Klaar met winterklaar

Na 'onderbuik' en 'smartfoon' is 'winterklaar' het derde woord dat ik niet meer kan horen zonder er zeurende hoofdpijn van te krijgen. Weet u het nog? Na de gruwelen van de winter 2009-2010 - gestrande reizigers, kortgesloten sprinters, het hele treinverkeer op z'n gat - beloofden NS en ProRail beterschap: ze zouden er alles aan doen om herhaling van de ellende te voorkomen. Het spoor werd, zo heette het strijdvaardig, 'winterklaar' gemaakt.

Begin oktober 2010 werd zelfs de winterdienstregeling alvast uitgebreid getest. Onvoorziene verrassingen moesten koste wat kost voorkomen worden, het zekere voor het onzekere, vandaar deze vroege proeve van bekwaamheid. Dat het nog rond de twintig graden was vormde blijkbaar geen enkel beletsel. Twee maanden later klopte Koning Winter voorzichtig op de deur en prompt ging op het spoor weer alles mis wat er mis kon gaan.

Deze winter leek dan eindelijk alles op rolletjes te lopen. Weliswaar niet omdat NS en ProRail eindelijk hun zaakjes op orde hadden maar omdat het maar geen winter wilde worden. Maar we zwegen wijselijk en telden onze zegeningen. En nu het dan alsnog winter is geworden blijkt dat alles bij het oude is gebleven. Een paar centimeter sneeuw en binnen een paar uur lag het treinverkeer zo plat als een 'plankende' John Guidetti.

Winter en ik, de relatie is ernstig bekoeld. Vroeger was ik er gek mee, keek ik er maanden naar uit. Begin 2008 schetste ik een zelfportret in de figuur van de 'wintermens' in de fenomenologie van de seizoensmens. En nog in januari 2009 streed ik hier tegen de positieve discriminatie van de koulijders. Maar dat waren tijden van onschuld en naïviteit. Nu ben ik voor werk en inkomen afhankelijk van rijdende treinen. Nu heb ik een cv-ketel, eentje met een strafblad. Nu ben ik drie winters wijzer.

'Winterklaar', ik ben er klaar mee, ik kan het woord niet meer horen. Waarom dan toch 'slechts' de op twee na grootste ergernis? Omdat het woord, in tegenstelling tot 'onderbuik' en 'smartfoon', toch nog één positieve connotatie heeft. Van Kooten en De Bie zouden namelijk de bedenkers van het woord zijn: Jacobse en Van Es maken uw tuin winterklaar. 'Had u al koffie gehad, mevrouw?'

Jacobse en Van Es waren bedriegers, charlatans. Wat dat betreft zitten NS en ProRail er nog niet eens zo ver naast met hun 'winterklaar'...