Kapitein Kroon stond op 4 mei prominent vooraan bij de dodenherdenking op de Dam. De krijgsheld is vrijgesproken van drugsbezit en -gebruik. Dat wil zeggen, bij gebrek aan bewijs is hij niet veroordeeld, wat natuurlijk iets anders is. Er zat wel cocaïne in zijn borstharen, maar die had hij er zelf uitgetrokken, de coke kon dus ook op zijn vingers hebben gezeten, en daar op zijn gekomen via de jas die hij droeg, die niet van hem was maar van een bezoeker van zijn café. Zoiets. Tsja. En nu kon hij 'de majesteit recht in de ogen kijken', verklaarde een iets te opgeluchte Kroon. Met enigszins wijde pupillen dan toch zeker...
Een heel wat bravere borst stond eerder die dag al te hengelen naar een koninklijke onderscheiding. Job Cohen trad manmoedig op bij een verkeersongeval in Amsterdam. De foto is treffend. Cohen staat er in zijn typische pose - stijf & sullig - plompverloren bij te koekeloeren. De technische hulp (medische assistentie, 112 bellen) laat hij aan anderen over, Cohen verschaft de aangereden fietser verbale steun. Wat zou hij het slachtoffer medegedeeld hebben? Ik vermoed iets als 'het zijn dan wel kut-wegpiraten, maar het zijn wel ónze kut-wegpiraten'.
Cohen kon zijn heldenmomentum echter niet lang vasthouden. Jan Peter Balkenende was maandag na een lange mediastilte weer eens op tv te aanschouwen. Bij Pauw & Witteman deed de oud-premier uit de doeken wat er zich nu precies heeft afgespeeld vorig jaar februari rond de plotselinge val van het kabinet en de daaropvolgende machtswisseling bij de PvdA. Balkenende-IV viel over de Afghanistan-missie toen de sociaaldemocraten ineens hun veto uitspraken over een verlenging. Wouter Bos had vier criteria opgesteld, waar vervolgens aan voldaan werd, maar even later was verlenging van het ene op het andere moment onbespreekbaar geworden.
Balkenende had echter nog steeds niet het achterste van zijn tong laten zien, zo bleek een dag later toen Gerda Verburg nog wat dieper op de materie in ging. Niet internationale politiek maar partij-interne politiek veroorzaakte de val. Het 'nee' tegen verlenging zou namelijk een zorgvuldige tactische zet zijn geweest om Job Cohen aan de macht te brengen binnen de PvdA. Electorale beweegredenen dus, en geen sociale, ethische, idealistische, of wat dan ook.
Bijzonder interessant, maar het roept meer vragen op dan er nu antwoorden zijn. Betekent dit dat Bos níet vrijwillig is opgestapt? En wie is dan de grote instigator van de revolutie? Toch zeker niet Cohen zélf? Wie is de kwade genius, de man/vrouw van de machinaties, de chief commander die het sein gaf tot Operatie Stoelpoten? 'Het moet eerlijker', luidt de slogan van de PvdA. Helemaal mee eens, de daad bij het woord a.u.b.
Al dat CDA-PvdA-geweld leidde zowaar even de aandacht af van onze nationale obsessie, maar de PVV kwam al snel weer negatief in het nieuws toen er enkele 'prinsenvlaggen' werden gespot achter de ramen van de PVV-burelen op het Binnenhof. Deze oranje-wit-blauwe vlag werd door de opstandelingen gevoerd in de 80-jarige oorlog, maar werd later gecorrumpeerd door de NSB. En dat wisten ze bij de PVV even niet meer. Intellectuele armoe verloochent zich niet.
Overigens is ook de reguliere rood-wit-blauwe vlag tegenwoordig geen optie meer, sinds allerlei lui van twijfelachtig allooi met de nationale driekleur aan de haal zijn gegaan. Kaalkopjes, Michiel Smit en andere Lonsdalejongeren (waar zijn die eigenlijk gebleven?) gebruiken de vlag als interieurdecoratie. Je moet tegenwoordig wel drie keer nadenken voor je nog eens de vlag uithangt wanneer de Koningin verjaart.
Het prinsenvlagincident was voer voor hen die de nieuwste nationale hobby beoefenen, het PVV-NSB-vergelijken. Zij vergaten voor het gemak even dat om de hoek Martin Bosma zetelt, die voor zijn raam de Israëlische vlag heeft opgehangen. Niet bepaald des NSB's. Die hele rabiate pro-Israëlhouding van de PVV schopt natuurlijk alles in de war. Met 'echte' neonazi's is het eenvoudiger: die zijn net zo antisemitisch en antidemocratisch als hun idolen. Maar de PVV is op dit gebied zo ongrijpbaar als een paling.
Er is van lieverlede een patstelling ontstaan waarbij twee kampen over en weer even hard schreeuwen. 'De geschiedenis mag zich niet herhalen, daarom bestrijd ik de PVV', klinkt het van de ene kant. 'De geschiedenis mag zich niet herhalen, daarom stem ik op de PVV', weerklinkt het van de andere zijde. De eersten zeggen: de moslims zijn de nieuwe joden, de laatsten riposteren: de moslims zijn de nieuwe antisemieten. Zo wordt alles een grote brij waarin iedereen iedereen voor nazi kan uitmaken. Dat de PVV zélf er ook gretig aan meedoet ('Koran = Mein Kampf') maakt het er alleen maar erger op.
De geschiedenis mag zich inderdaad niet herhalen, al was het maar omdat de landsverdediging dan in handen van kapitein Kroon komt. Maar dan nog: stel dat iemand er na hard studeren in zou slagen de overeenkomst tussen de NSB en de PVV feitelijk aan te tonen, wat zijn we er dan mee opgeschoten? Helemaal niks. Het slaat elke discussie dood. De aandacht verschuift naar het verleden in plaats van naar de actualiteit. Zo'n vergelijking is bovendien alleen zinvol ceteris paribus, als alle andere omstandigheden gelijk zijn gebleven. Maar de werkelijkheid van 'toen' is natuurlijk onvoorstelbaar anders dan die van vandaag.
'Nazi, al vijftig jaar in het politiek vrijwel debiele Nederland de nieuwste polemische vondst...', schreef Willem Frederik Hermans midden jaren negentig. Tel daar gerust nog maar vijftien jaar bij op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten