Er is niets waar ik op wacht
morgen blijft het nacht
ik overdacht m'n zorgen en de wereld
en alle keren dat ik wakker lag
ik besloot: wat een mooie dag, wat een mooie dag
...
voor de dood(uit: Bløf - Mooie dag)
Onlangs hoorde ik op de radio een DJ na de laatste klanken van Bløfs 'Mooie dag' zeggen: 'Wat een mooi liedje is dat toch, alleen dat "voor de dood" aan het eind is wel erg vreemd.' Erg vreemd? Pardon, maar dan heb je dus helemaal niks van het lied begrepen. De DJ veronderstelt blijkbaar dat 'Mooie dag' een liedje met een positieve sfeer is. Dat die 'mooie dag' uit de titel écht een goede, leuke, prachtige, mooie zomerdag is. Een dag om nooit te vergeten. En 's avonds gaan we vredig slapen en morgen gezond weer op.
Door 'voor de dood' pas helemaal aan het eind van het lied te zingen, zet Bløf de luisteraar die het lied voor de eerst keer beluistert wellicht op het verkeerde been. Hij heeft het hele lied 'wat een mooie dag, wat een mooie dag' gehoord en bij het scheiden van de markt is daar ineens de toevoeging 'voor de dood'. Als men echter goed luistert, hoort men dat er het hele nummer een man aan het woord is die besluit dat het tijd is om te sterven. Dat blijkt al uit het refrein (zie boven) en ook uit de prachtige regel 'de onzin en de noodzaak, ze naderen de grens', die in interpreteer als: de onzin die het leven is en de noodzaak die de dood is raken elkaar spoedig in het stervensmoment.
Ik vind 'Mooie dag' met afstand het beste nummer van Bløf. De Zeeuwen worden geroemd om hun teksten, een professor in Nijmegen stelt zelfs openlijk de vraag of we ze ook als poëzie moeten beschouwen. Dat is wellicht een brug te ver, maar de tekst van 'Mooie dag' is in ieder geval erg bijzonder. Dat zo'n DJ - die het lied overigens al vele malen gehoord moet hebben en dus niet op het verkeerde been kan zijn gezet - zo'n ridicule opmerking de ether in slingert zegt m.i. meer over de betreffende plaatjesdraaier dan over het lied.
6 opmerkingen:
Dit is ook een van mijn favorieten. Ik was de eerste keer ook op het verkeerde been gezet, maar juist dat en de subtiele aanwijzingen voor het naderende einde maken het zo mooi.
Je bedoelt Anja? ;)
Ik kreeg kippenvel van dit nummer de eerste keer, toen dat 'voor de dood' gezongen werd. Zag 'm wel enigszins aankomen; na 'Harder dan ik hebben kan' kón dit geen vrolijk nummer zijn.
Ik vind Liefs uit Londen overigens het beste nummer van deze Zeeuwen, en om eerlijk te zijn vind ik dat de laatste albums minder zijn dan hun vroegere werk.. Het is me te toegankelijk geworden, qua tekst. Maar niettemin: ja, fijn.
Inderdaad... Een erg mooi liedje... Overigens doet het liedje me ook (alleen vanwege dat 'voor de dood') denken aan 'Good Day For Dying' van Eskobar.
Ik vind dit ook veruit het beste nummer van Bluf/Blof. Ik vind ook dat dj's vaak getuigen van weinig stielkennis. Zo was ik eens bij een akoestisch optreden van John Cale in de St. Stevenskerk. Cale werd gepresenteerd door Jan Douwe Kroeske die een inleiding hield over de invloed van the Velvet Underground en met name de rol van John Cale daarin en over diens latere solo-carriere.
'Er is dat prachtige nummer,' zei Kroeske, 'nooit zal ik dat ene nummer vergeten. Het draagt de prachtige titel "Fear is a best man's friend".'
Onvergeeflijk! Want het is natuurlijk 'Fear is a man's best friend.'
Waarom ben ik eigenlijk zo aan het zeiken? Het is, nu ik het nog eens zo over lees, niet eens een memorabele anekdote. Laten we in de eerste plaats blij zijn dat we muziek kunnen luisteren.
Ik heb maar één album van Blof: Watermakers. Wat mij betreft het beste album, met nummers als Ze is er niet, Laten we dansen, Twee koude handen, Streep mijn naam maar weg, Engel voor één dag, Heimwee, Hier en Monsters slapen nooit. Eeeh, nog een paar nummers en dan heb ik het hele album genoemd.
Voor de rest vind ik Omarm me, Liefs uit Londen, Alles is Liefde en uiteraard Wat zou je doen ook mooie nummers,
Een mooie dag vind ik eerlijk gezegd een van de mindere nummers.
Blof is de laatste jaren met al die samenwerkingen geen betere muziek gaan maken...
Goed geschreven Marc. Helemaal met je eens. Maar ja, dj's zijn dan ook sukkels en worden betaald door de platenmaatschappij.
Blof is poëzie. Hoe kan je anders zo'n geweldige tekst schrijven.
Er is niets waar ik op wacht
Morgen blijft het nacht
Laat dat de komende weken maar eens door je hoofd heen dwalen...
Een reactie posten