[Euro 2008] Oranje in topvorm

Exact zoals ik vooraf hoopte gaan Nederland en Italië door naar de kwartfinales van Euro 2008 en is Frankrijk roemloos ten onder gegaan. Vanavond stond in Groep C naast Nederland-Roemenië ook Frankrijk-Italië op het programma. Een echte kraker, een herhaling van de finale van het wereldkampioenschap. Omdat ik in de kroeg hoogstwaarschijnlijk niet de macht over de afstandsbediening zou krijgen, besloot ik thuis te kijken. Ik wilde vooral Frankrijk-Italië kijken en af en toe overschakelen naar Nederland-Roemenië, maar in de praktijk bleef ik continu afwisselen. De beenbreuk van Ribéry zag ik live, net als de 0-1 van Pirlo. Vervolgens zat ik twee keer net verkeerd: eerst scoorde Huntelaar toen ik naar de andere wedstrijd keek, even later scoorde De Rossi toen ik weer bij Oranje zat. De mooie goal van Van Persie zag ik wel weer live.

Ook Nederland-Italië heb ik thuis gekeken. Wegens mijn supporterschap voor beide teams leek het me beter neutraal op de bank te gaan zitten. Ik hoopte op een gelijkspel. Bij de 1-0 van Van Nistelrooy riep ik verontwaardigd om buitenspel. De 2-0 van Sneijder was een perfect uitgespeelde counter. En bij de 3-0 van Van Bronckhorst stak ik zelfs een vuist in de lucht. Oranje verraste, alles liep ineens gesmeerd, een zeer terechte overwinning.

Nederland-Frankrijk keek ik in de kroeg. Het was de perfecte wedstrijd om in zo'n gelegenheid te bekijken. 't Pumpke had de zaakjes perfect voor elkaar. Twee schermen, beeld vanuit een beamer, wedstrijdcommentaar goed hoorbaar, de juiste sfeerverhogende muziek vooraf, feestmuziek bij de doelpunten, en zelfs confettikanonnen aan het plafond. Het was er bomvol en het uitbundig springen bij de Nederlandse goals gaf een heerlijk gevoel. Bij elke goal steeg de sfeer en op een gegeven moment zweefde het gezang door de kroeg. Schitterend. Minpunt waren de obers die hardnekkig lege glazen bleven verzamelen. Kijk gewoon naar de wedstrijd en ga niet door een toch al overvolle ruimte lopen beuken, denk ik dan, maar ja, het zal wel plichtsbesef zijn.

En zo zijn 'we' na 3 wedstrijden glorieus poulewinnaar met negen uit drie, negen goals voor en maar één tegen. Ik zeg weer 'we' en dat is lang geleden. Ook ik behoorde immers tot de vele landgenoten die zich van Oranje hadden afgekeerd. De prestaties in 2006 waren niet eens zo slecht, op de wanvertoning tegen Portugal na, maar het was vooral de houding van Van Basten die me tegen de borst stuitte. Hij beschouwde het WK als voorbereiding op het EK 2008. Een onvergeeflijke mentaliteit. Alsof je Champions League speelt ter voorbereiding op de UEFA Cup. Alsof je de Tour de France rijdt als training voor de Ster Elektrotoer. Ook de moeizame omgang met Van Nistelrooy en Van Bommel was bij vlagen stuitend.

De kwalificatiereeks verliep zeer moeizaam en ook de voorbereiding op het EK legde veel zwakke plekken in het team bloot. Nu valt dan ineens alles op zijn plaats. Demy de Zeeuw speelt de gehele voorbereiding, maar Nigel de Jong blijkt pardoes de beste man op zijn positie. Khalid Bouhlarouz valt als laatste speler af, mag toch mee omdat Babel zich blesseert, en groeit uit tot onpasseerbare rots in de branding. Dirk Kuijt was in Oranje altijd een schim van de clubspeler Kuijt maar speelt tot nu toe een foutloos toernooi. Binnen het hele team heeft ineens die chemische reactie plaatsgevonden die van instabiel materiaal een tegelijkertijd hechte en beweeglijke substantie heeft gemaakt. Wie weet wat er nog meer in het vat zit. In 2000 ging alles net zo flitsend: negen uit drie in de poule, een verpletterende kwartfinale. In de halve finale implodeerde de boel toen op nog steeds onverklaarbare wijze. Tijd om nu die schande uit te wissen.