vrijdag 30 december 2011

2011: Nagelaten werk

In de roes van 30 september zond ik iets in voor Hard gras, een stukje dat in zijn soort aansluiting zocht bij de korte teksten die dagelijks op de website verschijnen. Het werd niet geplaatst, d.w.z.: er kwam geen reactie. Daarom plaats ik het nu maar hier, als monument voor mijn falen.

De anti-Messi speelt in Oss

Vrijdagavond, Jupiler League, het Frans Heesen Stadion in Oss.
De plaatselijke FC ontvangt de Eagles uit Deventer. Verder weg
van Barcelona, van Camp Nou, van Messi, kun je niet zijn.

De spil van de thuisploeg heet Marcel van der Sloot. De boomlange
nummer 10 sjokt over het veld. De schouders hoog opgetrokken,
het spitse hoofd diep weggestoken, als een schildpad in zijn schild.
Ook zijn traagheid doet denken aan dat dier.

Nee, in niets lijkt hij op Messi. Geen flitsende demarrages, geen
eindeloze slaloms, geen tweebenig wonderwerk. Sinds Messi’s
kappersbezoek heeft hij zelfs de lange manen niet meer gemeen
met de goddelijke Vlo.

Marcel van der Sloot is de absolute tegenpool van Lionel Messi.
Maar alle magie die hij elders mist, is verzameld in zijn linkerbeen.

86ste minuut van de wedstrijd, het staat 3-3. ‘Sloet’ heeft al twee
keer gescoord. Achteloos, tersluiks bijna. Op de rand van de
zestien gaat Christopher Bieber naar de grond. Het fluitje klinkt.
Vrije trap.

Op de tribunes knikt men elkaar geruststellend toe. Er zijn twee
zekerheden in dit leven: dat we allemaal een keer doodgaan en dat
Van der Sloot deze vrije trap erin schiet.

Met wiskundige precisie vliegt de bal in de kruising.
FC Oss – Go Ahead Eagles eindigt in 5-3.
Van der Sloot krijgt kort voor tijd een publiekswissel. Hij sjokt
naar de kant, de schouders hoog, alsof hij zich verontschuldigt.
Menigeen aanschouwt het met vochtige ogen.

De anti-Messi bestaat. Ook hij brengt verlossing. In dit goddeloze
oord is hij op zijn plek.

Geen opmerkingen: