zondag 3 februari 2008

[N64]: FIFA 64

Vorig jaar besprak ik a.d.h.v. de top 25 van een zelfgemaakte lijst de muziek uit mijn jeugd. Dit jaar een tweede serie in de categorie 'wenken voor een toekomstige biograaf' met als onderwerp de Nintendo 64-games. Met welke spellen bracht ik menige regenachtige middag (maar ook als de zon scheen) op mijn kamertje door? Geen toplijst deze keer, maar in chronologische volgorde en in interviewvorm. In aflevering 1: FIFA 64.


Het begon met FIFA 64?
Jazeker. Het moet ergens in 1997 zijn geweest toen ik bij mijn toenmalige beste vriend de Super Nintendo (SNES) ontdekte. Ik had nooit videogames gespeeld, alleen Commander Keen en F1 op de PC. Toen ik bij mijn kameraad een voetbalspelletje speelde op de SNES, was ik verkocht en wilde ik voor Sinterklaas ook zo'n apparaat.
Maar het werd de Nintendo 64?
Toen mijn moeder navraag deed bij de moeder van genoemd vriendje vertelde die dat de SNES al verouderd was en dat de opvolger al verschenen was: de Nintendo 64 met spellen in 3D! Zo werden mijn broertje en ik op pakjesavond verblijd met dat toen nog vreemde apparaat dat zou uitgroeien tot huisdier.
Toe maar.
Oké, tot rijke bron van vele uren plezier dan.
Fifa 64 dus. EA brengt elk jaar een nieuwe FIFA op de markt, inmiddels al FIFA 08. Zo terugrekenend stamt het spel al uit -
Nee, dat is een onjuiste redenering. FIFA 64 verscheen in 1997, niet in 1964. Nintendo wilde blijkbaar tegelijk met de lancering van de 64 een FIFA-spel beschikbaar hebben. Een paar maanden voor Sinterklaas was de 'reguliere' FIFA 98 al verschenen, maar mijn ouders kozen helaas voor FIFA 64. Mijn neefje was er jaren later overigens ook nog heilig van overtuigd dat ik de allereerste FIFA uit 1964 in mijn bezit had.
Waarom helaas?
Nou, FIFA 64 bleek nogal een boutspel tegenover FIFA 98.
Aï...
Maar dat neem ik mijn ouders niet kwalijk. Bovendien hadden we uit onwetendheid aanvankelijk best veel plezier met FIFA 64. Ik herinner me dat we in de eerste dagen koortsachtig met Oranje in wedstrijden van 10 minuten de groepsfase van het WK probeerden te overleven. De eerste overwinning was 1-0 tegen Marokko, dat weet ik nog goed.
Maar later kwam de kater?
Tsja, als je ouder wordt en meer spellen speelt, dan kom je er achter dat dat eerste spel toch eigenlijk erg slecht gemaakt was. Je hoort mij niet klagen over het ontbreken van een introfilmpje en de Nederlandse competitie, maar over de gameplay daarentegen is genoeg negatiefs te melden.
Vertel.
Het schieten was een hel. Als je eindelijk goed voor het doel stond en je drukte op de schietknop (B), dan kon je gerust je controller wegleggen, een krantje pakken en op je dooie akkertje het toilet met een bezoek vereren. Als je dan terug kwam geslenterd werd er op het scherm eindelijk eens op doel geschoten. De C-knoppen reageerden al helemaal niet.
Een trage reactiesnelheid van het spel dus.
Dat kun je wel zeggen ja. Ander dieptepunt waren de animaties. Vooral het 'feestje' na een doelpunt was bedroevend. Als je scoorde, sprintten je spelers als antilopen terug naar eigen helft, waar ze als zombies met glazige ogen naar de zijlijn gingen gaan staren. Ook de 'tactiek' was lachwekkend. Je kon een speler aanvallender of verdedigender zetten op briljante wijze: door hem een millimeter naar voren of achteren te slepen... In de wedstrijd merkte je er overigens geen bal van.
Betekende deze FIFA nog wat in de ontwikkeling van de serie?
Ik vermoed van niet. Stokpaardje van EA was 'PIP', 'Picture in Picture'. Het kwam erop neer dat in de hoek van het scherm het spel vanuit een ander camerastandpunt te zien was. Maar dat schermpje was zo belachelijk klein... En wie kijkt er nu überhaupt op twee verschillende schermen in het heetst van de strijd?
Nog positieve punten?
Het legendarische commentaar van John Motson en Andy Gray (Ooohh, be kind!). En de herinnering aan de eerste dagen van authentieke verwondering en spelplezier met mijn broertje.

5 opmerkingen:

Jeroen Dera zei

Tja. Je kunt ook beter ISSC spelen ;)

Jeroen Dera zei

ISSS, sorry =P
Het is laat, en voor je slapen gaat, gaat het typen al te kwaad!

ditisstefan zei

Ik vind het interview erg diep op de N64 ingaan, en wat minder op Zoggel :). Maar de PC versie van Fifa 98 was legendarisch. Bergkamp op de voorkant :D.

Maarten de Meijer zei

De voetbalspellen heb ik aan mij voorbij laten gaan, maar gelukkig is het een en ander toch erg herkenbaar vanwege:

a) neefjes (eveneens) die zich wel in de digitale variant van deze boeiende sport hebben verdiept
b) het feit dat ik problemen met de gameplay en de daarmee gepaard gaande emoties aan den lijve heb ondervonden tijdens het spelen van andere spellen (SNES)

Meest frustrerende gameplay ooit overigens - we hadden het er laatst al over - de eerste Prince of Persia (PC). AAAAARRRRGGHH!!!!

Tim van Dun zei

Prince of Persia! Maarten, je noemt zojuist een spel dat ik vroeger zo vaak heb gespeeld om het toch maar in steeds minder minuten uit te spelen, haha. Die grappige zwaardbewegingen, die komische vijandjes met hun tulbandjes, de prins in zijn armoedige witte pakje, en niet te vergeten... de ontelbare fakkels in de muur. Hulde!