[Euro 2008] Resumé

En weer een toernooi voorbij. Spanje won door een 1-0 overwinning op Duitsland de beker. In het kader van een terugblik hieronder een persoonlijk rangschikking van de deelnemende teams. Niet alleen het aantal punten is bepalend, ook de algemene indruk die een land maakte speelt een rol.

16.FrankrijkEén punt, één doelpunt, zes tegen, rode kaart. Frankrijk stelde zwaar teleur. Het verouderde team legde alleen tegen Oranje een half uur goed voetbal op de mat. Domenech daalde verder in achting bij alles en iedereen. Van alle favorieten was Frankrijk met afstand de grootste mislukking.
Opvallendste speler: Claude Makelélé. Oude kwal had weer een aantal smerige, geniepige overtredingen in petto.

15.GriekenlandDe regerend kampioen was het enige land dat op 0 punten bleef staan. Griekenland was dan ook een kwelling. Niet vanwege het niveau. Dat de Grieken er na een ronde uit zouden vliegen, was ingecalculeerd. De manier waarop was echter beschamend. Geen inzet, geen passie, geen beleving. Diep triest.
Opvallendste speler: Angelos Charisteas. Enige Griek die zich enigszins aan de malaise onttrok. Bijvoorbeeld met een gele kaart na 20 seconden spelen. Koning.

14.ZwitserlandNa Frankrijk misschien wel de grootste tegenvaller. De combinatie van thuisvoordeel en jeugdig talent had de halve finale moeten opleveren. Maar de Zwitsers waren meelijwekkend machteloos. Het verfrissende, frivole combinatievoetbal van 2006 was nu ingeruild voor slordig hotseknots. Dat de oude Yakin alle doelpunten scoorde zegt genoeg.
Opvallendste speler: Tranquillo Barnetta. In 2006 een van de revelaties van het toernooi. Nu hopeloos onzichtbaar.

13.PolenLeo Beenhakker kreeg de Polen niet aan het voetballen. Hij foeterde na de wedstrijd tegen Oostenrijk (1-1) op de scheidsrechter, maar Polen had in de eerste helft al met 3-0 achter moeten staan. Zelfs van het B-elftal van Kroatië werd verloren. 'Sterspeler' Krzynowek liet alle ballen van zijn voet stuiteren. Keeper Artur Boruc was met afstand en met enkele magnifieke reddingen de beste Pool.
Opvallendste speler: Jacek Krzynowek. Liep overzelfverzekerd en heel breed over het veld in plaats van zijn afzichtelijke tronie te verbergen voor de camera's.

12.Italië
Ook de regerend wereldkampioen stelde teleur. Donadoni oogde onzeker en had zijn basiself eigenlijk nog niet klaar. En bovendien: waar was Inzaghi? Iaquinta? Del Piero, Cassano, Quagliarella, ze voldeden allen niet als spits. Allen Di Natale maakte indruk, maar hij werd gek genoeg geslachtofferd. Dieptepunt was verder de blunder van Zambrotta tegen Roemenië.
Opvallendste speler: Luca Toni. Uitstekende spits kampte dit toernooi met doelpuntendroogte. Typerend waren de drie gemiste dotten van kansen tegen Frankrijk.

11.Roemenië
Niet verliezen van Frankrijk en Italië had eigenlijk een hogere plaats moeten opleveren, maar de wanprestatie tegen Oranje maakte alles kapot. Daar stond geen team dat de kwartfinale wilde bereiken. Behoudend, loom, inspiratieloos. Indrukwekkend waren wel de tranen van Adrian Mutu na zijn gemiste strafschop tegen de Italianen. Voetballend viel hij erg tegen overigens.
Opvallendste speler: Razvan Rat. Energieke linksback met aanvallende intenties. Vooral in de eerste twee wedstrijden onderscheidde hij zich.

10.Portugal
Vooraf favoriet voor de titel, na twee wedstrijden topfavoriet. Daarna zakte alles echter als een kaartenhuis in elkaar met als dieptepunt de wanprestatie tegen de allesbehalve sterke Duitsers. De verdediging met als kroonjuweel Pepe gaf de doelpunten als cadeautjes weg en verrassingen als Moutinho en Bosingwa verbleekten en verdwenen stilletjes van het toneel.
Opvallendste speler: Cristiano Ronaldo. Superster kon het geen moment laten zien. Oogde moe en wanhopig.
9.Zweden
De Scandinavische vertegenwoordiging was dicht bij de kwartfinale, maar dat was onverdiend geweest. Het hele team was opgehangen aan de geblesseerde Ibrahimovic. Dat veteraan Larsson nog de gevaarlijkste speler was, mag een waarschuwing zijn voor Zweden. De verdedigers waren zeer matig, al hadden ze tegen Spanje ook gewoon pech.
Opvallendste speler: Niclas Alexandersson. Speelde tegen Griekenland zijn 109e en laatste interland, maar was mij onbekend. Dat is pas een stille kracht.

8.Oostenrijk
Maar één puntje en maar één doelpunt en toch op de achtste plaats. Oostenrijk veroverde mijn sympathie. Vooraf gedoemd om dik het schip in te gaan ontpopten de Oostenrijkers zich als hartstochtelijke krijgers. Er werd redelijk verdedigd en mooie kansen gecreëerd. Helaas konden de spitsen Linz en Hornik er geen hout van, anders had er nog wel meer ingezeten.
Opvallendste speler: Andreas Ivanschitz. Geslepen technicus met een verfijnde pass in het linkerbeen.

7.TurkijeSlaven Bilic omschreef het kernachtig: hij had de drie poulewedstrijden van de Turken bekeken en wist nog steeds niet hoe ze nu eigenlijk speelden. Inderdaad, Turkije deed maar wat. Met opportunisme en een overdosis geluk bereikten de Turken de halve finale. Tot dat moment hadden ze maar 9(!) minuten op voorsprong gestaan. Pas tegen Duitsland was het spel beter maar werd men pardoes geveld door eigen wapen.
Opvallendste speler: Servet. Vervaarlijke reus met snelheidsprobleem. Maakte de meeste overtredingen dan ook puur uit traagheid en lompheid.
6.Tsjechië
De Tsjechen waren de Zwitsers met gemak de baas, imponeerden tegen Portugal en hadden de Turken aangelijnd. Een blunder van Cech en een knotsgek slot deden het heldere uitzicht op de kwartfinale echter plosklaps verdwijnen. Niettemin lieten de Tsjechen een betere indruk achter dan vooraf voor mogelijk gehouden werd.
Opvallendste speler: Marek Matejovsky. Jonge middenvelder die zich een waardige vervanger van Rosicky toonde.

5.Nederland
Een formidabele groepsfase werd simpelweg tenietgedaan door een wanprestatie in de kwartfinale. Het sprankelende veldspel en de stortvloed aan goals bleken niets waard. Stiekem was de hele wereld voor Oranje geworden, inclusief de normaal toch zo gereserveerde Zwitsers.
Opvallendste speler: Khalid Bouhlarouz. Beleefde een emotionele achtbaan met achtereenvolgens hoop, teleurstelling, vreugde, zelfverzekerdheid, trots, intens verdriet en weerom teleurstelling.

4.Duitsland
Duitsland bereikte weliswaar weer de finale, maar imponeerde geen moment. De pijnlijk zwakke Groep B werd uiteraard overleefd, zij het met een dikverdiende nederlaag tegen Kroatië. Duitsland dankt de finaleplaats vooral aan het middenveld, waar Schweinsteiger, Ballack en Hitzlsperger de touwtjes in handen hadden. De verdediging inclusief keeper Lehmann was echter onbetrouwbaar en ook aanvallend hield het niet over.
Opvallendste speler: Bastian Schweinsteiger. Antichrist die zich gedurende het toernooi ontplooide tot een topspeler.
3.Kroatië
Als één land het verdiende de halve finale te bereiken, dan was het wel Kroatië. Onder leiding van geweldenaar Slaven Bilic werden Duitsland en Polen met overmacht verslagen. Ook tegen Turkije was Kroatië de betere ploeg. Het ontbrak slechts aan de nodige dosis geluk. De 1-0 leek de bevrijding te zijn, totdat Turkije alsnog langszij kwam en de Kroaten mentaal gebroken afdropen.
Opvallendste speler: Luka Modric. De nieuwe Cruijff volgens de kenners, zowel qua postuur, kwaliteiten en rugnummer. Kwam nog veel tekort, maar de klasse lichtte zo nu en dan op.
2.Rusland
De eerste wedstrijd was een drama, maar daarna begon het te lopen. In drie geweldige wedstrijden tegen achtereenvolgens Griekenland, Zweden en Nederland heersten de Russen op alle fronten. De jonge honden van voornamelijk FC Zenit overklasten hun tegenstanders zowel technisch als tactisch. Tegen Spanje was het ineens weer drie keer niks. Raar...
Opvallendste speler: Andrei Arshavin. Speelde tegen Spanje ongehoord dramatisch, maar had daarvoor aan twee wedstrijden genoeg om zijn brille tentoon te spreiden en daarmee zijn belofte in te lossen.

1.Spanje
Met Spanje zou het nooit wat worden, maar de stokoude Luis Aragonés wist de zo verschillende Spanjaarden eindelijk tot een hecht team te smeden. Spanje speelde zonder echte uitblinker, zonder patron, maar zette een geweldige teamprestatie neer. Tegen Zweden was het krap, tegen de Italianen viel het dubbeltje naar de juiste kant. Daarna viel alles op zijn plaats en stoomde Spanje door naar de eindzege.
Opvallendste speler: Fernando Torres. Stond qua doelpunten in de schaduw van Villa, maar overtrof hem op basis van inzicht, dreiging en beweeglijkheid.