24 februari t/m 2 maart
ZONDAG Studio Voetbal
Als Ronald Waterreus het voor het zeggen zou hebben, dan kreeg Jeremain Lens nog een lintje ook voor zijn dwaze actie...
MAANDAG Verkiezingen Italië
'Oud-premier Berlusconi werd bij zijn stembureau in Milaan opgewacht door drie actievoersters met blote borsten.' (NOS)
Het kan aan mij liggen, maar als er één manier van actievoeren is waarmee je Silvio echt niet kwaad maakt, integendeel, dan is het deze wel...
DINSDAG De spijker op de kop
'Een concert van Bruce Springsteen duurt langer dan de gemiddelde carrière van een Idols-winnaar.' (Kluun)
WOENSDAG De man met de macht
Verslaggever: 'Meneer Pechtold, het lijkt wel of u niet in de oppositie zit maar deel uitmaakt van de regering.'
Niets nieuws onder de zon, Rutte-II was bij aanvang al Pechtold-I.
DONDERDAG Conclaaf
Ik begrijp eindelijk de noodzaak van het celibaat: anders hadden al die kardinalen nooit met z'n allen tegelijk bij elkaar kunnen komen om een nieuwe paus te kiezen; dan had kardinaal A moeten afzeggen omdat z'n dochter jarig is, of kardinaal B z'n vrouw moet werken en hij moet op de koters passen... nu hebben al die vrijgezelle heren alle tijd. Slimme jongens, die katholieken.
VRIJDAG Tweedeling
President Obama moet noodgedwongen tekenen voor een pakket met automatische miljardenbezuinigingen nu de Democraten en Republikeinen in het Huis niet tot een akkoord zijn gekomen. Dit werpt nu al een donkere schaduw over zijn tweede termijn; het is van een wrange ironie dat zo'n verlichte president geketend is door krachten die groter zijn dan hijzelf. Het is overigens opmerkelijk dat toen deze kwestie eind vorig jaar al speelde de journaals er elke dag mee openden, terwijl het nu een nieuwsbericht als alle andere lijkt te zijn.
Deze week is wel duidelijk geworden dat de polarisatie overal de democratie in gijzeling houdt - een attribuut van elke crisis? Italië, de Verenigde Staten, Nederland: de 'winnaar' van de verkiezingen heeft overal een pyrrusoverwinning geboekt, want autonoom regeren is onmogelijk als gevolg van het politieke bestel. Je hoort weleens beweren dat ons meerpartijenstelsel coalitievorming bijkans onmogelijk maakt en we beter af zouden zijn met een tweepartijenstelsel, maar de huidige problematiek in Amerika toont aan dat ook dat systeem geen garanties biedt: als er een tweedeling is, dan doordringt die alle geledingen van politieke meningsvorming, regeringsvorming en besluitvorming.
ZATERDAG Omwenteling
Diederik Samsom zei vandaag op een partijbijeenkomst dat de Arabische Lente 'nog lang zal duren. Hij verwees naar Oost-Europa, waar de democratie jaren na de val van het communisme nog steeds niet overal volledig is ingevoerd.' (teletekst)
Een kortzichtige vergelijking. De Europese transitie van communisme naar kapitalisme was en is wel even wat anders dan de huidige Arabische overgang van een semi-dictatoriaal bewind naar een theocratische dictatuur; voor de gemiddelde Libiër of Tunesiër zal de samenleving na de revolutie meer trekken vertonen van een totalitair systeem als het communisme dan van een democratische kapitalistische samenleving.
Dat politici als Samsom denken dat democratie iets is wat je kunt 'invoeren' is misschien wel hun grootste denkfout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten