Het weblog "Zoggel" presenteert zijn hoogst persoonlijke en dus hoogst eigengereide top 100 van Nederlandse cabaretiers. Speelgerechtigd zijn alleen grappenmakers en geinponems die heden ten dage hun humor of poging daartoe op de bühne of op de beeldbuis brengen of dat in de voorgoed voorbije levensdagen van ondergetekende hebben gedaan. Jammer maar helaas dus voor Eduard Jacobs, Alex de Haas, Wim Kan, Toon Hermans e tutti quanti. Vlamingen mochten meedoen als ze ook in Nederland bekend zijn, dat wil zeggen: als ik ze ken. Dat geldt overigens voor iedereen in de lijst: ken ik je niet, dan heb je pech. Maar ik ken er wel een boel, zo ben ik dan ook wel weer. Vandaag de nummers 30 t/m 21.
30. Pieter Jouke
Heeft de pech steeds in te stappen in programma's die op hun retour zijn (Koppensnellers) of de samenwerking aan te gaan met non-valeurs (CQC), want een gebrek aan humor is het probleem niet: Buro Renkema was stiekem heel goed: Henk Kamp in Uruzgan! Meng een eetlepel absurdisme met een scheut droogkomiek en je hebt Jouke. Hij gaat het nu eindelijk maar eens solo proberen. I approve.
29. Waardenberg & De Jong
Rotterdammers zit humor sowieso wel in de genen, maar Martin van Waardenberg en Wilfried de Jong hadden daarbovenop ruim tien jaar lang zo'n beetje hun hoogst particuliere genre. Acrobatisch absurdisme of zo. Of klim-en-klauter-cabaret. Er vielen geen gewonden.
28. Bart de Graaff
Bartje. We missen hem en zijn aanstekelijke lach nog elke dag. Vooral als Patrick Lodiers weer op tv is, dan schrijnt het gemis des te meer. Iedereen kent de Teringtubbies en weerman Gilles de la Tourette, maar vergeet ook zijn persiflage van Te Land, Ter Zee en In de Lucht niet. En natuurlijk het belletje lellen bij de buurvrouw van Jaap Jongbloed.
27. Jeroen van Merwijk
Reviaan op de bühne. Eerste programma heette Van ouwehoer tot troubadour. Daarmee is Van Merwijk voor de volle honderd procent gedefinieerd. Op z'n best als die twee elementen de perfecte symbiose aangaan, zoals in ''n Ding'.
26. Wim Helsen
Prominentste exponent van de droogkomische 'zever' waar de Vlamingen patent op lijken te hebben. (Ik vraag me overigens wel af bij lui als Helsen en Philippe Geubels of wij ze hier ook zo grappig zouden vinden als ze bijvoorbeeld een Amsterdamse tongval hadden gehad.)
25. Van Kooten & De Bie
Nog net speelgerechtigd voor deze lijst. Veel is inmiddels verouderd, maar ze hebben de cultuur verrijkt met geweldige typetjes als Prof. dr. ir. P. Akkermans, Gé en Arie Temmes, wethouder Hekking, Cor van der Laak, O. den Besten en natuurlijk Jacobse en Van Es.
24. Micha Wertheim
Speelt elke keer weer een geniaal spelletje grensvervaging persoon-cabaretier. En dan gaan er mensen weglopen; altijd goed. Zie verder drs. S. Meeuws voor een discoursanalyse: De kwestie Micha Wertheim.
23. Paul Groot
Imitator der imitatoren. Van Kopspijkers tot Koefnoen. Wel jammer dat ie elk seizoen wel weer minstens één sketch bedenkt waarin het typetje dat hij speelt met ontbloot bovenlijf in beeld komt, zodat Groot zijn borstspieren kan showen.
22. NUHR (Niet Uit Het Raam)
Ze staan er individueel al in (#96, #44 en #38), maar gedrieën toch het best te genieten. Aangename mix van maatschappijkritiek, kwaliteitsmuziek en Viggo-Waas-marginalisering. Dat neem je dan toch mooi mee.
21. Lebbis
Na twintig jaar met Dolf Jansen hoge ogen te hebben gegooid als lelijkste theaterduo allertijden, ging Lebbis in 2000 solo verder. En dan treedt de Wet van het uit elkaar gaande duo in werking: één blijkt er al die tijd het creatieve genie te zijn geweest waar de ander zo'n beetje op meeliftte. Lebbis was de Paul Simon van de twee. Specialiseert zich sindsdien in Tirades en Theorietjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten