Naam: Scooter
Functie: Muzikanten
De glorie
'How much is the fish??!!' Jonge mensen die ergens in de jaren tachtig zijn geboren, weten meteen de herkomst van deze kreet. Wellicht tovert hij ook een glimlach op hun gezicht. 'How much is the fish?' is de titel van een bekende single van de in 1994 opgerichte Duitse housegroep Scooter. De groep bestaat uit zanger H.P. Baxxter en twee keyboardspelers. Rick J. Jordan is er net als Baxxter vanaf het begin bij, de functie van tweede keyboarder is sinds '94 bekleed door vier verschillende personen.
Het succes van Scooter in ons land bestrijkt in feite drie perioden. Midden jaren negentig, concreet in 1994 en 1995, scoorden de Duitsers hun eerste hits in Nederland, zoals 'Hyper hyper' en 'Move your ass'. Deze periode heb ik niet bewust meegemaakt. De eerste single die ik me herinner is 'Let me be your Valentine!' uit 1996. Het nummer bracht het niet voorbij de tipparade. Na enkele jaren van stilte brak Scooter in 1998 definitief door met 'How much is the fish?', een lied dat vrij snel een cultstatus verwierf.
Opnieuw wist Scooter het succes niet te continueren. Singles met waardeloze titels als 'Faster Harder Scooter' en 'Fuck the Millennium' werden begrijpelijkerwijs nauwelijks opgemerkt. De derde periode brak aan in 2002, toen Scooter handig inspeelde op de trance-rage en enorm scoorde met 'Nessaja'. Ook 'Weekend' en 'Maria (I like it loud)' (ft. Marc Arcadipane en Dick Rules) uit 2003 deden het uitstekend. Scooter was populair in discotheken en op een zender als The Box, die op vrijdagavond louter 'Trance 'n Dance' uitzond.
De vergetelheid
Na 2003 is Scooter opnieuw naar de achtergrond verdwenen. In 2008 probeerde het trio nog mee te liften op de jumpstyle-hype, maar 'Jumping all over the world' flopte volledig.
Hét nummer dat voor mij altijd aan Scooter verbonden zal blijven, is toch 'Nessaja' uit 2002 - niet per se door de expliciete videoclip. Het was de tijd dat 'Trance' in was, dé muziek voor de zestienjarigen waartoe ik toen ook behoorde. Je kunt het een jeugdzonde noemen, maar 'zonde' impliceert een vergissing waar je spijt van hebt. Zo kijk ik er niet tegenaan. Iedereen wordt in zijn kinder- en jeugdjaren aangetrokken door bepaalde soorten leeftijdsgebonden muziek en simpele, hype-gevoelige genres. Gelukkig groei je daar overheen als je ouder wordt, maar dat is nog geen reden om beschaamd terug te kijken op die periodes.
De 'Trance'-periode staat symbool voor een specifieke fase van mijn schooltijd; er zijn herinneringen verbonden aan de hippe deuntjes van mannen als Barthezz, Jan Wayne, Gigi D'Agostino, G-Spott, PPK, Sven-R-G en Brooklyn Bounce. ('Kenners' zullen ongetwijfeld onder 'trance' andere muziek verstaan, maar ik hanteer hier voor het gemak mijn persoonlijke terminologie.) Scooters 'Nessaja' klonk onlangs aan het begin van Brüno, de nieuwe film van Sacha Baron Cohen. Ik herkende de muziek meteen, maar kon aanvankelijk niet thuisbrengen wie het was en waar ik het van kende. Toch riep het onmiddellijk een positief gevoel op.
Dat 'Nessaja' door Baron Cohen gebruikt wordt, betekent dat Scooter tegenwoordig als representant van 'foute' muziek gezien wordt. De nummers bevatten dan ook de elementen die hiertoe uitnodigen. Het intro bestond steeds uit aandachttrekkende, mysterieuze keyboarddeuntjes, vaak gecombineerd met een vervormde, baby-achtige stem. Dan klonken ineens de opzwepende beats en deed Baxxter - steevast in witblonde coupe-soleil en met zo'n vuistmicrofoon - zijn intrede met kreten als 'ALL RIGHT!!!' of 'COME ON!!!'. Waarna het geweld losbarstte.
Geweldig. Wellicht slaagt Scooter erin nog een vierde keer te scoren, maar misschien is het maar beter van niet. En daarom roepen we nog één keer uit volle borst: 'HOW MUCH IS THE FISH???'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten