Op het moment dat ik dit schrijf is het vrijdagavond, bijna middernacht. De allerlaatste vrijdagavond ooit, hoogstwaarschijnlijk. Nog maar één week te gaan immers, en dan is het zover: 21 december 2012, de dag dat de wereld vergaat. Als de Maya's hun tijdrekening tenminste een beetje op orde hadden. Ze zouden niet de eersten zijn die er faliekant naast zitten.
De dag komt steeds dichterbij, maar gek genoeg hoor je er de laatste tijd weinig meer over. Aan het begin van het jaar werd er best veel aandacht aan besteed. De Mayakalender werd verklaard, mensen mochten komen vertellen hoe ze die laatste dag gingen doorbrengen, en wat ze absoluut nog wilden doen voor het zover was. Nu is het verdacht stil. Zit iedereen zijn tijd uit te zitten? Of proberen we het te bezweren door het dood te zwijgen?
Toch ben ik wel benieuwd wat voor een dag het gaat zijn, komende vrijdag. Volgens mij gaan we elke tegenslag, elk ongeluk, elke curiositeit onwillekeurig relateren aan de datum. Alles wordt een omen. Ik geloof geenszins in zulke eindtijd-profetieën, maar ik geloof wel in selffulfilling prophecies: een voorspelling is van zichzelf onzin, maar mensen gaan er met hun gedrag indirect voor zorgen dat de voorspelling alsnog uitkomt.
Ik sluit ook zeker niet uit dat lieden die kwaad in de zin hebben uitgerekend die dag gaan aangrijpen om hun verderfelijke plan ten uitvoer te brengen. Ik heb ook even gedacht dat een paar centimeter sneeuw het land zou ontwrichten, en dat we dan konden zeggen: ja, inderdaad, einde der tijden, maar het wordt vrijdag zeven graden en het gaat een beetje regenen. Een druilerige doemsdag dus.
Het lijkt heel wat, zo'n einde der tijden, maar bij nader inzien zou het wel prettig zijn als we allemaal tegelijk gaan. Wat maakt de dood immers zo dramatisch: het gemis, de pijn, de ellende bij de nabestaanden. Zelf merk je er niet zo veel van, als het goed is. Natuurlijk is het levenslang aanwezige besef dat er nooit meer iets zal zijn als je dood bent moordend, maar rationeel gezien is dat onzin, want 'nooit meer' is een tijdsbepaling, en de dood heeft niets te maken met de tijd - het sterven wel, maar het dood zijn niet. In Twente heet het dat iemand 'uit de tijd gekomen' is als hij dood is. Dat hebben die Tukkers scherp gezien.
Nee, het is eigenlijk wel een geruststellende gedachte: als we gaan, dan gaan we allemaal tegelijk. Wat me wel een beetje ergert is dat het dan net op 21 december moet zijn, wel zo'n beetje de meest ongunstige dag van het jaar. De laatste werkdag, dus vakantie zit er niet meer in, we werken letterlijk door tot de dood erop volgt. Het heerlijke Kerstfeest halen we net niet meer. De avonden begint op 22 december, dat prachtboek kan ik net niet meer lezen. De derby van Noordoost-Brabant staat 23 december op het programma, die wordt me dan door de neus geboord; en ik heb mijn buscombi-biljet en ticket al betaald!
Ach, ik kan wel zeggen dat ik dat nu allemaal misloop, maar van missen zal geen sprake meer zijn, er zal nergens meer sprake van zijn. Ik vraag me nog wel af wanneer het op 21 december zover is. 's Ochtends al, de slaap nog in de ogen? Parallel aan de ondergaande zon? Krijgen we nog de kans onze vrijdagse vis te verorberen? De avondkoffie? Vragen, vragen te over. Ik wens u niettemin een aangename laatste week toe.
2 opmerkingen:
Ik denk dat het vooral zo stil is omdat maar een heel klein deel echt denkt dat het einde er ook van komt. De rest van de Nederlanders zal er wel te nuchter voor zijn. In het begin was het vermakelijk, grappig zelfs, omdat een 21 december een punt in de nabije toekomst was, maar nog niet tastbaar. Nu is 21 december "de dag voor mijn vakantie" of "de dag dat ik kerstinkopen ga doen." Dan is het einde van de wereld ineens minder relevant.
Des te mooier als het dan toch gebeurt, trouwens, want de mensheid zou dan "stoppen" alsof er een foto wordt gemaakt. Mensen worden overvallen in hun dagelijkse bezigheden. Staan bij de kassa het tussenbalkje neerleggend op de band, zitten op de wc of zijn aan het stofzuigen. In de schoonheid en lelijkheid van de dagelijkse dingen dus.
Zou mooi zijn als er vrijdag niets aan de hand is en al die mallooten met hun blikken voer voor een decennia uit hun schuilkelders komen gekropen op Zaterdag ochtend en dat juist dan de pleuris uitbreekt.
Een reactie posten