MAANDAG 11 JUNI
Frankrijk-Engeland 1-1
Ik probeer zoveel mogelijk wedstrijden neutraal-objectief te bekijken, maar dat lukt vaker niet dan wel. Bijvoorbeeld door het verloop van een wedstrijd, zoals Polen-Griekenland, toen ik bij de gelijkmaker van de door de arbiter schandalig benadeelde Grieken een primitieve juichkreet door de kamer liet schallen. Maar soms hoeft de wedstrijd niet eens begonnen te zijn om de neutraliteit overboord te gooien, zoals vanavond. Ik zie die misselijke Franse koppen: Ribéry, Evra, Benzema, in de catacomben en meteen ben ik hartstochtelijk voor Engeland.
Roy Hodgson heeft voorwaar een elftal de wei in gestuurd dat fris oogt en zich kranig verweert. Lescott (City) kopt met zijn litteken zelfs de 0-1 binnen. Maar al voor de vierde keer dit toernooi verschijnt de tussenstand 1-1 op het bord: Nasri (City) verschalkt Hart (City). De tussenstand is ook de eindstand.
Het is in Donetsk ruim 30 graden en als de commentator meldt dat Arsène Wenger op de tribune is gesignaleerd bid ik voor Wenger dat hij dit keer eens niet in zijn befaamde slaapzak is getooid.
De meest verrassende mededeling is dat Theo Walcott behalve vleugelaanvaller ook schrijver is. Reeds vier kinderboeken heeft Theo op zijn naam staan. Chapeau! Overigens lijkt Walcott niet de enige literator op het veld: de commentator heeft het steeds over 'Houellebecq'. Het blijkt hier echter om de Engelse aanvaller Welbeck te gaan.
Oekraïne-Zweden 2-1
Zweden heeft voor mij lang gelijk gestaan aan Sympathiek. Ik heb dan ook nog net het WK '94 bewust meegemaakt, toen aimabele Scandinaviërs als Thomas Brolin, Kenneth Andersson, Hakan Mild en Martin Dahlin de bronzen plak veroverden.
Tegenwoordig spelen twee van de irritantste spelers ter wereld echter voor Zweden: Ola Toivonen en Zlatan Ibrahimovic (Ik, Zlatan). Toivonen is vanavond onzichtbaar, Ibrahimovic laat al meteen zien wat voor figuur hij is door bij het handen schudden heel arrogant geen enkele Oekraïner aan te kijken. Eenmaal in de wedstrijd speelt hij dan weer wel als een god. Zestigduizend Oekraïners, waarvan er zo te zien veertigduizend voor het eerst een voetbalwedstrijd bezoeken, vallen stil als Ibrahimovic de 0-1 binnentikt.
De oude Andriy Shevchenko (53) kan geen bal meer recht op doel schieten maar koppen lukt nog uitstekend: 2-1.
DINSDAG 12 JUNI
Griekenland-Tsjechië 1-2
Schreef ik maandag nog dat het qua negerhaat rustig was op de tribunes in Wroclaw, komt Theodor Gebre Selassie vandaag aanzetten dat hij weldegelijk racistisch bejegend is. Nou dat weer. Overigens ben ik er nog steeds niet uit wat nu discriminerender is: die geluiden zelf of het woord 'oerwoudgeluiden'. Afijn.
Op het WK 2006 was Servië-Montenegro een outsider omdat het in de kwalificatie de minste tegengoals had geïncasseerd. Servië-Montenegro eindigde in Duitsland onderaan met 0 punten. Nu moet volgens Fernando Santos rekening worden gehouden met Griekenland omdat het in de kwalificatie na Italië en Frankrijk de minste tegengoals heeft geïncasseerd. Na zes minuten staat Griekenland 2-0 achter tegen Tsjechië. Tot zover voorspellingen op basis van de kwalificatieronde.
De falende goalie Kostas Chalkias denkt 'ik ga vast douchen' en laat zich wisselen. Hij geeft echter geen seintje maar sjokt gewoon naar de zijlijn, waar de reservekeeper in allerijl zijn trui en handschoenen moet aantrekken. Chalkias staat zo minutenlang bij de lijn te wachten en wordt close-up in beeld genomen. Ik kijk goed maar bespeur geen spoortje emotie. Mooie televisie.
Net als tegen Polen tapt Griekenland in de tweede helft uit een geheel ander vaatje en Gekas scoort de aansluitingstreffer. Daar is wel een blunder van Cech voor nodig, bij wie net als vier jaar geleden zijn badmuts voor zijn ogen glijdt.
De Grieken, die er soms wel erg bijbels uitzien (Salpingidis!), geven alles. Worden zij dé comeback kids van dit toernooi? Vooral old soldier Karagounis vecht als een leeuw. Het is echter niet genoeg en na het laatste fluitsignaal stort Karagounis jammerend ter aarde. Mooie televisie.
Polen-Rusland 1-1
In Warschau beuken dronken Poolse en Russische hooligans op elkander in. Ook 'witte Chinees' Arno Vermeulen doet lekker mee met het vechten en zuipen. In het stadion blijven de gemoederen gelukkig wel onder het kookpunt, het gelijkspel is daarbij een godsgeschenk voor de autoriteiten.
Het is opnieuw Dzagoev die scoort voor de Russen van Dickie Advocaat. Jakub Blaszczszczykowski poeiert na een uur spelen op weergaloze wijze de gelijkmaker tegen de touwen.
De regie neemt op een gegeven moment de geschorste Wojciech Szczczesny in beeld. Zien we daar in een flits held Tomasz Rszasa naast hem zitten?
De Fransman - hem een Pool noemen zou nergens op slaan - Damien Perquis is de schlemiel van de avond. Eerst verliest hij een stuk scheenbeen, vervolgens landt er een ploeggenoot boven op zijn hand en aan het eind kan hij niet meer achter zijn adem komen.
Alles is nog mogelijk in deze poule.
WOENSDAG 13 JUNI
Denemarken-Portugal 2-3
De Denen van professor Morten Olsen nemen het op tegen de Portugezen van Richard de Mos-lookalike Paulo Bento. Een kleine overwinning van Portugal zou gunstig zijn voor Nederland.
De 0-1 valt al snel. Nota bene oudijzerverdediger Pepe kopt met Shevchenko-achtige grandeur raak. Volgens commentator Jeroen Elshoff lijkt Pepe 'zo weggelopen uit een toneelstuk van Gil Vicente'. Jammer dat hij er niet even bij vertelt wie in godsnaam Gil Vicente is.
Voor rust wordt het ook nog 0-2 (Hélder Postiga) en 1-2 (Bendtner), zodat we prompt naar een vermakelijke wedstrijd zitten te kijken.
Het wordt er in de tweede helft alleen maar amusanter op wanneer C. Ronaldo gigantische kansen om zeep blijft helpen. De Portugays dribbelt twee keer alleen op Stephan Andersen af, maar beide keren faalt C. opzichtig.
Voor Real Madrid scoorde C. dit seizoen maar liefst 60 doelpunten. Maar eenmaal in het Portugese shirt verwordt hij tot een spits met het scorend vermogen van René van Rijswijk.
Ook vrije trappen komen niet over de muur, hoe wijdbeens hij ook achter bal gaat staan.
Het zou trouwens wel episch zijn als Wesley uit Almere - of de Oekraïense variant dan, Oleg uit Dnjepropetrovsk of zo - het veld op zou rennen en C. een gigantische schop tegen zijn noten zou geven.
Maar goed, die gemiste kansen houden de Denen wel in de wedstrijd en jawel hoor: Bendtner kopt tien minuten voor tijd de 2-2 achter Rui Patrício. Invaller Varela schiet Portugal even later alsnog naar de overwinning, daarmee Portugal voor voortijdige uitschakeling behoedend. En ook Nederland?
Nederland-Duitsland 1-2
Die mogelijkheid wordt er niet denkbeeldiger op als we meteen na Denemarken-Portugal de opstelling van Oranje doorkrijgen. Uit alle commentaren was duidelijk geworden dat Van Marwijk zijn basiself na de Deense deceptie fundamenteel zou gaan wijzigen, dat viel tussen de regels te lezen en te beluisteren, dat kon uit de lichaamstaal van de spelers opgemaakt worden, daar bestond geen twijfel meer over. Nou, dat was dan buiten de waard Bert van Marwijk gerekend. Bert verandert nooit iets, never change a losing team is zijn devies.
De eerste helft is een klap in het gezicht van de natie. Van Persie krijgt twee kansen maar benut er geen, Gomez krijgt twee kansen en benut ze allebei. Een twijfelaar versus een killer, een spits onder hoogspanning versus een ijskoude afmaker.
Huntelaar en Van der Vaart vervangen na 45 minuten spelen Afellay en Van Bommel, maar veel beter wordt het er niet op. Uit het niets scoort Van Persie met rechts, maar het zal een toevalstreffer blijken. Geen moment hangt de gelijkmaker in de lucht.
Als Duitsland op het middenveld de bal verovert zoeken Özil en Schweinsteiger onmiddellijk de aanvallende voortzetting. Als Nederland de bal verovert eindigt die uiteindelijk in de voeten van Maarten Stekelenburg, dat is het verschil.
Het lijkt wel of het veld in Charkov twee keer zo lang is, zo gapend zijn de gaten tussen de linies.
Niemand haalt zijn niveau vanavond, zelfs Stekelenburg deelt in de malaise.
Na 90 minuten staat er 1-2 op het bord en is uitschakeling voor 95% zeker. Wat een treurigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten