Gedicht

Nieuwe maan

Het duister maant tot stilte
maakt zwijgen maatgevend
praat in donkerzwarte maren
en mitsen doet trommelvliezen
ronken en het ruisen bedaren

De nacht zit als een doodskist om mij heen het
leven is tijdelijk geweken en laadt zich op voor
een nieuwe glorieuze explosie van licht en geluid

Als de dood de nacht is en het leven de dag is
is dan niet de dag ook de dood en de nacht het leven?

Deze nacht leef ik en ben ik mijn dood bewuster dan ooit

Leven en dood: twee halflege glazen twee miscommunicerende vaten