Scheidsrechter Bas Nijhuis vond het gisteravond nodig AZ-doelman Esteban de rode kaart voor te houden. De keeper schakelde even heldhaftig als vakkundig een moordzuchtige gek uit en kreeg daarvoor de zwaarste straf.
Bas Nijhuis handelde volgens de spelregels, aldus de kenners en niet in de laatste plaats aldus Bas Nijhuis zelf.
Keurig volgens het boekje.
Klasse, Bas, UEFA en FIFA zullen trots op je zijn, het WK is weer een stapje dichterbij.
Je zou Nijhuis zijn faux pas kunnen vergeven met een beroep op de chaos en verwarring van het moment. Een impulsieve beslissing, de regels als acuut houvast.
Maar die vlieger gaat dus niet op, want wat zei een fris gewassen en gestreken Bas Nijhuis enkele uren na het gebeuren op de persconferentie?
'Esteban had toch ook weg kunnen lopen.'
Aldus Bas Nijhuis.
De gladjanus keek erbij alsof hij verwachtte dat iedereen, Verbeek en Esteban incluis, nu dankbaar zou uitroepen: 'Oh ja, tuurlijk, dat we daar niet aan gedacht hadden! O, vervloekt zij onze oneindige domheid! Dank u, dank u, Bas Nijhuis voor deze relevatie!'
Ja, Esteban had rustig met zijn armen over elkaar moeten wachten tot die kutjanus overeind was gekrabbeld en een nieuwe aanval zou inzetten. En dan wegrennen maar. Zie je het al voor je?
Ik ben gekke Esteban niet, horen we de goalie al denken, briesend en wel.
Bas Nijhuis is zo'n type dat met zijn fiets in het holst van de nacht op een totaal verlaten kruispunt voor een rood stoplicht gaat staan wachten. Want dat is nu eenmaal de regel. Zulke lui moeten in principe al zo snel mogelijk tegen zichzelf in bescherming worden genomen en in de armen van mannen met witte jassen worden gedreven.
Maar die opmerking na afloop is werkelijk stuitend. Daar liet Bas Nijhuis zijn ware aard zien.
Dick Jol zei ooit iets dergelijks te hebben meegemaakt in Europees verband maar toen op basis van common sense geen rode kaart te hebben getrokken. Dat is het verschil tussen Dick Jol en Bas Nijhuis, het verschil tussen een scheidsrechter met kloten en een slappe zak.
Dick Jol, Mario van der Ende, Jaap Uilenberg. Topscheidsrechters met charisma, met overwicht, met de spelregels als richtlijn in plaats van als wet.
Waar zijn ze gebleven? Bas Nijhuis is exemplarisch voor het huidige scheidsrechtersgilde. Het zijn robots, voorgeprogrammeerde machines die niet meer zelf kunnen handelen, laat staan nadenken. Alles volgens de regels, Befehl ist Befehl.
Pieter Vink is de enige die nog een beetje in de buurt komt van Jol.
De aanklager heeft de rode kaart vanavond geseponeerd. Met instemming van iedereen. Van Esteban zelf, Verbeek, AZ. Frank de Boer, Ajax, de voetballiefhebber. Ivo op Stelten, premier Rutte.
Behalve van Bas Nijhuis. Hij zou het zo weer doen.
Zet het maar vast op een rennen, Bas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten