[N64]: Mario Tennis

In 2007 besprak ik a.d.h.v. de top 25 van een zelfgemaakte lijst de muziek uit mijn jeugd. In 2008 ging een een tweede serie in de categorie 'wenken voor een toekomstige biograaf' van start, met als onderwerp de Nintendo 64-games. Ook in 2009 loopt deze serie nog. Met welke spellen bracht ik menige regenachtige middag (maar ook als de zon scheen) op mijn kamertje door? Geen toplijst deze keer, maar in chronologische volgorde en in interviewvorm. In aflevering 13: Mario Tennis.

Mario Tennis, het 2393ste Mario-spel... Het uitmelken van de franchise kent geen grenzen.
Ik ben het met je eens dat Nintendo geen kans onbenut laat te scoren met zijn cash cows. Vooral met Pokémon is dat het geval. Pokémon was een hype, is inmiddels alweer jaren 'uit', maar er blijven maar Pokémon-games gemaakt worden. Voor Mario ligt dat anders, Mario is hét gezicht van Nintendo, zou je kunnen zeggen. Mario ís Nintendo. Bovendien heeft Nintendo met games als Mario Kart en Mario Golf aangetoond dat een sportspel met de Mario-karakters heel goed kan werken.
Geldt dat ook voor Mario Tennis?
Zeker weten. Mario Tennis is een opvallend robuuste game met uitgebalanceerde gameplay en een behoorlijke levensduur. In feite is het een realistisch tennisspel.

Dus niet Koopa's als tennisracket en bommen die fungeren als ballen?
Nee, er is wel een game mode waarin je op een op lava drijvend speelveld tennist en je met behulp van items je tegenstander het leven zuur kunt maken, maar dat betreft slechts een marginaal onderdeel van het spel. Veel belangrijker is de reguliere speelmodus waarin je een serieus partijtje tennis kunt spelen op gravel, gras, hardcourt of composition court.
Is er een significant verschil tussen de velden?
In twee opzichten: de snelheid en de stuiterhoogte van de bal. Op gravel is de snelheid minimaal en stuitert de bal nauwelijks, op composition court ligt de waarde van beide parameters vele malen hoger. Elk karakter presteert meer of minder goed op de verschillende baansoorten.
Klinkt goed. Is ook de gameplay geloofwaardig?
Het is niet alleen maar slaan en terugslaan, je kunt voldoende invloed uitoefenen op je eigen spel. Met A en B sla je de bal top spin respectievelijk slice over het net, A+A is met extra topspin, B+B met extra slice, A+B is een volley en B+A een drop shot. Met A en B tegelijkkun je smashen. Bovendien kun je een krachtiger slag produceren door eerder de knop(pen) in te drukken en door op de juiste manier achter de bal te komen en op het juiste moment de knop los te laten. Dit aanbod in combinatie met de gevoeligheid van de joystick - je kunt vrij nauwkeurig bepalen waar de bal terecht moet komen - zorgt voor een aangename gameplay met genoeg potentieel om je skills te verbeteren.
Hoe heeft Nintendo de 'Mario-feel' weten te behouden?
Door themabanen, mini games en een mooi aantal van zestien speelbare karakters. Waluigi doet hier zijn intrede en is meteen een van de beste karakters om mee te spelen. Minder geslaagd zijn de - letterlijk - zweverige Boo en Koopa en de logge Bowser. Die laatste is overigens wel moeilijk te verslaan.
Wat zijn de minpunten?
De soundeffecten bijvoorbeeld. Elk karakter heeft zijn eigen uitroep na elke rake klap. Peach en Daisy kreunen erop los, verschrikkelijk. Daarnaast moet de nadruk op 'realisme' niet overschat worden. Het is en blijft een Mario-game en dus in de eerste plaats arcade. Een écht realistisch tennisspel in de traditie van Super Tennis voor de SNES is op de N64 helaas nooit verschenen.