Zoggel uit de roulatie (en weer terug erin)

Al ruim anderhalve week geen activiteit meer op zoggel.blogspot.com, what happened?

Zoggel was ziek, hij had het even flink te pakken. En omdat hij qua bloggen een ZZP'er is, lag het blog noodgedwongen stil.

Vorige week maandag begon het. Overdag hoesten, 's avonds uitzonderlijk moe, 's nachts een koortsaanval. Dinsdagochtend ging het wel weer en ben ik gaan werken, en dat had ik dus niet moeten doen. De griep nam de overhand en daar kwam nog even een reeds sluimerende bacteriële infectie in de longen overheen.

Het menu: Ibuprofen, paracetamol, brufen. Xylometasoline, noscapine, en - eindelijk - azitromycine. De hele farmaceutische mikmak.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik echt ziek was. Elk jaar ben ik wel een keer of twee neusverkouden met verstopte holtes en zo nu en dan ben ik een paar dagen zwak en misselijk (vorig jaar net voor Kerst nog een paar dagen), maar een week lang plat, dat was weer even wennen.

Je eetlust is de beste graadmeter. Of beter: het totale gebrek daaraan. Wispelturig ben ik wel, maar één ding doe ik in de regel toch wel consequent: goed, veel en graag eten. Nu liet ik menige etenstijd passeren. En dan die lusteloosheid. Nergens energie voor, nog niet om drie regeltjes te bloggen.

Iedereen zit altijd opgesloten in het heden - altijd is het 'nu' -, maar als je ziek bent zijn verleden en toekomst nog verder weg dan normaal. Je snapt niet hoe je je ooit elke dag weer druk hebt kunnen maken over eten, dag in dag uit een inspanning hebt gedaan om een maaltijd te bereiden en/of op te eten. En je gelooft niet dat je er ooit weer zin in zult krijgen.

Gistermiddag dacht ik: ik lust straks wel een kotelet. Dat was het teken: het gaat wel weer.

Dus: vanaf heden weer blogberichten.