Functie:
De glorie
Roland Garros is in volle gang, tijd voor een tennisgerelateerde aflevering van deze immens populaire rubriek over de verdwenen helden van de late jaren negentig en vroege jaren tweeduizend. Deze maand is het tien jaar geleden dat Anna Koernikova niet meedeed aan Roland Garros. Geen beter moment dus om de Russische tennisbabe te gedenken.
Midden jaren negentig wordt het vrouwentennis gedomineerd door de neus van Steffi Graf, de snor van Arantxa Sánchez-Vicario en de zuursmoel van Mary Pierce. Ries Krajicek noemt zijn vrouwelijke collega's onflatteus doch welgemeend 'vette varkens'. Maar dan is daar ineens Anna Sergejevna Koernikova, een vijftienjarige blondine uit Moskou met het gladde gezichtje van een Lolita en de allure van een fotomodel.
In het najaar van 1996 maakt Koernikova haar grandslamdebuut op de US Open; ze bereikt meteen de vierde ronde. Een jaar later, net zestien geworden, staat ze al in de halve finale van Wimbledon. Martina Hingis, haar dubbelpartner, is net te sterk. Koernikova is inmiddels een regelrechte hype geworden. Fotografen buitelen over elkander heen, jongenskamers wijd en zijd worden behangen met posters, mannen tonen plots een verdachte belangstelling voor het vrouwentennis.
De daaropvolgende jaren weet Koernikova de Wimbledon-prestatie niet meer te evenaren. Ze geraakt in de grand slams niet meer voorbij de vierde ronde. Wel bereikt ze drie keer de eindstrijd van een WTA-toernooi, maar evenzoveel keer gaat de finale verloren. Begin 2001 lijkt Kournikova terug op haar oude niveau wanneer ze door weet te dringen tot de kwartfinale van de Australian Open.
De vergetelheid
Het was echter haar laatste wapenfeit. Koernikova raakte geblesseerd en bovendien kregen randzaken steeds meer de overhand. De commercie had de Russin in haar greep en Koernikova werd steeds minder een sportvrouw en steeds meer een media-icoon, een society-figuur. Dat verergerde nog eens toen ze een relatie kreeg met de Spaanse zemelaar Enrique Iglesias. Van tennissen kwam niet veel meer.
Koernikova heeft nooit ook maar één toernooi in het enkelspel gewonnen. Dat was de hardcore sportliefhebber een doorn in het oog. ESPN, moederkerk der sportfanaten, zette Koernikova op nummer 18 in de lijst 'Biggest sport flops' en wat later zelfs op nummer 1 in de 'most overrated athletes'. Toch was Koernikova weldegelijk een pionier. Ze plaveide de weg voor een hele trits tennisbabes uit de voormalige Sovjet-Unie die harder kunnen kreunen dan smashen, van Sharapova tot Kirilenko en van Dementieva tot Bondarenko.
Anna Koernikova woont tegenwoordig in Miami. Je hoort er niet veel meer van. Ze wordt binnenkort 30 en is definitief een herinnering geworden. Het jongenskamergevoel is het beste verwoord door cabaretier Jochem Myjer. In zijn eerste show Adéhadé (2001) zong hij:
'[...]
Koernikova heeft de benen, Koernikova heeft de kin
Koernikova heeft de ogen, Koernikova die heeft zin
Koernikova heeft de borsten, Koernikova heeft de look
Koernikova heeft de billen, was Koernikova maar op zoek
Koernikova is fantastisch, Koernikova is perfect
En in mijn natte droom slaat ze mijn ballen met effect.'
1 opmerking:
Tja, een typisch gevalletje 'te jong'. Zonder die persaandacht had ze vele titels kunnen winnen, want getalenteerd was ze écht. Jammer, vind ik nog altijd (al is het maar omdat ook ik stiekem verliefd op haar was)
Een reactie posten