Where the fuck you from?

I
Alweer jaren geleden was ik in juli op weg naar Spanje om een deel van de zomervakantie in Salou door te brengen. In de bus ontmoette ik drie jongens uit Utrecht. Ze bleken in hetzelfde hotel als ik te verblijven. 's Ochtends vroeg reed de touring car het toeristenoord binnen. Het moet tussen zes uur en half zeven geweest zijn, want de straten waren uitgestorven. De laatste feestvierders hadden net hun bed opgezocht, de schoonmaaksters en het hotelpersoneel met vroege dienst zat aan het ontbijt of was al aan het zwoegen in toiletten en keukens.

Eenmaal in het hotel communiceerden de jongens hun lichte teleurstelling. Ze hadden verwacht in een jongerenparadijs terecht te komen. Eén van hen formuleerde het onomwonden: 'ik dacht dat Salou één grote straat met discotheken was.' Dat er ook winkels, terrasjes, woonhuizen en autochtone inwoners waren, was niet in hem opgekomen. Aan het eind van de week sprak ik ze nog een keer. Twee waren er droog blijven staan, een had nog wel met een meisje gezoend. Met een ietwat corpulente propster, dat dan weer wel. De teleurstelling won het nauwelijks van de verbazing. Ook voor die schamele oogst was geen plaats geweest in hun utopie.

II
De dagen lengen weer en dat betekent dat vroege vogels en haantjes-de-voorste alvast hun zomervakantie gaan boeken. Twee aanbieders lijken in een publiciteitsoorlog te zijn beland omdat ze dezelfde doelgroep bedienen: de jongere. Het betreft Beachmasters en GoGo. Van de laatste had ik eerder gehoord, zij profileerden zich al langer als dé organisatie voor jongerenreizen. De laatste jaren heeft Beachmasters echter stormachtig zijn intrede gedaan op de markt. De concurrentiestrijd vraagt om harde campagne en de televisiecommercials van de beide operators getuigen daar van.

Beachmasters vuurde eerder al het eerste schot af door een al te stoere slogan te promoten, door de jongeren op hun vakantiebestemming luidkeels in de praktijk te brengen: I'm from Holland, where the fuck you from? De Hollandse jongeren als puberaal gezantschap onder de Nederlandse vlag. Dat moet wel fout gaan. Daarom komt men nu met een gezapiger alternatief. De Beachmasters kunnen elkaar op bestemming herkennen door een luidkeels Hoppaaaaa!!! te laten horen. Een soort Tsjakkaaaaa!!! voor bronstige jongeren, zeg maar.

GoGo kan niet achterblijven en lanceerde onlangs een eigen commercial. Geen quasihippe sloganistiek hier. De jeugd van tegenwoordig is opgegroeid in een visuele cultuur. Beelden dus. In het spotje achtereenvolgens springende jongeren op een hotelkamer in een regen van uit een kapotgescheurd kussen neerdalende donsveertjes, jongeren die onder nachtelijk gesternte een duik nemen in het hotelzwembad en een meisje dat op een hotelbed al zoenend een jongen bestijgt. Het zijn de beelden die de Utrechters indertijd voor ogen moeten hebben gehad.

De massale toestroom van grote groepen losbandige jongeren naar vakantieparadijzen is de autochtone burgemeesters en bewoners niet in de koude kleren gaan zitten. Men treedt steeds strenger op, ook tegen hotels en horecagelegenheden en dus tegen de zich misdragende jeugd. Wie ook maar een kleine vernieling aanbrengt op zijn kamer, wordt zonder pardon het hotel uit gebonjourd. Na zonsondergang nog een bommetje maken is uit den boze en tegen nachtelijke zwemmers wordt dan ook streng opgetreden. In hotels dienen jongeren zich bij terugkomst uit de discotheek te legitimeren, een verovering naar de kamer transporteren zit er dus niet in. Alleen het appartement biedt uitkomst, maar de concurrentie is hevig en de markt meedogenloos.

III
Nog vroeger, ik was nog een klein kind, was ik ook al in Salou. Ik huppelde eens richting zwembad toen plotseling vlak voor mijn voeten een vol blik cola op de stenen uiteenspatte. Ik keek nieuwsgierig omhoog waar ik boven een badhanddoek met de Engelse vlag nog net een persoon zijn hoofd zag intrekken. Ik begreep toen niet zo goed waarom mijn ouders zo ontstemd waren toen ik het voorval even later als een spannend avontuur samenvatte. Later zie je pas het gevaar. Een vol blik cola op je kleine kinderharses: dat had toen slechter kunnen aflopen.

Engelsen op vakantie hebben jarenlang een slechte naam gehad. De luidruchtige, lallende en ruziezoekende eilandbewoners stonden steevast bovenaan in de lijst met ergernissen. De arrogante Russen, de nieuwe rijken, zijn de laatste jaren in opkomst. De Nederlander komt er echter aan. De Hollander, moet ik zeggen. Een halfdronken Engelsman krijgt vanuit het niets where the fuck you from? in zijn gezicht geschreeuwd. Een Russisch blokhoofd kijkt verstoord van zijn overvolle bord op als een meerstemmig Hoppaaaaa!!! door de eetzaal schalt. De zwetende hotelmanager verwijdert de zoveelste naïeve snotneus annex vandaal wegens vernielingen. De geagiteerde nachtportier stormt weer eens naar buiten om schreeuwende jongeren te sommeren per direct het zwembad te verlaten.

Een Engels jongetje ziet een blik cola vlak voor zijn voeten uiteenspatten. Hij kijkt omhoog en ziet boven een GoGo-vlag nog net een puisterige puber wegschieten.