Wanneer ik op zaterdagavond naar de stad fiets, kom ik altijd langs een gebouw waarop pontificaal met graffiti een tekst is aangebracht: Kraken is geen probleem maar een oplossing. Een oplossing voor de krakers, denk ik dan, en een probleem voor veel andere mensen.
Krakers zijn tegen autoriteit en gezag en menen dat zij daarom vrijgesteld zijn van allerlei plichten en voorbehouden die voor normale burgers wel gelden. Ze zijn sowieso tegen kapitalisme en dus tegen alle facetten van de wereld van het werk. De politie is een fascistische organisatie en dus de aartsvijand. Geweld gebruiken - toch een van de hoofdkenmerken van fascisme - is daarentegen weer wel geoorloofd.
In Vrankrijk, een pand aan de Spuistraat in Amsterdam, stonden vroeger de drukpersen van De Telegraaf. In 1982 is het gebouw rijp voor de sloop, er zullen op die plek appartementen gebouwd gaan worden. Krakers zijn de gemeente echter voor en nemen het pand in bezit. Ze baten er o.m. een horecagelegenheid uit, uiteraard zonder vergunning, dit tot woede van legale horeca-ondernemers in de omgeving. Meer dan vijfentwintig jaar slaagt de gemeente er niet in de bezetters te verwijderen. Nu, 2009, sluit de burgemeester het pand. Daarvoor moest er echter eerst bijna een dode vallen.
September vorig jaar krijgen enkele krakers in Vrankrijk ruzie. Twee worden er met een loden pijp tot moes geslagen. Toegesnelde politie wordt niet binnengelaten. Nadien weigert men elke medewerking aan het onderzoek, waarna de burgemeester bevel tot sluiting geeft. Voorheen heeft de gemeente ook niet echt haar best gedaan om daadkrachtig in te grijpen, zo blijkt uit informatie die in handen is gekomen van HP/De Tijd.
Duidelijk is dat de gemeente zich jarenlang als een bang schoothondje heeft gedragen. Nadat de krakers na herhaaldelijke verzoeken niet weg wilden gaan, mochten ze het monumentale pand in 1992 kopen voor een luttele 260 000 gulden. Wat je van mijlenver ziet aankomen, gebeurt: Vrankrijk wordt een vrijstaat.
De krakers hebben geen vergunningen, wetten lappen ze aan hun laars, net als hygiënevoorschriften en veiligheidseisen. Openingstijden worden naar eigen inzicht ingevuld. Controle kan niet plaatsvinden omdat agenten simpelweg niet binnen worden gelaten. De politie is onze vijand, verklaren de krakers, 'de vijand wil je niet binnenhebben'. Inmiddels wordt binnen- en buitenlands schorem wel hartelijk welkom geheten. Zo komt de jeugdafdeling van de Baskische terreurorganisatie ETA gezellig babbelen.
Het is en blijft Amsterdam, dus de gemeente blijft 'onderhandelen.' Het is wel duidelijk wie hier de onderliggende partij is. Het blijft bij praten en alsjeblief zeggen. Er wordt zelfs een advocaat ingeschakeld die 'onafhankelijk' tot een akkoord moet komen over het illegale café. Dit is Eberhard van der Laan, de huidige Minister van Wonen en Wijken.
Je moet in de echte wereld eens een keer iets te laat je vergunning verlengen, of een kwartiertje te lang open zijn. Dikke boete aan je kont. Maar krakers nemen niet deel aan de echte wereld en hun kroeg is er een 'zonder winstoogmerk'.
Na veel vijven en zessen zegt de kroeg toe zich aan de eisen omtrent veiligheid en hygiëne te zullen houden, maar de politie mag er nog altijd niet in. Controle is dus nog steeds onmogelijk, wat zijn die toezeggingen dan waard? Daar komt ook de gemeente na een tijdje achter. Na nieuwe onderhandelingen komt men overeen dat er een klein luikje in de voorgevel geplaatst wordt, waardoor agenten naar binnen kunnen turen om te ontdekken of men zich wel aan de regels houdt. Ik verzin dit niet.
Nu is er dus iemand blijvend invalide geslagen. 'Geweld is een ongrijpbaar fenomeen en een ongeluk zit in een klein hoekje,' is de lankmoedige verklaring van de krakers.
Waarom wordt er nog steeds zo slap opgetreden tegen deze mensen? Anno 2009 weten ze nog steeds de publieke opinie te bespelen met hun beroep op zogenaamd idealistische motieven: antiglobalisme! onderdrukkingsvrije samenleving! Wie laat zich nog bedotten door asocialen die sociale noties als excuus gebruiken? Wij kraken tegen woningnood! Jazeker, en dan een pand bezetten waar eigenlijk nieuwe woonappartementen zouden komen...
Krakers zijn principieel verkeerd bezig. Het is evident dat je eerst moet deelnemen aan een maatschappelijk domein, wil je dat domein kunnen veranderen. Je moet eerst de regels van het spel erkennen alvorens je ze kunt wijzigen. Je kunt alleen iets van binnenuit veranderen. Waarom menen krakers dan nog steeds dat ze de maatschappij kunnen hervormen, terwijl ze zich zo nadrukkelijk buiten die maatschappij plaatsen? Ik begrijp ze niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten