Woordkunst
Ik doop mijn penseel in het alfabet
En schilder met zesentwintig tinten
Klodders klanken, een likje metrum hier en daar
En bovenal een volle tube neveligheid
Ik breng silhouetten van donkere angsten aan
En bepaal de lichtinval van mijmerende uitingen
Een palet met meer dan zestigduizend woorden
Zelfs nu en dan een zelfgemengd neologisme
Ik strijk de woorden op het witte doek
En schilder zo een zelfportret in poëzie
7 opmerkingen:
Drie woorden:
-VSB
-Poëzie
-Prijs
Sinds wanneer vallen ze bij de VSB voor clichés en open deuren?
Uhmm... Sinds 1994.
Stoere taal, Benthe. Maar nu zijn we natuurlijk wel benieuwd of jij het beter kan dan Marc. Laat maar eens zien wat echt goede poëzie is.
Ik wil je laten zien wat goede poëzie is, 'Le bob', maar ze is niet van mijn eigen hand. Ik dicht niet, omdat ik er niks van kan. Ik lees echter wel graag poëzie. En het spijt me, maar wat ik hier las vind ik inderdaad strijken met een penseel. Het is gemaakt, het is aan alle kanten overduidelijk overdacht, en zo mist het dat poëtische. Hoewel smaken daarin verschillen.
Ik verwijs je graag door naar de winnaars van die bewuste VSB-prijs, en dan in het bijzonder naar een Hugo Claus, een Tonnus Oosterhoff, een Mustafa Stitou.
Dat Mustafa Stitou ooit de VSB-prijs kreeg, vind ik een vreemde zaak, dat hij dit jaar naar Tomas Lieske ging evenzeer. Ook vind ik het vreemd dat je zo'n reactie geeft op een gedicht geplaatst op een persoonlijke web-log. Volgens mij heeft Marc geenszins de pretentie van deze site een www.dichttalent.nl te maken, waarop mensen die menen dat ze wat van poëzie weten ongeremd met modder gooien. Hierin heeft werk gezeten, het heeft ongetwijfeld een overdenking gekost om het te plaatsen (ik kan je als wel-gedichten-schrijver vertellen dat je niet zomaar iets op het internet gooit) en dan is het niet leuk zo'n botte reactie te ontvangen. Het kan remmend werken en dat is niet de bedoeling. Botte reacties geef ik zelf alleen tijdens mijn redactiewerk voor Meander, en die blijven netjes binnenshuis, zodat ik er geen dichters mee ontmoedig. Opbouwende kritiek is altijd welkom, dat zeker, dus bedien je daarvan.
Wat zou ik zelf zeggen overigens, als ik dit moest beoordelen? Welnu: ik vind het gedicht mooi rond, het heeft een pointe, die aan de ene kant voortvloeit uit het voorgaande en aan de andere kant verrast. Daar zie ik een positief punt. Wat betreft de beeldspraak begrijp ik wel enigszins waarop Benthe doelt met haar 'clichés': het idee van het alfabet als verf heb ik al vaker gezien en dat ken ik onderhand wel. Op die manier verrast het dus totaal niet. Qua stijlfiguren zie ik een mooie alliteratie bij "klodders klanken", een dubbele nog wel, al is het jammer dat "klodders" een afschuwelijk lelijk woord is dat mijns inziens uit de poëzie geweerd dient te worden. Dat geldt overigens ook voor "likje". Als we dan toch op woordniveau kijken: "een zelfgemengd neologisme" doet mijn wenkbrauwen wat rijzen. Bestaan er neologismen in de poëzie die niet zelfgemengd zijn? Ik vind het enigszins pleonastisch. De laatste strofe is dat weer heel vloeiend, daar voel ik ritme én betekenis. Kloos zou blij zijn geweest met zo'n afsluiting, ook al is dit dan geen sonnet. ;)
Als er ooit een bundel uit zou komen van meneer van Zoggel, zou dit gedicht een opener kunnen zijn met een zeer poëticale strekking. Dat moet ook wel, want op zichzelf staat dit gedicht denk ik niet. Immers: de inhoud is zeer duidelijk en de tube neveligheid zie ik hier dus niet. Een neologisme tref ik ook niet aan en een metrische analyse geeft ook weinig eer. Het zou veel fraaier zijn geweest als die facetten wél in dit gedicht aanwezig waren geweest. Nu moet het altijd in dialoog staan met andere dingen die je geschreven hebt. De microkosmos kan niet zonder de macrokosmos, zogezegd.
Van mij had je dus nog mogen schaven. Maar ga vooral door, je doet het lang niet slecht =)
Ik zal nu zelf maar eens reageren.
Jeroen, dit is nou een reactie waar ik iets aan heb en die ik serieus neem. Ik kan niet anders dan zeggen dat je groot gelijk hebt. Het feit dat ik zo nu en dan een gedicht op mijn blog plaats en nooit iets opstuur heeft inderdaad te maken met het persoonlijke karakter van zo'n blog.
Jij hebt duidelijk ervaring in het dichten, wat blijkt uit een bepaalde eigen stijl in je poëzie. Ik heb voor deze blog van start ging nooit gedichten geschreven en ben dan ook nog volop aan het proberen. Dit zal ongetwijfeld te zien zijn aan de variatie in vormen, maar ook aan de kwaliteit. Het valt inderdaad niet mee meteen topkwaliteit af te leveren en tegelijkertijd een geheel eigen stijl tentoon te spreiden. Dat kunnen alleen de natuurtalenten.
Wat betreft je kritiek: je snijdt enkele interessante zaken aan. Het 'metrische' en de 'neveligheid' hebben inderdaad weinig te maken met dít gedicht op zichzelf. Daar is inderdaad meer kennis van de macrokosmos voor nodig. De geoefende poëzielezer zal ongetwijfeld iets clichématigs zien, maar voor mezelf was daar geen sprake van. En de toelaatbaarheid van de woorden 'klodders' en 'likje' is natuurlijk voor iedereen anders.
Zoals ik al zei, Jeroens kritiek is opbouwend en dus nuttig en acceptabel. Zo'n reactie van Benthe is dat niet en ik voelde me dan ook absoluut niet geroepen daar serieus op in te gaan.
Een reactie posten