maandag 17 januari 2011

Mark Rutte en de hardwerkende Nederlander

Femke Halsema liet de voorbije maanden te pas en te onpas weten dat ze Mark Rutte een verbetering vond ten opzichte van Balkenende. Van de nieuwe premier kreeg ze tenminste antwoorden op haar vragen en hij sprak daarbij duidelijke taal. Na acht jaar het wollige discours van Balkenende een ware verademing.

Vriend en vijand prijzen Rutte om zijn verbale kwaliteiten. Hij is iemand die zijn product aardig weet te verkopen. Dat is niet zo gek, aangezien de vlotte babbel in de mediacratie een machtig wapen is. Rutte hapert niet, geeft snel en met overtuiging antwoord en omzeilt lastige vragen met speels gemak.

Gisteren stond hij voor zijn meesterproef. In Buitenhof vond Rutte Clairy Polak tegenover zich, de koningin van het interview. Een uur lang werd de minister-president ondervraagd over de eerste honderd dagen van zijn kabinet en zeker ook over alle dagen die nog moeten volgen. Het eerste halfuur hield Rutte zich moeiteloos staande, maar na de pauze wist Polak hem dan eindelijk het vuur na aan de schenen te leggen. En dan blijkt al snel dat de volzinnen van de premier drijven op een zak lucht die makkelijk door te prikken is.

Een van Ruttes stokpaardjes is 'de hardwerkende Nederlander'. Daar draait alles om, die Nederlander zal maximaal profiteren van zijn beleid. Wie hoort er dan niet bij die groep hardwerkende Nederlanders, vroeg Polak terecht. Rutte had er geen pasklaar antwoord op. Dat zijn de mensen die niet hard werken, wist hij nog quasi-gevat te repliceren. Hij zal er ook niet gauw een inhoudelijk antwoord op kúnnen formuleren. Zijn hele beleid is er immers op gericht de economie te redden en de staatsschuld terug te dringen ten koste van de werkers.

Er zijn duizenden mensen met een uitkering die best aan het werk kunnen, meent Rutte. Akkoord, iedereen kent uit zijn omgeving wel de typische profiteur die niks mankeert en maximaal gebruikt maakt van de zwakke plekken van ons sociale stelsel. Het is goed dat men zich gaat inspannen deze mensen weer de handen uit de mouwen te doen steken. Maar wat heeft het voor zin met veel pijn en moeite mensen terug de arbeidsmarkt op te krijgen als aan de andere kant drie keer zoveel mensen hun baan noodgedwongen verliezen vanwege opgelegde saneringen en averechtse maatregelen?

Neem de boete voor langstudeerders. Wie meer dan een jaar langer over zijn studie doet moet een paar duizend euro bijleggen. Akkoord, een prima stimulans om er vaart achter te zetten en bovendien meer aansluitend bij de positie van studenten in omringende landen. Maar daar blijft het niet bij. Ook de onderwijsinstelling krijgt namelijk een boete opgelegd. Dat zal vanaf 2012 naar verwachting zo'n 2500 hardwerkende docenten en hoogleraren hun baan kosten. En we kennen allemaal het voorbeeld van de politie. Meer veiligheid is een speerpunt van Rutte. Er moesten dan ook 2500 agenten bij. Dat dan even later blijkt dat er door alle bezuinigingen en omscholingen ook 3000 hardwerkende agenten moeten verdwijnen, is een schrijnend voorbeeld van hoe de VVD tegen de economie aan kijkt.

In Buitenhof had Rutte nog zo'n doorzichtig voorbeeld. Dit kabinet gaat ervoor zorgen dat onze loonstrookjes eenvoudiger worden. Daarmee wordt flink bespaard op de belastingdienst, die met minder mensen af kan. Dat zijn wel weer een paar duizend 'hardwerkende Nederlanders' die door Rutte het harde werken worden ontzegd. Maar hij ziet alleen de economische besparing die het oplevert. De voorbeelden zijn legio. Rutte houdt ons een vette worst voor, maar achter onze rug gaat hij er met de halve voorraadkast vandoor.

Het is overigens wrang dat veel van de mensen die het zwaar krijgen onder Rutte hem juist in het zadel hebben geholpen. Vele arbeiders en middenstanders hebben VVD gestemd als 'beschaafd' alternatief voor de PVV, niet voldoende beseffend dat de VVD een partij voor de welgestelden is en blijft.

Geen wonder dat Femke Halsema moeite had haar bewondering voor Rutte te verbergen. De premier staat een liberale economische politiek voor die Halsema wel kon bekoren. Jammer alleen dat ze de mooie praatjes van Rutte verwarde met het heldere geluid van een charismatisch man. Geef mij dan maar Balkenende en Donner. Twee politici met het charisma van een paprika, maar wel de drijvende krachten achter de deeltijd-ww, om maar eens iets goeds van de vorige regering te noemen. Een maatregel die door zowel werkgever als werknemer positief ontvangen werd en die ervoor heeft gezorgd dat vele arbeiders nog steeds tot de categorie van de hardwerkende Nederlander behoren.

Geen opmerkingen: