De derby (achteraf)

Zie eerst de voorbeschouwing van vanochtend.

Hoera! 2-1 gewonnen!!

In de voorbeschouwing besprak ik drie memorabele edities van TOP-Den Bosch. De tweede wedstrijd in dat rijtje werd vanmiddag bijna tot in detail nog eens dunnetjes over gedaan. De datum was al bijna dezelfde en het weer ook, al waaide het nu gelukkig niet. De uitslag is dezelfde (2-1), het scoreverloop ook en de doelpuntenmakers tonen ook overeenkomsten. In 2003 scoorden namelijk topscorer Van der Sloot en linksback Piqué, vanmiddag topscorer Quekel en linksback Bart van Hintum. Toen was het Van der Sloot met een doodschop, nu Quekel (al kreeg Slotta toen rood, Quekel kwam nu weg met geel).

Eigenlijk is de overwinning van vanmiddag nog mooier dan die van toen. Hij kwam onverwachter en de supporters van Den Bosch waren er nu wel bij, dus dat was zingen geblazen. De eerste helft ging gelijkop; TOP was zeker niet de mindere van de grote buur. Den Bosch vond dat het een penalty had moeten krijgen, TOP had pech bij enkele kansjes. In de tweede helft werd pas echt duidelijk dat het hier om een onvervalste derby ging. TOP streed voor wat het waard was, puur op inzet werden de Bosschenaren bestreden. Dat resulteerde in de 1-0 door Erik Quekel na een foutje van Maënpäa. Vervolgens kreeg Den Bosch een overwicht op het middenveld, maar echte opgelegde kansen leverde dat niet op. Door schitterend vertoon van wilskracht - en wederom een slappe Maënpäa - frommelde Bart van Hintum de 2-0 erin. Vlak voor tijd deed Den Bosch nog iets terug, waardoor het nog spannend werd. De ontlading na het laatste fluitsignaal was enorm.

Een uitmuntend resultaat dus. Ik wees in de voorbeschouwing op het verschil in kwaliteit en positie op de ranglijst. Vanmiddag bleek maar weer eens hoeveel bereikt kan worden met strijd en passie, met onvervalste inzet dus. Het is dan ook geen toeval dat juist de twee echte Ossenaren de doelpunten maken. Quekel (uit een gezin van zeven kinderen, dus gewend te strijden om gezien te worden) en Van Hintum werkten zich een slag in de rondte en gaven zo nog eens extra blijk van hun antipathie t.o.v. Den Bosch. De rest van het team volgde hun voorbeeld. Daarbij werden ze gesteund door het fanatieke publiek, dat de zit-en zwijgacties gelukkig vervangen had door ludieke acties met spandoeken. De strijdkreten en -liederen werden dus gewoon van stal gehaald om de sfeer te verhogen. En met succes.

Vooraf had ik weinig vertrouwen in een goede afloop. Gelukkig was ik te somber en is de bal nog altijd rond. Een dikverdiende overwinning! Forza TOP Oss!

Bekijk hier de samenvatting. Klik daarna in het menuutje dat verschijnt eens door naar het interview met de vertederend timide Erik Quekel.