zondag 20 november 2016

Zeven dagen lang (302)

14 t/m 20 november

MAANDAG Het smeult
'Het geldt voor andere recente boeken, maar in Het smelt komt het samen: een eenzijdig positieve receptie, gevolgd door succes dat aan massapsychose grenst, van een roman zonder stilistische precisie, met een overaanbod aan spectaculaire ellende en schaamteloosheid, en vol eendimensionale verhoudingen.'
Christophe van Gerrewey kapittelt in De Gids de hype Lize Spit

DINSDAG Muziek
Prefab Sprout, 'Johnny, Johnny' (1986)

WOENSDAG Blufkikker
Frans Timmermans vergaloppeert zich weer eens met zijn bewering in Knack dat er bewijs is dat de Gülen-beweging achter de Turkse coup zit. Eerst niet gehinderd door inbeelding zo'n zwaarwegende uitspraak doen en dan even later haastig terugkrabbelen: 'Ik sprak slechts over indicaties die ik heb gehoord in de vele contacten die ik heb.' 
Na de trouwring en het mondkapje is dit de derde keer dat de aan chronische ijdelheid lijdende bobo zich in de nesten bluft. Of zoals Diederik Smit parodiërend twitterde: 'Frans Timmermans: "U weet dat er iemand gevonden is met een Gülen-petje?"'

DONDERDAG Ik verrek
Vrouw in Ik vertrek: 'Ik had nooit gedacht dat we zoveel tegenslagen zouden hebben.' 
Dan heeft ze zeker nog nooit naar Ik vertrek gekeken.

VRIJDAG Geenpeil
Prachtig onderzoek van RU-wetenschapper Kristof Jacobs: de tegenstem bij het Oekraïne-referendum was géén anti-EU-stem maar een oprechte, beredeneerde stem tegen het verdrag. Slechts 7,5% stemde tegen om de EU dwars te zitten. Daarnaast zou de uitslag ook negatief zijn geweest als de strategische thuisblijvers wel waren gaan stemmen. Twee mythen in één klap van tafel.

ZATERDAG Praten als Bregman (I)
Rutger Bregman publiceerde op de Correspedant een paniekerig commentaar op de overwinning van Trump: 'nu is de apocalyps er en ligt de vraag op tafel: wat nu?' En dan verderop als antwoord op die vraag formuleren: 'de eeuwige linkse verhalen over de aanstaande apocalyps zijn ook niet echt geweldig in het motiveren van mensen.'
Inderdaad, Rutger.
Zentgraaff fileert het stuk op magistrale wijze in 'Broeder Bregman en het deugevangelie'.

ZONDAG Praten als Bregman (II)
In zijn stuk komt Broeder Bregman wel tot diepe inzichten: 'Uit onderzoek na onderzoek blijkt [...] dat empathie beter werkt dan mensen wegzetten als idioten en racisten.'
Laten we maar mild zijn over het bizarre feit dat hij 'onderzoek na onderzoek' nodig heeft om tot dit toch behoorlijk voor de hand liggende inzicht te komen... En dat hij een paar alinea's eerder nog pathetisch over Trump-stemmers schrijft: 'Mensen die vier jaar geleden nog op de eerste zwarte president stemden, liepen nu over naar een racistische ophitser. Het lijkt alsof er een demon is wakker geworden in de Amerikaanse ziel.'
Er hebben racisten op Trump gestemd, ongetwijfeld, maar de meerderheid, wat zeg ik: de overgrote meerderheid van de Trump-stemmers heeft op Trump gestemd omdat ze vurig hopen dat deze president een positieve invloed op hun leven zal hebben en niet omdat ze vilein wensen dat Trump een negatieve invloed op het leven van anderen zal hebben.

Geen opmerkingen: