zondag 29 november 2015

Zeven dagen lang (266)

23 t/m 29 november

MAANDAG Broekpoepers
'"En nu wordt u als profeet bestempeld."
"Het is geen officiële titel, geloof ik, anders zou ik het wel gebruiken."'
Zo! Arthur van Amerongen publiceerde in 2008 Brussel: Eurabia, werd erom verketterd, haalt nu zijn gelijk en schreeuwt het in een hilarisch interview in de Volkskrant van de daken.

DINSDAG Pizza calamiteiten
De zogenaamde 'klimaatwet' van Samsom en Klaver kan ik helaas niet serieus nemen sinds ik dat item in het NOS Journaal over een overstroming zag: het was een fictief nieuwsbericht. Met nieuws uit 2056... En verslaggever Henrik-Willem Hofs aan de wandel met de directeur van het KNMI: 'Het is eind november en ik loop nog in mijn zomerjas, is dit de klimaatverandering?', waarop de directeur bevestigend antwoordt.
Man man man, dat is toch van precies hetzelfde bedroevende niveau als die Republikein in Amerika die met een sneeuwbal in zijn hand in de Senaat aan de microfoon verscheen om aan te tonen dat het wel meeviel met de opwarming van de aarde, of als Martin Bosma met dezelfde boodschap vanaf zijn wintersportadres.
Henrik-Willem had ook begin vorige maand een item kunnen maken: Het is begin oktober en ik stik de moord van de kou, is die opwarming van de aarde dus gelul?
Voor de goede orde: ik vind ook dat we bijtijds maatregelen moeten nemen tegen de gevolgen van zeespiegelstijging, extreem weer in de toekomst, etc. -  maar van zulke 'journalistiek' word ik van de weeromstuit recalcitrant.

WOENSDAG Agency
'Als argumenten het afleggen tegen gevoelens, als feiten moeten worden verzwegen omdat ze kwetsend kunnen zijn, als iemand zijn mond moet houden omdat hij niet de juiste "identity" heeft - dan staat de vrije meningsuiting op het spel.'
Uitmuntend opiniestuk van Dieuwertje Kuijpers en Geerten Waling vandaag in de Volkskrant.
Het zou verplicht in elke universiteit boven elk bureau moeten komen te hangen.

DONDERDAG Awaydays
Voor als wij weer eens klagen dat we helemaal naar Leeuwarden of Maastricht moeten:
Luch Energiya Vladivostok speelde gisteravond op het Russische tweede niveau een uitwedstrijd tegen Baltika Kaliningrad. Dat is een reis van ongeveer 7350 kilometer - bijna even ver als Amsterdam-Paramaribo. Er bestaat geen rechtstreekse verbinding tussen beide steden, zodat de Vladivostokkers met een tussenstop 16 uur over de heenreis deden en - door een ongunstig reisschema - zelfs 32 uur over de terugreis.
Vladivostok verloor met 3-0. (Bron: AD)

VRIJDAG #AMF
De boekpresentatie van Glorious Hearts van Joris van de Wier in Donner Rotterdam was precies zoals het hoort: lekker rommelig en vol marginaal vermaak, met als klap op de vuurpijl een soort Iraanse Danny Dyer die even propa naughty kwam doen.
En dan bij thuiskomst ook nog de nieuwe Staantribune in de brievenbus, het kan niet op vandaag.
Glorious Hearts heeft overigens een motto - een uitspraak van Terry Pratchett - dat exact het bestaansrecht van een blad als Staantribune en de filosofie van de makers en lezers vat: 'The thing about football - the important thing about football - is that it is not just about football.'

ZATERDAG I get silly when I play in Philly
Het regent records in de sportwereld. Vorige week al de wereldrecords in het schaatsen, vandaag Jamie Vardy's doelpuntenrecord in de Premier League, en niet te vergeten de historische winning resp. losing streaks van Golden State Warriors en Philadelphia 76ers in de NBA.
Die laatste vind ik persoonlijk extra bijzonder omdat beide teams toen ik de NBA nog intensief volgde - eind jaren negentig, begin jaren tweeduizend - een omgekeerde status genoten: Philadelphia was een topteam met de legendarische Allen Iverson, terwijl Golden State het lelijke eendje was dat steevast in de onderste regionen bivakkeerde.

ZONDAG Geluk
'Iedereen wil een gelukkig leven, of een zo gelukkig mogelijk leven, maar ik vind dat een bijna hovaardige eis. Geluk is meestal maar weggelegd voor mensen die niet goed om zich heen kijken.'
Chrétien Breukers, Lot, 2015, p. 26-27

donderdag 26 november 2015

Het Koninkrijk der Nederlanden in de Derde Wereldoorlog

'Zijn we in oorlog?' lijkt dezer dagen de hamvraag; de Volkskrant wijdt er zelfs een aparte website aan. Maarten van Rossem vond alvast van niet. In Pauw zei de historicus vorige week dat we pas van 'oorlog' mogen spreken wanneer net als in '40-'45 de voedseldistributie wordt ingevoerd. Hij leek het te menen.
    Montasser Alde'emeh, terrorisme-expert en inwoner van 'afvoerputje' Molenbeek, reageerde ad rem op Van Rossem met de tegenwerping dat oorlogen van aard en aanzien veranderen. Vorig jaar september was het paus Franciscus die zei dat er momenteel een Derde Wereldoorlog gaande is, een die 'in hoofdstukjes' wordt uitgevochten en in vrijwel niets lijkt op de twee wereldoorlogen van de twintigste eeuw. Na de terreur in Parijs reageerde de Heilige Vader desgevraagd: 'Dit is zo'n stukje.'
    Hadden we met een traditionele oorlog tussen soevereine staten te maken, dan zou Frankrijk immers België hebben moeten aanvallen, want daar kwamen de meeste terroristen vandaan. Dat wordt door niemand serieus overwogen, al was er wel een Franse columnist die Hollande opriep niet Raqqa maar Molenbeek te bombarderen.
    Dat we 'in oorlog zijn' met IS is evident, maar een relevantere vraag is: 'Waar zijn we in oorlog?' In Irak en Syrië uiteraard, maar niet uitsluitend daar. De aard van het terrorisme en het gegeven dat strijders doodeenvoudig onder ons kunnen zijn door het onvermogen van de EU de buitengrenzen te bewaken én omdat ze vaak home grown zijn, impliceert dat sommige hoofdstukjes zich ook hier kunnen en zullen afspelen.
    Parijs was al zo'n akelig chapiter, in Hannover was het kantje boord, en Brussel was dagenlang een bezette stad. Zoiets is ook voor een deel een gevoelskwestie. Men denkt bij 'oorlog' allicht aan permanente gevechtshandelingen, maar een oorlog bestaat voor het grootste deel uit onzekerheid over, vrezen voor, wachten op zulke handelingen. En dat was en is onmiskenbaar het geval.
    Om de vraag nog verder toe te spitsen: wie zijn die 'we' in dit geval? Hoort Nederland er ook bij, ook al ontspringt ons land tot op heden de dans en lijkt de dreiging hier minder acuut en ernstig dan in ons omringende landen? Dat laatste kan overigens maar schijn zijn, en als het al waar is dan kan het razendsnel omslaan. Vriend en vijand zijn het er inmiddels over eens dat IS moet worden weggevaagd. Buma (CDA) vindt dat ook Nederland grondtroepen naar Irak en Syrië moet sturen. Om meerdere redenen is dat een precaire kwestie.
    Ten eerste is er de vrees dat een actievere deelname van Nederland aan de oorlog tegen IS de kans op aanslagen alhier verhoogt. Ten tweede zou je de paradoxale situatie krijgen dat 'onze jongens en meisjes' daar landen aan het bevrijden zijn terwijl hier de asielzoekerscentra vol zitten met jonge, gezonde, uit die landen gevluchte mannen. Ten derde is er de cruciale kwestie of een grondoorlog effectief genoeg is en op de lange termijn geen averechts effect heeft. Een vergelijking met de situatie na nine eleven dringt zich op.
    Dat Frankrijk en Rusland nu de handen ineenslaan om IS aan te pakken is, gezien wat er in Parijs en in de Sinaï is gebeurd, het minste wat ze kunnen doen. Sywert van Lienden kreeg de twitterinquisitie achter zich aan toen hij zijn steun uitsprak voor de Franse bombardementen op Raqqa. Wraak, daar doen wij geciviliseerden toch niet aan, meenden de inquisiteurs. Wraak en vergelding zijn echter verschillende zaken, zoals Sywert terecht aangaf.
    Toen de Amerikanen in oktober 2001 Afghanistan binnenvielen, schreef de eerbiedwaardige mr. J.L. Heldring al in NRC Handelsblad: 'de aanvallen op Afghaans grondgebied waren onvermijdelijk en zijn gerechtvaardigd. Gerechtvaardigd niet als wraakoefening, maar als vergelding. Zoals in een rechtsstaat elke misdaad door straf vergolden wordt, zo konden de aanslagen van 11 september op New York en Washington niet ongestraft blijven.'
    Relevanter is de kwestie hoe IS op termijn effectief en definitief te elimineren en tegelijkertijd te verhinderen dat op de puinhopen een nog veel monsterlijker groepering wortel schiet, zoals IS zelf ook is ontstaan. Heldring vervolgde destijds: 'Deze prealabele vaststelling maakt evenwel geen einde aan de twijfel die overblijft en die uitgesproken mag worden. De aanvallen die vorige zondag begonnen, mogen onvermijdelijk en gerechtvaardigd zijn, zijn zij ook een doeltreffend antwoord op het verschijnsel terrorisme? Is dit niet een hydra, waaraan, bij elke kop die haar afgeslagen wordt, twee nieuwe koppen ontspruiten?'
    Heldrings vrees zou bewaarheid worden, echter niet in Afghanistan maar in Irak. Van Rossem schreef afgelopen week de opkomst van IS uiteraard geheel en al op het conto van de Amerikanen. Nu zal niemand ontkennen dat Bush en de zijnen een chaos hebben achtergelaten in Irak na hun op leugens gebaseerde invasie. Maar voor Van Rossem is dat altijd begin en eind van het verhaal. In het geval van Syrië zou men met evenveel recht het tegenovergestelde staande kunnen houden: daar heeft IS kunnen oprukken juist door het achterwege blijven van een interventie.
    Obama's beruchte red line - bij een aanval met chemische wapens zou Amerika interveniëren - werd in 2013 door Assad overschreden toen hij gifgas inzette in Damascus. Maar Obama deed niets. Hans-Jaap Melissen schrijft in IS - Tot alles in staat dat Amerikaans ingrijpen de toen lopende onderhandelingen met Iran - bondgenoot van Assad - over het nucleaire programma van dat land zou hebben gefrustreerd. Veel Syriërs waren zo teleurgesteld in Obama dat ze hun lot in handen van het gretig toehappende IS legden. Melissen is ook pessimistisch over de stabiliteit van de regio ná een eventuele nederlaag van IS: 'Dan is er nog steeds een gevaar dat soennitische en sjiitische milities elkaar blijven bevechten. Of dat sjiieten tegen sjiieten vechten en soennieten tegen soennieten.'
    Hoe stabiel is het Westen eigenlijk? Zijn we wel weerbaar genoeg? De nazi's van de eenentwintigste eeuw verschillen in die zin van de oorspronkelijke nazi's dat ze een zelfmoordcultus belijden. Bas Heijne zei het onlangs nog, zoals Heldring destijds al. Die citeerde toen de Duitse intellectueel Hans Magnus Enzensberger, die erop wees dat in het Westen 'de drang tot zelfbehoud de leidraad van het menselijk leven is', een vlieger die niet opgaat in het geval van de zelfmoordterroristen. Daar zijn we nog altijd niet voldoende van doordrongen. 
    In het gepalaver over de vraag in hoeverre de terreur inherent is aan de islam bijvoorbeeld, is er altijd wel iemand die naar Anders Breivik verwijst, immers ook een terrorist maar bepaald geen moslim. Het verschil is dat Breivik geen zelfmoord pleegde en zijn gruweldaad in de rechtbank wenste te verdedigen. De jihadisten willen zelf dood, en dan is elk middel geoorloofd.
    Cruciaal is het punt waarop de vergelijking met al-Qaida mank gaat: IS is de eerste groepering die actief de vorming van een staat nastreeft en daar bijzonder effectief in is. Loretta Napoleoni hierover in De terugkeer van het Kalifaat: 'Waarin IS de gewapende organisaties uit het verleden overtreft, is militaire bekwaamheid, mediamanipulatie, sociale programma's en bovenal natievorming.' De manier waarop IS van de sociale media gebruik maakt om angst te zaaien, propaganda te verspreiden en fondsen te verwerven is zelfs zonder precedent. Ze hebben Facebook-, YouTube- en Twitterkanalen in vele talen en zelfs een eigen glossy tijdschrift. 
    Met die combinatie van barbarij en moderniteit weten we ons nauwelijks raad. Ronduit schrijnend was zondag de reactie van burgers op het verzoek van de Belgische autoriteiten om niet over de politieacties te berichten: men ging kattenplaatjes twitteren... Alsof IS met zijn geavanceerde technologie zich daardoor op een dwaalspoor zou laten brengen. Het enige gevolg was dat onze informatievoorziening verstoord raakte. Niettemin was de zelffelicitatie niet van de lucht. Men kan daar luchtig over doen, maar het is ergens ook typerend.
    We zijn zo angstig en veel te gauw in paniek, wordt vaak gezegd, en dat is zeker waar. Maar we zijn ook zo ontstellend naïef en moreel verward. Als ooit een Loe de Jong zijn kroniek van de Derde Wereldoorlog schrijft, dan zal dat de thematische cocktail van het 'Voorspel'-deel zijn.

