woensdag 30 mei 2012

De Labyad-mentaliteit van de Nijmeegse doodrijders

Een van de neologismen waarmee Geert Wilders de Nederlandse taal heeft verrijkt is 'D66-rechter'. Daarmee bedoelt Wilders een slappe, wereldvreemde rechter die veel te lage straffen uitdeelt. D66'ers schijnen daarentegen over het algemeen wel slimme lui te zijn. Uit onderzoek van peil.nl bleek dat 80% van het electoraat van D66 hoog opgeleid is, meer dan bij welke andere partij dan ook. Een D66-rechter kan dus wel slap zijn, maar hij is meestal niet dom.

Toch kunnen soms ook vraagtekens geplaatst worden bij het gezonde verstand van rechters. Gisteren deelde het Arnhemse gerechtshof in hoger beroep 2 en 1,5 jaar cel uit aan de twee daders van de zogeheten 'Nijmeegse scooterzaak'. Mohammed el G. en Yaoud A. wilden een hotel overvallen en reden, op de vlucht voor de politie, met hun scooter een man dood die het zebrapad overstak. Vervolgens bedreigden ze ziekenhuispersoneel en scholden ze rechters de huid vol. De twee hadden eerder van de rechtbank 8 en 2 jaar gekregen, maar het hof sprak El G. nu vrij van doodslag, omdat niet met zekerheid kon worden bepaald wie de scooter bestuurde.

Natuurlijk weten beide heren wie er reed. Maar Mohammed zegt dat Yaoud de scooter bestuurde en Yaoud houdt vol dat Mohammed reed. Dan lijkt de oplossing toch simpel. Als mijn broertje en ik vroeger aan het spelen waren en een van ons had iets stukgemaakt, dan moest de dader bekennen. Bij geen reactie kregen we beiden straf. Idem bij het voetballen. Als er bijvoorbeeld ergens iets gesloopt was, dan werd het hele team bij elkaar geroepen in de kleedkamer. Als de dader niet bekende moest iedereen ervoor boeten. Vaak eindigde het er inderdaad mee dat het voltallige elftal rondjes aan het lopen was, mokkend en vloekend, totdat de sociale druk te groot werd en de boosdoener zich schoorvoetend bij de trainer meldde.

Dat was en is een uitstekend opvoedkundig systeem, dunkt mij, maar strafrechtelijk gaat het blijkbaar niet op. Oliedomme D66-rechter is dan de - dus enigszins contradictoire - eerste reactie, ook bij mij. Hoe kun je dit schorem in godsnaam hiermee weg laten komen? Maar na de argumentatie te hebben gelezen en na er langer over nagedacht te hebben moet ik toch toegeven, zij het met grote tegenzin, dat de raadsheren waarschijnlijk niet anders konden. Een bijrijder mag nu eenmaal nooit verantwoordelijk worden gehouden voor een dodelijk ongeval. De ellende is dat de zaak afhankelijk is geworden van een schuldbekentenis omdat getuigenverklaringen en forensisch onderzoek geen of onvoldoende bewijs hebben opgeleverd. Het zijn dus toch D66-rechters - of correcter: D66-raadsheren -, maar dan in de zin dat ze inderdaad intelligent genoeg zijn om de juiste gevolgtrekking te maken, hoe tergend onbevredigend die ook is.

Een kwestie van het hoofd zegt ja maar het hart slaat wild over van woede en machteloosheid. Maar de woede moet zich dus niet op de raadsheren richten. Om te beginnen mag de advocaat vervloekt worden, die natuurlijk niet nagelaten heeft de heren in te fluisteren toch vooral het naar elkaar wijzen vol te houden, want zelf zijn ze naar verluidt nog te stom om voor de Satan te dansen. Maar de ware maatschappij ondermijnende eencelligen zijn natuurlijk Mohammed en Yaoud zelf, en hun families niet te vergeten, die zich ook niet onbetuigd hebben gelaten. Ze zijn behept met wat ik maar de Zakaria Labyad-mentaliteit noem, naar de PSV-aanvaller.

Labyad had een contract met een optie tot verlenging, maar hij tekende voor de centen van Sporting Lissabon. Transfervrij, dacht hij, want zijn contract zou niet rechtsgeldig zijn omdat hij het als minderjarige had getekend. Labyad - die geboren is in Nederland maar liever voor het nationale elftal van Marokko speelt - had in de tussentijd echter wel een salarisverhoging geaccepteerd, waarmee de optie alsnog automatisch gelicht was. Maar niet volgens Labyad en zijn vader, die ook zijn zaakwaarnemer is. Labyad jr. en sr. hadden sowieso het contract van zoonlief voor 15 mei moeten opzeggen. En dat is Labyad vergeten, zo meldde TD Marcel Brands vorige week. Stomme lul, denk je dan. Maar wat zegt Labyad? 'Marcel Brands is voor mij niet meer dan een conciërge.' Daarmee niet alleen Brands maar feitelijk heel PSV, de club die sinds zijn elfde een mooie carrière heeft gefaciliteerd, schaamteloos schofferend.

Het is mutatis mutandis de situatie van Mohammed en Yaoud. Weten dat je fout zit, maar stug de vermoorde onschuld blijven spelen. Geen greintje respect tonen voor de normen en waarden van de samenleving waar je deel van uitmaakt. De anderen - het slachtoffer, zijn naasten, de rechters, de burgers, etc. - het zijn niet meer dan conciërges, goed genoeg om de deur voor je open te houden en je rotzooi op te ruimen, maar hinderlijk minderwaardige schepsels als je je zin niet krijgt. Agressief egoïsme, totale harteloosheid, schijt aan de maatschappij. Er is echter één verschil. Labyad wil dolgraag naar het buitenland. Mohammed en Yaoud vast niet. Die zitten hier al in het paradijs. Daar komen we nooit meer vanaf, of je nu PVV stemt of D66.

1 opmerking:

Anoniem zei

Goed stuk