Onheilsprofeten

Eerder berichtte ik hier en hier over het schitterende wetenschappelijke project op de grens van Frankrijk en Zwitserland. Vandaag gingen dan eindelijk de eerste protonen een rondje racen. De media pakten groots uit met de berichtgeving rondom deze mijlpaal. Zelfs Google had zijn homepage aangepast.

Veel aandacht ging uit naar de onheilsprofeten die zowat het einde van de wereld voorspelden. Ook minuscule zwarte gaten zouden we niet kunnen controleren en dat betekent de vernietiging van het leven. Een Duitse scheikundige spande zelfs een ultiem proces aan om de ingebruikname een halt toe te roepen. Ik dacht altijd dat zulke wetenschappers gedreven werden door rancune en jaloezie, dat het gefnuikte topacademici zijn. Ze hadden dolgraag deel uitgemaakt van het bevoorrechte team dat aan het werk is onder de grond, hadden daar willen schitteren. Maar vandaag bedacht ik dat het deze tegenstanders in feite niet om de roem te doen kan zijn. Als ze ongelijk hebben en het allemaal meevalt met die zwarte gaten, dan worden ze onderwerp van spot en hoongelach onder collega's en geïnteresseerden. Maar als ze het werkelijk bij het rechte eind hebben, dan is er ook meteen niemand meer om dat gelijk te erkennen, om ze de eer te geven die hen dan toekomt...

Overigens gaan de eerste deeltjes pas op 21 oktober botsen, dus we mogen niet te vroeg juichen. En anders is het schijnbaar ergens aan het eind van december 2012 wel raak. Volgens de Maya's op 21 december, de Egyptenaren geven ons dan nog twee dagen respijt: 23 december. De laatsten beroepen zich op de kanteling van de polen die dan plaatsvindt, de eersten zien dan hun kalender eindigen. Het misverstand is echter dat de wereld dan niet vergaat, nee, we gaan gewoon een nieuw - en zelfs beter - tijdperk in. Maar eerst moeten we door een diep dal. Een zwart gat dus. Het lijkt CERN wel.