[Lijstjesmaand] (20): Klassieke muziek

Nou Bob, hier is-ie dan: de top 5 van klassieke muziekstukken. Klassieke muziek is een gebied waarop ik verre van thuis ben, waarop ik pas net kom kijken. Men moet mij dan ook maar vergeven dat deze top 5 een weinig representatieve lijst van grote componisten en muziekstukken is.

Top 5 Klassieke muziek

1) Adagio in G mineur (Tomaso Albinoni) BELUISTER
2) Spem in Alium (Thomas Tallis) BELUISTER
3) Adagio for Strings (Samuel Barber) BELUISTER
4) More Palatino (Jan Pieterszoon Sweelinck) BELUISTER
5) Für Alina (Arvo Pärt) BELUISTER

Toelichting:
1: Het treurige Adagio in G heeft me altijd geraakt. Eerst in de meer romantische versie van Albinoni (of toch niet van Albinoni?) en wat later in de uitvoering van de Spanjaard Rodrigo. Die is wat Spaanser, wat mediterraner, door het gebruik van de gitaar. Onder 'kenners' schijnt Albinoni niet zo hoog aangeslagen te worden, maar ik ben dan ook een leek op dit gebied.
2: Motet voor 40(!) stemmen. Dat is in de praktijk niet te doen en daarom wordt vaak door acht personen het hele stuk gezongen. Heel mooie, gevoelige kerkelijke muziek. Bij voorkeur te beluisteren in surround voor een optimale ervaring.
3: Het andere beroemde Adagio, recentelijk nog onder handen genomen door Tiësto. De opbouw vind ik in Barber's stuk vooral zo sterk. De climax is qua volume erg indrukwekkend en de algehele treurige sfeer bezorgt me kippenvel.
4: Een Nederlandse componist! Sweelinck was in de 17e eeuw een beroemdheid, Vondel heeft bijvoorbeeld een grafschrift voor hem geschreven. More Palatino is een frivool en aanstekelijk stuk en erg toegankelijk voor de beginnende luisteraar.
5: Dit is de grootste verrassing. De Est Arvo Pärt is een minimalist en het heeft een tijdje geduurd voor ik zijn composities leerde waarderen. Eerst vond ik 'Für Alina' sloom en onbegrijpelijk, maar na talrijke luisterbeurten zie ik toch wel in dat het van een grote klasse is. Te weten wat Pärt ermee wil uitdrukken, helpt daarbij ook: zie de masterclass.

Ik wil ook nog even wijzen op een mooie opname uit de jaren 60 van Beethovens bekende 5e symfonie o.l.v. een nog jonge Karajan. Waarschijnlijk decennia later erin gemonteerd, maar de belichting is erg mooi, bijv. wanneer op 4:17 - so wie so een schitterend moment in de symfonie - de solist 'oplicht'.