Er wordt geen oordeel geveld over de inhoud van de bundels in deze top 5, het gaat louter om de schoonheid van de titels.Top 5 Titels poëziebundels
1) Luid overigens de noodklok (Mark Boog, 2003)
2) Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen (Tonnus Oosterhoff, 2002)
3) De zwijgende man is niet bitter (Piet Gerbrandy, 2001)
4) Aangod en de afmens (Huub Beurskens, 1994)
5) Het glimpen van de welkwiek (Ilja Leonard Pfeijffer, 2001)
3 opmerkingen:
Oei, hij is van de eerste plaats verstoten! Maar ik geef toe, de nieuwe nummer 1 mag er ook wezen.
Wat leuk dat je ook de Avonden weer aan het lezen bent. Bij mij is het inmiddels een jaarlijks wederkerend ritueel. Dit jaar lees ik de stripversie van Dick Matena. Niet de goedkope moddereditie van 15 euro, maar echt de vier gebonden uitgaven, die ik in 2003/2004 voor mijn verjaardag kreeg, doch die ik nu pas echt voor de eerste keer ter hand neem. Matena gebruikt wel gewoon de integrale tekst en de tekeningen voegen echt iets toe. Veel close-ups van gezichten en er valt meer buiten de tekening dan erin, waardoor de beklemming van het boek nog eens extra benadrukt wordt. Als lezer word je er haast claustrofobisch van. Erg goed gedaan en het aanraden waard!
Ik houd mij echter niet zo goed aan de spelregels, want van Egters 'vierde' gisteren al eerste kerstdag. Maar ach, geen man overboord. Fijne feestdagen!
Ik volg de data in het boek, dus vandaag Eerste Kerstdag lees ik het vierde hoofdstuk dat speelt op Eerste Kerstdag, enz. Jammer is dat de dagen van de week dit jaar net niet synchroon lopen. Vandaag is het dinsdag, in het boek al woensdag.
Geen man overboord, inderdaad. Het blijft heerlijk De avonden aan het eind van het jaar te herlezen. Die stripversie zal ik zeker eens gaan lezen. Dat Matena zich aan de integrale tekst houdt, is wat dat betreft een extra stimulans.
Jij ook fijne feestdagen!
Een reactie posten