I wish the world was flat like the old days

Vijf liedjes die mij in positieve zin zijn opgevallen uit weer een nieuwe lijst met recente albums en losse tracks die mijn broer mij liet luisteren:

1.Socratic - Boy In A Magazine (Spread the Rumors - 2008) Bekijk de clip
Socratic maakte twee hardere albums voor ze met Spread the Rumors een wat rustigere richting insloegen. Boy In A Magazine is een aanstekelijk, ietwat poppy liedje. De zang is erg subtiel, vooral aan het begin van het nummer. De muzikale opbouw is even standaard als kloppend en draagt bij aan het feel good-karakter van de hele compositie. Boy In A Magazine is geen diepgaand lied met verrassende effecten. Het is een catchy nummer dat niet gauw verveelt en soms doet terugdenken aan Blink 182.

I'll clap my hands
Then pour in some sorrow
I stole some things from you
I could have easily borrowed

2.Arcade Fire - Intervention (Neon Bible - 2007) Beluister het lied
Het Canadese Arcade Fire verraste mij enorm. Eerst met het opzwepende 'Keep The Car Running' en later met Intervention. De liedjes kenmerken zich door een magnifieke opbouw. Steeds als je denkt dat er geen instrumenten meer bij kunnen, komt men met weer nieuwe op de proppen. Tot een volledig orkest op volle kracht meedoet. De teksten zijn erg dubbelzinnig. Bijbelse thema's vormen de hoofdmoot, maar je weet als luisteraar nooit of je nu met gelovigen of juist met anti-religieuzen te maken hebt. In Intervention wemelt het van de Bijbelse uitdrukkingen (The useless seed is sown; Who's gonna throw the very first stone?), maar lijkt het refrein een bepaalde - politieke - richting (anti-Bush) aan te geven: Working for the church while my family dies. Dit loopt over van pretenties en megalomanie, maar o wat klinkt het heerlijk.

I can taste your fear
It's going to lift you up and take you out of here
And the bone shall never heal
I care not if you kneel

3.Yellowcard - Sure Thing Falling (Lights and Sounds - 2006) Beluister het lied
Sinds het uitstekende Ocean Avenue uit 2003 heb ik Yellowcard niet meer zo nadrukkelijk gevolgd. Erg jammer eigenlijk, aangezien de Californiërs nog steeds energieke, perfect in elkaar stekende rockliedjes maken. Lights and Sounds kent weinig zwakke momenten. De chemie is een sterk punt op dit album: de verschillende instrumenten en de vocale gedeelten zijn zeer goed op elkaar afgestemd. Het intro van Sure Thing Falling is bijvoorbeeld erg overdonderend. Ook in de bridges blinkt Yellowcard uit. In het bijzonder de tempoversnellingen en verstillingen geven een lied vaak iets extra's. Positief ten opzichte van Ocean Avenue is dat de teksten op Lights and Sounds in de regel donkerder zijn. Vrolijkheid is ver te zoeken, bijv. in 'Grey': Grey skies / clouding up the things we used to see with wide eyes / Maybe everything was meant to be this way.

I've been up late writing books
All about heroes and crooks
One of them saves you from this
The other one steals you and then
Sure things fall
And all sure things fall

4.Postal Service - The District Sleeps Alone Tonight (Give Up - 2003) Beluister het lied
The Postal Service is een zijproject van Death Cab For Cutie's Ben Gibbard. Vooral - uiteraard - op tekstueel gebied is de inbreng van Gibbard merkbaar. De teksten zijn bij vlagen weer van een erg hoog niveau, en mooi gezongen bovendien. Muzikaal wordt er meer met bliepjes gewerkt. The Postal Service is daarmee wat experimenteler dan DCFC. The District Sleeps Alone Tonight is qua tekst waarschijnlijk het hoogtepunt. Gibbards melodramatische stem komt hier perfect tot wasdom in het oproepen van een sfeer van vervreemding en isolement in een appartementencomplex waarin de ikfiguur op bezoek is.

I'll wear my badge
A vinyl sticker with big block letters
Adherent to my chest
That tells your new friends I am a visitor here
I am not permanent
[...]
You seem so out of context in this gaudy apartment complex
A stranger with your door key explaining that I am just visiting

5.Death Cab For Cutie - The New Year (Transatlanticism - 2003) Beluister het lied
Ik gaf mijn broer vorige maand voor zijn verjaardag het nieuwe album Narrow Stairs (2008). Zelf ben ik nog historisch aan het bijluisteren. Transatlanticism is een wat ontoegankelijker, donkerder album dan de opvolger Plans. De titeltrack is in al zijn somberheid en dramatiek een juweeltje. Opener The New Year is snel op te pakken. De periodiek uitbarstende drums en gitaren geven mooi het knallen van vuurwerk weer. De tekst gaat over het bekende gevoel van 'een nieuw jaar, dezelfde stemming': So this is the new year / And I don't feel any different. Het subtiele gitaarloopje dat na een tijdje te beluisteren valt, klinkt erg goed en vindt zijn tekstuele voortzetting in de bridge. Die vormt het hoogtepunt van dit lied, met o.a. de volgende schitterende regels:

So everybody put your best suit or dress on
Let's make believe that we are wealthy for just this once
Lighting firecrackers off on the front lawn
As thirty dialogues bleed into one
I wish the world was flat like the old days
Then I could travel just by folding a map