donderdag 8 mei 2008

Gedicht

Schemergebieden 3 (Henryk Górecki)

hier te ontwijken

want te schrijven op een celmuur
'o mama
huil maar niet'
en door tralies sneeuw en licht

in auschwitz valt de varkensroze avond:
de schemer overspeelt zijn hand
in de vijfvingerige schaduw van het kwaad

maar de nieuwe eeuw
en nieuwe mensen; nu zwijgen
dan de vogels die steeds doorgekwetterd hebben:
er klinken strijkers; treurige stemmen

- wederom

en toch de ommekeer

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Heer van Zoggel, ik las uw drie gedichten, maar in hemelsnaam: waar zit nog de magie? Moeilijk mag, rationeel mag, maar er is nergens een cadans te bespeuren. Het pakt niet.

Zo jammer.

Jeroen Dera zei

De magie zit in de prachtige woorden 'o mama / huil maar niet', bijvoorbeeld. Zonnesteek?

Bob van Tiel zei

Ik vond Schemergebieden 2 persoonlijk erg bruut. Een beetje YouTube-kennis over de componist is misschien een vereiste, maar dan valt er ook meer dan genoeg te genieten.

ditisstefan zei

Ik vind met name de eerste en derde erg sterk. Ik heb op aanraden van bob even geyoutubed, maar ook daarvoor vond ik de comment van ida al erg overtrokken.

Marc van Zoggel zei

Nou ja, overtrokken... Mevrouw Ida geeft eerlijk en beargumenteerd haar particuliere mening.

Maar ik denk inderdaad dat enige kennis van (het werk van) de betreffende componisten hier een wereld van verschil maakt, bijv. het verhaal achter het 'o mama...'-citaat en de manier waarop Górecki dat muzikaal aangewend heeft.

Anoniem zei

Ik vind mezelf niet overtrokken, Stefan. Ik vind het gewoon niet overkomen. Je kunt niet alles mooi vinden in het leven.

ditisstefan zei

@ida: ik heb ook nooit gezegd dat je overtrokken was, dus dan zijn we het eens.