Bas Nijhuis is een dolfijn

Eerder deze week schreef ik over een foto in de VI. Over Ryan Giggs, die er ook op staat. Over nostalgie, ontroering, een brok in de keel.
Maar er stond meer in die VI. Ook andere emoties werden aangeraakt. Woede, verontwaardiging. Bliksem in mijn hoofd.
Er stond namelijk ook een interview met Bas Nijhuis in.

Ik was vorige maand nogal uitgevaren tegen Bas naar aanleiding van Ajax-AZ. Niet dat hij een rode kaart trok voor Esteban had mijn irritatie gewekt, maar dat hij ook toen de storm was gaan liggen nog bij zijn beslissing bleef. Dat hij, gesoigneerd en wel, verklaarde dat de doelman had moeten gaan rennen, dat deed mijn haren te berge rijzen.

'Klasse, Bas, UEFA en FIFA zullen trots op je zijn,' scheef ik toen, hintend op Bas zijn verborgen motieven.
En wat zegt Bas nu tegen VI? 'Als ik in die wedstrijd géén rode kaart had gegeven, had ik internationaal een groot probleem kunnen krijgen.'

Aha.
Bas was namelijk net gepromoveerd naar de Elite Development Group van de UEFA. Maar daar had niemand het over, iedereen had het verdorie over Ajax-AZ! Bas ging boodschappen doen:
'Er lag voor zestig euro aan spullen in mijn karretje, zo veel was dat dus niet. Toch duurde het drieënhalf uur voor ik bij de uitgang was. Iedereen sprak me aan en het ging alleen maar over die wedstrijd. Niemand had het over de promotie.'

'Bas Nijhuis is,' schreef ik ook nog, 'zo'n type dat met zijn fiets in het holst van de nacht op een totaal verlaten kruispunt voor een rood stoplicht gaat staan wachten. Want dat is nu eenmaal de regel.' En ziet met welk argument onze Bas op de proppen komt: 'in de geest van het verkeer mag je ook niet door het rode licht rijden.'

'U bent ijdel,' zegt de verslaggever. En Bas: 'Wij zijn toch allemaal ijdel?' Een typisch voorbeeld van wat ik het 'zijn-we-niet-allemaal?'-argument noem. Een verwijt of kritiek pareren door te stellen dat iedereen zo is of doet. 'Zijn we niet allemaal schuldig?' 'Zijn we niet allemaal een beetje racistisch?' Of de tegenhanger: 'Zijn we niet allemaal wereldburgers?'

Bas moet ook nog weleens naar de Jupiler League, naar TOP Oss-FC Den Bosch bijvoorbeeld: 'Dan doe je je warming-up voor het vak met een paar honderd Den Bosch-supporters die iedere keer een liedje zingen als je langskomt. Het is zo'n klein stadion waardoor je een direct contact met de mensen kunt krijgen.'
Ik heb dat tafereel toen verbijsterd gadegeslagen. Normaal doet het arbitrale trio met z'n drieën de warming-up, en nooit voor het uitvak. Maar Bas is ijdel, nietwaar? En een schik dat hij had, poserend voor de Bosschenaren, lachend en gebarend en ginnegappend dat het een aard had.
Bas floot die middag een uitstekende partij, niets op aan te merken. En gelukkig maar, want bij elke verkeerde beslissing in het voordeel van de gasten had hij de schijn tegen gehad.

Dat geparadeer voor dat uitvak, het deed me toen ook nog ergens aan denken, maar ik kon maar niet bedenken wat.
Nu weet ik het eindelijk, dankzij Bas zelf. Hij had een screening van zijn persoonlijkheid gehad, en wat bleek:
'Ik kwam eruit als een dolfijn.'
Dát was het: zoals een dolfijn in een dolfinarium op zijn staart over het wateroppervlak 'loopt', zo stuiterde Bas daar toen over het gras.

Dolfijnen zwemmen ook met gehandicapten. Dat schijnt een positief effect te hebben. Wesley van W. heeft een iq van 71. Misschien moet hij eens in een bassin gaan zwemmen met Bas Nijhuis. Of het hem zal helpen weet ik niet, maar het zou in ieder geval voor beiden een geschikte taakstraf zijn.