Vragen

Vier variaties

Kraken is bij wet verboden. Verboden volgens de Wet Kraken en Leegstand, maar laat de kraker nou net met de wet niet zoveel ophebben. 'Jullie wetten, niet de onze' stond er vorige week dan ook op een spandoek van protesterende krakers te lezen. Een gekraakt pand is een vrijstaat. Bepaalde woonwagenkampen en gekraakt onroerend goed, daar houdt de rechtstaat blijkbaar op. Behalve als de wet in het voordeel van de overtreders is, dan zijn onze wetten ineens wel de hunne. De krakers hebben ontdekt dat ze niet naar de rechter kunnen stappen wanneer tot ontruiming wordt overgegaan, en dat is in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. De overheid moet nu de wet gaan aanpassen. Ze moet eerst even vragen of ze alsjeblieft weg willen gaan. Waarop de krakers aan de rechter mogen gaan vragen de terugvordering van het pand te dwarsbomen. Wie vraagt, wordt overgeslagen.

Het is een schrijnend voorbeeld van de toenemende onmacht van de nationale regering om te besluiten en te besturen. Wordt er eindelijk beleid gemaakt waar een grote meerderheid mee instemt, komt het verre Brussel er een stokje voor steken. Dat dit verdrag strikt gezien weinig met EU-beleid te maken heeft, is dan niet meer relevant voor het gevolg: de anti-Europa-partijen krijgen er weer een paar duizend aanhangers bij. Burgers die vrezen dat 'Brussel' alles zal bepalen voor Nederland, worden in hun angstige vermoeden gesterkt. Immigratiepolitiek, nog zoiets. Wordt er een streng vreemdelingenbeleid op poten gezet, blijkt een oude regering ooit vergeten te zijn net als Denemarken een opt-out aan te vragen waardoor we nu met handen en voeten gebonden zijn aan wat Europa ons oplegt. Wie niet vraagt, wordt overgeslagen.

Waarom zou ik nog gaan stemmen? wordt dan een welhaast serieuze vraag die de boze burger zichzelf stelt. En de partij die het allemaal moet oplossen heeft het al druk genoeg de eigen zaakjes op orde te brengen. Hero Brinkman had last van losse handjes, Marcial Hernandez hield zijn handen keurig thuis maar vergat zijn kop erbij te houden en Eric Lucassen hield handen en hoofd in bedwang maar verloor dan weer de controle over andere lichaamsdelen. Hij mag blijven. Oké, hij had misschien aan Wilders moeten melden dat hij ooit veroordeeld is en dat hij de straatterrorist van de buurt was, maar aan de andere kant: hem is niet gevraagd of zijn kerfstok nog voor problemen zou kunnen zorgen. Wie niet gevraagd wordt, wordt niet overgeslagen.

VVD en CDA zien de commotie met lede ogen aan. Uit het CDA stijgt echter ook een collectieve zucht van opluchting op, want de grote kale knikker van Lucassen bedekt een beetje het nieuws van de analyse van de verkiezingsnederlaag. Het CDA moet diep door het stof. Wat blijkt? Jan Peter Balkenende vond het wel welletjes na acht jaar en gaf intern aan niet nog een keer eerste man te willen zijn. De partijleiding deed echter toch weer een beroep op de aimabele Zeeuw, want er was geen competente vervanger voorhanden. Ja, Camiel Eurlings, maar die wilde niet, aldus de voorzitter. Die het weer van Balkenende had. Een belletje naar Valkenburg om de afwijzing van Eurlings te verifiëren werd overbodig geacht. Maar Eurlings had, zo blijkt nu, best wel heel graag gewild. Wie niet gevraagd wordt, wordt overgeslagen.