zondag 22 november 2015

Zeven dagen lang (265)

16 t/m 22 november

MAANDAG Het geradicaliseerde midden
En opeens bepleit jan en alleman een uitweg uit de polarisatie door te kiezen voor 'het radicale midden'. Precies de term die het CDA een paar jaar geleden koos als slogan voor de nieuwe koers van de partij. Hoon viel de christendemocraten toen ten deel.

DINSDAG Bad Bea
'Beatrix als kind gearresteerd voor diefstal'.
We wisten al dat de voormalige vorstin graag bont draagt, maar dat ze ooit een bontkraagje was is een primeur.

WOENSDAG Pauw
De onvermijdelijke Maarten van Rossem mag ook aanschuiven om zijn visie op de zaak te geven. Hij vindt het grote onzin om nu al van oorlog te spreken, want 'er is nog geen voedseldistributie'.
En dat is dan historicus.
Of zou er zo'n honderd jaar geleden ook een Maarten van Rossem zijn geweest die beweerde dat er geen sprake was van oorlog omdat er nog geen mannetjes met vaandels en trommels over het slagveld paradeerden?

DONDERDAG Oma's aan de top
Oud dametje weigert hulp bij het verlaten van de trein: 'Als je het zelf niet meer kan, moet je thuisblijven.' 
Juist!
Helaas voor dit dametje komt ze met zo'n instelling niet in aanmerking voor MAX Geheugentrainer

VRIJDAG Armand (69) overleden
Armand verwisselt het tijdelijke voor het eeuwige op de dag dat de stembus voor de Top 2000 editie 2015 is geopend. Dat is nog eens timing. Ik voorspel een plekje bij de eerste vijftig voor deze cultheld.

ZATERDAG Museum de Arena
Typisch Ajax om niet aan de één minuut stilte voor Parijs mee te doen en er 90 minuten stilte van te maken...

ZONDAG RT van de week
Onze onvervaarde oorlogsverslaggever hoeft dit keer niet ver te reizen om vanuit de brandhaard te berichten:

zondag 15 november 2015

Zeven dagen lang (264)

9 t/m 15 november

MAANDAG Achtervolgingswaanzinnig
Opvallend hoe vaak je vandaag de dag het woord 'paranoia' hoort of leest waar er in feite 'paranoïde' bedoeld wordt. Gisteren bijvoorbeeld nog Dirk-Jan van Baar in een verder zeer lezenswaardig stuk op de site van de Volkskrant, over Wilders in het licht van Janmaat: 'Bij de boekpresentatie [...] werd verteld dat hij in zijn laatste jaren compleet paranoia was.' Zelfs een gelauwerde taalvirtuoos als Herman Finkers - Groenman-taalprijswinnaar 2011 - bezondigt zich eraan in zijn geniale programma Na de pauze: 'Dus toen werd ik achterdochtig, en paranoia.'

DINSDAG Tijd voor BraboTwitter
Avondprogrammering RTL5: Roy Donders - stylist van het Zuiden gevolgd door Nieky Holzken - de knock-out van Brabant
Het is dat wij voldoende zelfspot hebben, anders zou ik zeggen dat wij hier te kampen hebben met discriminerende stereotypering van de Brabander.

WOENSDAG Docu
Prachtige documentairefilm gezien: Plaza man (2014) van Kasper Verkaik, over de Amerikaan Robert Groden, die zijn achttiende verjaardag vierde toen John F. Kennedy vermoord werd en sindsdien zijn leven wijdt aan het onthullen van de ware toedracht. Indringend portret van een man die zelf ook ruiterlijk toegeeft dat er inmiddels sprake is van een obsessie. De makers laten hem in zijn waarde en vellen geen oordeel over de zin of onzin van zijn complottheorie.

DONDERDAG Wij middenmannen
'Ik ben gedwongen radicaal in het midden te hangen.' Wederom een Parool-column van Theodor Holman die me uit het hart gegrepen is. Op de laatste zin na dan.

VRIJDAG Parijs (I)
Ik keek naar A Beautiful Mind toen het nieuws over Parijs doorsijpelde. Een film waar ik altijd veel goeds over hoor en die ik nu eindelijk eens zelf kon gaan zien. Over de briljante maar schizofrene wiskundige John Nash. Het contrast. De bibliotheek van de befaamde Princeton-universiteit als setting, een kroonjuweel van educatie, wetenschap, verlichting. En dan die terroristen met hun blinde haat, hun duistere fanatisme, hun perverted minds.  

ZATERDAG Parijs (II)
GeenStijl-auteur Pritt noemt François Hollandes keuze om IS 'Daesh' te noemen 'oliedom wegkijkisme'.
In IS. Tot alles in staat (2015) van Hans-Jaap Melissen lees ik echter op p. 127: 'Eigenlijk is Daesh gewoon de Arabische afkorting van ISIS. Maar Daesh heeft een ongunstige bijbetekenis in het Arabisch: een druktemaker, iemand die niet helemaal spoort. ISIS wil dat je hun volledige naam uitspreekt.' IS treedt hard op tegen mensen die de naam Daesh gebruiken. Dan zou het dus juist het tegendeel van wegkijken zijn wat Hollande doet, eerder een provocatie.

ZONDAG Parijs (III)
Voor de Rob de Wijks van deze wereld (en voor iedere geïnteresseerde): het opinieartikel van Elma Drayer in Vrij Nederland van 9 december vorig jaar is actueler dan ooit:
'Maar ga je halzen afsnijden omdat je geen stageplaats kunt vinden? Zweepslagen uitdelen omdat je laveert tussen twee culturen? Vrouwen verkrachten omdat je in een schotelwijk woont? Als het deze omgevingsfactoren waren die de hartstocht voor de jihad deden ontvlammen, dan zouden er beduidend meer moslims geradicaliseerd zijn dan de paar honderd waarvan nu sprake is. Bovendien is een niet onaanzienlijk deel der huidige jihadgangers van autochtone komaf. En heeft een niet onaanzienlijk deel hoger onderwijs genoten. Dus hoezo zou radicalisering te wijten zijn aan het falende Nederlandse integratiebeleid? Aan armoede, uitsluiting en achterstand? Aan de strapatsen van Geert Wilders? Het is, met permissie, te veel eer – voor Nederland én voor de PVV-leider.'
Lees hier het hele artikel.

Oorlog

Nu minister-president Rutte, in navolging van François Hollande en Manuel Valls, officieel heeft verklaard dat we in oorlog zijn met ISIS, levert dit enige duidelijkheid maar ook nieuwe verwarring op.
    Zo'n oorlogsverklaring maakt het bijvoorbeeld gemakkelijker bepaalde maatregelen te treffen om de burger te beschermen. En inzichtelijker en eenvoudiger te accepteren waarom het EK in Frankrijk geen doorgang zal kunnen vinden. Tegelijk drukt het ons nog eens met de neus op het feit dat deze oorlog er een tegen terroristen is, van een andere orde dan een traditionele oorlog tegen een ander, binnenvallend land. Anders was ik nu al lang opgeroepen om onder de wapenen te komen en de landsgrenzen te verdedigen.
    Zoals ik al schreef na de Hebdo-aanslag in januari: de aanval komt dit keer van binnenuit, er is ooit een paard van Troje binnengehaald dat zich vermenigvuldigd heeft en niet meer laat beteugelen.
    De reacties van de commentatoren in het Journaal en bij Pauw, on air toen de terreur nog volop gaande was, waren lachwekkend voorspelbaar. We mochten de islam niet noemen, want we wisten nog niet zeker of het wel extremistische moslims waren. Nee, inderdaad, ik dacht zelf ook aan boze Franse boeren uit de Dordogne. Die roepen ook altijd Allah is groot voor ze zichzelf opblazen...
    Andere reacties waren zelfs stuitend. Rob de Wijk had het gore lef om meteen te wijzen naar populisme, nationalisme en anti-Europa-sentimenten [hij bedoelt natuurlijk anti-EU - anti-deze EU - maar figuren als De Wijk blijven hardnekkig deze stroman inzetten], implicerend dat de toename van de genoemde fenomenen de oorzaak is voor deze terreur en zelfs expliciet stellend dat we nog meer van zulke aanslagen mogen verwachten als we die fenomenen geen halt toeroepen.
    Abject en infaam. Als de onvermijdelijke Geert Wilders kort na de terreur zijn gelijk haalt op twitter en Rutte oproept de grenzen te sluiten, dan valt iedereen over hem heen, en misschien terecht, maar zo'n De Wijk ziet niet of wil niet zien dat hij, aan de andere kant van het politieke spectrum, exact hetzelfde doet: een gruwelijke gebeurtenis aangrijpen om over de nog warme lijken van de slachtoffers zijn politieke stokpaardjes erdoor te drukken.
    Even later deed hij het nog een keer, in antwoord op de vraag van Philip Freriks wat de daders ertoe drijft zulke wreedheden te begaan. Woede over het slachtofferschap van moslimburgers in de Arabische conflicten, de falende Palestijnse zaak, de uitzichtloosheid van de onderkant van de samenleving waar veel allochtonen niet uit geraken in West-Europa, aldus De Wijk.
    De bekende drogredenen. En met drogredenen bedoel ik in dit geval dat al deze zaken voor mijn part legitieme oorzaken mogen zijn voor onvrede, voor boosheid, voor de behoefte om in actie te komen en te protesteren bij overheden en instanties, maar nooit voor het zaaien van dood en verderf onder argeloze burgers.
    Deze terroristen zijn wrede barbaren, geesteszieke fanatici, geïnfecteerd met haat door een ziekelijke uitleg en toepassing van een problematische religie. Dat is de enige juiste uitleg, alle zogenaamde oorzaken zijn per definitie onzinnige en onder de huidige omstandigheden ook verwerpelijke pogingen een volstrekt irrationele daad in een web van rationele verklaringen te vangen.
    Het is nu tijd om de 40.000 à 50.000 mensen waaruit IS bestaat 'weg te vagen', zei Ahmed Aboutaleb gisteren, dat is de enige oplossing om dit te stoppen. Ik denk dat hij gelijk heeft, maar ik weet niet of ik dat moet hopen of juist moet vrezen.

zondag 8 november 2015

Zeven dagen lang (263)

2 t/m 8 november

MAANDAG Kak
Worst case scenario, schreef ik vorige week bij ZONDAG, maar vanavond bleek dat het nóg worster kon. Ook de twee clubs waaraan ik na de rivalen de meeste hekel heb winnen hun wedstrijd: Heerenveen en NAC. En ook de twee clubs die me na mijn favorieten het meest sympathiek zijn verliezen deze speelronde: eerst al Willem II en vanavond Telstar.
Reprise komend weekend is in dit geval overigens uitgesloten: NAC is vrij.

DINSDAG De les over de Holocaust gaat wederom niet door
Een motie die het kabinet oproept alles in het werk te stellen om antisemitisme in het onderwijs tegen te gaan is slechts met een nipte meerderheid aangenomen. De SP, GroenLinks en de PvdA stemden tegen!
En dat terwijl de berichten over docenten die de Holocaust niet meer durven te bespreken in de klas schrikbarend toenemen. 
Ik heb er wel een verklaring voor - ik bedoel bovenop de angst van de genoemde partijen hun islamitische achterban van zich te vervreemden als ze zich uitspreken tegen antisemitisme. De motie was namelijk ingediend door Van Klaveren (VNL), een voormalige PVV'er. In die hoedanigheid beschuldigde Van Klaveren begin 2011 in de Kamer drie partijen van 'het salonfähig maken van antisemitisme': de SP, GroenLinks en de PvdA...
Het is dus het zoveelste staaltje onfrisse rancunepolitiek: er stond nog een rekening open, de motie is beoordeeld op de indiener in plaats van op de inhoud. De politieke praktijk anno 2015.

WOENSDAG Karsdorpie
Rick Karsdorp tekent een verbeterd contract dat hem tot 2020 aan Feyenoord bindt. Blijkens de foto moet hij daarvoor naast het voetbal ook als kok in het clubrestaurant werken.

DONDERDAG Nu het nog kan...
De VARA gaat wel erg hard op haar negentigste verjaardag. Vrijwel ieder programma staat in het teken van dat 'VARA 90', Per seconde wijzer zelfs de hele week. Terwijl negentig toch niet zo'n bijzondere mijlpaal is, voor mensen natuurlijk wel maar niet voor een omroepvereniging.
Of denken die rooie scherpslijpers dat ze de honderd niet meer gaan halen?

VRIJDAG Screening
Trouwens, bij dat andere spelprogramma van de VARA, Twee voor twaalf, was onlangs een van de deelnemers Carel Brendel uit Amersfoort, die samen met zijn broer Henk speelde. Hebben de rooie scherpslijpers wel in de gaten gehad dat het hier islamcriticus en auteur van Het verraad van links Carel Brendel betrof? 
Sonja Barend en Hanneke Groenteman zullen zich er wel weer aan gestoord hebben.

