Een jaar of acht geleden sprak men bij Rabobank na een mislukte Tour gekscherend van een oneven jaren-syndroom. Alleen in de even jaren zouden de oranjehemden het goed doen, in de oneven jaren was het altijd kommer en kwel. Vreemd, maar die trend lijkt zich onverminderd voort te zetten. In 2007 was er de ramp Rasmussen en ook in 2009 zit alles tegen wat maar tegen kan zitten.
Het begon eigenlijk al met Thomas Dekker die met terugwerkende kracht betrapt werd op doping en met het verhoor van enkele renners door de Oostenrijkse politie. Sindsdien is Rabobank geen moment in vorm gekomen. Menchov die de proloog verprutst, elke dag een minuut verliest en in de ploegentijdrit onderuitgaat in de eerste de beste bocht. Laurens ten Dam die twee keer hard ten val komt, Robert Gesink die niet scherp is - zelfs hij - en heel lullig zijn pols breekt. Stef Clement die geen schim is van de Clement in de Dauphiné. Oscar Freire die zich een oor aan laat naaien door Hushovd. Het gaat maar door.
En dan was er vandaag nog de aantijging van het paranoïde geworden Kohltje aan het adres van Boogerd. Althans, dat moeten we geloven. In werkelijkheid is het een Oostenrijkse krant die een lekkende bron citeert die een jusititeel rapport citeert dat uit de verhoren van Bernard Kohl citeert. Enfin, we wachten wel op de feiten. Zeker is in ieder geval dat dit gedoe rondom de ploeg allesbehalve bevordelijk is voor de moraal.
De eerste week dus. De Pyreneeën hebben we al achter de rug, al zou je dat niet zeggen. Alleen vrijdag was de finish bergop. Het was aan Alberto Contador te danken dat er daar nog iets gebeurde. Als de Spanjaard niet op eigen houtje was gaan aanvallen, hadden we de groep in gesloten formatie onder leiding van Armstrong en kornuiten zien finishen. Armstrong was not amused: "Ik had wel verwacht dat Contador zich niet aan de teamtactiek zou houden." Zeikerd. Ik hoop van harte dat Contador wint.
Dat er een Astana op de hoogste trede van het podium in Parijs zal staan, is nu al zeker. De ploegentijdrit lijkt bepalend te zijn voor het klassement. De concurrentie krijgt bovendien nauwelijks de kans iets van de achterstand af te rijden. De beide etappes van dit weekend waren waardeloos, een aanfluiting voor de Tour. Christian Prudhomme moet zich diep schamen. Zowel op zaterdag als op zondag lagen de hoge cols op vele tientallen kilometers van de eindstreep. Gevolg was dat beide ritten verwerden tot slappe-hap-etappes met weinig vuurwerk en een massasprint aan het eind. Je kunt van mannen als Andy Schleck en Cadel Evans niet verwachten dat ze een aanval plaatsen op de Tourmalet als ze vervolgens nog 70km moeten dalen.
Rinaldo Nocentini is de verrassende drager van de gele trui, een gevolg van een redelijke ploegentijdrit (AG2R werd 9de) en een ontsnapping met enkele minuten tijdwinst. De revelatie van deze Tour is echter Bradley Wiggins (#5). Van de Britse baanrenner wisten we alleen dat hij een goede proloog kon rijden, maar ook bergop houdt hij voorlopig moeiteloos stand. Andere surprises in de top van het klassement zijn Luis-Leon Sanchez (#11) en Brice Feillu (#25), maar ook voor hen geldt dat zij hun klassering te danken hebben aan een succesvolle vlucht.
Van de favorieten is het dus het Astana-kwartet dat alle kaarten in handen heeft (Contador #2, Armstrong #3, Leipheimer #4, Klöden #6). Evans (#18), Andy Schleck (#9), Menchov (#27) en de onzichtbare Carlos Sastre (#16) staan al op meerdere minuten achterstand. Ook hier laat de ploegentijdrit zijn invloed gelden. Serieuze tegenvallers zijn Amaël Moinard (#93), Stijn Devolder (#108), Marzio Bruseghin (#113) en Michael Rogers (#117). Rogers kwam hard ten val, de anderen zijn uit vorm.
Skil-Shimano kweekte wat goodwill met de aanvalslust in de vlakke etappes, maar de tweede Nederlandse formatie is toch met afstand de zwakste van allemaal. In het ploegenklassement staan de eerste zeventien teams binnen een half uur, 18de is Quick-Step op 50 minuten. Voorlaatste is het armetierige Lampre (1 uur 35) en Skil sluit de rij met een achterstand van maar liefst 2 uur en 53 minuten. De best geklasseerde renner is Thierry Hupond op plaats 108. Kenny van Hummel vecht elke dag om binnen de tijdslimiet te finishen. Hij staat laatste op bijna 2 uur van Nocentini. Van Hummel vecht wel als een leeuw. Wim Vansevenant was een charlatan die zich vlak voor de streep nog even liet afzakken om zijn laatste plaats te verstevigen. Van Hummel mikt niet op die rode lantaarn, hij doet er alles aan om in koers te blijven.
Een tamme eerste week al met al. Ook komende week zal voor de sprinters en de vluchters zijn. Vrijdag is er een geniepige etappe in het middengebergte, vanaf zondag zal de strijd pas echt losbarsten. Hopelijk is Laurens ten Dam er dan nog bij. Bij de onfortuinlijke Raborenner werden na afloop van de etappe diverse kneuzingen en schaafwonden geconstateerd. Het is even afwachten of hij kan herstellen, maar een nieuwe opgave na Piet Rooijakkers en Gesink zou passen in de negatieve spiraal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten