ZONDAG PSV-Ajax 2-3
Als ik competitieplanner was, dan zou ik Ajax altijd op zondag om half één laten spelen. En zoveel mogelijk wedstrijden in de herfst. Maar ja.
MAANDAG Boston
Journaal: 'President Obama heeft een mis bijgewoond voor de slachtoffers in Boston. Daarbij vielen vier slachtoffers.'
Shit, nu ook al aanslagen bij een kerkdienst?
DINSDAG Cardiff
Cardiff City is vanavond gepromoveerd naar de Premier League. De club is in handen van Vincent Tan, een Maleisische idioot die afgelopen zomer doodleuk de clubkleuren van de Bluebirds veranderde van blauw naar rood. Want in Azië houden de mensen van de kleur rood, aldus Tan. Een deel van de supporters keerde de club - terecht - de rug toe, een ander deel - de meerderheid - bleef en bedreigde zelfs de andere groep. Tan had ook het lumineuze plan opgevat de clubnaam te veranderen in Cardiff Dragons, want in Azië... enfin, vul zelf maar aan. Gelukkig was er een slimme fan die snel voor een paar tientjes de bijbehorende domeinnaam vastlegde. Maar ja, stel dat meneer Tan zijn speeltje nu richting Europees voetbal wil dirigeren. Vanavond stonden de fans al massaal met rode sjaaltjes te zwaaien en te juichen. Waarschijnlijk krijgt hij die fans dan ook wel weer mee. Gloryhunters.
WOENSDAG Interview WA en Maxima
De media moeten teleurgesteld zijn geweest geen opvallende quotes uit de mond van Willem-Alexander te hebben kunnen optekenen, want die druktemakerij over zijn uitspraak over het ceremoniële koningschap raakt kant noch wal. Als hij had gezegd te zullen weigeren zijn handtekening te zetten als het ooit zo ver zou komen, dan was er pas nieuws geweest.
DONDERDAG Weerwoord
'When you cycled by
Here began all my dreams
The saddest thing I've ever seen.'
(The Smiths - 'Back to the Old House', 1984)
'The saddest thing I've ever seen
Were smokers outside the hospital doors.'
(The Editors - 'Smokers Outside the Hospital Doors', 2007)
VRIJDAG Taal
Als er één woord oubollig is geworden, dan is het wel 'oubollig'.
ZATERDAG Slaapmuts
In 2011 las ik elke avond een verhaal uit de Rode Zwagerman; vorig jaar een stukje uit Het Bureau en, wegens overdonderend succes, bij uitbreiding het hele oeuvre van Voskuil. Dit jaar dacht ik maar eens alle 52 romans van Simon Vestdijk op die manier te consumeren, want dat lukt alleen met een strak ritme en hoe langer je er mee wacht hoe moeilijker het wordt. 52 romans is wel veel, één per week, maar dat moest net kunnen lukken. Blijkt De vuuraanbidders al een foliant van bijbelachtige omvang te zijn...:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten