Opmerkelijk nieuws dat eigenlijk geen opmerkelijk nieuws is

* Tegenvallende verkoop biografie Frans Bauer

Nog maar net dertiger, maar al wel een biografie. Frans Bauer, de minstreel van de autochtone achterstandswijk, kwam met een biografie op de markt. En de verkoop blijkt tegen te vallen. Hoe is het mogelijk, cd na cd wordt platina, maar de biografie verkoopt niet! Geen verrassing vind ik. Aangezien het merendeel van Bauers fans analfabeet is dan wel in een gesloten inrichting verblijft, is het lezen van een boek voor deze mensen een brug te ver. Ook als het onderwerp volksheld Bauer is. (Het lijkt me trouwens überhaupt niet spannend en interessant een biografie te lezen van iemand die zo gewoon gebleven is.)

* Dubieuze rol Ad Melkert in zaak-Wolfowitz

Sluwe Ad lijkt geen schone handen te hebben in deze zaak. Als lid van de ethische commissie van de Wereldbank had hij geen enkele moeite met de voorkeursbehandeling voor Wolfowitz' vriendin. Sinds 6 maart 2002 weten we dat Melkert als schoolvoorbeeld van de oude politiek niet meer thuishoort in een kabinet of kamer. De chagrijnige verliezer verdween dan ook van het politieke toneel en vluchtte naar de States. Ook daar wist Rupsje Nooitgenoeg een baantje te bemachtigen. En wederom heeft hij het onderspit gedolven door zich onmogelijk te maken. Waar vindt Norse Ad nog politiek asiel?

* Krakers balen van slecht imago

Krakers zijn het niet eens met de negatieve beeldvorming die er rondom hen bestaat. Ze definiëren kraken als een protest tegen leegstand en woningnood. Dit is een voorbeeld van een situatie waar de praktijk mijlenver van de theorie afstaat. Voor veel krakers is een gratis woonverblijf namelijk al het einddoel. Geen wereldverbeterende achtergrondgedachte dus. Werken is er niet bij en respect voor enig gezag ook niet. Kraken was in de jaren 60 nog echt een idealistische daad, maar is nu helaas vervallen tot asociaal gedrag en nietsdoenerij.