25 juni t/m 1 juli
VRIJDAG 25 JUNI, alweer de laatste wedstrijden uit de poulefase, tempus fugit. Deze dag belooft met Brazilië - Portugal nog wel een schitterende wedstrijd. Maar helaas, het affiche is weer eens mooier dan de uitvoering. Portugal heeft aan een gelijkspel genoeg en Brazilië is al geplaatst, en dat merk je. Na een paar doodschoppen over en weer besluiten beide teams dat al die gele kaarten schorsingtechnisch niet zo handig zijn en geloven ze het verder wel: 0-0.
Op het andere net gaan de Noord-Koreanen opnieuw het schip in. De schande blijft dit keer beperkt tot 0-3. Ivoorkust wint dus, eindigt op vier punten, was door de monsterscore van Portugal al feitelijk kansloos, maar heeft het zelf laten afweten door de eerste twee wedstrijden te vergeten te voetballen.
's Avonds de topper Chili - Spanje. Mét David Villa. De meppende goalgetter heeft van de scheidsrechterscommissie, die geleid wordt door een Spanjaard, geen schorsing gekregen. Curieus. Villa laat nu zijn voeten spreken en scoort vanaf de zijlijn. De hoogst irritante scheidsrechter Dracula II uit Mexico deelt gele kaarten uit alsof het Sp!ts-krantjes zijn. De tweede kaart voor Estrada, na een onschuldige trap op de hak van Torres, is wel de druppel. Spanje wint uiteindelijk met 'maar' 2-1. Omdat Zwitserland tegen Honduras niet verder komt dan 0-0 zijn de Chilenen toch door. Terecht. Wat is bondschoach Marcelo Bielsa van Chili trouwens een koning. Zit-ie daar steeds op zijn hurken, touwtjesbril om de nek, te filosoferen over de zin van het leven. En na de rust eerst een kartonnen bekertje zalige automatenkoffie soldaat maken alvorens de coaching weer ter hand te nemen. Held. In Bloemfontein maken Zwitserland en Honduras er een potje van. Aan het eind spelen beide teams in een vooroorlogse 2-3-5 opstelling om een goal af te dwingen. Dat betekent om de halve minuut een open kans, om de beurt voor een van beide goals, maar men springt zo slordig met de ruimtezee om dat alle kansen verprutst worden. Deze ploegen hebben niets te zoeken in de achtste finale.
Op ZATERDAG 26 JUNI beginnen de achtste finales. Dit is eigenlijk de mooiste ronde. Het gaat nu echt ergens om en er doen toch nog steeds 16 landen mee. Uruguay en Zuid-Korea mogen als eerste de knock-out in. Na Forlán komt nu ook Suárez op stoom. Met twee fijne goals schiet hij Uruguay - dat zich als 32ste en laatste land kwalificeerde voor de eindronde - naar de laatste 8. Aanvoerder Lugano maakt tot de 1-1 weer een ijzersterke indruk. De centrale verdediger kopt alle ballen weg, behalve in de scrimmage vlak voor de 1-1, waarbij hij zijn hoofd juist intrekt.
's Avonds opnieuw een achtste finale waarbij niet op voorhand een favoriet aan te wijzen is. Ghana en de Verenigde Staten maken er een boeiend schouwspel van. Ghana domineert de eerste helft, maar na rust heersen de mannen van koning Bob Bradley: 1-1. Vroeg in de extra tijd schiet Asamoah Gyan de beslissende 2-1 achter Howard. Leuk voor Afrika, jammer voor de sympathieke Amerikanen. Na afloop dankt Gyan zijn God dat Hij hem de beste speler van het toernooi heeft gemaakt. Tsja, zelfoverschatting is ook een kunst. De 2-1 van vandaag was een fraaie knal, d'accord, maar zijn andere twee goals waren penalty's en verder staat hij een beetje balletjes af te wachten voorin. En met dat rugnummer 3 krijgt hij natuurlijk onverwachts veel ruimte omdat de tegenstanders denken dat er een verdwaalde linksback voorin is beland.
ZONDAG 27 JUNI gaan alle voetbalfanaten er eens goed voor zitten. Duitsland - Engeland, een klassieker in de ware zin des woords. Gaylord Löw heeft zijn truitje aan, zijn sjaaltje om en de Gühl Living Coulours doen zijn lokken weer glanzen in de zon. Pitbull Capello is in maatpak en schreeuwt in gebroken Engels onverstaanbare aanwijzingen naar zijn spelers. Klose scoort de 1-0. Uit de herhaling blijkt dat het dik buitenspel was - de 'lijn' geeft dat duidelijk aan. Maar de commentator besteedt er op dat moment verbazingwekkend genoeg geen enkel woord aan. Ook na afloop blijft het stil over de onterechte 1-0, maar alle aandacht gaat dan ook uit naar de niet toegekende 2-2 van Gerrard. Bij zulke dubieuze beslissingen zie je als tv-kijker normaal ook pas in de herhaling of de arbitrage goed of fout zat, maar nu is meteen, live, o zo duidelijk te zien dat die bal de lijn passeert. Engeland is gebroken en met hulp van Gareth Barry - traag als dikke stront - countert Duitsland nog naar 4-1.
Om negen uur is het opnieuw foeteren op de arbiter geblazen. Tévez kopt de 1-0 binnen voor Argentinië, ongeveer dertien meter in buitenspelpositie. Ik dacht eerst dat hij al buitenspel stond omdat de keeper uit zijn doel was, maar uit de beelden blijkt dat Tévez zelfs ook achter de laatste verdediger staat. Mexico is furieus, Márquez krijgt meteen geel voor een frustratieschop. In de rust is er eindelijk het eerste massale opstootje van dit toernooi. Helaas is niet goed te zien wie er los gaan. Een klein, dik mannetje met zwarte krullen, grijze baard en antraciet maatpak sust de boel. Na rust beslist Tévez snel de wedstrijd. Javier 'het erwtje' Hernández laat op de valreep nog zien waarom hij naar Manchester United verkast. 3-1.
Vroeg op de ochtend van MAANDAG 28 JUNI besluit de FIFA doodleuk in een persconferentie alle vragen over arbitrale blunders en elektronische hulpmiddelen categorisch niet te beantwoorden. Kim Jong Il, Omar al-Bashir, Hu Jintao, Joseph Blatter. Kwartet.
Stok kaarten aan de kant, want Onze Jongens komen in actie! Tegen de grauwe Slowaken wordt toch een eenvoudige zege verwacht. Als vervanger voor Van der Vaart zou Van Marwijk kiezen tussen Afellay en Elia en van die twee is het uiteindelijk Robben geworden. Veel Slowaken acteren in de Bundesliga, maar toch zien ze niet aankomen dat Robben vanaf rechts naar binnen snijdt en vervolgens een laag schot in de korte hoek plaatst: 1-0. In het vervolg zakt het spelniveau van Oranje weer naar een schrikbarend laag peil. Stekelenburg moet zelfs twee keer reddend optreden. Tien minuten voor tijd valt de bevrijdende 2-0. Skrtel, die van voren Martin - haha - blijkt te heten, staat nog te zaniken tegen de scheids waardoor de o zo belangrijke Dirk Kuijt met een schitterende actie Sneijder de 2-0 aanreikt. De penalty voor Slowakije in de vijfenegentigste minuut is nog een behoorlijke domper, ook omdat de arbiter meteen nadat de pegel van Vittek het net heeft geraakt, affluit. Maar hee: eindelijk weer eens in de kwartfinale. Vrijdag wacht de eerste echte grote uitdaging: Brazilië.
Dat moet dan nog wel eerst afrekenen met toernooiverrassing - en favoriete ploeg van Cruijff - Chili. De Brazilianen zijn echter een doorontwikkelde versie van Oranje. Met behoudend voetbal en zakelijk aanvalsspel worden de Chilenen rücksichtslos met 3-0 terug naar Zuid-Amerika gestuurd.
DINSDAG 29 JULI alweer de laatste tweederondewedstrijden. Wel twee keer twee landen die aan elkaar gewaagd zijn. Eerst mag Japan, een van mijn favoriete ploegen, het opnemen tegen het stugge Paraguay. Na een niet eens zo heel saaie 0-0 is het in de strafschoppenserie uitgerekend de held Komano die als enige mist. Paraguay voor het eerst naar de laatste acht, Japan helaas uitgeschakeld.
In het WK-journaal doet Nico Dijkshoorn of zijn neus bloedt door het vuvuzelafragment uit de Big 5 te verwijderen. De altijd tegendraadse Peter Er de Vries deed dat eerder al, waarna Hugo Borst met steun van 99% van de kijkers het fragment er weer terug in stemde. Dat laatste is voor Dijkshoorn aanleiding het fragment te verwerpen, want het zijn volgens hem dezelfde mensen die naar X-factor kijken en Ron Brandsteder leuk vinden.... Mensen als De Vries en Dijkshoorn zien blijkbaar achter elke onschuldige boom de populistische vijand staan.
's Avonds bevestigt Spanje nog maar eens dat de 0-1 tegen Zwitserland een incident was. Spanje wint 'maar' met 1-0, een doelpunt dat ook nog buitenspel was, maar maakt diepe indruk. Het gemak waarmee de bal wordt rondgetikt, de eenvoud waarmee spelers vrij worden gespeeld, het is om ademloos naar te kijken. Portugal slaagt er gewoon niet in ook maar in de buurt van Casillas te komen. Het stuitend stoere mannetje Ronaldo deponeert zijn speeksel op de schoenen van de cameraman.
Op WOENSDAG 30 JUNI moeten we afkicken. De komende twee dagen geen voetbal. Na tweeënhalve week mogen we concluderen dat dit niet een toernooi van mooi voetbal is. Niet alleen Oranje en Brazilië hebben afstand gedaan van sprankelend voetbal, alle ploegen spelen resultaatvoetbal. Alleen Chili en in mindere mate Argentinië en Duitsland hebben de neutrale kijker vermaakt. Zolang Oranje nog meedoet is klagen zinloos, maar durft het vrijdag te verliezen, dan zal toch met een zekere weerzin worden teruggekeken op Zuid-Afrika 2010, ben ik bang.
Dat doet ook Goodluck Jonathan. De president van Nigeria besluit zijn nationale ploeg voor twee jaar te schorsen... Ik zou nu hier het woord 'bananenrepubliek' kunnen gebruiken, maar dat is flauw. De FIFA is overigens helemaal niet gediend van politieke inmenging in de sport - dat zal door Blatter wel als landjepik worden gezien - en dreigt met maatregelen. Maar wat wil de bond doen? De ploeg schorsen? Toch wel slim gedaan van Goodluck.
Geen wedstrijden, wel gewoon een WK-journaal vandaag. Niet Hugo Borst maar Edwin Evers plaatst de vuvuzela-Algerijnen terug de Big 5 in. Van de puissant rijke geinponem verwacht je wel een voorkeur voor dit fragment. Niet vanwege het humoristische element maar omdat die ene Algerijn bij zijn maat in feite de ultieme hoortest uitvoert...
DONDERDAG 1 JULI, the day before. De tactische bespiegelingen zijn niet van de lucht. Hoe Maicon af te stoppen, hoe Robben in te zetten, wel of geen Van Persie, met Elia beginnen of niet, iedereen heeft zo zijn ideeën over hoe het moet. Laten we het maar aan Frank de Boer overlaten. Die was er immers ook bij in '94 en '98. Amerika '94 was een mooie wedstrijd, met goals van Winter en Bergkamp. De 3-2 van Branco was een zwabberbal, toen al. Frankrijk '98 was dodelijk spannend. Pi-air van Hooijdonk werd vlak voor tijd, bij een stand van 1-1, een loepzuivere strafschop onthouden. Penalty's deden Oranje de das om.
Nu is de tijd voor revanche daar. Alles moet kloppen, alles moet meezitten, dan hebben we een kans. Ondergetekende reist in ieder geval af richting Zuid-Afrika. Met de nadruk op richting... Tot over een week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten