graven in het verleden van die, zich totaal niet als een dolle aap gedragende bondscoach Miguel 'Bertje' Herrera van jullie.
1) Bertje de schwalbekoning annex doodschopper
2) Bertje de freefighter annex kopschopper

DINSDAG Viespeuk
Er worden heel wat bommen gelegd in Trouw dezer dagen. Na Oranje en VI Oranje is er nu de bom onder Jan Mulder: 'In Nederland waren de vrouwen op en daarom zit Jan Mulder nu in België de Jan Mulder uit te hangen.' Touché.

WOENSDAG Zoggel als filosoof van het Zijn en de Tijd
1998 zal altijd mijn oer-WK blijven, al gaan mijn vroegste herinneringen terug tot het WK van 1994. Dat is nu al net zo lang geleden als in 1994 1974, hét oranje WK. Voor mij is er nauwelijks tijd verstreken tussen 1994 en 2014, terwijl 1974 een volstrekt andere wereld is ten opzichte van 1994.

DONDERDAG Randnieuws
Waar we hier dus zeker géén aandacht aan gaan besteden, is aan de idiote hype rond die 17-jarige Belgische en die 20-jarige Nederlandse die even in beeld werden genomen op de tribune bij een wedstrijd van hun land en meteen tot laaglandse 'WK-babes' werden gebombardeerd. De een kan al een modellencontract tekenen, van de ander laat de vader weten 'apetrots' op zijn dochter te zijn - intussen ongetwijfeld hevig knipperend met zijn ogen om de dollartekens te verbergen. En honderden huwelijksaanzoeken zouden ze al gekregen hebben, de babes. Allemaal hooghartig geweigerd natuurlijk. Die van mij in elk geval wel.

VRIJDAG Quotes
'Als Zuñiga me twee centimeter lager had geraakt, dan zat ik nu in een rolstoel', aldus Neymar junior.
'Als de bal nog twee centimeter door was gerold, dan zat ik nu in een versierde stoel', aldus mogelijkerwijs Ron Vlaar.

ZATERDAG Buitenkant pen
Hoe is eigenlijk de stand van zaken op  het WK Literatuur? Nou, Nederland (Herman Koch) verloor al in de eerste ronde dik met 3-0 van Chili (Roberto Bolaño). Geen schande, zo blijkt, want Chili heeft inmiddels de finale bereikt. Tegenstander is Mexico (Valeria Luiselli), dat de VS (David F. Wallace) versloeg na strafschoppen: 7-6. Zondagnacht wordt de finale gespeeld gelezen.

[WK 2014]: Kroniek (VI)

DONDERDAG 3 JULI
Trouw legt een bom onder Oranje.
Journalist Henk Hoijtink glibbert van genoegen als hij Robin van Persie onder de neus wrijft dat hij de Gullit van deze generatie is, die in de schaduw staat van Arjen Robben zoals Gullit in '88 van Van Basten. Robin meteen over de rooie natuurlijk: 'Je hebt een paar dagen de tijd om vragen te bedenken, en dan kom jij mij hier afzeiken?'
Verder alles rustig aan het oranje front.

VRIJDAG 4 JULI
Het WK werd altijd 'een EK met Brazilië en Argentinië' genoemd, maar de verhoudingen zijn thans zodanig dat er beter van een 'Copa América met wat Europees grut' kan worden gesproken. Negen van de zestien achtstefinalisten kwamen uit de Amerika's, slechts vijf uit Europa.
In de kwartfinale is het al eerlijker verdeeld: vier om vier.

Frankrijk-Duitsland (0-1)
In Rio de Janeiro openen Frankrijk en Duitsland de kwartfinales. Twee Europese grootmachten, soeverein door de groepsfase gefreewheeld, de kwartfinale bereikt met iets meer moeite. Dit is nu echt een wedstrijd waarbij er met geen mogelijkheid vooraf een favoriet is aan te wijzen. We gaan er maar eens goed voor zitten.
Commentator Arno Vermeulen zit te chagrijnen. Eerst mokt hij dat de anti-racisme-acties voorafgaand aan de aftrap de spelers maar onnodig afleiden, en als de regie even later een prachtig shot laat zien van Christus de Verlosser met op de achtergrond het Maracaña, horen we Arno verzuchten: 'Het gaat toch om de bal vandaag.'
Helaas slaat Arno's gemelijkheid over op de spelers en ontpopt deze pot zich tot een ongenadige zaadwedstrijd. Duitsland komt vroeg op voorsprong door een schitterende kopbal van Hummels. Frankrijk heeft ook een hummeltje lopen, Matthieu Valbuena. Hij is de enige die zich nog enigszins aan de Franse malaise onttrekt.
De overige Fransen kunnen niet en lijken ook niet te willen. Alsof ze 0-1 ook wel best vinden aan het eind van de dag.
Benzema probeert nog wel iets, maar zijn lach is de glimlach van de in zijn lot berustende.
Nee, dit was bijzonder teleurstellend. We gingen er eens goed voor zitten, maar vielen van miserie in slaap.

Brazilië-Colombia (2-1)
Als de Europeanen verzaken moeten de Zuid-Amerikanen maar voor het spektakel zorgen. Het nog altijd niet overtuigende gastland Brazilië tegen het overdonderende Colombia.
De Brazilianen komen weer in polonaise het veld op en blèren het volkslied alsof ze onder schot gehouden worden. De Colombianen hebben de voornamen achter op de shirts laten drukken. Dus geen 'Rodríguez' en 'Gutiérrez' meer, maar 'James' en 'Teo'. Eigenlijk zou de FIFA dat soort ongein moeten verbieden. Of anders all the way gaan, dat wij morgen met 'Ron' en 'Dirk' op de rug spelen, en België met 'Dries' en 'Toby'.
Het is weer ruim dertig graden in Fortaleza en in de wijde omtrek geen wolkje te zien, maar Scolari heeft zijn regenjas aangetrokken, de aansteller.
In de 7de minuut wordt het al 1-0 door de she-male Thiago Silva, die met zijn/haar derde been scoort, zodat die operatie hem/haar toch alvast iets heeft opgeleverd. Silvia mist overigens wel de halve finale door een tweede gele kaart.
Het is bij nader inzien geen regenjas die Scolari aan heeft, maar een jas van de vrijwillige brandweer; misschien heeft hij vanavond dienst en kan hij opgepiept worden als er ergens een barbecue in de hens vliegt.
Liep het bij Colombia vier wedstrijden lang als een tierelier en werden tegenstanders tureluurs getikt, vanavond lijkt er plotseling zand in de machine gekomen. Vooral Juan Cuadrado zakt door het ijs. De vleugelspeler leek al sprekend op Purrel Fränkel, maar vanavond voetbalt hij ook op niveautje Purrel Fränkel.
Brazilië speelt veel energieker, al is het aanvallend voor de zoveelste keer armoe troef. Fred Frot is opnieuw onzichtbaar, Neymar junior met z'n manga-hoofd jeremieert weer dat het een aard heeft, en Hulk... ach, Hulk.
Het is dan ook opnieuw een verdediger die het moet doen. David Luiz scoort de 2-0 uit een vrije trap die er geen was. Wereldwijde woede, scheidsrechter Carlos Velasco Carballo is de gebeten hond. Waarom heeft de FIFA niet meneer Gassama uit Gambia aangesteld? Die jongen had bij Nederland-Chili alle duikelingen feilloos in de smiezen maar heeft na die wedstrijd niks meer mogen fluiten. Deze Spaanse koekenbakker (panadero de galletas) verzuimt ook nog Julio Cesar van het veld te sturen na een aanslag op Bacca. Het is sowieso een veldslag, we gaan van overtreding naar overtreding.
James Rodríguez scoort 2-1 uit een penalty en krijgt pardoes bezoek van een gigantische sprinkhaan. Of zou het weer om zo'n beest gaan dat aan voorspellingen doet? Dat hij hiermee Rodríguez als beste speler van het toernooi aanwijst?
Colombia komt niet meer langszij. De schopploeg Brazilië is weer een rondje verder, de antipathie van de ganse wereld tegen deze troep antivoetballers stijgt met de dag.
De opgefokte viering van David Luiz na zijn goal leek overigens verdacht veel op Maradona's beruchte sprint richting camera in 1994... U mag de conclusie trekken.

ZATERDAG 5 JULI
Trouw legt nu ook een bom onder VI Oranje. Of beter: de krant laat Gijp de bom plaatsen. 'Ik heb soms het idee dat geld verdienen voor Johan belangrijker is dan plezier beleven aan het maken van zo'n programma', kapittelt hij collega Derksen, omdat die ogenblikkelijk na afloop van elke uitzending in zijn auto stapt. 'Leg ik een bom onder het programma? Ja, misschien, maar iemand moet het toch doen?'

Voor Neymar junior is het definitief einde toernooi. De huiler heeft een gebroken rugwervel opgelopen na het knietje van Zúñiga gisteravond.
Hebben we net ontdekt dat hij 'Junior' heet om niet net als Senior geschept te worden door een auto, komt de aanslag van achteren...

Argentinië-België (1-0)
Twee landen die nog niet echt een sterke tegenstander zijn tegengekomen en van wie de werkelijke kracht dus moeilijk in te schatten is: België heeft met Algerije, Rusland, Korea en de VS alleen nog tegen de B- en C-garnituur gespeeld; tegenstander Argentinië hoefde tegen Bosnië, Iran, Nigeria en Zwitserland ook nog niet tot het uiterste te gaan.
Maar België heeft drie belabberde wedstrijden en één heel goede gespeeld, Argentinië leverde vier heel matige vertoningen af, zodat België wat ons betreft licht favoriet is.
Zo, is dat ook weer geregeld.
In deze podcast zegt de analyticus van dienst dat er maar één reden is waarom België géén wereldkampioen wordt: Marc Wilmots. Daar zijn we het wel mee eens. In het land zelf lopen ze met hem weg, maar 8 maanden Sint-Truiden is wel een erg mager cv voor een bondscoach. Zo'n onervaren en nog relatief jonge oud-speler is een ideale assistent naast een grote naam. Bovendien toont Wilmots zich deze zomer een weifelaar. Mertens en Fellaini die na een goede invalbeurt meteen een basisplaats krijgen. Het gedoe met Lukaku en Origi. Niet met een B-team tegen Korea willen spelen en dat dan toch doen. En vandaag weer Mirallas die mag starten nadat hij tegen de VS twee keer een tegenstander wist te passeren. Dat gaat nota bene ten koste van Mertens, die constant dreigend was tegen de Amerikanen.
Net als Brazilië gisteren komt ook Argentinië na 7 minuten op 1-0. Gonzalo Higuaín is de doelpuntmaker. Een prachtige goal, al kreeg hij de bal wel met een mazzeltje voor de voeten.
Na de attractieve pot tegen de VS zijn de Belgen weer terug in hun schulp gekropen, gek genoeg. Ze weten feitelijk geen enkele serieuze kans te creëren, zodat de wedstrijd wel nerveus is maar nooit écht spannend. Omdat de Argentijnen het wel best vinden en niet actief op zoek gaan naar meer, kan de 1-1 niettemin zomaar vallen. De beste kans is evenwel voor Argentinië, met een knal van Higuaín op de lat.
Bondscoach Alejandro Sabella zorgt nog voor het meeste vertier als hij in agony te ver achterover leunt, zijn evenwicht verliest en op een haar na de dug-out in lazert.
Wilmots' wissels getuigen ook niet bepaald van durf of tactisch inzicht. Een spits voor een spits, een vleugelspeler voor een vleugelspeler... Mirallas moet er na een uur alweer uit - voor Mertens uiteraard.
De beslissing lijkt te vallen als Messi alleen op de goal af dribbelt, maar hij stuit op Courtois. Courtois, die volgens Johan Derksen op 'die ene van The Addams Family' lijkt, en inderdaad: sprekend Lurch.
De counter levert niks meer op.
Argentinië door, België eruit. Daar gaat m'n toto.

Bij Studio Brasil zit Milow, singer-songwriter en chauvinist, er maar pips bij. Hij weigert nog een woord te zeggen. Flauw hoor.

Nederland-Costa Rica (0-0 n.v.)
Dit wordt een rare wedstrijd. Het WK overtreft voor Oranje nu al alle verwachtingen, maar als we er vanavond in de kwartfinale uit vliegen, tegen Costa Rica bovendien, dan is het ergens toch wat wrang. Onderschatting ligt op de loer, ook bij de fans op deze aangename, lome zomeravond.
Het begin is wederom niet om over naar huis te schrijven. Costa Rica hangt met negen man voor de goal, maar Nederland weet er geen raad mee. Te voorzichtig, te traag, te onzorgvuldig. Van Persie loopt alleen maar buitenspel; basis-Depay is geen schim van invaller-Depay.
Na een kwartier komt het eindelijk een beetje los. Keylor Navas redt met moeite op een vrije trap van Sneijder, Robben slalomt er weer op los en krijgt ook weer een paar aanslagen te verwerken.
Ook in de tweede helft is het eerste kwartier zeer zwak. Costa Rica hangt nu met tien man voor de goal. De kansen stapelen zich op, maar steeds is het net niet. Robin 'Pietertje' van Persie maait voor open doel over de bal heen; Sneijder krult een vrije trap op de paal; Van Persies schot caramboleert via Tejeda tegen de lat.
En dus gaan we verlengen.
Costa Rica hangt inmiddels met elf man voor de goal. Sneijder schiet nogmaals op de lat. Nederland-Costa Rica ontwikkelt zich zo tot een kopie van België-VS, met een miljoen schotpogingen, kansen te over en glansrollen voor keeper en houtwerk.
In de 117de minuut krijgt Jasper Cillessen pas voor de eerste keer deze wedstrijd een bal op zich af. Drie minuten later moet hij het veld ruimen voor Tim Krul. Een nieuwe geniale zet van Van Gaal? Of overspeelt hij nu zijn hand?
De teller eindigt op 15 schoten op doel! De statistiekentwitteraars weten te melden dat tussen 1966 en 2014 geen enkel land drie keer paal of laat raakte zonder die wedstrijd minstens één keer te scoren. Nederland gebeurt het wel: het komt op strafschoppen aan.
Inmiddels is het ook beginnen te regenen en worden we langzaamaan zeiknat. Dat kan er ook nog wel bij. En ons gezelschap zijn we ook al kwijtgeraakt. Alle ingrediënten voor een anti-climax zijn aanwezig.
Maar de wonderen zijn Salvador de Bahía nog niet uit.
De Grote Vier schieten hun pingels on-Nederlands overtuigend raak; Krul intimideert zijn opponenten, zit van de vijf penalty's vijf keer in de goede hoek en stopt er twee.
Juichen! Dirk Kuijt (34) is als eerste bij Krul. 13.461 meter is zijn 'distance covered' vanavond. Maar hij is als eerste bij Krul. De wonderen zijn Salvador de Bahía nog niet uit.
We pinken er een traantje om weg, om deze grote Kuijt, deze zeer grote Kuijt.

ZONDAG 6 JULI
Triest nieuws op de vroege ochtend: Divock Origi is overleden. Hij is verdronken in het zwembad.

's Avonds komt Milow bij Studio Brasil nog even tekst en uitleg geven. Hij was teleurgesteld, zegt hij, over de tamme reacties van de Belgische spelers na afloop; met zo'n mentaliteit word je nooit kampioen. En hij vindt ook dat Wilmots het veld moet ruimen.
Prima analyticus, die Milow.
Slecht nieuws intussen: Ron Vlaar gaat Argentinië misschien niet halen. Ron Beton heeft 't aan z'n knie. Betonrot waarschijnlijk.

MAANDAG 7 JULI
Oranje moet het hotel in Rio uit. Na de halve finale brengt de FIFA bobo's en gasten onder in het Caesar Park Hotel en is er geen plaats meer voor de Nederlandse selectie.
'Daar is niets vreemds aan, zo gaat het altijd', zegt Jack van Gelder. Hij bedoelt, daar is niks nieuws aan, want vreemd blijft het wel.

Team Kuipers moet sowieso vertrekken. Aangezien Nederland de halve finale heeft bereikt zit het toernooi er automatisch op voor Björn en zijn vlaggenisten. De Argentijn Nestor Pitana en de Duitser Felix Brych is hierdoor hetzelfde lot beschoren.
Vreemd genoeg mag de Braziliaan Sandro Ricci wel blijven. Wat zal de FIFA hier weer op verzinnen? 'We kunnen hem niet naar huis sturen, want hij is een Braziliaan en is dus al thuis'?

Extra journaal! Alle verloven ingetrokken! Omgekeerd evenredig aan de rise van het Oranje van Van Gaal voltrekt zich de downfall van VI Oranje, Van Gaals grootste plaaggeest.
Johan Derksen is vol met z'n lompe poten op de bom gaan staan die Gijp zaterdag onder het populaire programma legde: 'Hij vertoont megalomane trekjes, waant zich een Hollywood-ster en klaagt voortdurend bij de RTL-directie over Wilfred en mij', aldus Derksen in een uitgelekte column over Gijp, die volgens de snor bovendien zwaar aan de antidepressiva zit. 'Dan wordt hij hyper en schreeuwt en giert hij er anderhalf uur lustig op los.'
Nou, dat lucht op, hè Johan... En nu weer normaal doen en... O, er komt nog meer? 'Met zijn ellenlange tirades en zijn neplach is hij intussen een karikatuur van zichzelf.'
Maar het komt toch nog wel goed? 'René profileert zich als een orakel en duldt geen discussie of tegenspraak, van enige chemie is geen sprake meer.'
Gijp krijgt het wel allemaal in één keer op zijn bordje. Eerst al woedende Belgen over de vloer omdat hij, nota bene de grootste België-supporter van Nederland, om Jan Boskamp op de kast te jagen zei blij te zijn dat 'die kut Belgen' eruit liggen - en nu dit.
Alle zeventien miljoen Nederlanders houden de adem in als ze om half negen afstemmen op RTL4. De spanning aan tafel is om te snijden. Vanuit Brazilië is Bescheidenheid Sierd de Vos niet te beroerd nog wat olie op het vuur te gooien, en zelfs de brave EO-coryfee Tijs van den Brink gaat aan het eind nog even lekker tactisch in de vlek zitten wrijven.
Waar is Frans Bauer als je 'm nodig hebt.

Is Van Gaal-Voetbal International al een strijd op leven en dood, de Brazilianen en de Argentijnen kunnen er ook wat van. Argentijnse fans 'vieren' de gebroken rug van Neymar junior met... een wervelkolom.
Het is een wervelend WK, zoveel is zeker.

Zeven dagen lang (219): losse WK-notities (II)

29 juni t/m 5 juli

ZONDAG Voorspellen is vooruitzien
Hierbij alvast mijn prognose voor de finale van het WK 2022 in Qatar:
Kalifaat ISIS - Verenigde Staten van Europa (3-2).
En de cup zal worden uitgereikt aan aanvoerder Mustafa Al-Bomschoen door FIFA-president Joseph S. Blatter (86), die tevens verklaart voor een achtste termijn op te gaan.

MAANDAG Drie finales (I)
Na de slechtste vorige week deze keer de naar mijn mening beste reclame rond dit WK: die van McDonalds. Drie generaties met een finaletrauma. Luchtig en toch een scherp randje.

DINSDAG Drie finales (II)
Nederland heeft trouwens de unieke kans zich in één toernooi te revancheren voor alle drie de verloren WK-finales. Spanje werd al met 5-1 verslagen. Als Argentinië stunt tegen België treffen we die in de halve finale, en als Duitsland de finale haalt kunnen we ook '74 rechtzetten.
De Duitsers hebben alvast angst.

WOENSDAG Geschiedenisles
Vandaag precies 414 jaar geleden wonnen 'we' de Slag bij Nieuwpoort van Spanje. Dankzij een 4-3-3-tactiek natuurlijk. In de aanval! De Hollandse School!!
Nou, nee dus: 'De Republiek won deze slag door strategische stellingname en het inzetten van reservetroepen in de beslissende fase.'
Aha! Door een slimme behoudende tactiek en een paar gouden wissels vlak voor tijd dus.
We hebben ons altijd vergist, wat Louis van Gaal dit toernooi doet is pas de ware Hollandse School.

DONDERDAG Hulk
Fred heet Fred omdat zijn echte naam Frederico Chaves is, maar 'Hulk' heet zo omdat zijn ouders fans waren van de tv-serie met Lou Ferrigno. Ik vind dat een slechte zaak en ben blij dat mijn ouders niet op vergelijkbare wijze gehandeld hebben. Anders had ik nu misschien wel Swiebertje geheten of zo.

VRIJDAG Neymar
Sinds wanneer is Neymar zich eigenlijk Neymar junior gaan noemen?
Even googelen op 'Neymar senior' geeft een hint. Het eerste zoekresultaat is een schitterende quote: 'Als ik Neymar senior tegenkom, dan druk ik wellicht het gaspedaal in.'
Junior heeft geen enkel risico willen nemen bij het oversteken van het veld.

ZATERDAG In de aanloop naar Nederland-Costa Rica
Op de persconferentie zegt de Costa Ricaanse bondscoach Jorge Luis Pinto zonder ironie: 'Ik heb Arjen Robben geanalyseerd op mijn website.'
Die website, www.jorgeluispinto.com, is zeker de moeite waard, een beetje megalomanie is immers altijd genieten. Er is bijvoorbeeld de sectie 'Doctorado Honoris Causa Cali'. En hij analyseert Nederland-Argentinië (2006) als een Jan van Halst avant la lettre.

[WK 2014]: Kroniek (V)

VRIJDAG 27 JUNI
De eerste rustdag, maar de gemoederen rond Luis Suárez zijn nog lang niet bedaard. Het slachtoffer Giorgio Chiellini heeft zich uitgesproken over de strafmaat, schrijft teletekst: '"Ik heb me altijd ondubbelzinnig neergelegd bij de straffen van tuchtcommissies, maar in dit geval geloof ik dat de voorgestelde sanctie buitensporig is", aldus Chiellini.'
Volgens mij is hier aan het eind een stukje tekst weggevallen; daar moet staan: 'aldus Chiellini, terwijl hij een tetanusprik kreeg.'

Even kijken of ze bij VI Oranje al een beetje bij zinnen zijn. Van der Gijp verschijnt in beeld. Hij betoogt dat de enige landen op dit WK die niets laten zien Iran en Nederland zijn.
Nee dus.
Bij de buren van Studio Brasil vallen we haast in slaap, dus we gunnen de borreltafel nog een herkansing. Johan Derksen is aan het woord, over de keuze voor Kuijt als linksback. 'Als Terence Kongolo kloten had, dan nam hij de eerste vlucht naar huis!'
Zucht. Hetzelfde zei hij eerder al over Sneijder en over Huntelaar. We hielden nauwelijks elf man over als het aan Johan lag.

ZATERDAG 28 JUNI
Vandaag gaat het toernooi dan echt van start. De achtste finales, er is geen mooiere ronde denkbaar. We beginnen met een dubbele Zuid-Amerikaanse tweestrijd. Dan twee keer Europa tegen Noord-Amerika, vervolgens twee keer Europa tegen Afrika, en tot slot twee keer Europa tegen Amerika -  Zuid- dan wel Noord-.

Brazilië-Chili (1-1 n.v.)
De Chilenen hebben de verhoudingen vooraf op scherp gezet door te roepen dat Brazilië dit toernooi door de arbitrage bevoordeeld wordt. Daar hebben ze natuurlijk volkomen gelijk in. Arbiter van dienst in Belo Horizonte is off all people Howard Webb, de klaverjasser van Johannesburg. Dat belooft wat.
Wie verwachtte dat Brazilië na de moeizaam verlopen groepsfase eindelijk tot ontbranding zou komen, komt bedrogen uit. De Goddelijke Armetierige Kanaries komen weliswaar op voorsprong, maar Chili trekt de stand snel weer gelijk. De goal van Brazilië is trouwens duidelijk een eigen doelpunt van Chili, maar men blijft hem doodleuk aan David Luiz toekennen. Zelfs hierin worden de Brazilianen bevoordeeld. En dan is het nu nog maar Luiz, stel dat het die engnek Neymar junior was geweest, die topscorer kan worden.
In het restant is Brazilië een vat vol onvermogen, vooral voorin. Fred bakt er weer helemaal niks van. 'Don Fred' en 'Fredgol' wordt hij genoemd, maar 'Fred Frot' zou hem beter passen. Want wat een frotkees. Nee dan Hulk, die ligt alleen maar op het gras te mekkeren; commentator Jeroen Elshoff steekt zijn ergernis hierover terecht niet onder stoelen of banken. Webb heeft hem overigens perfect in de smiezen en fluit voortreffelijk. Neymar junior is onzichtbaar. En ook invaller Jô kan er helemaal niks van.
Verlenging. Het dijbeen van Gary Medel, de pitbull, is inmiddels zo dik ingetapet dat we wel van een kunstbeen mogen spreken. Hulk gaat nog maar eens een keer naar de grond. Hij is zijn naam niet waard, de echte Hulk is veel stoerder dan dit watje.
De Chilenen houden stand. Vlak voor tijd ontsnapt Brazilië zelfs als Pinilla snoeihard op de lat pegelt.
In de strafschoppenserie mist hij uiteraard ook zijn penalty, zo gaan die dingen. Hij is lang niet de enige. Willian, Sánchez, Hulk, mis, mis, mis. Neymar junior scoort helaas wel, waarna Jara op de paal schiet en gans Brazilië, in het bijzonder het gezag, opgelucht adem haalt.

Colombia-Uruguay (2-0)
In Rio staan op het menu: een wervelend Colombia, een getergd Uruguay en twee heetgebakerde supportersscharen. De FIFA heeft dan ook Björn Kuipers aangesteld als oom agent.
Het wordt echter nooit een echte wedstrijd, de Uruguayanen zijn simpelweg een maatje te klein. Colombia komt op voorsprong door een wonderschone goal van James Rodriguez, die kort na rust met zijn tweede het duel in het slot gooit: 2-0.
Er worden her en der flink wat schoppen uitgedeeld, maar Kuipers blijft beheerst en heerst als een keizer. Hij geeft zelfs nog iemand op de bank geel, wat altijd mooi is. Het is Diego Lugano, zien we. Terecht! Die verdiende sowieso nog straf voor zijn stupide uitspraken rond de zaak Luis S.: de vermeende bijtafdruk in de schouder van Chiellini zou gewoon een 'moedervlek' zijn, aldus Lugano de amateur-dermatoloog.
De Colombianen maken dus opnieuw veel indruk. Commentator Arno Vermeulen: 'Wat zit er in het water in Colombia?' Wat zou je denken, Arno? Wij weten wel iets. Wat ook in Volendam in hoge concentraties wordt aangetroffen. Maar we zullen het maar niet opschrijven voor de Colombianen opnieuw hun gebrek aan zelfspot etaleren en we onze functie als ambassadeur moeten neerleggen - van wat dan ook.

Tom Egberts sluit vanuit Brazilië de dag met een gedicht van Kees Buddingh', waarop Hugo Borst ook zijn Buddingh' blijkt te kennen en zowel het grafschrift voor Gijs van Amerongen als een strofe uit 'De Blauwbilgorgel' reciteert. Mooi!

ZONDAG 29 JUNI

Nederland-Mexico (2-1)
In de verschroeiende hitte van Fortaleza staat Oranje voor de loodzware opgave het imponerende Mexico te bedwingen. Kuijt staat weer linksback, Verhaegh verdringt om onnaspeurbare redenen Janmaat uit de basis. Als het bedoeld is om de opkomende linksback Layún te beteugelen, dan mislukt die opzet, want Verhaegh wordt in het eerste halfuur keer op keer voorbijgelopen.
Sterkhouder Nigel de Jong zijn we dan al kwijt door een lieskwetsuur. Bruno Martins Indi moet er al na 8 minuten in, terwijl hij maar maximaal 20 minuten zou kunnen spelen. Wordt hij dus in de 28ste weer gewisseld?
Hij is wel weer meteen de held, Bruno, als hij de bal onder de door hem naar de grond gewerkte Dos Santos uit schopt en dan als een koning wegschrijdt te midden van furieuze Mexicanen.
De eerste helft is weer erg armoedig van Oranjezijde. Kort voor rust gaat Robben naar de grond, maar Proença wuift het weg. Uit de herhaling blijkt echter dat Robben wel degelijk geraakt werd, tot twee keer toe zelfs. (Na afloop blijkt dat een van de daders, Hector Moreno, nota bene zijn scheenbeen heeft gebroken bij de tackle.) Ter verdediging van de scheidsrechter: voordat we de herhaling zagen leek het ons ook geen strafschop.
Ach en wee in het café, kort na rust, want Dos Santos schiet Mexico plotseling op voorsprong. Nederland moet nu uit de schulp. Na de 0-1 laat het gelukkig zien dat het zelf ook best aardig kan voetballen. Met als aanjager de weergaloze Kuijt, die van linksback naar rechtsback naar rechtsbuiten verhuist, rolt de ene na de andere aanval op Ochoa af. Die heeft de paal en veel geluk nodig om De Vrij het scoren te beletten.
Van Gaal benut de drinkpauzes om het tactisch om te zetten. De Mexicanen hebben hier geen antwoord op, lopen alleen nog maar achteruit. Miguel 'Bertje' Herrera staat te stampvoeten en wordt bijna weggestuurd door Proença.
Toch verdwijnt die 0-1 maar niet van het bord en tikt de tijd weg in het nadeel van Oranje. Als het zo blijft, dan zal deze wedstrijd voor altijd de wedstrijd blijven van Wat als Nigel de Jong niet...
Van Gaal brengt zelfs Klaas-Jan Huntelaar in. Een revolutie! We dachten dat als Van Gaal door al zijn opties heen zou zijn, en hij alleen Huntelaar nog over had, dat hij dan tegen zijn assistent Patrick Kluivert zou zeggen: 'Patrick, warmlopen.'
Maar uitgerekend de Hunter forceert de ommekeer. Uit een corner kopt hij terug op Sneijder, die met één vlammend schot alle frustraties van zich af poeiert. Het café ontploft. En Louis kan eindelijk JUICHEN!!!
Verlengen in verzengende hitte is ook niet alles, maar het komt er niet van. In de extra tijd haalt Robben gerechtigheid door een strafschop te versieren, die door Huntelaar feilloos wordt benut: 2-1.

Oef! Voor de poorten van de hel weggesleept, maar zoals The Guardian schrijft: 'And yet by the final whistle, Holland could claim to have deserved it.' 
Niet volgens Herrera evenwel: 'Als een scheidsrechter wordt aangewezen uit hetzelfde continent als dat van de tegenstander, dan moet je daar vraagtekens bij zetten.' Scheidsrechter Proença is een Portugees... Wij adviseren Bertje een cursus Recente Voetbalgeschiedenis, hoofdstuk 'Ontmoetingen Nederland en Portugal'.

Costa Rica-Griekenland (1-1 n.v.)
Het stadion in Fortaleza telde opvallend veel lege plekken. Door de extreme hitte, maar naar verluidt ook omdat mensen vóór het toernooi kaarten kopen voor een achtste finale, dan nog niet wetende welke twee ploegen daarin uit zullen gaan komen. Blijkt het affiche tegen te vallen, dan komen ze niet opdagen.
Als dat zo is, dan zou het stadion vanavond in Recife halfleeg moeten zijn. De kopers kochten immers een kaartje voor de winnaar van poule D, hopende op Italië of Uruguay of Engeland, maar ze krijgen nu Costa Rica. En niet eens tegen Colombia of Ivoorkust of Japan, maar tegen Griekenland. Kat in de zak.
De Arena Pernambuco is desalniettemin aardig gevuld, maar het publiek is vrij mat. Jorge Luis Pinto en Fernando Santos maken nog de meeste herrie. 'Het zijn twee emotionele coaches', zegt commentator Philip Kooke. Het zijn twee mafketels, bedoelt-ie.
Costa Rica kan het hoge niveau uit de groepsfase voor rust niet aantikken, de grootste kans is zelfs voor Salpingidis. In de tweede helft gaat het beter en Costa Rica opent de score via een heerlijke goal van Bryan Ruiz: een verfijnde schuiver met veel effect die de binnenkant van het zijnet streelt. Fernando Santos gooit er nog maar eens een paar facepalms uit.
De lepe Grieken flikken 't echter weer in de uiterste slotfase: Sokratis Papastathopoulos dwingt in de rebound een verlenging af.
In de penaltyserie wordt de arme Theofanis Gekas de schlemiel door als enige zijn strafschop te missen. Costa Rica blijft foutloos met vijf feilloos ingeschoten penalty's.
Eén ding is zeker: Nederland moet het zaterdag maar niet op penalty's laten aankomen. Na Claudio Bravo (Chili) en Guillermo Ochoa (Mexico) treffen we met Keyron Navas bovendien opnieuw een geweldige keeper.

Het is inmiddels ver na middernacht, en Ron Jans en Hugo Borst doen op de huiskamerbank alsof ze slapen. Humor op z'n NOS'.

MAANDAG 30 JUNI

Frankrijk-Nigeria (2-0)
Nigeria, 'de laatst overgebleven Afrikaanse deelnemer', aldus commentator Frank Snoeks. Hilversum roept snel in zijn oortje dat Algerije er ook nog is, maar dat telt niet volgens Snoeks: 'Ik heb het over het echte Afrika.' Het zijn de laatst overgebleven negers bedoelt-ie waarschijnlijk. Zeg dat dan.
Na Argentinië heeft ook Frankrijk het lastig tegen Nigeria. Met hun tomeloze inzet zijn de stoere knapen van Stephen Keshi een plaag voor de Franse heertjes.
Claude Makélélé mag dan wel gestopt zijn, dat wil niet zeggen dat met hem ook de smeerlapperij uit het Franse team is verdwenen. Na de elleboogstoot van Sakho tegen Ecuador is er nu de schandalige aanslag van Matuidi, die scheen- én kuitbeen van de arme O'nazi breekt. Een gele kaart volstaat, vindt scheids Geiger.
Vincent Enyeama staat geweldig te keepen, maar de 1-0 van Pogba is wel zijn schuld. Griezmann scoort nog de 2-0, maar uit de herhaling blijkt dat de bal er via het been van Yobo in rolde. Eigen doelpunt Yobo, corrigeert de FIFA.
De 1-0 van Brazilië staat intussen nog altijd op naam van David Luiz.

Groot nieuws in de vooravond! 'Suárez betuigt eindelijk spijt.'
Close-reading van zijn spijtbetuiging leert dat dit reuze mee valt, of tegen zo u wilt. Het spijt hem dat Chiellini 'fysiek heeft geleden als gevolg van een beet in de botsing met mij'... Hete brij is het, waar S. hier omheen draait. Een beet? En hij heeft het nog steeds over een 'botsing'! Bepaald geen spijtoptant, die Luis. Doe er nog maar een maandje schorsing bij.