ZATERDAG 'Doe het nu'
De aflevering van Andere tijden afgelopen dinsdag over de Taxioorlog was dermate genieten geblazen dat ik vanochtend ook de herhaling weer heb gekeken. Een aaneenschakeling van markante types, citeerbare oneliners en oerkomische taferelen. Persoonlijke favoriet: de zogenaamde gijzeling bij Taxidirekt. En een pluim voor de redacteur die verantwoordelijk was voor de soundtrack.
De uitzending is hier terug te kijken.

ZONDAG FC Den Bosch-TOP 4-2
RT:

Na onze huizen, onze banen en onze vrouwen nemen vluchtelingen nu dus ook al bezit van onze uitvakken!

vrijdag 6 november 2015

Ome Fred Blankemeijer, of: 5 jaar na de 10-0

Vorige week was het alweer vijf jaar geleden dat Feyenoord in Eindhoven met 10-0 verloor van PSV. Een dubieus lustrum waaraan dan ook zo min mogelijk ruchtbaarheid werd gegeven.
    Zondag 24 oktober 2010 was een gitzwarte dag. Het is in wezen nog maar kort geleden, maar door de snelkookpan die het moderne voetbal is geworden lijkt het ergens ook al weer een eeuwigheid her. Van de 28 spelers die die middag in actie kwamen verdienen er 27 inmiddels elders hun brood. Alleen Karim el Ahmadi speelt nog voor Feyenoord, met de aantekening dat hij tussentijds in het buitenland actief is geweest en dus eerder een herintreder genoemd kan worden dan een loyale werknemer op weg naar een speldje.
    Loyaliteit en Feyenoord rijmen vooral op elkaar buiten het veld. Het Legioen is een begrip, de passie en toewijding van de aanhang zijn spreekwoordelijk geworden. 'Hondstrouw' wordt het publiek daarbij vaak genoemd, maar dat lijkt wel pas iets van pakweg de laatste vijfentwintig jaar. Het is nu moeilijk meer voor te stellen, maar in de voorlaatste donkere periode van de club, dus voor die van 2007-2011, namelijk eind jaren tachtig, kwam het gemiddelde toeschouwersaantal nauwelijks boven de tienduizend uit, in het seizoen 1987-1988 zelfs maar 9790 gemiddeld. 
    Op 20 augustus 1989 werd het dieptepunt bereikt. Feyenoord speelde thuis tegen Fortuna Sittard toen bij een 0-2 tussenstand de overgebleven ontevreden fans door de hekken braken om bezit te nemen van het veld en de spelers de tunnel in te drijven. Tegenwoordig kan zoiets niet meer, de stadions laten het niet meer toe. Vandaag de dag trekt men na afloop naar de hoofdingang of men wacht de spelersbus op om verhaal te halen. In 2010 gebeurde dat na de oorwassing in Eindhoven ook. Een van de getrouwen die die middag naar De Kuip toog om zijn ongenoegen kenbaar te maken was de 73-jarige Henk Verweij, beter bekend als 'Rellen Henk'. Enkele uren later overleed deze bekende supporter aan een hartstilstand. 
    Is dat de ultieme clubliefde, sterven op de dag dat je club met dubbele cijfers is vernederd?
    Die 10-0 leek nog meer slachtoffers te maken. Fred Blankemeijer, het geheugen van Feyenoord, liep een longontsteking op die hem op 8 november fataal werd. 84 jaar oud werd 'meneer Fred', voor intimi ook 'ome Fred', die in De Coolsingel bleef leeg (1995) van Hugo Borst schittert als de Vergilius die verteller Borst door de negen kringen van de publicitaire hel genaamd Feyenoord loodst. Het 'Hand in hand kameraden' vond Blankemeijer maar niks. Dat wil zeggen: de coupletten wel, maar niet het refrein, dat hem net iets te veel aan een marslied van marcherende moffen deed denken. De moffen die zijn Rotterdam in de oorlog hadden platgebombardeerd en zijn vader hadden gedood.
    Was het na Rellen Henk en Ome Fred gedaan? Nee, ook Coen Moulijn gaf niet veel later de geest. Coentje. In de nacht van de jaarwisseling kreeg hij een herseninfarct, op 4 januari overleed Feyenoords kleine publiekslieveling. Hij werd 73 jaar. Drie clubiconen die na een smadelijke 10-0 kort na elkaar komen te overlijden. Is dat toeval? Natuurlijk is dat toeval, maar ergens toch ook weer niet. Zoals het helemaal klopt dat er een regenboog boven het IJ verschijnt net op het moment dat Harry Mulisch daar in zijn kist op een boot voorbij glijdt, zo is het ergens ook helemaal passend dat Feyenoord, de club die het Lijden met een grote L tot kunst heeft verheven, de grootste nederlaag uit zijn geschiedenis lijdt net voordat de tijd van drie oer-Feyenoorders is gekomen.
    Als meneer Blankemeijer ooit sterft, schreef Borst destijds in De Coolsingel bleef leeg, dan verdwijnt er een wandelend clubarchief. Iemand zou hem ertoe moeten bewegen zijn memoires op papier te zetten. Toen vijftien jaar later die aangekondigde dood daar was, was de kroniek niet geschreven. In een AD-column betreurde Borst dit feit: 'Zijn geschiedenislessen zoog ik als een spons in mij op. Toch is er met zijn dood veel verloren gegaan. Zonde. Maar hij wilde geen boek over zichzelf. Postuum moet dat er komen. Hopelijk werpt Michel van Egmond zich op als zijn biograaf.'
    In het verhaal 'De kleine egoïst' (2007) had Van Egmond geschreven: 'Fred Blankemeijer is mijn favoriete Feyenoorder aller tijden.' De schrijver was destijds alleen nog bekend onder de fijnproevers, nog niet de bestsellerauteur die hij een paar jaar later zou worden met kaskrakers als Gijp en Kieft. Onlangs verscheen van Van Egmond de bundeling De snor van József Kiprich. De beste Feyenoord-verhalen, opgedragen aan Blankemeijer. 'Ik heb urenlang naar de vooroorlogse verhalen van Fred Blankemeijer geluisterd' schrijft de auteur in het voorwoord. Borst en Van Egmond moesten samen maar eens dat boek schrijven.

