De laatste wereldtitel van de Argentijnen - elke nieuwe eindronde weer steevast een van de topfavorieten - dateert van 1986. In de laatste vijf WK's kwamen de Albicelestes nooit verder dan de kwartfinale, in 1998 natuurlijk mede door de epische schwalbe van Edwin 'even schijten' van der Sar. De huidige bondscoach Alejandro Sabella (wie?) is overgeleverd aan de grillen van Lionel Messi. De kleine grote man moet de kar weer trekken, dit keer na een minder seizoen. Hij heeft zich gespaard voor het WK, zeggen de Henk ten Cates van deze wereld dan (alhoewel, Henk zegt niks, hij grunt op fluistertoon). Messi moet de steekpassjes afleveren op wereldspitsen Gonzalo Higuaín, Ezequiel Lavezzi en Koen Agüero, terwijl achterin de slagers Zabaleta en Demichelis de deur dicht houden. Het is natuurlijk een topteam, Argentinië. Alle ogen zijn gericht op Brazilië, het zou een geweldige stunt zijn als de Argentijnen met de cup gaan lopen.
Bosnië en Herzegovina
22 jaar na zijn ontstaan mag Bosnië voor het eerst naar een eindronde. Herzegovina mag ook mee. Twee jaar geleden waren ze er al dicht bij en nu werd ten koste van Griekenland rechtstreekse kwalificatie afgedwongen. De Bosnische blikvanger is natuurlijk Edin Džeko (Manchester City), die met Vedad Ibišević (Vfb Stuttgart) het dodelijk effectieve aanvalskoppel vormt. Op het middenveld is Miralem Pjanić (AS Roma) nog een interessante speler. Op 'onze' Haris Međunjanin (ex-Jong Oranje) na bestaat de rest van de selectie uit onbekende actoren. Opvallende naam is ene Sušić, die van voren Tino-Sven heet. Weer eens wat anders dan Jan-Joost of Peter-Paul. De sterkte van de debutant is moeilijk in te schatten. Niemand houdt rekening met Bosnië, maar dat gold in 1998 ook voor het debuterende Kroatië en dat werd toen meteen derde.
Iran
Nee, dit is geen aantrekkelijke poule. Iran-Bosnië, ga er maar voor zitten. Nu Noord-Korea zich niet heeft geplaatst is Iran wel de enige schurkenstaat op dit WK. Of je moet Rusland ook meetellen. Voorwaar telt de selectie twee bekende namen: de eerste is Reza Goochannejhad, die bij Cambuur en GA Eagles speelde, de tweede Alireza Jahanbakhsh, die onlangs namens N.E.C. de 2-2 zou hebben gemaakt in de ArenA tegen Ajax, maar dat was natuurlijk een eigen doelpunt van die travestiet, Daley Blind. (Als Vera Pauw hem zou opstellen in het Nederlands Dameselftal heeft niemand het door. Maar ik dwaal af.) Verder is het armoe troef. Veel spelers uit de Iraanse competitie, vooral van Persepolis FC. Sinds topschutter Ali Daei de snor aan de wilgen heeft gehangen is het daar een beetje in de versukkeling geraakt. Hij is nu trainer, Daei. Van Persepolis FC. Ik ontwaar een een-en-een-is-twee'tje.
Nigeria
De laatste editie van de Afrika Cup (2013) werd gewonnen door Nigeria, traditioneel Africa's finest. We moeten dus opnieuw rekening houden met de Super Eagles deze zomer. Met Victor Moses (Liverpool) en John Obi Mikel (Chelsea) staan er in elk geval twee geweldenaars uit het Premiership in de as. Zwakke schakel is traditioneel de verdediging en dat zal dit keer niet anders zijn. Vincent Enyeama, die in Zuid-Afrika opviel door zijn dodelijk blikken naar prutsende medespelers, staat weer in de goal, dus dat wordt sowieso genieten. Opvallend: met Uche Nwofor, Michael Uchebo en Ahmed Musa staan er maar liefst drie voormalige VVV-spelers in de Nigeriaanse voorhoede. Japan heeft er met Maya Yoshida en Keisuke Honda ook al twee, dus ik sluit niet uit dat de Venlonaren op een bepaalde manier hofleverancier zijn in Brazilië.
Prognose
1) Argentinië
2) Nigeria
3) Bosnië en Herzegovina
4) Iran
Geen opmerkingen:
Een reactie posten