Duitsland-Algerije (2-1 n.v.)
Sinds bekend werd dat Duitsland en Algerije elkaar treffen in de achtste finale gaat het alleen nog maar over 'het Bedrog van Gijon', de salonoverwinning van West-Duitsland op Oostenrijk (1-0) in 1982 waardoor Algerije op doelsaldo uitgeschakeld werd.
In april jl. hadden we hier te lande nog het Bedrog van Almelo, dus we voelen mee met de Algerijnen.
Veel kans op revanche lijkt er niet te zijn met de huidige krachtsverhoudingen. Nulletje of vier, vijf, zullen ook de Duitsers vooraf gedacht hebben. De hartverwarmende Algerijnen - nooit gedacht dat ik deze combinatie van adjectief en substantief nog eens zou opschrijven - zijn echter minstens gelijkwaardig. En als de Duitsers al voor de goal opduiken stuiten ze steevast op keeper M'Bolhi, die eruitziet als het neefje van B.A. Baracus en met meer geluk dan wijsheid alles tegenhoudt.
M'Bolhi heet van voren trouwens Raïs, wat niet onlogisch is, wat je kunt inderdaad een embolie krijgen van een lange rais.
Joachim Löw acteert kalmte in zijn eeuwige strakke blauwe overhemd, maar hij zweet ongetwijfeld peentjes. Het kan niet anders of Löw moet voor elke wedstrijd een paar Tena Lady's onder zijn oksels stoppen, want we zien nooit ook maar het begin van een zweetplek opdoemen onder zijn armen.
Vlak voor tijd kijken we plotseling naar Funniest Home Video's. De Duitsers denken: iedereen kan tegenwoordig maar een schwalbe maken, terwijl wij dat toch ooit hebben bedacht. En dus tilt Thomas Müller bij een vrije trap de schwalbe naar een nieuw level, de variant 'epileptische aanval'.
Meteen aan het begin van de verlenging hakt Schürrle - ook met meer geluk dan wijsheid - toch de 1-0 achter M'Bolhi. Het wordt uiteindelijk 2-1, maar de Woestijnvossen verdienen alle lof.

DINSDAG 1 JULI

Argentinië-Zwitserland (1-0 n.v.)
Argentinië tegen Zwitserland, door commentator Jan Roelfs genoemd: Messi tegen de 'Alpen-Messi'. Wat is dat nu weer? We kennen wel Alpenmeisjes en Alpenzusjes, maar Alpen-Messi is nieuw. Het blijkt te gaan om Xherdan Shaqiri, Zwitserse hoop in verder niet eens zo heel bange dagen. Een vierkant kereltje van twee turven hoog dat drie keer scoorde in de vorige wedstrijd en nu praatjes heeft voor tien.
Wederom valt Argentinië tegen. Bovendien is de Zwitserse doelman Benaglio schier onpasseerbaar.
Angel di Maria is de enige speler die überhaupt op doel schiet, en het is dan ook alleszins juist dat hij het is die in de 118de minuut eindelijk de ban breekt. Het lijkt daarmee gedaan, maar de laatste 5 minuten maken alle voorgaande 117 in één klap goed. Blerim Dzemaili kopt in de slotseconde op de paal, waarna de terugkaatsende bal via zijn scheenbeen naast caramboleert. Caramba! roepen tienduizend Argentijnen in koor. Maar ze zijn door.

België-Verenigde Staten (2-1 n.v.)
België. Land van treinstakingen en dat ze dan zeggen: 'We bewijzen de reiziger hiermee een dienst.' België, het surrealisme tiert er nog altijd welig.
De VS is meer van het realisme. Dat belooft wat.
'All in one rhythm', luidt de officiële slogan van dit WK. Alles in één ritme, dat is evenwel geen aanbeveling voor een voetbalwedstrijd. Ook België en de VS doen alles in één ritme, maar dat ritme is wel 'moordend tempo', of 'de hoogste versnelling', zodat we ons geen moment vervelen. Het is ren-je-rot, een open wedstrijd met kansen over en weer.
De meeste zijn voor de Belgen, al vanaf minuut één. Nederland kan dit toernooi net zo goed telkens de eerste helft overslaan, maar België gaat daar nog overheen: vóór de 70ste minuut wil de bal er met geen mogelijkheid in - ook vanavond niet. Tim Howard keept bovendien de wedstrijd van zijn leven en de 0-0 blijft nu ook tot en met de 90ste minuut op het bord.
Wilmots laat Kevin Mirallas invallen, die klaarblijkelijk de videoband Dennis Rommedahl - Greatest Moments heeft bestudeerd, want hij draaft steevast als een dolle stier richting de achterlijn.
Chris Wondolowski komt erin bij de Amerikanen, volgens commentator een afstammeling van de indianen. Dat roept een prangende vraag op bij ons: Waar is onze eigen Oranje-indiaan, Graatje Hindriks, eigenlijk gebleven?
'Strijder die over de heuvel komt', is de betekenis van Wondolowski's indianennaam. Dat kan dan na vanavond veranderd worden in 'Kneus die reuzenkans om zeep helpt', want vlak voor tijd tekent hij van dichtbij voor een hopeloze mispeer. Het was ook onverdiend geweest.
Wéér verlenging, de derde avond nacht op rij. Net als Duitsland is ook België er vlug bij in extra time: de verlossende 1-0 is van De Bruyne. En eveneens net als Duitsland wint het uiteindelijk met 2-1.
Nederland-België komt steeds dichterbij. Wij gaan alvast een schuilkelder graven.

WOENSDAG 2 JULI
Op de tweede rustdag constateren vriend en vijand: dit is nu al het aantrekkelijkste WK in jaren. Het is geen moment saai, iedereen geeft 110% en het doelpuntenrecord is al gesneuveld.
In de achtste finales werd overigens relatief weinig gescoord - geen land maakte meer dan twee goals -, maar niet omdat er alleen maar werd verdedigd. Het was eerder de ronde van de keepers. Bravo, Navas, M'Bolhi, Neuer, toch ook Enyeama, Benaglio, Howard, Courtois. De doelmannen - veelal van de verliezende ploeg - waren de mannen van stavast.
De 1-0 van Brazilië staat intussen nog altijd op naam van David Luiz.