zondag 1 november 2015

Zeven dagen lang (262)

26 oktober t/m 1 november

MAANDAG Helden
Gianni Infantino heeft zich ook kandidaat gesteld voor het FIFA-voorzitterschap! Dat is die goedlachse kale die altijd de lotingen verricht. Wat een held.
Een beetje vergelijkbaar met wanneer ons nationaal bekerlotingicoon Heinrich 'walrussnor' Welling zich op zou werpen om Bert van Oostveen op te volgen bij de KNVB.

DINSDAG Klavertje zeur
'Jesse Klaver: aanpakken die eikels' (NOS)
Jesse jongen, het is herfst, dan liggen er nu eenmaal overal eikels, deal with it.

WOENSDAG MAX
Jan Slagter moet nu echt eens een keer de naam van het programma Geheugentrainer veranderen in De Voorzegquiz. Man man man...

DONDERDAG Wilders
Geert Wilders doet weer huilie huilie dat hij geen eerlijk proces krijgt. Hij begint een beetje de José Mourinho van de Nederlandse politiek te worden, qua jeremiëren over de arbitrage. Niet qua punten scoren, want daarin laat Geert die nare Portugees mijlenver achter zich.

VRIJDAG Keihard jezelf tegenkomen
Ik had eigenlijk hierboven bij 'DINSDAG' ingevuld, in reactie op het bericht dat in Oostknollendam twee auto's van een GroenLinks-raadslid waren afgebrand: 'Hoezo heeft een GroenLinkser twee auto's?'
Komt Dolf Jansen vanavond met exact diezelfde grap bij Pauw. Dolf Jansen! Dan ga ik, in navolging van u, toch ernstig twijfelen aan mijn gevoel voor humor.

ZATERDAG Het gezicht van de NRC
Nog iets over Peter Vandermeersch en zijn laffe tweet over Nederland en vluchtelingen: intussen heeft hij zelf wel de grenzen dicht gegooid. Sinds enige tijd is de website van zijn krant hermetisch afgesloten door een metershoge, ondoordringbare betaalmuur. Zelfs het meest dorre nieuwsitempje wordt de lezer nog onthouden. 
Burgers, ontheemd in eigen land door de chaos en het rumoer, geschokt door de kogelbrieven van links en de brandstichtingen van rechts, op de vlucht voor de kakofonie van meningen en hun toevlucht zoekend tot gedegen informatie, worden aan de grens keihard de toegang geweigerd. 
Ook hier stel ik een naamsverandering voor: PVV Handelsblad.

ZONDAG Wel/niet voor herhaling vatbaar.
Dit weekend een zeldzaam worst case scenario-weekend gehad: TOP Oss en Feyenoord verliezen, rivalen FC Den Bosch en Ajax winnen.
Dat kwam het hele vorige seizoen bijvoorbeeld precies nul keer voor.
Ook het tegenovergestelde, het best case scenario, is zeer zeldzaam: vorig seizoen eveneens nul keer.
Op het programma volgend weekend onder meer: Feyenoord-Ajax en FC Den Bosch-TOP Oss...