Vakantiepret

Nu ik vakantie heb is de activiteit flink gekelderd. Ik voer weinig uit en luier vooral veel. En terecht natuurlijk, daar is het immers vakantie voor, nietwaar?

Mijn gemiddelde dagindeling ziet er deze dagen ongeveer zo uit:

9.30 - 10.00 uur Opstaan. (Echt uitslapen wil ik vermijden; al de halve dag verslapen te hebben is steeds minder aantrekkelijk).
10.00 - 10.30 uur Ontbijten. (Zonder het reguliere gehaast in de schoolperiode heb ik nu mooi de tijd om uitgebreid meerdere exemplaren van de heerlijkste delicatesse ter wereld te verorberen: de bruine boterham met hagelslag.
10.30 - 11.00 uur Ik kijk op Ned.3 Alfred Jodocus Kwak.
11.00 - 12.30 uur Ik lees wat, surf wat of leef me uit op die goeie ouwe Nintendo 64. (Het was niet gepland, maar ik ben toch maar weer eens The Legend of Zelda: Ocarina of Time aan het spelen. Kijken of ik nu wel voorbij die verschrikkelijke Watertempel kom).
12.30 - 13.00 uur Lunch. (Twee keer per week vervalt bovenstaand schema, omdat ik dan 's ochtends een uur of drie op mijn parelmoerwitte Fausto Coppi-racefiets aan het koersen ben).
13.00 - 17.30 uur Ik volg nauwgezet de Tour de France. Eerst via internet, later op de dag via de tv.
17.30 - 18.30 uur Avondeten.
18.30 - 19.00 uur Ik kijk The King of Queens.
19.00 - 20.00 uur Ik lig te niksen op mijn bed, kijk een beetje tv, True Life bijvoorbeeld, of The Simpsons.
20.00 - 22.00 uur Ik lees in De ontdekking van de hemel.
22.00 - 00.00 uur Ik computer wat, of kijk de Avondetappe. (Mart Smeets is nog steeds God, Heilige Geest Jean Nelissen lijkt helaas echt schijndood, i.t.t. wat hij zelf beweert).
00.00 - 01.00 uur Voor het slapen gaan lees ik nog een pagina of 30-80. (Afhankelijk van de roman, Kafka 30 p/u, Van der Jagt 80 p/u).

Alfred Jodocus Kwak?

Inderdaad. Met deze tekenfilmserie ben ik opgegroeid. In 1991 werd de serie uitgezonden en mijn ouders kwamen op het briljante idee om alles op videobanden op te nemen. Na afloop van episode 52 lagen er zes banden (drie witte, drie zwarte) met Alfred. Ik heb sindsdien ontelbare malen deze banden bekeken. Zo vaak zelfs dat, toen ik vorige zomer uit een mengeling van verveling en nieuwsgierigheid weer eens een van de banden de videorecorder instopte, de recorder spontaan de geest gaf. De banden waren te vaak afgespeeld.

Onlangs was ik op een zeer geslaagd feestje van Stefan, waar Alfred omstreeks 01.30 uur ter sprake kwam. Men haalde herinneringen op aan deze geweldige serie en ik werd weer even kind. Alsof de duivel ermee speelde kwam ik een weekje later tot de ontdekking dat Ned.3 momenteel weer eens een herhaling uitzendt. Ondanks misprijzend commentaar van mijn moeder zit ik nu elke ochtend voor de tv met een glimlach, het ene o ja-moment na het andere belevend. Verbijsterend hoeveel in de loop der tijd weggezakt is in de krochten van het geheugen. Maar des te leuker om alles weer op te halen.

Ik word getroffen door de originaliteit en de vele verwijzingen naar de (hitorische) werkelijkheid. Veel ontgaat je als kind wat dat betreft. Voorbeeldjes: de filosoferende kreeft heet Parmezanidas... Het popidool Michael Duckson... De schat van Toet Kat Kammon... Ook een dikke pluim verdient Herman van Veen. Deze maestro van de Nederlandse kleinkunst heeft prachtige muziek en dito teksten geschreven voor deze tekenfilmserie.

'We' zijn nu bij de afleveringen met de walvis, waar ook Professor Paljas von pinguïn geïntroduceerd gaat worden. Het mengelmoesje van Duits en Nederlands dat deze ijsbeer spreekt is werkelijk hilarisch. Binnenkort komen de mooiste afleveringen: De kraaienpartij, De slag om Polderstad e.v. Dolf grijpt de macht met zijn Kraaienpartij. Het snorretje, het partijlogo, de rol van de kerk... de overeenkomsten zijn evident.

Ik vind überhaupt de series die de kinderen tegenwoordig voorgeschoteld krijgen van mindere kwaliteit dan vroeger series als Alfred, Ovide, Teddy Ruxpin, Boes Boes enz. Maar zo zal elke generatie wel blijven zweren op de series uit haar eigen jeugd. Ik vermaak me deze vakantie in ieder geval weer als vanouds met Alfred!