Vergane Glorie #1: Brutil Hosé

Geïnspireerd door de comment van Le Bob in dit bericht, een nieuwe rubriek: vergane glorie. Over vergeten legendes, gevallen helden en uit het zicht geraakte jeugdidolen. Waar kennen we ze van? En waar zijn ze gebleven?
Naam: Brutil Hosé
Functie: Voetballer

De glorie
Brutil Hosé debuteerde in november 1998 op negentienjarige leeftijd in het eerste van Ajax. Hij maakte meteen naam, zeker met zo'n naam. Brutil was alles wat zijn voornaam beloofde: een bruut, een brutaaltje en een bulldog. Lochte acties en een verregaande agressiviteit waren echter zijn meest kenmerkende eigenschappen, voetballend talent en scorend vermogen kwamen nooit aan het licht. Hosé droeg een torenhoog verwachtingspatroon als een zware last met zich mee. Hans Westerhof noemde hem ooit 'het grootste talent van Ajax sinds jaren'. Nu wordt ieder jonkie dat één keer een mannetje passeert meteen gebombardeerd tot Ajax' nieuwste godenzoon, maar in Hosé's geval zegt het meer iets over Hans Westerhof, de man die er bijna in slaagde Vitesse te laten degraderen.

Brutil Hosé speelde in de seizoenen 1998-1999 en 1999-2000 in totaal zeventien wedstrijden voor de Amsterdammers. Hij wist daarin drie keer het net te vinden. Geen begenadigde topspits dus, onze Brutil. Hét hoogtepunt uit zijn carrière, de actie waar iedere liefhebber hem nog van kent, vindt plaats op een kille woensdagavond in december 2001. Ajax 2 speelt in een halflege ArenA tegen FC Twente, Hosé moet opdraven in het tweede. Zijn directe tegenstander is Dennis Hulshoff, erkende schoft en enkelkraker. De twee hebben het de hele avond met elkaar aan de stok.

Vlak voor rust ontspoort de tweekamp. Hosé duwt Hulshoff, waarop de Twente-speler de bal tegen de Ajacied aan schiet. Hosé reageert met een bodycheck, Hulshoff neemt wraak met een geplaatste kopstoot. Dan geschiedt wat Hosé onsterfelijk maakt, wat hem onderscheidt van alle andere voetballers. Iedere speler stort na een kopstoot als een stervende zwaan ter aarde, schreeuwend en kermend en huilend. Zo niet Brutil. Hij is even verbouwereerd, maar deelt dan de genadeklap uit. Letterlijk. Brutil Hosé velt Dennis Hulshoff met een directe rechtse. Knock-out.

De vergetelheid
Brutil Hosé krijgt de rode kaart en zijn aftocht is symbolisch. Het is het laatste wat we van de lange Surinamer hebben gezien. Ajax verhuurt hem na de winterstop aan De Graafschap. Via Haarlem, Sparta en FC Dordrecht verdwijnt Hosé uit het betaalde voetbal. Hij gaat spelen voor Haaglandia, getraind door John de Wolf.

Hosé past ook daar zijn 'agressieve' speelstijl toe, getuige Wikipedia: Hosé speelde 'maar 5 officiële wedstrijden (onder andere door een schorsing van 6 wedstrijden)'... Hosé zoekt vervolgens zijn heil in het buitenland. Hij trekt als een nomade langs obscure clubs als Poseidon Nuon Perron (Griekenland), Al-Wakrah (Qatar) en Sarawak FA (Maleisië). Sinds 2006 speelt hij weer voor Haaglandia.

In de database van vi.nl is Hosé na het incident-Hulshoff alleen nog te vinden in twijfelachtige berichten als 'Hosé mag alweer weg bij AA Gent' en 'Hosé op proef bij Sunderland'. De Amsterdammer is een van de vele voorbeelden van een belofte die het nooit heeft waargemaakt. In de annalen van het betaalde voetbal is hij slechts een vluchtige aantekening. Maar die vuistslag, die staat nu nog op het gezicht van Dennis Hulshoff.