Zeven dagen lang (224)

31 augustus t/m 6 september

ZONDAG War
Niets geleerd van het debacle-Verhofstadt-Van Baalen: Donald Tusk baas van Europa en volgens secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen moet Oekraïne, broodnodige buffer tussen West-Europa en Rusland, zo snel mogelijk in de NAVO.
Als dat gebeurt, dan is het einde zoek. Het zou de ultieme provocatie richting Poetin zijn, dan worden we als NAVO-lidstaat aan het eind van het liedje een oorlog in gezogen. Fock die Fogh Rasmussen.

MAANDAG Wake me up when september ends
Op moment van schrijven, aan het eind van de avond, wordt 1 september 2014 wereldwijd al een historische dag genoemd. Het werd her en der al voorspeld, maar het bleek nog mooier dan gehoopt. Velen staken hun vreugde niet onder stoelen of banken en plaatsten lyrische exclamaties op het web. Ten opzichte van de verschrikkelijke augustusmaand vormde deze eerste dag van de nieuwe maand het meest welkome contrast denkbaar. Met een variant op The Temptations: 'It was the first of september, that day I'll always remember.'

DINSDAG Timmerfrans (I)
Hoeveel blunders mag een bewindspersoon maken voor hij niet meer te handhaven is?
Frans Timmermans zei dat de yezidi's in Irak 'grondwettelijke bescherming' genoten. Experts zeggen massaal: genocide.
In zijn befaamde VN-veiligheidsraadspeech betichtte Timmermans de lokale Oekraïners op de crashsite van MH-17 onder meer van het jatten van goederen, het waren 'thugs' die met trouwringen aan de haal gingen. Naar nu blijkt zijn de Oekraïense inspanningen direct na de ramp doelmatig en uiterst respectvol geweest. Het waren juist de Nederlanders die in de fout zijn gegaan!
Twee blunders op wereldpolitieke schaal. Gezichtsverlies, excuses, stapje terug? Neen, Timmermans is de belangrijkste kandidaat voor een hoge functie in de EU, 'de kroon op zijn carrière'.
Zo werkt dat blijkbaar in de politiek.

WOENSDAG Timmermans (II)
En altijd hoor je weer het argument: hij spreekt zeven talen. Tja, ontzettend knap, maar het zou er toch in de eerste plaats om moeten gaan wat iemand zegt. Als hij onzin uitkraamt in één taal is dat al een zwaktebod, maar als hij diezelfde onzin in zeven verschillende talen debiteert, dan lijkt me dat des te erger en wordt dat pluspunt plotseling een extra groot afbreukrisico.

DONDERDAG Irak
Met 'peshmerga' worden de Koerdische gewapende strijders bedoeld.
En ik al die tijd maar denken dat het abrikozenijs was.

VRIJDAG Kouwenaar dood
Twee strofen:

'Twee handen vol vierkante woorden
brood en vruchten voor brood en vruchten
wind er is veel langzame stekende adem
er is één lange gapende letter'
(uit: 'De dag')

'en altijd het woord dat zijn echo verbetert
altijd de foto van wat is geweest)'
(uit: 'altijd alsof alsof altijd de vogel')

ZATERDAG ROB
Wie gelukkig nog wel leeft: Rob de Nijs (geb. 1879).
Thomas van Luyn schreef ooit in een column voor de Volkskrant dat hij zich erover verbaasde dat mensen die Whitney Houston altijd verschrikkelijk zeiden te vinden haar na haar dood opeens zalig verklaarden:
'Dus: om onze integriteit te waarborgen, moeten we nu al vastleggen hoe we over mensen denken, zodat we niet stiekem kunnen bijdraaien als ze doodgaan. Dat we niet, als Frans Bauer omvalt, ineens gaan denken dat we hem eigenlijk heel goed vonden. Wat zeg maar bij André Hazes is gebeurd - die vonden u en ik bagger toen hij nog leefde, nu springen de tranen ons in de ogen bij "De Vlieger". Andersom kun je ook vooruitdenken van wie je wél had moeten houden toen ze nog leefden. [...] Het is nog niet te laat om in te springen in Rob de Nijs, iemand bij wie u het risico loopt te laat te beseffen dat hij de mooiste stem heeft die Nederland ooit heeft voortgebracht. Want die heeft-ie.'
Overdrijven is ook een kunst, maar toch, maar toch.